Problem głodu na świecie

Problem głodu na świecie
Problem głodu na świecie
Według Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) 2/3 ludności świata jest niedożywiona lub głoduje.
Problem ten dotyczy głównie Afryki, Azji i subkontynentu indyjskiego. Duża cześć zapasów zboża na
świecie przeznaczana jest na paszę dla bydła, które jest hodowane w celu zaspokojenia popytu krajów
rozwiniętych na mięso i jego przetwory.
(adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});
Przyczyny głodu na świecie
• klęski żywiołowe (susze, powodzie)
• trwające konflikty zbrojne
• niestabilność polityczna (co odstrasza zagranicznych inwestorów)
• wysoki przyrost naturalny, przeludnienie miast
• złe warunki klimatyczne
• zacofanie cywilizacyjne
• wysoki poziom korupcji
Większość głodujących ludzi na świecie zamieszkuje kraje, które posiadają nadwyżki żywności, nie zaś jej
niedobory. Zgodnie z opinią Organizacji Narodów Zjednoczonych ds. Wyżywienia i Rolnictwa (FAO),
obecnie produkujemy półtora raza więcej pożywienia niż jest to potrzebne. Jednak wciąż jeden na
siedmiu mieszkańców Ziemi cierpi głód. Część nadwyżki żywności jest niszczona ze względu na zbyt
wysokie koszty magazynowania. Zamiast wytwarzać żywność zdolną zaspokoić potrzeby lokalnych
społeczności, przemysł rolniczy zajmuje się produkcją upraw, które sprzedaje następnie na rynkach
międzynarodowych. Niedożywienie powoduje 55% z wszystkich zgonów dzieci na świecie.
Połowa ludności świata żyje za mniej niż dwa dolary dziennie. Jedna Europejka wydaje miesięcznie na
same kosmetyki tyle co afrykańska kobieta na utrzymanie całej swojej rodziny przez rok. Obecnie duża
część czarnego lądu jest wykorzystywana do produkcji luksusowych używek, takich jak kawa, herbata czy
tytoń, które sprzedawane są krajom bogatym. Afrykańczycy są pozbawiani swych poletek, na których
hodowali żywność na swoje codzienne potrzeby, aby mogły powstać wielkoobszarowe gospodarstwa,
produkujące na eksport do Europy i Ameryki. Przyczyna jest prosta - w Trzecim Świecie opłaca się
produkować (tania siła robocza, duże obszary itd.), lecz nie opłaca się sprzedawać na miejscu. Lepiej
żywność sprzedać drożej na Zachodzie, aniżeli wykarmić nią głodnych.
(adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});
To nie brak jedzenia, ale nieracjonalna gospodarka żywnością jest głównym powodem głodu i
niedożywienia.
W krajach, których mieszkańcy umierają z głodu, uprawia się zboża, które są następnie eksportowane i
przerabiane na paszę dla zwierząt hodowlanych krajów zachodnich. Etiopia w 1984 uprawiała zboża z
przeznaczeniem dla europejskich zwierząt hodowlanych, podczas gdy jej ludność umierała z głodu. W tym
samym czasie kraj ten kupował broń od Związku Radzieckiego, a 22% budżetu Etiopii przeznaczano na
utrzymanie wojska.
W znacznej części państw Afryki, Azji i Ameryki Południowej wzrost liczby ludności jest zwykle większy
niż wzrost produkcji żywności, a złą sytuację w takich krajach często pogłębiają klęski żywiołowe. W
ostatnich 50-ciu latach niedostatki produkcji rolnej w tych państwach próbowano uzupełniać
wykorzystując żywność importowaną z państw posiadających jej nadwyżki. Z reguły jest jednak tak, że
kraj posiadający zbyt mało żywności, nie ma z czego zapłacić, aby sprowadzić jakikolwiek towar z
zagranicy. Wsparcie krajów rozwiniętych w dłuższym okresie czasu może doprowadzić do zahamowania
produkcję rolnej na obszarze dotkniętym kryzysem. Świadomość, że w trudnych chwilach zawsze
napłynie pomoc z zewnątrz, może sprawić, że władze poszkodowanych państw będą przesuwać na
http://www.wos.org.pl
Kreator PDF
Utworzono 2 March, 2017, 14:45
kolejne lata konieczne reformy gospodarcze. Dlatego przynoszącym rezultaty sposobem pomocy jest
przekazywanie takim państwom sprawdzonych technologii rolniczych, które pozwolą na zwiększenie
wydajności produkcji. Kolejnym rozwiązaniem jest tworzenie nowych gruntów rolnych, m.in. dzięki
zagospodarowaniu nieużytków pustynnych, osuszaniu mokradeł i bagien.
(adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});
Zwalczanie głodu
Zwalczaniem głodu zajmują się różne organizacje, m.in. Banki Żywności oraz fundacje zbierające
pieniądze na zakup jedzenia. Idea Banków Żywności narodziła się pod koniec lat 60. Ich pomysłodawcom
był emerytowany amerykański biznesmen John van Hengel, który po zakończeniu swojej kariery
zawodowej podjął pracę jako wolontariusz w lokalnej organizacji pomocy najuboższym. Podczas swoich
działań zauważył, że wielu właścicieli sklepów marnuje żywność wyrzucając produkty, których termin
ważności zbliżał się do końca. Van Hengel postanowił zbierać od handlowców tą żywność i przekazywał ją
do miejskich jadłodajni. Pomysł byłego biznesmena szybko znalazł naśladowców w wielu miastach
ameryki. Idea ta szybko rozprzestrzeniła się na kraje Europy Zachodniej. W 1993 roku z inicjatywy Jacka
Kuronia powstaje w Warszawie pierwszy "Bank Żywności SOS". Banki Żywności są organizacjami
pozarządowymi non-profit i działają w środowisku lokalnym.
http://www.wos.org.pl
Kreator PDF
Utworzono 2 March, 2017, 14:45