„Naród bez historii błądzi jak człowiek bez pamięci”

Transkrypt

„Naród bez historii błądzi jak człowiek bez pamięci”
„Naród bez historii błądzi jak człowiek bez pamięci”
„Czas otworzyć okno historii. Spojrzeć w przeszłość naszej Ojczyzny.
Radość miesza się ze smutkiem, łzy, ból, cierpienie, rzadziej uśmiech. Widzę
odważny, uparty naród. Ludzi, którzy chcą być Polakami, a swój kraj zwą
Rzeczpospolitą Polską. Pragną tak niewiele, ale los nie jest dla nich
łaskawy. Oto jedna z kart historii. Dzieje bohaterów przeszłości. Dzięki nim
jesteśmy Polakami „ – tak rozpoczęli akademię z okazji Święta
Niepodległości prowadzący Magda Kosman i Bartek Bednarz –
gimnazjaliści.
„W magicznej krainie poezji, pieśni”
Potem wraz z recytatorami z klas Id i IId gimnazjum przenieśliśmy się w
fascynującą krainę naszej historii. Prześledziliśmy 123 lata niełatwych dziejów
Polski : od 1795 do 1918 roku ; od katastrofy rozbiorów i utraty państwowości ,
poprzez uparte dążenia narodowowyzwoleńcze Polaków do odrodzenia wolnej
Ojczyzny.
Występujący pokazali, jak przez kolejne lata zaborcy próbowali narzucić
naszym przodkom swoją kulturę, język, obyczaje. Słuchaliśmy pieśni
patriotycznych, w których jak w lustrze odbiły się losy polskiego narodu :
„Mazurka Dąbrowskiego”, „Warszawianki”, „Roty”, pieśni legionowych i
żołnierskich, pieśni w wykonaniu bardów podziemia solidarnościowego
(„Mury” , „Żeby Polska była Polską”). Nad oprawą muzyczną czuwali Andrzej
Bargieł i Jaś Pochopień. Pieśni przeplatały się z poezją Mickiewicza,
Słońskiego, Słonimskiego, Szymborskiej, którą pięknie interpretowali : Marta
Stec, Ola Pieróg, Judyta Łużycka, Piotrek Stec, Jaś Pochopień, Szymek Pituła,
Szymek Wągiel, Dominik Stanaszek, Asia i Madzia Chorzęptówne. Na
werblach i instrumentach dętych akompaniowali: Adrian Bogacki, Adrian
Głuszek, Mateusz Gałuszka, Daniel Sapoń, Szymek Wągiel, Piotrek Piergies.
Do scenografii – podkreślić należy wykonanie pana Tadeusza Piętrusy wykorzystano eksponaty (mundury, repliki broni) udostępnione przez grupę
rekonstrukcji historycznej z Klubu Jazdy Konnej – „Bór” w Toporzysku.
„Jakże ciebie przywitać, radosna swobodo i czym uczcić najpiękniej”
Dziś często nie zdajemy sobie sprawy, jak ogromne problemy stanęły przed
Polakami u progu wolności. Jak wiele potrzeba było do ich rozwiązania pracy,
pieniędzy, myśli politycznej, ekonomicznej i technicznej, inicjatywy
i codziennego trudu pokolenia Polaków – świadków tamtych wydarzeń.
Warto więc w tamtych listopadowych dniach zwrócić się wdzięczną myślą ku
naszym przodkom, wspomnieć , jak z patriotyzmu i entuzjazmu, z walki, idei i
marzeń wyłoniła się Polska.
„Historia i współczesność”
Uroczystość stała się okazją do refleksji nad historią i współczesnością
naszej ojczyzny, do refleksji nad patriotyzmem, którego i dziś potrzeba. A jak
możemy manifestować go my, młodzi Polacy ?To oczywiste: poprzez uważne
uczestniczenie w akademiach takich jak dzisiejsza, poprzez szacunek dla pracy
innych, uczciwość, koleżeństwo, obowiązkowość, odpowiedzialność, naukę.
Od tych wartości nawiązywała pani Krystyna Wajdzik, dyrektor naszej szkoły.
zabierając głos. Podziękowała za przygotowanie akademii gimnazjalistom z klas
Id, IId oraz nauczycielom : pani Teresie Bielczyńskiej i panu Nikołajowi
Kostowowi.
Swoistym podsumowaniem uroczystości stały się słowa Wisławy
Szymborskiej, które przypomniała nam Małgosia Kurek:
„Ziemio ojczysta, ziemio jasna,
nie będę powalonym drzewem.
Codziennie mocniej w ciebie wrastam
radością, smutkiem, dumą, gniewem.
Nie będę jak zerwana nić.
Odrzucam pusto brzmiące słowa.
Można nie kochać cię i żyć,
ale nie można owocować.”

Podobne dokumenty