Nowe pędzle - Linux Magazine

RAPORT
GIMP 2.0
GIMP 2.0
Nowe
pędzle
Niedawno zakończył się, trwający prawie trzy lata, cykl tworzenia kolejnej wersji najbardziej chyba znanej aplikacji
Open Source – programu GIMP. Nowa wersja nosi numer 2.0. Zmiany obejmują nie tylko GUI, ale również ulepszono narzędzia, dodano nowe funkcje oraz udoskonaloną budowę wewnętrzną. ROMAN JOOST
M
imo że GIMP jest jednym z najbardziej prestiżowych projektów
Open Source i współzawodniczy
z powodzeniem z wieloma komercyjnymi
systemami obróbki obrazu, użytkownicy często narzekali na niedoskonałości użytkowania i brakujące funkcje. Wersja 2.0 wprawdzie nie eliminuje wszystkich niedostatków,
jednak najnowsze wydania wprowadzają nową platformę ułatwiającą dalsze rozszerzenia, a także niektóre godne uwagi ulepszenia.
tar xjf gimp-2.0.1.tar.bz2
Instalacja
AUTOR
Najważniejsze dystrybucje, które domyślnie
instalują GIMP 2 to: SuSE, Mandrake, Red
Hat i Debian unstable. Nawiasem mówiąc,
instalacja nowej wersji nie wpłynie na już zainstalowanego GIMP 1.
Gdybyś chciał samodzielnie skompilować
GIMP, ściągnij z adresu [1] jego kod źródłowy.
36
Roman Joost studiuje
na wydziale informatyki Uniwersytetu Anhalt. Obecnie kończy
asystenturę w Rotterdamie. Strona domowa Romana to
http://www.romanofski.de/. Autor artykułu pragnie wyrazić wdzięczność
przyjaciołom i projektantom GIMP za
wsparcie go podczas pisania.
Lipiec 2004
Zanim zaczniesz, upewnij się, czy masz zainstalowane wszystkie wymagane biblioteki:
GTK, pkg-config, PangoFT2, Freetype, fontconfig, libart2 oraz libjpeg. Etap kompilacji
wymaga dopasowania pakietów deweloperskich. Pakiety te można łatwo zidentyfikować,
ponieważ w nazwie zawierają ciąg znaków dev
lub devel (patrz Ramka 1).
Rozpakuj archiwum tar w następujący
sposób:
make install
Uruchom program z linii poleceń, wpisując
/usr/local/bin/gimp-2.0.
Przy pierwszym uruchomieniu nowego
GIMP kreator pomoże Ci skonfigurować Twój
osobisty podkatalog ~/.gimp-2.0/. Następnie
podaj programowi konfiguracyjnemu rozmiar
i położenie pliku wymiany, domyślny rozmiar
nowych obrazów oraz rozdzielczość Twojego
ekranu. Gdybyś chciał wykorzystywać formaty
pędzli i wzory z tekstury poprzednich wersji
GIMP, możesz je zaimportować wybierając
Przejdź do nowego katalogu i uruchom
skrypt configure, aby sprawdzić, czy Twój
system ma wszystkie wymagane komponenty:
cd gimp-2.0.1
./configure
Sprawdź komunikaty błędów i wskazują one,
które z komponentów musisz dodać, aby poprawnie skompilować program. Zainstaluj
brakujące komponenty i uruchom ponownie
skrypt. Po udanym wykonaniu skryptu configure skompiluj i zainstaluj GIMP 2 w domyślnym katalogu /usr/local/:
make
su (wprowadź hasło roota)
www.linux-magazine.pl
Rysunek 1: GIMP 2 prezentuje swój nowy, uporządkowany interfejs użytkownika.
GIMP 2.0
Plik | Pędzle w oknie preferencji.
Nowy interfejs użytkownika
Miłą dla oka zmianą jest znacznie ładniejsze
GUI (Rysunek 1). Liczne, porozrzucane
w poprzedniej wersji po całym ekranie okna
dialogowe, obecnie zostały uporządkowane,
zarządzane są centralnie. Znaleźć je można
wybierając Plik | Okna dialogowe.
Jeżeli potrzebujesz dostępu do wielu
okien dialogowych, możesz uniknąć nieładu
okien, który dotknął poprzednie wersje
GIMP. Kontenery okien lub tzw. doki grupują wiele okien dialogowych jako zakładki
w ramach jednego okna.
Możesz przenosić zakładki wewnątrz kontenerów okien oraz pomiędzy dokami. Aby to
wykonać, przytrzymaj lewy klawisz myszy
i przeciągnij ikonę zakładki do nowej lokalizacji. Pozwoli Ci to połączyć okna kontenerów
z Twoimi ulubionymi narzędziami. Istnieją
trzy wstępnie skonfigurowane doki w Plik |
Okna dialogowe | Utwórz nowy dok. Obejmują one popularne narzędzia.
Jeżeli wykorzystujesz GIMP jako aplikację
do rysowania, docenisz zdolność wyświetlania
konturów wybranych pędzli jako kursora myszy. Aby włączyć tę funkcję, wybierz Interfejs |
Okna z obrazami w oknie preferencji. Poszu-
Rysunek 2: Okno narzędzi z motywem Small (po
prawej) i Default (domyślnie po lewej).
RAPORT
Ramka 1: Parametry skryptu configure
GIMP domyślnie zawiera szeroki zakres funkcji, mimo że wielu użytkowników ich nie potrzebuje. Możesz użyć skryptu configure do
wyłączenia niektórych spośród tych funkcji,
redukując w ten sposób zakres zależności zewnętrznych bibliotek. W celu usunięcia np.
funkcji drukowania, uruchom configure
z następującymi parametrami:
./configure --help wyświetla listę parametrów. Możesz zmienić docelowy katalog pliku
wykonywalnego GIMP. Domyślnie jest to
/usr/local/. Jeśli chcesz zainstalować GIMP
w katalogu /tmp/ testowo, możesz wywołać
skrypt configure w następujący sposób:
./configure --prefix=/tmp
./configure --disable-print
kaj sekcji Śledzenie ruchów wskaźnika, a bardziej precyzyjnie, pola Dynamiczne zmiany
postaci wskaźnika. Włączenie tej opcji pozwoli
Ci oszacować efekt maźnięcia pędzlem, jego
szerokość i formę.
Programiści projektu GIMP wprowadzili
tryb pełnoekranowy, pozwalający użytkownikom na oglądanie obrazów pozbawionych rozpraszających uwagę ramek i krawędzi okien.
Funkcja ta jest zależna od używanego przez
Ciebie menadżera okien. Niestety, użytkownicy niektórych graficznych środowisk użytkownika, takich jak WindowMaker, nie będą mogli tego wykorzystywać. Nie napotkasz tego
problemu, jeżeli wykorzystujesz dominujące
graficzne środowiska użytkownika, takie jak
KDE czy GNOME.
Jeżeli wykorzystujesz klawisze skrótu z poprzedniej wersji, zauważysz, że nie działają
one w GIMP 2. Przyczyną, dla której projektanci aplikacji domyślnie wyłączyli tę opcję,
jest zapobieganie modyfikacjom. Aby ją włączyć, wróć do Plik | Preferencje, dalej wybierz Interfejs i zaznacz pole wyboru Dynamiczne skróty klawiszowe. Możesz wtedy
zdefiniować nowe klawisze skrótu, takie jak
w GIMP 1, wybierając pozycję menu za pomocą myszy. Zamiast klikać naciśnij klawisz
klawiatury lub ich kombinację, przypisze to
nowy klawisz skrótu.
Jeżeli nie podoba Ci się nowy interfejs użytkownika, możesz zawsze zmienić jego wystrój
na alternatywny (Motyw), dostępny w Wybór
motywu podmenu Interfejs (patrz Rysunek 2).
Również filtry w menu Dodatki | Menedżer modułów... są nowe. Nie wpływają one
na pliki obrazów, ale zamiast tego wpływają
na wyświetlanie obrazu ekranu. Pozwala to
osobom cierpiącym na częściowy daltonizm
skorygować niedoskonałości ich wzroku. Możesz też ustalić wartość gamma, aby dostosować jasność ekranu.
Programiści dodali nowe narzędzia transformacji, służące do manipulowania wybranymi obszarami obrazu oraz funkcję Zaznaczanie obszarów według koloru. Są one
umieszczone w osobnym oknie dialogowym,
dostępnym przez Plik | Okna dialogowe |
Opcje narzędzia.
Tworzenie tekstu
Jedną z największych słabości starej szkoły
była niezdolność modyfikacji istniejącego
tekstu, pomimo to istniało rozszerzenie Dynamiczny tekst, które dostarczało funkcji
manipulacji tekstem. Nowy GIMP posiada
wszystkie zalety starej szkoły plus rozszerzenia. Obecnie narzędzie wykorzystuje specjal-
Rysunek 3: GIMP 2 może edytować istniejący
tekst.
SŁOWNICZEK
Kod źródłowy: Dająca się odczytać przez
człowieka, edytowalna forma programu.
Tworząc wykonywalny binarny plik, kompilator tłumaczy kod źródłowy na postać zrozumiałą dla maszyny.
Biblioteka: Element, który =dostarcza funkcji dla innych programów np. zarówno
GIMP, jak i graficzne środowisko użytkownika GNOME, do wyświetlania graficznych
elementów wykorzystują bibliotekę GTK.
SVG: Nieskomplikowany graficzny format,
wykorzystujący prosty język programowania
służący do opisu figur geometrycznych.
www.linux-magazine.pl
Lipiec 2004
37
RAPORT
GIMP 2.0
Możesz importować/eksportować ścieżki
jako wektorowy format obrazu SVG. Funkcja
ta jest nieco ukryta. Otwórz okno dialogowe
ścieżek wybierając Plik | Okna dialogowe |
Ścieżki. W oknie tym widoczna jest lista ścieżek bieżącego obrazu. Kliknięcie na jednej
z pozycji prawym klawiszem myszy wyświetli
menu kontekstowe, którego ostatni element
ma nazwę Wyeksportuj ścieżkę.... Po wybraniu tej pozycji menu zostajesz zapytany o podanie nazwy pliku. Zostanie on zapisany
w formacie SVG.
Przyszłość
Rysunek 4:Ścieżki mogą być edytowane przed maźnięciem pędzlem.
ne, swobodnie edytowalne warstwy tekstowe.
Aby dodać tekst do obrazu, wybierz tekstowe narzędzie i kliknij na pustą przestrzeń wewnątrz obrazu. Pojawi się edytor tekstu. Teraz
możesz wpisać swój tekst, który automatycznie
pokaże się na ekranie (patrz Rysunek 3). Użyj
preferencji narzędzia tekstowego do zmiany
czcionki, jej koloru lub orientacji.
Warstwa tekstowa pojawi się wtedy w oknie
warstw, możesz w nim edytować tekst niezależnie od znajdującego się poniżej obrazu.
Praca ze ścieżkami
Ścieżki pozwalają na tworzenie krzywych,
składających się z zakotwiczenia i punktów kontrolnych. Metoda ta wywodzi się
od budowniczych statków. Szkutnicy wykorzystywali elastyczne listwy, które wyginali w określonych punktach. Punkty
zaczepienia są jakby wirtualnymi gnącymi ścieżki odważnikami. Zakotwiczenia
określają start i stop krzywej, a punkty
Ramka 2: Rozszerzalność
Uaktywniając następujące rozszerzenia, będące wciąż w fazie rozwoju, dodajesz GIMP
następujące funkcjonalności:
■ GIMP-Gap [2]: „GIMP Animation Packa-
ge” pozwala tworzyć animacje.
■ GIMP-Print [3]: Dostarcza sterowników
drukarek i dodaje do programu funkcje
drukowania.
■ GIMP-Help-2 [4]: Dokumentacja użyt-
kownika GIMP 2. Jest ona wciąż w powijakach. Może pomóc użytkownikom
uczyć się od podstaw.
■ GIMP-Perl [5]: Umożliwia pisanie wty-
czek GIMP w języku programowania Perl.
38
Lipiec 2004
Przedłużający się okres powstawania wersji 2.0, mimo pozornie małej liczby nowych funkcji, zaowocował modyfikacjami
wewnętrznej struktury. Efekty tych modyfikacji będą stopniowo coraz bardziej widoczne. Stanowią one podstawę nowych
funkcji. Projektanci aplikacji pracują także nad ulepszonym systemem obróbki
grafiki o nazwie GEGL („Generic Graphical Library”) [6]. Niedawno fundacja
Shuttleworth [7] obiecała finansowe
wsparcie projektu w momencie, gdy osiągnie on stan użyteczności.
■
kontrolne pośrednie punkty krzywej.
Projektanci programu GIMP 2 stworzyli
od nowa narzędzie ścieżki. Obecnie dostępne są trzy tryby edycji, które można konfigurować poprzez ogólne ustawienia. Projektowanie umożliwia tworzenie ścieżek
i nadzór nad punktami kontrolnymi. Edycja pozwala na dodawanie i usuwanie punktów kontrolnych istniejącej ścieżki. Przesunięcie umożliwia przesuwanie istniejących
punktów (Rysunek 4).
INFO
Klawisze [Shift] i [Ctrl] dodają więcej funk[1] GIMP: http://www.gimp.org/
cjonalności. Aby usnąć punkty kontrolne, mo[2] GIMP Gap: ftp://ftp.gimp.org/pub/gimp/
żesz przytrzymać klawisz [Shift] w trybie Edyplug-ins/v2.0/gap/
cji. W przypadku innych trybów przytrzyma[3] GIMP Print:
nie klawisza [Ctrl] przeniesie Cię prosto do
http://sourceforge.net/projects/gimp-print/
trybu Edycji.
[4] GIMP Podręcznik użytkownika:
Aby stworzyć ścieżkę, wybierz narzędzie
http://wiki.gimp.org/gimp/GIMPDocs/
ścieżek w oknie narzędziowym. Narysuj zyg[5] GIMP Perl: ftp://ftp.gimp.org/
zak i klikając stwórz punkty zakotwiczenia.
pub/gimp/plug-ins/v2.0/perl/
Aby wygiąć ścieżkę pomiędzy dwoma punktami kontrolnymi, przytrzymaj klawisz myszy
[6] Projekt GEGL : http://www.gegl.org/
i przeciągnij linię w górę. Pokażą się punkty
[7] Fundacja Shuttleworth:
kontrolne ograniczającego sektora ścieżki. Nahttp://www.shuttleworthfoundation.org/
stępnie przemieść kursor myszy.
Po utworzeniu ścieżki możesz ją śledzić, tworząc widzialny graficzny element
w obecnym obrazie (patrz
Rysunek 5). Aby to wykonać,
wybierz Rysuję ścieżkę
w oknie narzędziowym.
W kolejnym pojawiającym
się oknie dialogowym możesz wybrać zarówno szerokość pociągnięcia pędzlem,
jak i szablon wyglądu ścieżki. Początkowy wybór obejRysunek 5: Wykorzystanie narzędzia ścieżek do tworzenia krzywej (po
muje linie, kreski i kropki.
lewej). Gotowa narysowana ścieżka (po prawej).
www.linux-magazine.pl