L2: Zadania różne
Transkrypt
L2: Zadania różne
L2: Zadania różne Ćwiczenie nr 1 Narysować za pomocą funkcji "plot" wykres funkcji danej zależnością 2 , x 2 y ( x) 2sin( x) , x 2 6 7x x , x 6 w przedziale 2 2 . Poprawne działanie programu ilustruje poniższy rysunek. Ćwiczenie nr 2 Napisać program, który utworzy macierz o wymiarze n×m, złożoną z losowo wygenerowanych liczb całkowitych z przedziału [a; b]. Następnie obliczy sumę oraz udział procentowy liczb dodatnich w macierzy, przy wykorzystaniu pętli "for". Dane do zadania: n, m, a, b. Ćwiczenie nr 3 Znaleźć położenie (współrzędne xmax i ymax) największej wartości funkcji y(x)=xsin(x)+cos(x) w przedziale [a; b]. Wykonać ilustrację graficzną zadania: wykres funkcji oraz zaznaczone położenie wartości maksymalnej. Ćwiczenie nr 4 Napisać program wykonujący mnożenie macierzy przez wektor. Dane do programu stanowią: macierz A i wektor b, wynikiem powinien być wektor c, stanowiący iloczyn A i b. Program napisać z wykorzystaniem pętli for. Wzór na obliczanie elementów wektora c: m ci Ai , j b j j 1 , i 1,..., n . Ćwiczenie nr 5 Zmodyfikować program z poprzedniego zadania tak, aby wykonywał mnożenie macierzy A przez macierz B. Mnożenie powinno odbywać się według zależności: p Ci , j Ai ,k B k , j k 1 , i 1,..., n j 1,..., m Macierz A ma wymiary [n x p], macierz B ma wymiary [p x m]. Program napisać z wykorzystaniem pętli "for". Wyniki sprawdzić wykonując mnożenie macierzowe A*B. Ćwiczenie nr 6 Napisać program obliczający wartość wybranej funkcji (sinus, cosinus, eksponens itd.) korzystając z odpowiedniego rozwinięcia w szereg potęgowy Taylora. Dane do programu stanowią: x - argument, dla którego ma być obliczana wartość, eps - dopuszczalny błąd obliczeń, nmax - maksymalna liczba wyrazów rozwinięcia, jakie może wykorzystać program. Rozwinięcie funkcji eksponens dane jest poniżej: ex n 0 xn n! Sprawdzić wyniki używając wbudowanej funkcji Matlaba.