Z Eucharystią w codzienność

Z Eucharystią w codzienność
Wpisany przez A. J.
niedziela, 11 września 2011 00:00 - Poprawiony sobota, 06 sierpnia 2011 22:20
Po modlitwie po Komunii świętej można podać ogłoszenia parafialne. Przy czym Mszał Rzymski
wyraźnie podkreśla, że winny być one zwarte i ograniczone do informacji koniecznych. Zbyt
długie ogłoszenia mogą zatrzeć przeżycia religijne, jakie miały miejsce w czasie Mszy świętej, a
które powinny owocować w ciągu całego tygodnia. 1
Natomiast obrzędem zamykającym sprawowanie całej liturgii Mszy świętej jest
błogosławieństwo oraz rozesłanie. Kapłan zwrócony do wiernych rozkłada ręce i po raz kolejny
przypomina prawdę o Bożej obecności:
Pan z wami.
Wierni odpowiadają:
I z duchem Twoim.
Po czym udziela błogosławieństwa kreśląc nad zgromadzonymi znak, który jest klamrą
spinającą cały obrzęd Eucharystii – znak krzyża, mówiąc:
Niech was błogosławi Bóg wszechmogący, Ojciec i Syn, i Duch Święty.
Wierni odpowiadają:
Amen.
1/3
Z Eucharystią w codzienność
Wpisany przez A. J.
niedziela, 11 września 2011 00:00 - Poprawiony sobota, 06 sierpnia 2011 22:20
Poza powyższą (pochodzącą z XIII wieku), zwykłą formą, błogosławieństwo może mieć również
charakter uroczysty, tj.:
- Błogosławieństwo z poprzedzającą je modlitwą nad ludem,
- Błogosławieństwo z trzema wezwaniami i potrójnym "Amen", wypowiadanym przez
kapłana z wyciągniętymi rękami, a które poprzedzone jest wezwaniem celebransa lub diakona:
Pochylcie głowy na błogosławieństwo.
Uroczyste formuły stosowane są w zależności od okresu liturgicznego.
Po udzieleniu błogosławieństwa ma miejsce rozesłanie. Główny celebrans lub diakon mówi:
Idźcie w pokoju Chrystusa.
Lud odpowiada:
Bogu niech będą dzięki.
Następnie kapłan całuje ołtarz, klęka wraz z asystą przed Najświętszym Sakramentem i udaje
się do zakrystii. Towarzysz temu śpiew. Jeśli po Mszy świętej przewidziana jest inna czynność
liturgiczna, opuszcza się końcowe błogosławieństwo. 2
Gest błogosławieństwa wiernych znakiem krzyża nie był początkowo praktykowany. Liturgia
rzymska kończyła się zawołaniem „Ite, Missa est” (łac. dosł. „Idźcie, Msza jest skończona”), po
którym celebrans (początkowo był nim papież lub biskup) udawał się do zakrystii, która
pierwotnie leżała zwykle przy wejściu do kościoła. Kiedy przechodził obok wiernych, ci prosili go
o błogosławieństwo. Dosyć długo był to przywilej biskupa; zwyczaj błogosławienia przez
kapłana upowszechnił się dopiero w XI wieku. 3
Znak krzyża na początku Mszy świętej wprowadził nas w głąb misterium, teraz prowadzi nas do
2/3
Z Eucharystią w codzienność
Wpisany przez A. J.
niedziela, 11 września 2011 00:00 - Poprawiony sobota, 06 sierpnia 2011 22:20
życia odnowionego spotkaniem za Zmartwychwstałym. 4 Natomiast słowa rozesłania
odnoszące się do słów Jezusa: „Jak Ojciec mnie posłał, tak i Ja was posyłam” (J 20,21) jest to
wezwanie, aby słowo i miłość Boga, którymi zostaliśmy nakarmieni podczas Uczty
Eucharystycznej, zanieść do naszego domu. Rozesłanie wskazuje nam prawdziwy sens życia
chrześcijanina; tak naprawdę Eucharystia powinna trwać dalej, poza świątynią, w naszym życiu.
Warto pozwolić Bogu, aby nieustannie przemieniał naszą codzienność.
5
1
2
3
4
5
Ks. Tarsycjusz Sinka C.M. "Zarys liurgiki" Gościkowo - Paradyż 1988, str. 208
http://liturgia.wiara.pl/doc/420145.Liturgia-piekno-i-zakorzenienie/57
http://liturgia.wiara.pl/doc/420145.Liturgia-piekno-i-zakorzenienie/57
http://gosc.pl/doc/793320.Obrzedy-Zakonczenia
http://gosc.pl/doc/793320.Obrzedy-Zakonczenia
3/3