II. Badanie lekowrażliwości drobnoustrojów – ćwiczenia praktyczne
Transkrypt
II. Badanie lekowrażliwości drobnoustrojów – ćwiczenia praktyczne
II. Badanie lekowrażliwości drobnoustrojów – ćwiczenia praktyczne Ćwiczenie 1. Oznaczanie lekowrażliwości metodą dyfuzyjno-krążkową Zasada metody: Krążki bibułowe nasycone odpowiednimi ilościami antybiotyków nakłada się na powierzchnię podłoża Muellera – Hintona z wysianym szczepem bakterii. Antybiotyk dyfunduje z krążka do podłoża agarowego hamując wzrost szczepu wrażliwego wokół krążka. Po okresie inkubacji mierzy się średnicę strefy zahamowania wzrostu wokół krążka w milimetrach. Na podstawie wielkości średnicy strefy zahamowania wzrostu bakterii wokół krążka dokonujemy oceny wrażliwości szczepu – wg ustalonych, okresowo publikowanych na stronie http://www.korld.edu.pl wartości granicznych stref zahamowania dla poszczególnych bakterii i antybiotyków, ustalamy czy szczep jest wrażliwy, oporny, średnio wrażliwy na zawarty w krążku antybiotyk. Wykonanie oznaczenia: I. Przygotowanie zawiesiny (inokulum) badanego szczepu. a. Metoda bezpośredniego zawieszania kolonii badanego szczepu w bulionie lub jałowym roztworze soli fizjologicznej (0,85% NaCl), do zmętnienia równego 0,5 w skali Mc Farland’a – wytrząsać około 15-20 sek. b. Metoda standardowa (wzrost w fazie logarytmicznej) w której 4-5 wyizolowanych kolonii przesiewa się na bulion i inkubuje 2-8h w 350 – 370C, aż do uzyskania zmętnienia 0,5 w skali Mc Farland’a. Nie później niż w ciągu 15’ od przygotowania zawiesiny (nie wcześniej niż przed upływem 3’) wykonać posiew inokulum wg schematu: II. 1 2 3 III. IV. V. VI. Nie później niż w ciągu 15’ od wykonania posiewu nałożyć krążki. Nie później niż w ciągu 15’ od nałożenia krążków wstawić płytki do cieplarki. Inkubować 16 – 18 godzin w temp. 33-350C w warunkach tlenowych. Odczyt wyników i ich interpretacja. Na podłożach przeźroczystych, odczytać średnicę zahamowania wzrostu wokół krążka z antybiotykiem, trzymając płytkę 5-8 cm nad czarną powierzchnią oświetloną z boku, z dokładnością do 1 mm, przykładając miarkę od tyłu. Na podłożach nieprzeźroczystych – oświetlić płytkę światłem padającym z boku pod kątem 450 i odczytać strefę zahamowania wzrostu (nie odczytywać strefy hemolizy) Antybiotyk Strefa zahamowania wzrostu w mm Interpretacja wyniku Wynik zinterpretować wg wartości granicznych podanych na stronie http://www.korld.edu.pl. Interpretacja wyniku: wrażliwy, średnio wrażliwy, oporny Przykład odczytu: Wnioski: ……………………………….…………………….………………………………………………..……………………………..………… ………………………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………………………… …………………………………………………………….………………………………………………..………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………………..……… Ćwiczenie 2. Interpretacja wyniku badania lekowrażliwości z przykładowych płytek Wykonanie odczytu: Na podłożach przeźroczystych, odczytać średnicę zahamowania wzrostu wokół krążka z antybiotykiem, trzymając płytkę 5-8 cm nad czarną powierzchnią oświetloną z boku, z dokładnością do 1 mm, przykładając miarkę od tyłu. Na podłożach nieprzeźroczystych – oświetlić płytkę światłem padającym z boku pod kątem 450 i odczytać strefę zahamowania wzrostu (nie odczytywać strefy hemolizy). 1. Wynik badania lekowrażliwości dla szczepu …………………………………………... Antybiotyk Strefa zahamowania wzrostu w mm Interpretacja wyniku Wnioski: ……………………………….…………………….………………………………………………..……………………………..………… ………………………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………………………… …………………………………………………………….………………………………………………..………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………………..……… Ćwiczenie 3. Interpretacja wyniku oznaczania MIC metodą E-testów Zasada metody: Badanie ilościowe przy użyciu E-testów pozwala określić najmniejsze stężenie antybiotyku hamujące wzrost drobnoustrojów, czyli wartość MIC (ang. minimal inhibitory concentration) w oparciu o dyfuzję do podłoża z wzrastającymi bakteriami, antybiotyku zawartego w pasku plastikowym w odpowiednim gradiencie stężeń. Na powierzchni paska znajduje się podziałka z kolejnymi stężeniami antybiotyku. Określenie wartości MIC następuje na podstawie odczytu stężenia antybiotyku z podziałki paska, w miejscu, w którym brzeg strefy zahamowania wzrostu przecina się z paskiem E-testu. Wykonanie oznaczenia: 1. 2. 3. 4. 5. 6. Przygotować podłoże MHA. Przygotować zawiesinę bakteryjną o gęstości 0,5 McFarlanda. Nanieść 100 µl zawiesiny na płytkę i rozprowadzić w trzech kierunkach lub nanieść zawiesinę wymazówką na płytkę rozprowadzając w trzech kierunkach; stosować jedną wymazówkę na jedna płytkę. Nanieść pasek z antybiotykiem. Inkubować w 35C w atmosferze tlenowej przez 48 godzin. Odczytu dokonać w świetle przechodzącym z użyciem lupy po 24 i 48 godzinach. Obecność pojedynczych kolonii i podrost w strefie zahamowania wzrostu wokół paska traktować należy jako oporność na dane stężenie antybiotyku. Wykonanie ćwiczenia: dokonać pomiaru odczytu wartości MIC antybiotyk szczep Odczyt wartości MIC Wnioski: ……………………………….…………………….………………………………………………..……………………………..………… ………………………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………………………… …………………………………………………………….………………………………………………..………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………………..……… Ćwiczenie 4. Oznaczanie lekowrażliwości drobnoustrojów metodą seryjnych rozcieńczeń. Zaletą tej metody jest możliwość oznaczania najmniejszego stężenia leku hamującego wzrost drobnoustrojów (MIC) Oznaczenie lekowrażliwości tą metodą może być wykonane: - w probówkach – metoda makrorozcieńczeń - w płytkach titracyjnych – metoda mikrorozcieńczeń Wykonanie oznaczenia: Wykonać szereg dwukrotnych rozcieńczeń badanego antybiotyku w bulionie Muller’a-Hinton’a wg schematu: 1. Jałowe probówki w statywie napełnić podłożem w ilości 2 cm3, a następnie do 1 probówki dodać 2 cm3 roztworu zawierającego antybiotyk w określonym stężeniu (w mg/dm3). 2. Po wymieszaniu z 1 probówki przenieść jałową pipetą 2 cm3 do drugiej probówki. 3. Dalsze rozcieńczenia wykonuje się w analogiczny sposób, aż do ostatniej probówki, z której odrzuca się 2 cm3. 4. Do tak wykonanego szeregu rozcieńczeń dodać zawiesiny drobnoustrojów. (Przygotowując zawiesinę wyjściową o gęstości 1 x 108 komórek co odpowiada zmętnieniu 0,5 w skali Mc Farlanda) 5. Dodać taką ilość zawiesiny, aby gęstość końcowa w probówce wynosiła 5 x 105 komórek/cm3. 6. Po przygotowaniu całość inkubować 16-20 godzin w temperaturze 350C. 7. Po inkubacji określić, probówkę z najmniejszym stężeniem antybiotyku, przy którym nie stwierdza się wzrostu drobnoustrojów (brak zmętnienia podłoża), i która poprzedza probówkę, w której zmętnienie następuje. Stężenie antybiotyku w tej probówce określa wartość MIC. antybiotyk szczep Odczyt wartości MIC Wnioski: ……………………………….…………………….………………………………………………..……………………………..………… ………………………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………………………… …………………………………………………………….………………………………………………..………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………………..………