Zastosowanie spektroskopii UV

Spektroskopia elektronowa
Opracował: Wojciech Augustyniak
Widmo UV-VIS – zależność absorbancji (współczynnika ekstynkcji) od długości fali
promieniowania (zwykle 200-750nm)
Zakresy promieniowania:
- 100-200nm – ultrafiolet próżniowy
- 200-300nm – daleki ultrafiolet
- 300-400nm – bliski ultrafiolet
- 400-750 – światło widzialne
Grupa auksochromowa powoduje
przesunięcie pasma absorpcji
Efekty:
- hiperchromowy – zwiększenie absorpcji
- hipochromowy – zmniejszenie absorpcji
- batochromowy – przesunięcie pasma
absorpcji w stronę dłuższych długości fali
- hipsochromowy – przesuniecie pasma
absorpcji w stronę niższych długości fali
Najważniejsze przejścia elektronowe:
- π→π* (węglowodory nienasycone i aromatyczne,
związki karbonylowe, nitrozwiązki)
- n→π* (związki karbonylowe, nitrozwiązki)
- n→σ* (związki nasycone zawierające atomy
z wolnymi parami elektronowymi, tj. alkohole, etery,
aminy, tiole, tioetery)
Główne zastosowania spektroskopii
elektronowej:
- pomiar jakościowy (widmo)
- pomiar ilościowy (spektrofotometria przy
określonej długości fali promieniowania)
- pomiar kinetyki reakcji
Widmo związków zawierających grupy o charakterze kwasowo-zasadowym sprzężone
z chromoforem (np. aminowa w aminach aromatycznych, hydroksylowa w fenolach) zależy od pH;
punkt o takiej samej absorpcji w różnych pH to punkt izozbestyczny
1
Opracował: Wojciech Augustyniak
Położenia pasm absorpcji w UV-VIS
związek
przejście
log ε
bromopochodne
n→σ*
położenie pasma
[nm]
200-220
kwasy karboksylowe
n→π*
200-230
1,7
tioetery
n→π*
220-260
3-3,6
estry
n→π*
220-270
1,7
α,β-nienasycone związki karbonylowe
π→π*
220-270
4
dieny
π→π*
220-270
3,9-4,4
polieny sprzężone z grupą karbonylową
sprzężone polieny
π→π*
n→π*
π→π*
220-430
300-360
220-510
4,2-4,8
1-2
4,3-5,2
chlorki kwasowe
n→π*
230-240
1,7
jodopochodne
n→σ*
260-270
2,6
ketony
n→π*
260-300
1-2
sprzężone oligofenyle
π→π*
260-330
4-5
aldehydy
n→π*
280-320
0,9-1,4
300-310 i 660-690
2,0 i 1,3
320-590
2,4-4,1
nitrozozwiązki
poliareny
π→π*
2,5
2