Ćw.6 MS EXCEL (2)

PWSW
Ćw.6 MS EXCEL (2)
Wykresy funkcji, narzędzie Szukaj wyniku, funkcje logiczne
Wykresy w arkuszu
Utworzymy wykres funkcji f(x) = sin x
w przedziale (0o, 90o) z krokiem 5o.
1. Przełączyć się na pusty arkusz skoroszytu. W komórce A1 wpisać tekst: Zmienna x , w komórce B1 tekst:
sin(x).
2. W komórce A2 wstawić wartość 0. Wypełnić kolejne komórki kolumny A serią wartości od 0 do 90 z krokiem 5, jak w poprzednim ćwiczeniu (wpisujemy w sąsiednich komórkach dwie kolejne wartości serii, zaznaczamy obie komórki i przeciągamy w dół kwadracik prawego dolnego narożnika zakresu).
3. W komórce B2 pisać odpowiednią formułę (jak w poprzednim ćwiczeniu) – nie zapomnieć o przeliczaniu
miary stopniowej kąta na łukową (funkcja radiany).
4. Z menu Wstawianie wstawiamy do arkusza wykres liniowy. Jeśli nic nie zaznaczyliśmy wstawiony zostanie
pusty wykres. Jeśli wcześniej zaznaczymy obszar wartości funkcji (w kolumnie B) to będzie już prawie gotowy wykres, lecz z błędnym cechowaniem osi poziomej.
5. Dla pustego wykresu z menu kontekstowego wybieramy opcję Zaznacz dane… W okienku możemy dodać
nową lub edytować istniejącą serię danych (wartości funkcji), a także edytować etykiety osi poziomej (wartości kąta). Można "pokazywać" myszką zakresy wartości dla x i f(x).
6. Korekty wyglądu wykresu uzyskamy klikając prawym klawiszem myszki:
- w krzywą wykresu i wybór Formatuj serię danych… (można zmienić np. styl i kolor krzywej),
- w osie i wybór Formatuj oś… – tu dobrze jest wybrać przecięcie z osią pionową na znacznikach osi,
- w obszar wykresu i wybór Formatuj obszar wykresu…
- w obszar wykresu i wybór Formatuj linie siatki…
Można również zmienić lub usunąć legendę.
Porównanie krzywych na jednym wykresie
Tworzymy dane dla funkcji cos x w kolumnie C metodą jak wyżej. Wskazujemy myszką istniejący wykres i
dodajemy nową serię danych – z menu kontekstowego wykresu wybieramy jak poprzednio Zaznacz dane… Po
zatwierdzeniu powinniśmy otrzymać dwie krzywe na wykresie w tym samym przedziale zmiennej niezależnej.
Ustalić zróżnicowane kolory obu krzywych i odpowiedni opis w legendzie.
Parametryzacja wykresu
Chcemy narysować wykres funkcji f(x)=sinAx, gdzie A jest parametrem. W dowolnej komórce, np. F1 wpisujemy wartość 1 – początkowa wartość parametru A. W komórce B2 zmieniamy formułę dla funkcji sinus:
=SIN($F$1*RADIANY(A2))
i kopiujemy ją dla pozostałych komórek kolumny (Uwaga: wpisany w postaci bezwzględnej adres $F$1 nie
zmienia się w kopiach). Teraz zmieniamy wartości w komórce F1 (częstotliwość sinusoidy) i obserwujemy
zmiany wykresu.
Wykonać również test formuły:
=$F$1*sin($F$2*radiany(A2-$F$3))
Sprawdzić jak dane w komórkach F1, F2 i F3 wpływają na wykres.
Wykresy 3-wymiarowe (3D)
Utworzyć dane dla liczby ocen w poszczególnych grupach studenckich:
oceny
b.dobry
grupa1
4
grupa2
6
grupa3
3
grupa4
4
dobry
dostateczny
niedostateczny
12
14
3
5
18
2
11
10
1
3
13
5
Zaznaczyć cały prostokątny obszar wraz z opisami wierszy i kolumn. Wstawić wykres typu powierzchniowego. Zaobserwować postać wykresu. Zmieniać widok wykresu, przeciągając myszką jego narożniki.
Zadania:
1. Przy pomocy wykresu dla funkcji:
f(x) = x4 – 4x3 + 4x – 5
wyznaczyć przybliżone miejsca zerowe (sprawdzić przecięcie z osią x).
Odpowiednio zawężając zakres x oraz zagęszczając krok zmienności x uzyskać jak najdokładniejsze wartości miejsc zerowych.
2. Wykonać wykresy następujących funkcji 2D:
y(x)=2e-kxsin 2x2
w przedziale (0, 2π), gdzie k jest parametrem (samodzielnie ustalić krok dla serii x tak, aby
otrzymać kilkadziesiąt punktów dla wykresu),
wykres półokręgu o promieniu r=1:
y(x)=√ − Narzędzie Szukaj wyniku
Narzędzie służy do wyszukiwania wartości zmiennej spełniającej docelowo określany wynik formuły.
W komórce B4 wpisujemy dowolną liczbę. Dla funkcji zdefiniowanej jako:
f(x) = x4 – 4x3 + 4x – 5
w komórce B5 tworzymy formułę obliczającą wartość tej funkcji względem komórki B4. Chcemy znaleźć
wartość x, która da wartość funkcji równą 0 (jeden z pierwiastków równania):
a) uruchamiamy narzędzie Szukaj wyniku (menu Dane/Narzędzia danych/Analiza symulacji),
b) wypełniamy dane jak na rysunku:
W przypadku gdy nie znaleziono rozwiązania wstawić inną wstępną wartość x.
Funkcje logiczne
7. ZADANIE: Sprawdzić czy zadana kwota mieści się w żądanym przedziale.
A. W dwóch komórkach ustalamy granice przedziału: nazywamy komórki dolna i gorna.
B. Wpisujemy poniżej w kolumnie kilka kwot
C. Obok pierwszej kwoty wpisujemy formułę:
=JEŻELI(ORAZ(kwota>dolna; kwota<gorna) ; "tak"; "nie")
D. Kopiujemy formułę do komórek poniżej – dla pozostałych kwot
8. ZADANIE: Zsumować tylko kwoty zakresu przekraczające 10 zł.
Wpisać w nowym arkuszu kilka liczb w kolumnie A w formacie walutowym. Następnie w innej komórce
sporządzić formułę:
=SUMA . JEŻELI( zakres; ">10")
Zakres to nazwa zakresu komórek lub dwa adresy komórek skrajnych zakresu oddzielone dwukropkiem.
9. ZADANIE: Obliczyć ile kwot przekracza 10 zł. Dla tego samego zakresu kwot wpisać formułę:
=LICZ . JEŻELI( zakres; ">10")
10. Wykorzystać funkcje MAX i MIN do znalezienia największej i najmniejszej liczby w wypełnionym liczbami
zakresie komórek.
11. Umieścić w arkuszu klika formuł dających wynik logiczny, np.:
=5>4
=G5=8
=A3<>4 (różne od)
Następnie utworzyć formuły z użyciem funkcji NIE, LUB, ORAZ wykorzystujące jako argumenty wyniki poprzednich formuł. Zanalizować wyniki.
12.ZADANIE: W komórce A1 napisać formułę:
=JEŻELI(A1>0; "większe od zera"; "mniejsze lub równe zero")
Wstawiać do komórki A1 wartości ujemne i dodatnie kolejno je zatwierdzając, obserwując wynik formuły
JEŻELI. Zwrócić uwagę na zapis stałych tekstowych jako argumentów formuły (w cudzysłowie). Zanalizować
postać formuły:
=JEŻELI(x>0 ; "większe od zera" ; JEŻELI(x=0 ; "równe zero" ; "mniejsze od zera"))
Wypróbować formułę.
Zadania
Dla kilku osób o imionach podanych w kolumnie A wpisać w kolumnie B ich wiek (w latach) –
dowolne liczby całkowite, np. w przedziale (0 , 100).
• W kolumnie C wykonać odpowiednią klasyfikację osób do przedziału wiekowego, zakładając:
wiek<= 50
wiek>50
•
to młody
to stary.
W kolumnie D wykonać klasyfikację osób do jednego z czterech przedziałów:
wiek<= 18
dziecko
18>wiek>30 młodzież
30>wiek>50 średni
wiek>50
stary.
•
•
Obliczyć ile osób jest dzieckiem (wykorzystać funkcję LICZ.JEŻELI).
Obliczyć średnią wieku dzieci (wykorzystać funkcję SUMA.JEŻELI oraz uprzednio obliczoną
liczbę dzieci).