Narkotyki stare jak ludzkość
Transkrypt
Narkotyki stare jak ludzkość
Halucynogeny Narkotyki stare jak ludzkość Kokaina, haszysz, opium, heroina, LSD, “Ekstaza” i wiele innych. Młodzi ludzie umierający na ulicach. Policja chwytająca przemytników narkotyków. Wojny gangów trudniących się rozprowa− dzaniem środków odurzających. Wojny z wielkimi kartelami narkotykowymi. Nędza, sztuczne raje, wielkie pieniądze i śmierć. To codzienność cywilizacji końca XX w. Dowiadujemy się o niej już nie tylko z TV lub prasy lecz z bezpośredniego z nią styku. Narkotyki to wielki, nierozwiązany problem społeczny. Od kiedy się on pojawił i czy zawsze tak było? Historia narkotyków jest tak stara jak dzieje ludzkoś− ci. W czasach, gdy nie znano jeszcze rolnictwa i hodowli, ludzie przez dziesiątki tysię− cy lat żywili się tym, co złowili lub zebrali w lesie. Wtedy właśnie w paleolicie “przetestowano” wiele roś− lin pod względem ich właś− ciwości jadalnych. A przy okazji ujawniło się działanie halucynogenne wielu z nich. Najwcześniejsze dane pocho− dzą już ze starszej epoki ka− mienia. Wśród rysunków na− skalnych z terenów Sahary znajdują się przedstawienia tańczących w ekstazie posta− ci antropomorficznych z ha− lucynogennymi grzybami. Ostatnie badania nad te− chniką pochodzących sprzed 20 tys. lat wspaniałych ma− lowideł jaskiniowych we Francji wykazały, że farby zawierały substancje halucy− nogenne, malowidła zaś wy− konywano biorąc farbę do ust, rozrabiając ją śliną i wydmuchując na ścianę jas− kini. Efektem tej techniki malarskiej były wizje nar− kotyczne, uwidocznione po− tem na ścianach groty. Kolejnym dowodem są znaleziska pyłków roślin ha− lucynogennych odkrytych na stanowiskach prahistory− cznych, zwłaszcza w grobach. Najstarsze pochodzą z Sza− nidar (w Iraku) a związane są już z człowiekiem neander− talskim. Inne odkryto w gro− bie kapłanki z wczesnego ne− Na okładce: wek i wyglądają olitu w Catal niemal identycz− Hüyük (Tur− nie jak egipskie cja) oraz na me− flakony na galitycznym opium pocho− stanowisku na dzące z późnej wyspie Jersey epoki brązu. By− koło Wielkiej ły to pojemniki Brytanii. Z Ba− na opium. Z te− łkanów zaś z go samego okre− kręgu kultury su z miejscowo− Vinča, pocho− ści Ćmielów i dzą kamienne Złota na Wyży− rzeźby grzy− nie Sandomiers− bów. Z kolei na kiej pochodzą fa− epokę brązu da− jki gliniane. Słu− tuje się posążek żyły one do pa− przedstawiający lenia środków kobietę z dziec− odurzających, kiem w ręku. prawdopodobnie Głowa dziecka konopi (Canna− przyozdobiona bis sativa L.), jest kapeluszem których ślady grzyba. Wyob− rażenie to znaj− Ceramika z duńskich grobów megalitycznych sprzed 5 tys. znajdowane są na lat. Pojemniki na opium w formie makówek. licznych stano− duje się obecnie wiskach archeo− w Muzeum Archeologicz− Mak lekarski (Papaver som− logicznych w Europie Środ− nym w Atenach. Wiele wize− niferum L.) znaleziony został kowej już od czasów neolitu. runków grzybów halucyno− także w Polsce we wsi Zasła− Konopie takie palili znani He− wice (woj. krakowskie) na sta− gennych, zapewne muchomo− rów (Amanita muscaria), od− nowisku kultury ceramiki pro− rodotowi Scytowie. Przekazy kryto w Skandynawii. Wy− mienistej. Znaleziono go rów− starożytnego historyka grec− obrażano je m.in. na brzyt− nież w Biskupinie. Na tym kiego potwierdzają współczes− wach z okresu brązu służą− najsłynniejszym polskim sta− ne badania wykopaliskowe cych, jak się sądzi, do celów nowisku archeologicznym wy− grobów arystokracji scytyjs− kultowych (inicjacje, obrzę− stąpiły także pyłki lulka czar− kiej. Generalnie rzecz biorąc, nego (Hyoscyamus niger L.), obyczaj wkładania środków dowe ścinanie włosów). Na ziemiach Polskich, który wchodził w skład zna− odurzających do mogił zmar− podobnie jak w innych częś− nych w średniowieczu i rene− łych kontynuowany od paleo− ciach Europy Środkowej, ma− sansie Europy “maści czarow− litu do naszych czasów, wyni− my do czynienia z opium uzy− nic”, dającej wrażenie lotu. Na kał z troski o losy pośmiertne skiwanym z maku. Ziarenka czasy neolitycznej kultury pu− duszy zmarłego (szybka jej maku odkryto już w XIX w. charów lejkowatych datują się transportacja w zaświaty) i za− na obszarze wczesnoneolity− znaleziska małych naczynek pewnienia bezpieczeństwa ży− cznych budowli palowych w glinianych, tzw. flasz z kryzą. wym. Jeszcze XIX w. w kiele− Robenhausen w Szwajcarii. Są one wyobrażeniami makó− ckim, na zachodniej Ukrainie i w Prusach, istniał zwyczaj sypania maku do trumny lub do grobu. Zabieg ów moty− wowano tym, że zmarły zaj− mie się liczeniem ziarenek ma− ku i nie będzie szkodził ży− wym. Narkotyki znały ludy starożytne: Grecy (Pytia, misteria eleuzyjskie), Asy− ryjczycy, Persowie, Hindu− si. U tych ostatnich bóg Ha− oma/Soma jest uświęconą rośliną halucynogenną sto− sowaną od kilku tysiącleci w kulcie. Był to prawdopod− obnie jeden z gatunków dzi− kiej ruty i muchomor czer− wony. Ten ostatni powszech− nie stosowali szamani na pra− wie całym obszarze Euroazji − od Skandynawii po Kam− czatkę. Jego właściwości wy− korzystywali wojownicy wi− kińscy (berserkerowie). Li− czne gatunki roślin halucy− nogennych, grzybów i kak− tusów znają Indianie amery− kańscy. Od wieków używali je i jeszcze dziś stosują do swoich celów kultowych (np. peyotyści z indiańskie− go kościoła − Red Church). Badaczka E. Bourguignon stwierdziła wręcz, że 90% spośród rozpatrywanych przez nią 488 społeczności znało zinstytucjonalizowane formy i metody zmieniania stanów świadomości. Środ− ki te były niejako wmonto− wane w owe kultury i miały sankcje religijne. Społeczności pradziejowe i tzw. prymitywne spożywa− Gazeta Biskupińska Biskupińska, W poszukiwaniu minionego czasu. Wydawca: Wydawnictwo Dominika Księskiego "Wulkan", Pałuki, pismo lokalne, Żnin, plac Wolności 7. Naczelny redaktor: Dominik Księski. Zastępca redaktora naczelnego: Mirosława Walczak. Anioł stróż: Jerzy T. Bąbel. Sekretarz redakcji: Joanna Świder. Skład: Marcin Witkowski, Łamanie: Maciej Urbanowski, Reporterzy: Alicja Dużyk, Paulina Szmyt Opracowanie graficzne: Leszek Malak. Adres redakcji oraz biura ogłoszeń: Biskupin, budynek muzeum, tel. (0−52) 30−25−425. Naświetlanie: Latpol Bydgoszcz, Druk: Graf−Bog Żnin