(nr IPPB4/4511-1288/15-2/MS).

Transkrypt

(nr IPPB4/4511-1288/15-2/MS).
Sygnatura
IPPB4/4511-1288/15-2/MS
Data
2015.12.09
Autor
Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U.
z 2015 r., poz. 613) oraz § 5 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015
r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U.
z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra
Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 15 października 2015
r. (data wpływu 19 października 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa
podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków
płatnika - jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 19 października 2015 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji
przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego
od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika.
We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.
Sp. z o.o. (dalej: „C.” lub „Spółka”) jest właścicielem sieci sklepów z artykułami do
majsterkowania, budowy, remontu, urządzania domu, pielęgnowania ogrodu, etc. Spółka
prowadzi działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży detalicznej towarów. Klientami Spółki
są zarówno osoby fizyczne, które nie prowadzą działalności gospodarczej, jak i podmioty
gospodarcze. Sklepy Spółki są zlokalizowane w miastach na obszarze całej Polski.
Łącznie w Spółce zatrudnionych jest ok. 10.000 osób. Część pracowników została przeniesiona
przez Spółkę do powołanego przez nią oddziału (dalej „Oddział”). W konsekwencji Oddział stał
się pracodawcą dla tych pracowników. W dalszej części wniosku pracownicy Oddziału zwani
są „Pracownikami”. Spółka wystąpiła o nadanie odrębnego numeru NIP i REGON dla Oddziału
jako płatnika podatku PIT i składek ZUS za Pracowników.
Zarówno w Spółce - jednostce macierzystej - jak i w Oddziale prowadzony jest Zakładowy
Fundusz Świadczeń Socjalnych. Ze względu na fakt, że ustawa o zakładowym funduszu
świadczeń socjalnych (dalej „Ustawa ZFŚS”) stanowi o tworzeniu Zakładowego Funduszu
Świadczeń Socjalnych przez pracodawcę, Oddział - jako odrębny pracodawca - prowadzi
odrębny Zakładowy Fundusz Świadczeń Socjalnych dla Pracowników (dalej „ZFŚS” lub
„Fundusz”).
Oddział wypełnia wszystkie przepisane prawem - w szczególności nakładane Ustawą ZFŚS obowiązki wynikające z faktu prowadzenia ZFŚS. W szczególności dokonuje, zgodnie z art. 6
Źródło: Ministerstwo Finansów
http://sip.mf.gov.pl/sip/index.php?rodzaj=2&czystka=1
Ustawy ZFŚS, odpisów na ten Fundusz, a także założył i prowadzi rachunek bankowy Funduszu
(art. 12 ust. 1 Ustawy ZFŚS).
W Oddziale ma funkcjonować następujący system udzielania świadczeń pieniężnych z
Funduszu (takich jak zapomogi, dofinansowanie do wypoczynku, etc.):
świadczenia dla Pracowników będą przyznawane zgodnie z przepisami Ustawy ZFŚS, w
szczególności będą przyznawane w związku z finansowaniem działalności socjalnej.
świadczenia mają być wypłacane łącznie z wynagrodzeniami za pracę Pracowników
uprawnionych do otrzymania świadczeń z Funduszu,
świadczenia mają być faktycznie wypłacane ze środków obrotowych (gdyż wypłata świadczeń
następowałaby wraz z wynagrodzeniami dla Pracowników), jednakże – po dokonanej wypłacie
świadczeń na rzecz Pracowników - kwota wypłaconych świadczeń pomniejszałaby rachunek
Funduszu. Rachunek Funduszu byłby pomniejszany o kwotę wypłacanych świadczeń, a
rachunek główny Oddziału, na którym znajdują się środki obrotowe byłby powiększany o
kwotę wypłaconych świadczeń. Innymi słowy następowałoby przeksięgowanie kwot między
rachunkiem głównym Oddziału, a rachunkiem ZFŚS (Oddział nie posiada dodatkowej listy płac
na realizację i wypłatę świadczeń z ZFŚŚ). Takie przeksięgowanie między rachunkiem Funduszu
i rachunkiem głównym Oddziału następowałoby raz w miesiącu.
Wniosek dotyczy ww. świadczeń otrzymywanych przez Pracowników w tej części, w jakiej nie
przekraczają one dla każdego Pracownika kwoty 380 zł w roku podatkowym. Świadczeniem
otrzymywanym przez Pracowników nie będą bony, talony i inne znaki, uprawniające do ich
wymiany na towary lub usługi.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:
Czy świadczenia otrzymywane przez Pracowników w związku z finansowaniem działalności
socjalnej przez Fundusz - w części, w jakiej nie przekraczają one dla każdego Pracownika kwoty
380 zł w roku podatkowym - korzystają ze zwolnienia od opodatkowania podatkiem
dochodowym od osób fizycznych... Innymi słowy, czy Oddział może nie pobierać zaliczki na
podatek dochodowy od osób fizycznych od takich świadczeń, jeśli świadczenia faktycznie będą
wypłacane Pracownikom łącznie z wynagrodzeniem za pracę ze środków obrotowych, zaś po
ich wypłacie nastąpi przeksięgowanie wypłaconej kwoty świadczenia między rachunkiem
głównym Oddziału, a rachunkiem ZFŚS...
Zdaniem Wnioskodawcy.
Świadczenia otrzymywane przez Pracowników w związku z finansowaniem działalności
socjalnej przez Fundusz - w części, w jakiej nie przekraczają one dla każdego Pracownika kwoty
380 zł w roku podatkowym - korzystają ze zwolnienia od opodatkowania podatkiem
dochodowym od osób fizycznych. W związku z tym Oddział może nie pobierać zaliczki na
podatek dochodowy od osób fizycznych od takich świadczeń nawet, jeśli świadczenia
faktycznie będą wypłacane Pracownikom łącznie z wynagrodzeniem za pracę ze środków
obrotowych, zaś po ich wypłacie nastąpi przeksięgowanie wypłaconej kwoty świadczenia
między rachunkiem głównym Oddziału, a rachunkiem ZFŚS.
Źródło: Ministerstwo Finansów
http://sip.mf.gov.pl/sip/index.php?rodzaj=2&czystka=1
Uzasadnienie:
Na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 1 Ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jednym
ze źródeł uzyskania przychodu jest stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy
stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni
zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.
Zgodnie z art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami są zasadniczo otrzymane lub postawione do
dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartości
otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Natomiast na podstawie
art. 12 ust. 1 ww. ustawy, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy
nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne
oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło
finansowania tych wpłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze,
wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za
niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z
góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również
wartość innych nieodpłatnych świadczeń.
Z przytoczonych regulacji wynika zatem, że przychodem ze stosunku pracy jest - co do zasady
- każde przysporzenie majątkowe związane z pozostawaniem podatnika w stosunku pracy.
Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych zawiera jednak zwolnienia z podatku
dochodowego od osób fizycznych. Stosownie do treści art. 21 ust. 1 pkt 67 ww. ustawy, wolna
od podatku dochodowego jest wartość otrzymanych przez pracownika w związku z
finansowaniem działalności socjalnej, o której mowa w przepisach o zakładowym funduszu
świadczeń socjalnych, rzeczowych świadczeń oraz otrzymanych przez niego w tym zakresie
świadczeń pieniężnych, sfinansowanych w całości ze środków zakładowego funduszu
świadczeń socjalnych lub funduszy związków zawodowych, łącznie do wysokości
nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 380 zł; rzeczowymi świadczeniami nie są bony,
talony i inne znaki, uprawniające do ich wymiany na towary lub usługi.
Zdaniem Oddziału powyższe zwolnienie znajdzie zastosowanie w stanie faktycznym opisanym
w niniejszym wniosku, gdyż:
świadczenia będą otrzymywane przez Pracowników w związku z finansowaniem działalności
socjalnej z Funduszu.
wniosek dotyczy tylko świadczeń, których wysokość nie przekracza w roku podatkowym kwoty
380 zł.
świadczenia otrzymywane przez Pracowników zostaną sfinansowane w całości ze środków
Funduszu.
Odnosząc się do przesłanki „sfinansowania w całości ze środków ZFŚS”, Spółka pragnie
zauważyć, że ustaw o podatku dochodowym od osób fizycznych nie doprecyzowuje pojęcia
„sfinansowania” z Funduszu. Dlatego też należy odwołać się w tym wypadku do reguł wykładni
językowej. Piśmiennictwo oraz orzecznictwo sądów administracyjnych podkreśla, że
podstawowe znaczenie w wykładni przepisów prawa ma wykładnia językowa. W związku z
Źródło: Ministerstwo Finansów
http://sip.mf.gov.pl/sip/index.php?rodzaj=2&czystka=1
tym, „szukając znaczenia poszczególnych terminów i zwrotów, należy przyjmować takie ich
znaczenie, jakie mają w języku powszechnym, tj. w języku etnicznym w jego najbardziej
powszechnej postaci” (B. Brzeziński, Szkice z wykładni prawa podatkowego, Gdańsk 2002, s.
22 i nast.). Co istotne, takie same stanowisko zajmują również organy podatkowe w
wydawanych interpretacjach, o czym świadczy chociażby interpretacja:
Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 21 lipca 2015 r., znak IPPB2/4511-447/154/MG,
Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 23 marca 2015 r., znak IPPB1/4511-185/152/EC,
Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 6 sierpnia 2015 r., znak ILPP1/4512-1 -375/153/TK,
Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 1 czerwca 2015 r., znak ILPB4/4510-1-93/15-2/DS,
Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 30 lipca 2015 r., znak ILPP2/4512-1-391/153/MN,
Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 28 sierpnia 2013 r., znak IPTPB3/423-226/13-3/PM
A zatem celem ustalenia, jakie znaczenie ma dane pojęcie w języku powszechnym, należy
odwołać się do słownika lub leksykonu. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego „sfinansować”
to tyle co „dostarczyć środków pieniężnych na coś, pokryć koszty jakiegoś przedsięwzięcia,
jakiejś działalności, opłacić” (Słownik Języka Polskiego, S. Dubisz (red.), t. 3, s. 1190, Warszawa
2003).
Zdaniem Oddziału interpretacja art. 21 ust. 1 pkt 67 ww ustawy prowadzi do wniosku, że wolą
ustawodawcy było zwolnienie takich świadczeń, które ostatecznie obciążyły Fundusz. Dlatego
też w istocie „tymczasowe” poniesienie wartości świadczenia ze środków obrotowych, przy
późniejszym przeksięgowaniu odpowiednich kwot z rachunku ZFŚS, nie powinno mieć wpływu
na prawo do stosowania zwolnienia. Jest to jedynie kwestia techniczna, która nie powinna
mieć znaczenia dla oceny źródła pochodzenia środków pieniężnych otrzymywanych przez
pracowników Oddziału (ZFŚS). Wniosek taki jest zasadny zwłaszcza, jeśli się uwzględni fakt, że
do przeksięgowania będzie dochodzić na bieżąco, co miesiąc.
Zdaniem Oddziału za możliwością stosowania zwolnienia przemawiają również interpretacje
organów podatkowych, przykładowo wydane na gruncie zwolnienia z art. 21 ust. 1 pkt 46
ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z tym przepisem zwalnia się
dochody otrzymane przez podatnika, jeżeli:
pochodzą od rządów państw obcych, organizacji międzynarodowych lub międzynarodowych
instytucji finansowych ze środków bezzwrotnej pomocy, w tym ze środków programów
ramowych badań, rozwoju technicznego i prezentacji Unii Europejskiej i z programów NATO,
przyznanych na podstawie jednostronnej deklaracji lub umów zawartych z tymi państwami,
organizacjami lub instytucjami przez Radę Ministrów, właściwego ministra lub agencje
rządowe, w tym również w przypadkach, gdy przekazanie tych środków jest dokonywane za
pośrednictwem podmiotu upoważnionego do rozdzielania środków bezzwrotnej pomocy oraz
Źródło: Ministerstwo Finansów
http://sip.mf.gov.pl/sip/index.php?rodzaj=2&czystka=1
podatnik bezpośrednio realizuje cel programu finansowanego z bezzwrotnej pomocy;
zwolnienie nie ma zastosowania do dochodów osób fizycznych, którym podatnik
bezpośrednio realizujący cel programu zleca - bez względu na rodzaj umowy - wykonanie
określonych czynności w związku zrealizowanym przez niego programem.
Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z dnia 2 maja 2014 r. Dyrektor Izby
Skarbowej w Warszawie, znak IPPB4/415-67/14-4/JK4 na tle wskazanego zwolnienia, gdzie
również jedną z podstawowych przesłanek jest sfinansowanie przychodu z odpowiedniego
źródła, wprost stwierdził:
„W tym miejscu należy zauważyć, że wynagrodzenie wypłacane ze środków własnych
pracodawcy - następnie refundowanych przez Unię Europejską, nie ma znaczenia dla
spełnienia ww. przesłanki. Z ugruntowanej linii orzeczniczej Naczelnego Sądu
Administracyjnego wynika bowiem, że sposób przekazywania środków bezzwrotnej pomocy,
o której mowa w wyżej wymienionym przepisie prawa, to jest prefinansowanie czy też
refinansowanie, nie ma wpływu na zasadniczą ocenę, że pomoc ta pochodzi z tychże środków.
Sposób przekazywania środków pomocowych jest kwestią techniczną, która nie ma znaczenia
dla oceny źródła pochodzenia środków przeznaczonych na realizacje programów z nich
finansowanych. Decydujące jest ustalenie podmiotu, który finalnie ponosi ciężar finansowania
programu.”
Takie stanowisko powszechnie podzielają organy podatkowe, o czym świadczy chociażby
interpretacja:
Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 13 lutego 2014 r., znak IBPBII/1/4151019/13/BJ,
Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 14 listopada 2013 r., znak IPTPB1/415-536/13-5/KO,
Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 1 października 2013 r., znak ITPB2/415690/12/13-S/RS,
Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 16 maja 2014 r., znak IPPB4/415-140/14-4/JK4,
Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 18 lutego 2015 r., znak ILPB3/423-25/14/15-S/KS,
Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 23 maja 2014 r., znak ITPB2/415-196/14/MN.
Warto również podkreślić, że organy podatkowe w wydawanych interpretacjach, również tych
wskazanych wyżej, powołują się wprost na orzecznictwo sądów administracyjnych.
Wydawane przez sądy administracyjne wyroki prezentują bowiem analogiczny sposób
wykładni pojęcia „sfinansowania”. Przykładowo NSA w wyroku z dnia 30 listopada 2010 r.,
sygn. II FSK 1305/09 postanowił:
„<...> sposób wypłaty środków finansowanych pochodzących z bezzwrotnej pomocy Unii
Europejskiej jest kwestią techniczną, która nie ma znaczenia dla oceny źródła pochodzenia
środków przeznaczonych na realizację programów finansowanych w ramach funduszy
strukturalnych. W tym przypadku decydujące znaczenie dla oceny źródła pochodzenia tych
Źródło: Ministerstwo Finansów
http://sip.mf.gov.pl/sip/index.php?rodzaj=2&czystka=1
środków ma ustalenie podmiotu. który ostatecznie ponosi ekonomiczny ciężar bezzwrotnej
pomocy. ”
Powyższy pogląd jest już utrwalony w orzecznictwie, na co wskazuje np. wyrok:
NSA z dnia 16 września 2008 r„ sygn. II FSK 874/07,
NSA z dnia 25 października 2011 r„ sygn. II FSK 798/10,
NSA z dnia 16 lutego 2012 r., sygn. II FSK 1468/10,
NSA z dnia 14 marca 2012 r., sygn. II FSK 1625/10,
NSA z dnia 6 sierpnia 2014 r., sygn. II FSK 1925/12,
WSA w Krakowie z dnia 13 czerwca 2007 r., sygn. I SA/Kr 1555/06,
WSA we Wrocławiu z dnia 3 marca 2008 r„ sygn. I SA/Wr 800/07,
WSA w Rzeszowie z dnia 8 lipca 2008 r., sygn. I SA/Rz 304/08,
WSA w Gdańsku z dnia 13 marca 2013 r., sygn. I SA/Gd 106/13,
WSA w Gdańsku z dnia 5 marca 2014 r., sygn. I SA/Gd 1748/13.
Reasumując, przy stosowaniu art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o podatku dochodowym od osób
fizycznych, decydujące znaczenie powinno mieć to kto ostatecznie ponosi ciężar świadczeń
wypłacanych Pracownikom. Jeśli ciężar ten ponosi Fundusz, to sama kwestia techniczna
związana z wypłatą świadczeń nie powinna mieć znaczenia. Jak słusznie zauważają organy
podatkowe i sądy sam sposób przekazywania środków Pracowników jest kwestią techniczną,
która nie ma znaczenia dla oceny źródła pochodzenia środków przeznaczonych na wsparcie
dla Pracowników.
W sytuacji Oddziału ekonomiczny ciężar przekazywanych pracownikom świadczeń ponosi
Fundusz. Dlatego też należy uznać, że świadczenia otrzymywane przez Pracowników są
sfinansowane z ZFŚS w rozumieniu art. 21 ust. 1 pkt 67 Ustawy PIT.
W rozmowie telefonicznej taką właśnie interpretację omawianego zwolnienia z PIT
przedstawił również Oddziałowi pracownik Krajowej Informacji Podatkowej.
W związku z powyższym, Oddział prosi o uznanie jego stanowiska za prawidłowe. Oddział jest
zainteresowany ustaleniem, czy świadczenia wypłacane pracownikom podlegają
opodatkowaniu, czy mogą zostać objęte ww. zwolnieniem, gdyż występuje w charakterze
płatnika podatku. Obowiązki płatnika nakłada na pracodawców art. 31 Ustawy PIT, zgodnie z
którym osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości
prawnej, zwane dalej „zakładami pracy”, są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w
ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów
przychody ze stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez
zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy - wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.
Źródło: Ministerstwo Finansów
http://sip.mf.gov.pl/sip/index.php?rodzaj=2&czystka=1
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny
prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.
Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1Ordynacji podatkowej, odstąpiono od
uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu
prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa
podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu
Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na
piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący
dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52
§ 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi
– Dz. U. Nr 153, poz. 1270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach –
art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na
wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie,
w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są
przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro
Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1Maja 10, 09-402 Płock.
Źródło: Ministerstwo Finansów
http://sip.mf.gov.pl/sip/index.php?rodzaj=2&czystka=1