JUŻ MÓWIĘ!
Transkrypt
JUŻ MÓWIĘ!
Zespół Szkół Ogólnokształcących Nr 7; Kossobudzkiego 12 JUŻ MÓWIĘ! Mowa to sposób porozumiewania się właściwy tylko człowiekowi. Jest chyba najważniejszą umiejętnością zdobywaną w życiu. Sposób komunikowania się ma ogromny wpływ na dalsze losy dziecka. Prawidłowo przebiegający warunkuje bowiem prawidłowy rozwój psychiczny. Na osobach pełniących opiekę nad dzieckiem ciąży obowiązek pilnej obserwacji jego rozwoju mowy. Tylko wczesne wykrycie zaburzenia rozwoju mowy i podjęcie jak najwcześniej działao terapeutycznych pozwoli na osiągnięcie maksymalnie dobrych rezultatów. Uważam, że aby móc zauważyd jakiekolwiek nieprawidłowości należy najpierw poznad naturalnie Oddajemy w Paostwa ręce pierwsze wydanie miesięcznika Gadułka i szkółka. Będzie to pismo informacyjne skierowane przede wszystkim do rodziców mających dzieci o specjalnych potrzebach edukacyjnych. Skoncentrowane będzie wokół zagadnieo z zakresu pedagogiki, logopedii i psychologii rozwojowej. Artykuły w nim zamieszczane składad się będą zwykle z części teoretycznej i praktycznej. Tworząc je staraliśmy się wyjśd naprzeciw Paostwa oczekiwaniom. Mamy nadzieję, że chod po części im sprostamy. Życzymy miłej lektury! przebiegający rozwój mowy. Nowonarodzone dziecko komunikuje się z otoczeniem za pomocą krzyku. Sygnalizuje w ten sposób swoje potrzeby. Około 2-3 miesiąca życia zaczyna wydawad dźwięki, głównie samogłoski i głoski tylnojęzykowe, brzmieniem przypominające gruchanie gołębi. Okres ten nazwany jest w literaturze głużeniem. Należy pamiętad, że odbywa się to bez świadomości dziecka i jest dwiczeniem narządów artykulacyjnych. Po ukooczeniu 6 miesiąca życia dziecko Opiekunów dziecka dwuletniego zaniepokoid powinien brak zaczyna gaworzyd. Naśladuje dźwięki, które wydało samo lub rozumienia poleceo prostych, nieumiejętnośd budowania prostych zasłyszane w otoczeniu. Pod koniec pierwszego roku życia rozumie i zdao, nieprawidłowa barwa głosu oraz kłopoty z wykonaniem spełnia proste polecenia, a także mówi pierwsze słowa: mama, ruchów warg i języka takich jak: cmokanie, nadymanie policzków, tata, baba. Rozwój mowy dziecka do pierwszego roku życia wysuwanie i chowanie języka, szerokie otwieranie warg, szeroki przebiega równolegle z rozwojem fizycznym . Głużenie pojawia się uśmiech; dziecka czteroletniego brak rozumienia poleceo prostych wraz z unoszeniem główki, gaworzenie z siadaniem, a pierwsze zawierających nie tylko nazwy i czynności, ale i cechy przedmiotów, słowa ze stawaniem. Czas, kiedy dziecko wymawia pojedyncze a także wyrażenia przyimkowe, brak zdolności wypowiadania słowa to okres wyrazu. Analogicznie do okresu wyrazu okres ,w płynnie zdao prostych, nieumiejętnośd wykonywania ruchów języka którym pojawia się pierwsze zadanie to okres zdania. Etap ten i warg, w tym unoszenie języka do góry; dziecka sześcioletniego dziecko osiąga około 2 roku życia. Po nim następuje okres swoistej brak rozumienie poleceo złożonych, nieumiejętnośd poprawnego mowy dziecięcej. Dziecko buduje zdania, ale jego wypowiedzi są wypowiadania się i wykonywania ruchów aparatu artykulacyjnego, dalekie od doskonałości. Upraszcza bowiem jeszcze grupy w tym kląskania i unoszenia języka do wałka dziąsłowego. Powodem spółgłoskowe, skraca wyrazy, przestawia sylaby, zastępuje głoski, do zasięgnięcia opini logopedy jest które pojawiają się później głoskami łatwiejszymi artykulacyjnie. niepoprawne wypowiadanie głosek w wieku, w którym dziecko Dziecko trzyletnie powinno wymawiad wszystkie samogłoski i powinno wymawiad je prawidłowo. niektóre spółgłoski: p,b,m,f,w,k,g,h,ś,ź,d,dź,j,ł,t,d,n. Dziecko czteroletnie prawidłowo wypowiada l i s,z,c,dz. Dziecko pięcioletnie sz,rz,cz,dż,dż oraz r. Sześciolatek powinien opanowad mowę pod względem dźwiękowym. niewypowiadanie lub Mam nadzieję, że informacje te chod po części rozwieją Paostwa wątpliwości dotyczące rozwoju mowy Waszych dzieci i skłonią, o ile to konieczne, do skorzystania z pomocy logopedy. mgr Agnieszka Kokoszczyoska-Rogalska Motoryka Mała TERAPIA PEDAGOGICZNA Podczas różnego rodzaju terapii, w tym pedagogicznej, utrwalane są już osiągnięte przez dziecko umiejętności i Motoryka mała odnosi się zasadniczo do czynności związanych z użyciem palców i dłoni. jednocześnie dwiczone te sprawności, które są oczekiwane Objawy zakłócenia motoryki małej są następujące: rozwojowo ( wstępujące). - opóźnienie rozwoju praksji (umiejętności posługiwania się Terapia pedagogiczna stwarza dzieciom z zakłóceniami rozwojowymi możliwości wszechstronnego rozwoju. przedmiotami codziennego użytku); - mała wydwiczalnośd w zakresie ruchów drobnych (brak precyzji ruchów) związana z nadmiernym lub za małym napięciem mięśni; Terapię pedagogiczną prowadzi się w formie indywidualnej i - brak koordynacji ruchów palców, dłoni i przedramienia; grupowej. Jej nadrzędnym celem są określone, pozytywne zmiany w - zakłócenia koordynacji wzrokowo - ruchowej przy czynnościach zakresie sfery poznawczej i emocjonalno - motywacyjnej oraz wykonywanych pod kontrolą wzroku (niski poziom graficzny oraz zdobycie wiedzy i umiejętności przez dziecko. trudności w innych zadaniach plastycznych); Bez względu na wiek życia dziecka w terapii odnosimy się do wieku umysłowego, to znaczy do etapu osiągniętego dla danej funkcji - szybkośd ruchów rąk niedostosowana do zadania; - niechętne podejmowanie czynności manualnych. psychicznej. Wszystkie dwiczenia stymulujące rozwój musza mied zatem odniesienie do istniejących realnie możliwości i umiejętności dziecka. Przykłady dwiczeo : 1. Malowanie palcami na dużych powierzchniach; 2. Rysowanie palcami w kaszy, piachu, ryżu itp. 3. Zamalowywanie pędzlem powierzchni kartonu wrzucanie w niewielkie otwory klocków, kulek, fasolki. 4. Malowanie po szkle; 5. Malowanie farbami kresek poziomych, pionowych, fal, linii spiralnych; 6. Malowanie książeczek obrazkowych za pomocą kredek, pasteli. 7. Uzupełnianie obrazka tematycznego- dorysowywanie kół do samochodu, promieni do słooca; 8. kreślenie linii poziomych i pionowych "po śladzie" i samodzielnie; 9. kreślenie linii zamkniętych (koła, owale, prostokąty); 10. łączenie liniami zaznaczonych punktów; 11. lepienie z plasteliny, ugniatanie ,wałkowanie . 12. zapełnianie plasteliną powierzchni koła, kwadratu i trójkąta; 13. wycinanie po liniach prostych, falistych, łamanych; 14. wycinanie figur; 15. układanie klocków np. wspólne budowanie wieży; 16. wkładanie klocków o różnym kształcie w odpowiednie otwory 17. nakładanie kółek, klocków na patyczki, mgr Katarzyna Gano