JUŻ MÓWIĘ!

Transkrypt

JUŻ MÓWIĘ!
Zespół Szkół Ogólnokształcących Nr 7; Kossobudzkiego 12
JUŻ MÓWIĘ!
Mowa to sposób porozumiewania się właściwy tylko
człowiekowi. Jest chyba najważniejszą umiejętnością zdobywaną w
życiu. Sposób komunikowania się ma ogromny wpływ na dalsze
losy dziecka. Prawidłowo przebiegający warunkuje bowiem
prawidłowy rozwój psychiczny. Na osobach pełniących opiekę nad
dzieckiem ciąży obowiązek pilnej obserwacji jego rozwoju mowy.
Tylko wczesne wykrycie zaburzenia rozwoju mowy i podjęcie jak
najwcześniej działao terapeutycznych pozwoli na osiągnięcie
maksymalnie dobrych rezultatów. Uważam, że aby móc zauważyd
jakiekolwiek nieprawidłowości należy najpierw poznad naturalnie
Oddajemy w Paostwa ręce pierwsze wydanie miesięcznika
Gadułka i szkółka. Będzie to pismo informacyjne skierowane przede
wszystkim do rodziców mających dzieci o specjalnych potrzebach
edukacyjnych. Skoncentrowane będzie wokół zagadnieo z zakresu
pedagogiki, logopedii i psychologii rozwojowej. Artykuły w nim
zamieszczane składad się będą zwykle z części teoretycznej i
praktycznej. Tworząc je staraliśmy się wyjśd naprzeciw Paostwa
oczekiwaniom. Mamy nadzieję, że chod po części im sprostamy.
Życzymy miłej lektury!
przebiegający rozwój mowy.
Nowonarodzone dziecko komunikuje się z otoczeniem za
pomocą krzyku. Sygnalizuje w ten sposób swoje potrzeby. Około 2-3
miesiąca życia zaczyna wydawad dźwięki, głównie samogłoski i
głoski tylnojęzykowe, brzmieniem przypominające gruchanie gołębi.
Okres ten nazwany jest w literaturze głużeniem. Należy pamiętad,
że odbywa się to bez świadomości dziecka i jest dwiczeniem
narządów artykulacyjnych. Po ukooczeniu 6 miesiąca życia dziecko
Opiekunów dziecka dwuletniego zaniepokoid powinien brak
zaczyna gaworzyd. Naśladuje dźwięki, które wydało samo lub
rozumienia poleceo prostych, nieumiejętnośd budowania prostych
zasłyszane w otoczeniu. Pod koniec pierwszego roku życia rozumie i
zdao, nieprawidłowa barwa głosu oraz kłopoty z wykonaniem
spełnia proste polecenia, a także mówi pierwsze słowa: mama,
ruchów warg i języka takich jak: cmokanie, nadymanie policzków,
tata, baba. Rozwój mowy dziecka do pierwszego roku życia
wysuwanie i chowanie języka, szerokie otwieranie warg, szeroki
przebiega równolegle z rozwojem fizycznym . Głużenie pojawia się
uśmiech; dziecka czteroletniego brak rozumienia poleceo prostych
wraz z unoszeniem główki, gaworzenie z siadaniem, a pierwsze
zawierających nie tylko nazwy i czynności, ale i cechy przedmiotów,
słowa ze stawaniem. Czas, kiedy dziecko wymawia pojedyncze
a także wyrażenia przyimkowe, brak zdolności wypowiadania
słowa to okres wyrazu. Analogicznie do okresu wyrazu okres ,w
płynnie zdao prostych, nieumiejętnośd wykonywania ruchów języka
którym pojawia się pierwsze zadanie to okres zdania. Etap ten
i warg, w tym unoszenie języka do góry; dziecka sześcioletniego
dziecko osiąga około 2 roku życia. Po nim następuje okres swoistej
brak rozumienie poleceo złożonych, nieumiejętnośd poprawnego
mowy dziecięcej. Dziecko buduje zdania, ale jego wypowiedzi są
wypowiadania się i wykonywania ruchów aparatu artykulacyjnego,
dalekie od doskonałości. Upraszcza bowiem jeszcze grupy
w tym kląskania i unoszenia języka do wałka dziąsłowego. Powodem
spółgłoskowe, skraca wyrazy, przestawia sylaby, zastępuje głoski,
do zasięgnięcia opini logopedy jest
które pojawiają się później głoskami łatwiejszymi artykulacyjnie.
niepoprawne wypowiadanie głosek w wieku, w którym dziecko
Dziecko trzyletnie powinno wymawiad wszystkie samogłoski i
powinno wymawiad je prawidłowo.
niektóre
spółgłoski:
p,b,m,f,w,k,g,h,ś,ź,d,dź,j,ł,t,d,n.
Dziecko
czteroletnie prawidłowo wypowiada l i s,z,c,dz. Dziecko pięcioletnie
sz,rz,cz,dż,dż oraz r. Sześciolatek powinien opanowad mowę pod
względem dźwiękowym.
niewypowiadanie lub
Mam nadzieję, że informacje te chod po części rozwieją
Paostwa wątpliwości dotyczące rozwoju mowy Waszych dzieci i
skłonią, o ile to konieczne, do skorzystania z pomocy logopedy.
mgr Agnieszka Kokoszczyoska-Rogalska
Motoryka Mała
TERAPIA PEDAGOGICZNA
Podczas różnego rodzaju terapii, w tym pedagogicznej,
utrwalane są
już osiągnięte przez dziecko umiejętności
i
Motoryka mała odnosi się zasadniczo do czynności związanych z
użyciem palców i dłoni.
jednocześnie dwiczone te sprawności, które są oczekiwane
Objawy zakłócenia motoryki małej są następujące:
rozwojowo ( wstępujące).
- opóźnienie rozwoju praksji (umiejętności posługiwania się
Terapia
pedagogiczna
stwarza
dzieciom
z
zakłóceniami
rozwojowymi możliwości wszechstronnego rozwoju.
przedmiotami codziennego użytku);
- mała wydwiczalnośd w zakresie ruchów drobnych (brak precyzji
ruchów) związana z nadmiernym lub za małym napięciem mięśni;
Terapię pedagogiczną prowadzi się w formie indywidualnej i
- brak koordynacji ruchów palców, dłoni i przedramienia;
grupowej. Jej nadrzędnym celem są określone, pozytywne zmiany w
- zakłócenia koordynacji wzrokowo - ruchowej przy czynnościach
zakresie sfery poznawczej i emocjonalno - motywacyjnej oraz
wykonywanych pod kontrolą wzroku (niski poziom graficzny oraz
zdobycie wiedzy i umiejętności przez dziecko.
trudności w innych zadaniach plastycznych);
Bez względu na wiek życia dziecka w terapii odnosimy się do wieku
umysłowego, to znaczy do etapu osiągniętego dla danej funkcji
- szybkośd ruchów rąk niedostosowana do zadania;
- niechętne podejmowanie czynności manualnych.
psychicznej. Wszystkie dwiczenia stymulujące rozwój musza mied
zatem odniesienie do istniejących realnie możliwości i umiejętności
dziecka.
Przykłady dwiczeo :
1. Malowanie palcami na dużych powierzchniach;
2. Rysowanie palcami w kaszy, piachu, ryżu itp.
3. Zamalowywanie pędzlem powierzchni kartonu
wrzucanie
w
niewielkie
otwory
klocków,
kulek,
fasolki.
4. Malowanie po szkle;
5. Malowanie farbami kresek poziomych, pionowych, fal, linii
spiralnych;
6. Malowanie książeczek obrazkowych za pomocą kredek,
pasteli.
7. Uzupełnianie obrazka tematycznego- dorysowywanie kół do
samochodu, promieni do słooca;
8. kreślenie linii poziomych i pionowych "po śladzie" i
samodzielnie;
9. kreślenie linii zamkniętych (koła, owale, prostokąty);
10. łączenie liniami zaznaczonych punktów;
11. lepienie z plasteliny, ugniatanie ,wałkowanie .
12. zapełnianie plasteliną powierzchni koła, kwadratu i trójkąta;
13. wycinanie po liniach prostych, falistych, łamanych;
14. wycinanie figur;
15. układanie klocków np. wspólne budowanie wieży;
16. wkładanie klocków o różnym kształcie w odpowiednie
otwory
17. nakładanie kółek, klocków na patyczki,
mgr Katarzyna Gano