Wybrane zagadnienia z fitoremediacji - BIOL
Transkrypt
Wybrane zagadnienia z fitoremediacji - BIOL
Wybrane zagadnienia z fitoremediacji SYLABUS A. Informacje ogólne Elementy sylabusu Nazwa jednostki prowadzącej kierunek Nazwa kierunku studiów Poziom kształcenia Profil studiów Forma studiów Kod przedmiotu Język przedmiotu Rodzaj przedmiotu Rok studiów/semestr Wymagania wstępne Liczba godzin zajęć dydaktycznych z podziałem na formy prowadzenia zajęć Opis Uniwersytet w Białymstoku, Wydział Biologiczno -Chemiczny, Instytut Biologii biologia, ochrona środowiska studia drugiego stopnia ogólnoakademicki stacjonarne 0200-OS-1PDW31 polski przedmiot do wyboru I i II rok Student powinien spełniać efekty kształcenia dla studiów I st. w obszarze nauk przyrodniczych Wykład – 30 godz. Założenia i cele przedmiotu Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów z mechanizmami tolerancji roślin na substancje zanieczyszczające, ewolucją tych mechanizmów oraz z różnymi sposobami zastosowania roślin w celu oczyszczaniu środowiska. Metody dydaktyczne oraz ogólna forma zaliczenia przedmiotu Metody dydaktyczne: wykład, prezentacja multimedialna, dyskusja Formy zaliczenia przedmiotu: zaliczenie na ocenę Odniesienie do kierunkowych efektów kształcenia Efekty kształceniai Student opisuje zagrożenia wynikające z narażenia organizmów żywych na działanie metali ciężkich. Student posługuje się terminologią fachową do opisu mechanizmów transportu jonów metali niezbędnych i balastowych w roślinach. Student opisuje podstawowe mechanizmy tolerancji roślin na toksyczne działanie metali ciężkich. Student wyjaśnia zalety i wady stosowania biologicznych, chemicznych oraz fizycznych technik oczyszczania środowiska. Student charakteryzuje różnorodne sposoby oczyszczania środowiska za pomocą roślin. Punkty ECTS Bilans nakładu pracy studentaii Wskaźniki ilościowe Data opracowania: K_U12, K_K08 K_W03 K_W02, K_K05 K_W09, K_K01 K_W05, K_U04 2 Ogólny nakład pracy studenta: 50 godz. w tym: udział w wykładach: 30 godz.; udział w zajęciach pozawykładowych: 0 godz.; przygotowanie się do zajęć, zaliczeń: 16.3 godz.; udział w konsultacjach, zaliczeniach: 3.8 godz. Nakład pracy studenta związany z zajęciamiiii: Liczba godzin Punkty ECTS 33.8 1.4 wymagającymi bezpośredniego udziału nauczyciela 20 0.8 o charakterze praktycznym 20.05.2013 Koordynator przedmiotu: dr Ewa Oleńska SYLABUS B. Informacje szczegółowe Elementy składowe sylabusu Nazwa przedmiotu Kod przedmiotu Nazwa kierunku Nazwa jednostki prowadzącej kierunek Język przedmiotu Rok studiów/ semestr Opis Wybrane zagadnienia z fitoremediacji 0200-OS-1PDW31 biologia, ochrona środowiska Wydział Biologiczno-Chemiczny UwB, Instytut Biologii polski I i II drugiego stopnia/semestr letni Liczba godzin zajęć dydaktycznych oraz forma prowadzenia zajęć Prowadzący 30 godz., wykład Treści merytoryczne przedmiotu: 1. Fitoremediacja jako technologia oczyszczania środowiska Rodzaje i źródła zanieczyszczeń. Metale śladowe. Aktualny stan zanieczyszczenia metalami śladowymi składowych środowiska w Polsce i na świecie. Konsekwencje toksyczności metali śladowych na funkcjonowanie zwierząt i człowieka. Sposoby zmniejszania zanieczyszczenia środowiska. Pojęcie i rodzaje fitoremediacji. 2. Transport jonów metali śladowych w komórce Pobieranie metali i ich transport wewnątrz komórki roślinnej. Wybrane przejawy toksyczności metali w komórce roślinnej – wpływ na poziomie molekularnym i cytologicznym. 3. Mechanizmy odporności komórek roślinnych na stres spowodowany obecnością metali śladowych Mechanizmy: unikania i tolerowania stresu. Strategie unikania realizowane dzięki: mikoryzie, chelatowaniu w obrębie rizosfery, właściwościom chemicznym ściany komórkowej, kallozie. Strategie tolerowania – chaperony, metalotioneiny klasy I i II, fitochelatyny, glutation, kwasy organiczne, nikotianamina, aminokwasy. 4. Adaptacje roślin na stres spowodowany obecnością metali śladowych Pojęcie tolerancji. Klasyfikacja tolerancji: konstytutywna, współtolerancja, tolerancja wielokrotna. Stabilność tolerancji. Kultury tkankowe w badaniach tolerancji. Indukcja tolerancji w warunkach laboratoryjnych. Indeks tolerancji. Tolerancja a stężenie metalu w roślinie. Skład chemiczny gleby a tolerancja. 5. Fitoekstrakcja na podstawie hiperakumulacji Definicja hiperakumulacji. Mechanizmy hiperakumulacji metali w roślinach. Mechanizm pobierania metali przez hiperakumulatory. Bioaktywacja metali w rizosferze. Transport metali w roślinie. Lokalizacja metali ciężkich w tkankach hiperakumulatorów. Odporność na metale – detoksyfikacja. 6. Ekologia i tolerancja na metale hiperakumulatorów. Przykłady gatunków roślin wyższych tolerujących konkretne metale, np. Co, Cu, Zn, Cr, Pb, Ni. Geografia hiperakumulatorów. 7. Fitostabilizacja Metalofity. Kategorie metalofitów. Tereny metalonośne w Polsce i na świecie. Ekologia metalofitów. 8. Hałdy cynkowo-ołowiowe, jako przykład zastosowania roślin w rekultywacji terenów zdegradowanych. Sukcesja na hałdzie: aktualny i dawny skład florystyczny hałd. Deszcz i bank nasion. Typy rekultywacji hałd pogórniczych. Przystosowania wybranych roślin do wzrostu na hałdach cynkowo – ołowiowych. 9. Genetyczne podłoże tolerancji i hiperakumulacji metali śladowych Genetyczne podłoże tolerancji i akumulacji metali śladowych u roślin wyższych. Ewolucja tolerancji. Genetyczne podłoże hiperakumulacji. Ewolucja hiperakumulacji. 10. Bioaugmentacja (rizoremediacja) – optymalizacja synergistycznego wpływu roślin i mikroorganizmów w zmniejszaniu zanieczyszczenia dr Ewa Oleńska środowiska. Zastosowanie bioaugmentacji w usuwaniu zanieczyszczeń organicznych oraz metali śladowych. Wpływ mikroorganizmów na pobieranie metali z podłoża. Wybór optymalnego układu roślina – mikrosymbiont w ochronie środowiska. 11. Bioremediacja. Rola bakterii. Pojęcie bioremediacji. Rodzaje bioremediacji. Czynniki sprzyjające o ograniczające efektywność bioremediacji. Rola biosurfaktantów. Zanieczyszczenia podatne na bioremediację. Przykłady zastosowań. Bioługowanie metali z rud i odpadów przez Procaryota. Mechanizmy bioługowania i czynniki wpływające na ten proces. Przemysłowe technologie bioługowania metali. Bioługowanie jako technologia w ochronie środowiska naturalnego. 12. Mechanizmy oporności bakterii na metale śladowe obecne w środowisku naturalnym Plazmidowe sekwencje oporności bakterii Gram+ i Gram-. Operon ars, czc, cnr, ncc, mer. Metalotioneiny. 13 Bioremediacja. Rola grzybów. Mikoryza i jej rola w środowisku. Wykorzystanie mikroorganizmów w fotoremediacji. Mikoryza a fitostabilizacja. Mikoryza a fotodegradacja i fitoekstrakcja. Mikoryzy jako wskaźniki toksyczności podłoża oraz tempa procesu remediacji. 14. Inżynieria genetyczna a fitoremediacja Cechy idealnego fitoremediatora. GMO a bio- i fitoremediacja. 15. Bio- i fitogórnictwo Bakterie stosowane do pozyskiwania metali. Aktualny stan biogórnictwa na świecie. Biochemiczne podstawy biogórnictwa. Technologie biogórnictwa. Fitogórnictwo. Przyszłość fitogórnictwa. Efekty kształcenia wraz ze sposobem ich weryfikacji - Student opisuje zagrożenia wynikające z narażenia organizmów żywych na działanie metali ciężkich; - Student posługuje się terminologią fachową do opisu mechanizmów transportu jonów metali niezbędnych i balastowych w roślinach; - Student opisuje podstawowe mechanizmy tolerancji roślin na toksyczne działanie metali ciężkich; - Student wyjaśnia zalety i wady stosowania biologicznych, chemicznych oraz fizycznych technik oczyszczania środowiska; - Student charakteryzuje różnorodne sposoby oczyszczania środowiska za pomocą roślin. Sposoby weryfikacji: Egzamin pisemny (test zamknięty, pytania otwarte opisowe) Forma i warunki zaliczenia przedmiotu Warunek zaliczenia: Pozytywna ocena z egzaminu pisemnego. Wykaz literatury podstawowej i uzupełniającej Literatura podstawowa: Wójcik M. 2000. Fitoremediacja – sposób oczyszczania środowiska. Kosmos 49, 1/2: 135-149. Siwek M. 2008. Biologiczne sposoby oczyszczania środowiska – fitoremediacja. Wiadomości Botaniczne 52, 1/2: 23-28. Siwek M. 2008. Rośliny w skażonym metalami ciężkimi środowisku poprzemysłowym. Część I. pobieranie, transport i toksyczność metali ciężkich (śladowych). Wiadomości Botaniczne 52, 1/2: 7-22. Siwek M. 2008. Rośliny w skażonym metalami ciężkimi środowisku poprzemysłowym. Część II. Mechanizmy detoksyfikacji i strategie przystosowania roślin do wysokich stężeń metali ciężkich. Wiadomości Botaniczne 52, 3/4: 7-23. Błaszczyk M.K. 2007. Mikroorganizmy w ochronie środowiska. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa. Literatura uzupełniająca: Karczewska A. 2008. Ochrona gleb i rekultywacja terenów zdegradowanych. Wrocław. Clemens S. 2006. Toxic metal accumulation, responses to exposure and mechanisms of tolerance in plants. Biochimie 88: 1717-1719. Krämer U. 2005. Phytoremediation: novel approaches to cleaning up polluted soils. Current Opinion in Biotechnology 16: 133-141. Wierzbicka M. 2002. Przystosowania roślin do wzrostu na hałdach cynkowoołowiowych okolic Olkusza. Kosmos 2002, 51: 139 – 150. Grodzińska K., Szarek-Łukaszewska G., 2002. Hałdy cynkowo-ołowiowe w okolicach Olkusza – przeszłość, teraźniejszość i przyszłość. Kosmos, 52, 2:127-138. Baranowska – Morek A., 2003. Roślinne mechanizmy tolerancji na toksyczne działanie metali ciężkich. Kosmos, 52, 2/3: 283-298. Liszka J., Świć E.. 2004. Zakłady Górniczo-Hutnicze „Bolesław”. Dzieje Wydarzenia -Ludzie. Bukowno. ………………………………. podpis osoby składającej sylabus i Opis zakładanych efektów kształcenia w zakresie wiedzy, umiejętności i kompetencji społecznych, z uwzględnieniem form zajęć. Uwzględnia się tylko efekty możliwe do sprawdzenia (mierzalne / weryfikowalne). ii Przykładowe rodzaje aktywności: udział w wykładach, ćwiczeniach, przygotowanie do zajęć, udział w konsultacjach, realizacja zadań projektowych, pisanie eseju, przygotowanie do egzaminu. Liczba godzin nakładu pracy studenta powinna być zgodna z przypisanymi do tego przedmiotu punktami ECTS wg przelicznika : 1 ECTS – 25÷30 h. iii Zajęcia wymagające bezpośredniego udziału nauczyciela są to tzw. godziny kontaktowe (również te nieujęte w rozkładzie zajęć, np. konsultacje lub zaliczenia/egzaminy). Suma punktów ECTS obu nakładów może być większa od ogólnej liczby punktów ECTS przypisanej temu przedmiotowi.