DKF: "Scena ciszy" przed premierą - Odra-Film

Transkrypt

DKF: "Scena ciszy" przed premierą - Odra-Film
Odra-Film
DKF: "Scena ciszy" przed premierą
W poniedziałek 25 stycznia o godz. 20.00 Dyskusyjny Klub Filmowy zaprasza na przedpremierowy pokaz
nominowanego do Oscara, obsypanego nagrodami filmu dokumentalnego Joshuy Oppenheimera.
To opowieść o Indonezyjczyku, który konfrontuje dawnych zbrodniarzy z ich czynami, by skłonić ich do wzięcia odpowiedzialności za swe zbrodnie. Wstęp: 10 zł.
Nowym film Joshuy Oppenheimera
zdobył m.in. nagrody: krytyków FIPRESCI w Wenecji, Pokojową w Berlinie i
Amnesty International na Docs Against Gravity. Twórca nominowanej do Oscara „Sceny zbrodni” portretuje tym razem indonezyjskiego optyka, który ocalał z ludobójstwa, ale jego brata torturowały i zamordowały reżimowe organizacje paramilitarne Panczaszila. Decyduje się on zrobić coś zupełnie niewyobrażalnego w społeczeństwie, gdzie mordercy nadal pozostają bezkarni i żyją w sąsiedztwie swoich ofiar: skonfrontować ich z
makabrycznymi czynami, których się dopuścili i podczas badania wzroku proponuje im spojrzenie na przeszłość z innej perspektywy, próbując skłonić ich do wzięcia odpowiedzialności za swe czyny.
Jak
to jest ocaleć z potwornej zbrodni ludobójstwa dokonanej w latach 60. ubiegłego wieku przez brygady śmierci w Indonezji? Adi Rukun, optyk w średnim wieku, ocalał, ale jego starszy brat był torturowany, po czym zamordowany przez reżimowe organizacje paramilitarne Panczaszila. Adi decyduje się przerwać milczenie i zrobić coś zupełnie niewyobrażalnego w
społeczeństwie, gdzie mordercy nadal pozostają bezkarni i żyją w sąsiedztwie swoich ofiar. Postanawia skonfrontować ich z makabrycznymi czynami, których się dopuścili i podczas badania wzroku proponuje im spojrzenie na przeszłość z innej perspektywy. Okulary mają zmienić ich patrzenie na świat. Ma nadzieję, że w ten sposób zbrodniarze przyjmą w końcu odpowiedzialność za swoje działania. Niektórzy z nich są dziś uprzywilejowanymi obywatelami, a jeden napisał nawet książkę ilustrującą
dokonane zbrodnie w nadziei, że będzie ona miała kiedyś historyczne znaczenie. Adi wierzy, że tylko odważna konfrontacja z mordercami przywróci jego rodzinie godność i pozwoli na uzdrowienie strasznej traumy, która ich gnębi. Rodzice Adiego żyją nadal, choć są w podeszłym wieku. Dokonana zbrodnia wisi nad tymi, którzy ocaleli, a cisza, jaka na
jej temat panuje, dłużej okazuje się już nie do zniesienia. Rozmawiając
z mordercami, Adi promienieje życzliwością i spokojem, ale widać, że poszukuje czegoś nieuchwytnego, dąży do zamknięcia jakiegoś etapu, którego nie da się dokonać bez ujawnienia morderców i zbrodni, których kiedyś się dopuścili. Choroba Alzheimera, która dotknęła ojca Adiego staje się metaforą zbiorowej niepamięci Indonezyjczyków, a zabójcy widziani oczami ocalałego brata wydają się jeszcze bardziej źli, niż moglibyśmy przypuszczać. Zdaniem reżysera film jest poematem na temat ciszy, zrodzonej z terroru, wezwaniem do jej przełamania, a także obrazem konsekwencji, jakie się z tym wiążą. To również opowieść o tym, że w życiu nie można nic zmienić, dopóki nie rozprawimy się do końca z przeszłością, nawet, gdy nasza codzienność zbudowana jest na terrorze i kłamstwach.
Zwiastun: https://vimeo.com/122620012 http://www.odrafilm.pl
Kreator PDF
Utworzono 2 March, 2017, 15:57
Odra-Film
GŁOS MEDIÓW:
Oppenheimer na ludobójstwo, do którego doszło w Indonezji w latach 60.,
pozwala nam spojrzeć oczami ofiar, a konkretnie ich krewnych i świadków
zbrodni. Takich jak Adi. Bohater „Sceny ciszy” nie poprzestaje na konfrontacji z mieszkającymi w sąsiedztwie szeregowymi zbrodniarzami. Reżyser ryzykując życie swoje, członków ekipy i głównego bohatera, doprowadza też do jego spotkania z tymi, którzy wydawali rozkazy. Oprawcom reżyser oddał głos w „Scenie zbrodni”, pierwszej części indonezyjskiego dyptyku. W filmie wspominali, a przede wszystkim pokazywali, jak torturowali i zabijali wrogów gen. Suharto. Jak mówi Oppenheimer, poprzedni film był opowieścią o fantazjach i kłamstwach, którymi się karmili, by uciec od poczucia winy i „móc nadal żyć ze sobą i
swoją przeszłością”. Oba filmy pokazują zaś straszne, trwające od lat konsekwencje zbrodni sprzed pół wieku.
Bartosz Wróblewski, wyborcza.pl
Póki
Adi nie ujawnia, że stracił w masakrze brata, mężczyźni są co prawda względnie rozmowni, chętnie wracają do krwawych wydarzeń. W dobrym samopoczuciu utrzymuje ich przecież fakt, że reżim, którego narzędziem byli, trwa w najlepsze do dziś, podczas gdy potomkowie ofiar żyją w strachu. Kiedy jednak Adi przyznaje, że pochodzi z rodziny dotkniętej czystką, jego rozmówcy zaczynają zasłaniać się propagandowymi sloganami,
niewiedzą, powołują na rozkazy przełożonych. Bohater sporo ryzykuje, obnażając się przed ludźmi stojącymi po stronie zwycięzców. Ale bardziej
niż jego odwaga zaskakuje jego… empatia. W starciu twarzą w twarz z ludźmi, którzy tak bardzo skrzywdzili jego najbliższych pozostaje spokojny, skupiony, nawet wyrozumiały. Jego szczerość i determinacja to jedyny oręż w konfrontacji ze zbrodniarzami, których zamiast powszechnego potępienia spotkały tylko zaszczyty. Wykręty oprawców to jednak najlepszy dowód na to, że nie są oni bez reszty nieświadomi potworności swoich czynów.
Jakub Popielecki, filmweb.pl
Warto
zaznaczyć, że „The Look of Silence” to nie tylko film o katach, ale też
o ofiarach, które żyjąc w ciągłym strachu przed piastującymi urzędy państwowe mordercami nie upominają się o sprawiedliwość i o rodzinach udających przed sobą nawzajem, że przeszłość ojców i dziadków jest im nieznana. Na równi wstrząsający ze „Sceną zbrodni” film wydaje się dzięki temu bardziej wzruszający i bardziej intymny. Sceny przedstawiające schorowanych rodziców Adiego, wciąż żyjących pośród morderców syna i wierzących, że ofiary zemszczą się dopiero na tamtym świecie, lub reakcje rodzin na rewelację, że zniedołężniały ojciec miał w
zwyczaju pić krew swoich ofiar, by uchronić się przed szaleństwem to kino najwyższej próby.
Marta Bałaga, esensja.stopklatka.pl
Wybrane festiwale i nagrody:
2014 MFF Wenecja: Nagroda Specjalna Jury, Nagroda Krytyki, Nagroda Fedeory
2014 CPH:DOX Kopenhaga: Nagroda Główna
http://www.odrafilm.pl
Kreator PDF
Utworzono 2 March, 2017, 15:57
Odra-Film
2014 MFF Berlin: Nagroda Peace Film Prize
2014 MFF Göteborg: Nagroda Dragon Award dla Najlepszego Skandynawskiego Filmu Dokumentalnego
2014 FF Busan: Nagroda dla Najlepszego Filmu Dokumentalnego
2014 MFF Toronto
2014 FF Nowy Jork
2014 FF Telluride
Scena ciszy (Dania, Finlandia, Indonezja, Norwegia, Wielka Brytania 2014)
reż. Joshua Oppenheimer
czas trwania: 99'
http://www.odrafilm.pl
Kreator PDF
Utworzono 2 March, 2017, 15:57