„Naród bez historii błądzi jak człowiek bez pamięci”
Transkrypt
„Naród bez historii błądzi jak człowiek bez pamięci”
„Naród bez historii błądzi jak człowiek bez pamięci” „Czas otworzyć okno historii. Spojrzeć w przeszłość naszej Ojczyzny. Radość miesza się ze smutkiem, łzy, ból, cierpienie, rzadziej uśmiech. Widzę odważny, uparty naród. Ludzi, którzy chcą być Polakami, a swój kraj zwą Rzeczpospolitą Polską. Pragną tak niewiele, ale los nie jest dla nich łaskawy. Oto jedna z kart historii. Dzieje bohaterów przeszłości. Dzięki nim jesteśmy Polakami „ – tak rozpoczęli akademię z okazji Święta Niepodległości prowadzący Magda Kosman i Bartek Bednarz – gimnazjaliści. „W magicznej krainie poezji, pieśni” Potem wraz z recytatorami z klas Id i IId gimnazjum przenieśliśmy się w fascynującą krainę naszej historii. Prześledziliśmy 123 lata niełatwych dziejów Polski : od 1795 do 1918 roku ; od katastrofy rozbiorów i utraty państwowości , poprzez uparte dążenia narodowowyzwoleńcze Polaków do odrodzenia wolnej Ojczyzny. Występujący pokazali, jak przez kolejne lata zaborcy próbowali narzucić naszym przodkom swoją kulturę, język, obyczaje. Słuchaliśmy pieśni patriotycznych, w których jak w lustrze odbiły się losy polskiego narodu : „Mazurka Dąbrowskiego”, „Warszawianki”, „Roty”, pieśni legionowych i żołnierskich, pieśni w wykonaniu bardów podziemia solidarnościowego („Mury” , „Żeby Polska była Polską”). Nad oprawą muzyczną czuwali Andrzej Bargieł i Jaś Pochopień. Pieśni przeplatały się z poezją Mickiewicza, Słońskiego, Słonimskiego, Szymborskiej, którą pięknie interpretowali : Marta Stec, Ola Pieróg, Judyta Łużycka, Piotrek Stec, Jaś Pochopień, Szymek Pituła, Szymek Wągiel, Dominik Stanaszek, Asia i Madzia Chorzęptówne. Na werblach i instrumentach dętych akompaniowali: Adrian Bogacki, Adrian Głuszek, Mateusz Gałuszka, Daniel Sapoń, Szymek Wągiel, Piotrek Piergies. Do scenografii – podkreślić należy wykonanie pana Tadeusza Piętrusy wykorzystano eksponaty (mundury, repliki broni) udostępnione przez grupę rekonstrukcji historycznej z Klubu Jazdy Konnej – „Bór” w Toporzysku. „Jakże ciebie przywitać, radosna swobodo i czym uczcić najpiękniej” Dziś często nie zdajemy sobie sprawy, jak ogromne problemy stanęły przed Polakami u progu wolności. Jak wiele potrzeba było do ich rozwiązania pracy, pieniędzy, myśli politycznej, ekonomicznej i technicznej, inicjatywy i codziennego trudu pokolenia Polaków – świadków tamtych wydarzeń. Warto więc w tamtych listopadowych dniach zwrócić się wdzięczną myślą ku naszym przodkom, wspomnieć , jak z patriotyzmu i entuzjazmu, z walki, idei i marzeń wyłoniła się Polska. „Historia i współczesność” Uroczystość stała się okazją do refleksji nad historią i współczesnością naszej ojczyzny, do refleksji nad patriotyzmem, którego i dziś potrzeba. A jak możemy manifestować go my, młodzi Polacy ?To oczywiste: poprzez uważne uczestniczenie w akademiach takich jak dzisiejsza, poprzez szacunek dla pracy innych, uczciwość, koleżeństwo, obowiązkowość, odpowiedzialność, naukę. Od tych wartości nawiązywała pani Krystyna Wajdzik, dyrektor naszej szkoły. zabierając głos. Podziękowała za przygotowanie akademii gimnazjalistom z klas Id, IId oraz nauczycielom : pani Teresie Bielczyńskiej i panu Nikołajowi Kostowowi. Swoistym podsumowaniem uroczystości stały się słowa Wisławy Szymborskiej, które przypomniała nam Małgosia Kurek: „Ziemio ojczysta, ziemio jasna, nie będę powalonym drzewem. Codziennie mocniej w ciebie wrastam radością, smutkiem, dumą, gniewem. Nie będę jak zerwana nić. Odrzucam pusto brzmiące słowa. Można nie kochać cię i żyć, ale nie można owocować.”