9956/05 pas/MB/em 1 DQPG RADA UNII EUROPEJSKIEJ Bruksela
Transkrypt
9956/05 pas/MB/em 1 DQPG RADA UNII EUROPEJSKIEJ Bruksela
RADA UNII EUROPEJSKIEJ Bruksela, 9 czerwca 2005 r. 9956/05 CAB 24 RELEX 304 SPRAWOZDANIE Z POSTĘPU PRAC Do: Rada Europejska Dotyczy: Europejska SłuŜba Działań Zewnętrznych Delegacje w załączeniu otrzymują wspólne sprawozdanie z postępu prac sporządzone przez Sekretarza Generalnego/Wysokiego Przedstawiciela i Komisję dotyczące Europejskiej SłuŜby Działań Zewnętrznych. 9956/05 pas/MB/em DQPG 1 PL ZAŁĄCZNIK I EUROPEJSKA SŁUśBA DZIAŁAŃ ZEWNĘTRZNYCH WSPÓLNE SPRAWOZDANIE Z POSTĘPU PRAC DLA RADY EUROPEJSKIEJ SPORZĄDZONE PRZEZ SEKRETARZA GENERALNEGO/WYSOKIEGO PRZEDSTAWICIELA I KOMISJĘ 9956/05 ZAŁĄCZNIK I pas/MB/em DQPG 2 PL 1. Rada Europejska na posiedzeniu w dniach 16-17 grudnia 2004 r. zwróciła się do Sekretarza Generalnego/Wysokiego Przedstawiciela i Komisji o sporządzenie wspólnego sprawozdania z postępu prac przygotowawczych dotyczących Europejskiej SłuŜby Działań Zewnętrznych najpóźniej na posiedzenie w czerwcu 2005 r. WPROWADZENIE 2. W następstwie podpisania Traktatu Konstytucyjnego w październiku 2004 r. Sekretarz Generalny/Wysoki Przedstawiciel i Komisja, jak równieŜ Państwa Członkowskie rozpoczęły prace przygotowawcze dotyczące Europejskiej SłuŜby Działań Zewnętrznych (ESDZ). Wysoki Przedstawiciel i Przewodniczący Komisji udostępnili wspólny dokument prezentujący zagadnienia dotyczące ESDZ, który słuŜył jako podstawa do pierwszej tury obrad z Państwami Członkowskimi w ramach Coreperu w dniu 10 marca 2005 r. Kopia tego dokumentu została załączona do niniejszego sprawozdania. 3. Prezydencja wraz z Sekretariatem Rady i Komisją przeprowadziła następnie spotkania dwustronne ze wszystkimi Państwami Członkowskimi między 27 a 29 kwietnia, a później równieŜ z Rumunią i Bułgarią. Wspólne podsumowanie tych spotkań dwustronnych odbyło się w ramach Coreperu 12 maja. Niniejsze sprawozdanie zostało sporządzone na podstawie załączonego dokumentu i wspomnianych obrad. 4. Jednocześnie rozpoczęły się dyskusje wśród Państw Członkowskich dotyczące kilku technicznych aspektów: statusu prawnego ESDZ, kwestii dotyczących personelu, spraw budŜetowych, funkcji administracyjnych i zarządzania delegaturami Unii. Na podstawie róŜnych dokumentów sporządzonych przez SłuŜby Prawne Rady i SłuŜby Komisji odbyło się sześć posiedzeń. W rezultacie tych dyskusji pojawiły się wstępne uzgodnienia wyraŜone w ust. 14 i 15. 5. Parlament Europejski równieŜ odbył debatę na temat ESDZ na posiedzeniu plenarnym w dniu 11 maja po przygotowaniach w odpowiednich Komisjach i następnie przyjął rezolucję dotyczącą tej kwestii w dniu 26 maja. 9956/05 ZAŁĄCZNIK I pas/MB/em DQPG 3 PL KSZTAŁT I FUNKCJE ESDZ 6. W załączonym dokumencie sporządzonym przez Wysokiego Przedstawiciela i Przewodniczącego Komisji wskazano, Ŝe ESDZ powinna być słuŜbą o charakterze „sui generis”. Wśród Państw Członkowskich panuje szerokie porozumienie popierające to podejście, co oznaczałoby, Ŝe ESDZ nie byłaby nową „instytucją”, ale słuŜbą podlegającą Ministrowi Spraw Zagranicznych Unii, powiązaną ściśle z Radą i Komisją. Według duŜej liczby Państw Członkowskich, ESDZ mogłaby korzystać z funkcji pomocniczych pełnionych przez Sekretariat Generalny Rady lub Komisję. Niektórzy uwaŜają to za istotny czynnik słuŜący zmniejszaniu dublowania się prac i redukcji kosztów. 7. Wszystkie Państwa Członkowskie podkreśliły, Ŝe celem słuŜby jest wspomaganie Ministra w jego róŜnych funkcjach, włącznie z rolą wiceprzewodniczącego Komisji. Musi on mieć moŜliwości kształtowania harmonogramu, wnoszenia propozycji i zapewniania ogólnej spójności i konsekwencji, zgodnie z odpowiednimi postanowieniami Traktatu. Jednocześnie musi on mieć moŜliwość prowadzenia WPZiB i WPBiO oraz wypełniania obowiązków przedstawicielskich. 8. W kwestii struktury organizacyjnej ESDZ, w załączonym dokumencie zwrócono uwagę na konieczność zagwarantowania, aby Minister odgrywający podwójną rolę miał odpowiednie warunki do skutecznego wypełniania swoich obowiązków. Zasugerowano, Ŝe ESDZ powinien obejmować słuŜby, które obecnie zajmują się WPZiB (w tym WPBiO), łącznie z geograficznymi komórkami organizacyjnymi obejmującymi wszystkie regiony świata i tematycznymi komórkami organizacyjnymi zajmującymi się sprawami, takimi jak prawa człowieka, przeciwdziałanie terroryzmowi, nierozprzestrzenianie i stosunki z ONZ. Niewielka liczba Państw Członkowskich uwaŜa, Ŝe ESDZ powinna być ograniczona do spraw WPZiB/EPBiO, podczas gdy kilka innych wolałoby, Ŝeby miała ona szerokie upowaŜnienia w sprawach, takich jak polityka dotycząca rozszerzenia, sąsiedztwa i rozwoju (porozumiano się co do niewłączania polityki dotyczącej handlu). Większość Państw Członkowskich jest opinii pośredniej między tymi dwoma stanowiskami, w rezultacie wnioskując, Ŝe ESDZ powinna składać się co najmniej z właściwych części Sekretariatu Rady (DGE i dział ds. polityki) i Komisji (DG Stosunki Zewnętrzne). Pojawił się pogląd, aby sztab wojskowy postrzegać jako część słuŜby, ale wyraŜono równieŜ pewne wątpliwości w tym względzie. Zdania były podzielone w kwestii tego, czy naleŜy włączyć SITCEN (Europejskie Centrum Sytuacyjne) Sekretariatu Rady. 9956/05 ZAŁĄCZNIK I pas/MB/em DQPG 4 PL 9. Państwa Członkowskie zgodziły się, Ŝe naleŜy w jak największym stopniu uniknąć dublowania się funkcji. W związku z tym istniało szerokie porozumienie, Ŝe geograficzne i tematyczne komórki organizacyjne w obrębie serwisu nie powinny się dublować w Sekretariacie Generalnym Rady ani w Komisji, jednakŜe nie będzie to ograniczać Komisji w moŜliwości organizowania Dyrekcji Generalnych w innych dziedzinach, takich jak handel, rozwój lub rozszerzenie w taki sposób, aby umoŜliwić im wypełnianie obowiązków. ORGANY PRZYGOTOWAWCZE RADY 10. Wiele Państw Członkowskich wolałoby, aby organom przygotowawczym Rady zajmującym się stosunkami zewnętrznymi i kwestiami naleŜącymi obecnie do pierwszego filaru nadal przewodniczyła rotacyjna Prezydencja. W odniesieniu do grup zajmujących się wprost WPZiB lub grup pracujących ściśle z Komitetem Politycznym i Bezpieczeństwa, większość stwierdziła, Ŝe moŜe zaakceptować przewodnictwo członka ESDZ, zgodnie ze stanowiskiem przedstawionym w załączonym dokumencie. Jeśli chodzi o grupy o mieszanych kompetencjach, wyraŜono opinię, Ŝe naleŜy podjąć decyzję ad hoc. DELEGATURY 11. Istnieje szerokie porozumienie, Ŝe istniejąca sieć reprezentacji Komisji powinna przekształcić się w przyszłe delegatury Unii oraz Ŝe, w konsekwencji postanowienia Traktatu Konstytucyjnego, według którego podlegać one mają Ministrowi Spraw Zagranicznych, powinny one stanowić integralną część ESDZ. Ponadto uzgodnienia te muszą przestrzegać postanowień Traktatu dotyczących obowiązków instytucjonalnych w zakresie zewnętrznej reprezentacji Unii. Dla większości Państw Członkowskich nie oznacza to koniecznie, Ŝe cały personel pracujący w delegaturach musiałby naleŜeć do ESDZ (osoby zajmujące się konkretnymi politykami, jak np. handel i zarządzanie pomocą finansową nadal pracowałyby w słuŜbach Komisji). Wiele Państw Członkowskich wskazało przykład własnych ambasad lub stałych przedstawicielstw UE (składających się z personelu róŜnych krajowych ministerstw, lecz podlegających razem szefowi misji) jako wzór przyszłego funkcjonowania delegatur Unii. 9956/05 ZAŁĄCZNIK I pas/MB/em DQPG 5 PL 12. W załączonym dokumencie podniesiono kwestię, Ŝe delegatury Unii mogłyby przejąć dodatkowe zadania, takie jak ochrona konsularna i wizy. Większość Państw Członkowskich poparła ten pomysł, choć stwierdzono, Ŝe jest to skomplikowana kwestia wymagająca szczegółowego zbadania. Niektóre zaproponowały, aby delegatury Unii zapewniały wsparcie logistyczne i techniczne podczas wizyt na wysokim szczeblu z Państw Członkowskich. Zaproponowano równieŜ, aby pewne rodzaje sprawozdań delegatur Unii sporządzać wspólnie z Państwami Członkowskimi. KWESTIE DOTYCZĄCE PERSONELU ORAZ BUDśETOWE 13. W załączonym dokumencie wskazano kilka kwestii administracyjnych i organizacyjnych, które wymagają dalszej analizy. W tym kontekście kilka delegacji wyraziło pogląd dotyczący całkowitej wielkości słuŜby, biorąc pod uwagę, Ŝe powinno się ją określić zgodnie z jej zakresem działań i funkcjami. PoniewaŜ personel będzie rekrutowany z trzech źródeł (Sekretariat Rady, Komisja i Państwa Członkowskie), Państwa Członkowskie podkreśliły znaczenie tego, by dysponowały wystarczającą liczbą krajowych dyplomatów w ESDZ na stanowiskach wszystkich szczebli. Prawie wszystkie uwaŜały, Ŝe personel z Państw Członkowskich powinien się składać raczej z pracowników czasowych niŜ z delegowanych ekspertów krajowych w celu zapewnienia, aby cały personel ESDZ miał ten sam status i warunki zatrudnienia. 14. Szerokie porozumienie dotyczyło konieczności mianowania personelu ESDZ na podstawach merytorycznych zgodnie z odpowiednimi procedurami selekcji. Zakłada to centralną rolę Ministra, w tym jego zgodę przy podejmowaniu ostatecznych decyzji. Prawie wszystkie delegacje podkreśliły znaczenie zagwarantowania odpowiedniej geograficznej równowagi przy jednoczesnym unikaniu systemu opartego na udziałach procentowych. 15. Delegacje zgodziły się, Ŝe wpływ finansowania ESDZ na budŜet Unii, rola Ministra w związku z funkcją przewodnictwa ESDZ, jak równieŜ kwestie dotyczące statusu administracyjnego, personelu oraz finansowe wymagają dalszego zbadania, w ramach kontynuowania dotychczasowych dyskusji. _______________ 9956/05 ZAŁĄCZNIK I pas/MB/em DQPG 6 PL ZAŁĄCZNIK II DOKUMENT PREZENTUJĄCY ZAGADNIENIA DOTYCZĄCE EUROPEJSKIEJ SŁUśBY DZIAŁAŃ ZEWNĘTRZNYCH WPROWADZENIE 1. Traktat Konstytucyjny (dalej zwany Traktatem) wprowadza istotne zmiany instytucjonalne w dziedzinie spraw zagranicznych. Przewiduje utworzenie stanowiska Ministra Spraw Zagranicznych Unii, który będzie jednocześnie wiceprzewodniczącym Komisji (dalej zwany Ministrem). Traktat stanowi równieŜ o zorganizowaniu Europejskiej SłuŜby Działań Zewnętrznych (ESDZ). Szefowie państw lub rządów postanowili równieŜ, Ŝe po podpisaniu Traktatu w dniu 29 października, Sekretarz Generalny/Wysoki Przedstawiciel, Komisja i Państwa Członkowskie rozpoczną prace przygotowawcze nad ESDZ. Po wejściu Konstytucji w Ŝycie Minister przedstawi wniosek w sprawie decyzji europejskiej o ustanowieniu ESDZ. Rada stanowi w sprawie tego wniosku po konsultacji z Parlamentem Europejskim i po uzyskaniu zgody Komisji. 2. Niniejszy dokument, który przedkładany jest łącznie przez Wysokiego Przedstawiciela i Przewodniczącego Komisji, określa pewne zagadnienia związane z zadaniami i strukturą ESDZ. W załoŜeniu ma on stanowić podstawę do dyskusji z Państwami Członkowskimi w kontekście przygotowywania wspólnego raportu WP i Komisji dla Rady Europejskiej w czerwcu 2005 r., na wniosek Rady Europejskiej z grudnia 2004 r. ROLE MINISTRA 3. Artykuł 28 Traktatu stawia przed Ministrem szereg zadań: • prowadzenie wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa (WPZiB) oraz wspólnej polityki bezpieczeństwa i obrony (WPBiO) Unii, • przewodniczenie Radzie do Spraw Zagranicznych, • zapewnienie spójności zewnętrznych działań Unii, • ponoszenie odpowiedzialności w ramach Komisji za jej obowiązki w zakresie stosunków zewnętrznych, • koordynowanie w ramach Komisji innych aspektów zewnętrznych działań Unii. 9956/05 ZAŁĄCZNIK II pas/MB/em DQPG 7 PL 4. Minister będzie zatem miał waŜne obowiązki w zakresie inicjatyw i propozycji, koordynacji i reprezentacji. W zakresie podejmowania i wykonywania decyzji, Traktat jasno określa, Ŝe poszczególne instrumenty zachowują swoją specyfikę. Dotyczy to środków krajowych - które w rzeczywistości mają duŜo większy zakres niŜ środki UE - a takŜe WPZiB i innych instrumentów zewnętrznych działań na szczeblu UE. Istotne jest zagwarantowanie, aby przyjęta polityka była wspierana przez spójne wykorzystywanie zasobów UE, a takŜe przez instrumenty krajowe, zgodnie z odpowiednimi dla nich procesami decyzyjnymi. 5. Przekazanie przewodnictwa Rady do Spraw Zagranicznych Ministrowi jest istotną zmianą. Zastąpienie Prezydencji rotacyjnej w dziedzinie polityki zewnętrznej oznacza fundamentalne zmiany w innych częściach organizacji. Projekt decyzji zawarty w Deklaracji Konferencji Międzyrządowej dotyczącej art. 24 Traktatu stanowi, Ŝe Komitet Polityczny i Bezpieczeństwa, którego rola w kontekście WPZiB oraz WPBiO zdefiniowana jest w art. 307 Traktatu, będzie działał pod przewodnictwem przedstawiciela Ministra. Tekst projektu stosuje tę samą logikę do grup roboczych zajmujących się sprawami przekazywanymi Radzie do Spraw Zagranicznych: „Przewodniczącym w organach przygotowawczych róŜnych składów Rady, z wyjątkiem Rady do Spraw Zagranicznych, jest członek grupy, która przewodniczy danemu składowi…”. SPÓJNOŚĆ I KONSEKWENCJA W DZIAŁANIACH ZEWNĘTRZNYCH 6. WaŜne jest zapewnienie konsekwencji w róŜnych obszarach zewnętrznych działań UE. Utworzenie stanowiska Ministra ma słuŜyć temu celowi, jak opisano w ust. 3. NaleŜy zauwaŜyć, Ŝe Rada do Spraw Zagranicznych będzie odpowiedzialna nie tylko za zagadnienia związane z WPZiB, ale równieŜ „opracowuje działania zewnętrzne Unii na podstawie strategicznych wytycznych określonych przez Radę Europejską oraz zapewnia spójność działań Unii”, jak określa art. 24 ust. 3. Bardziej ogólnie, zgodnie z art. 292 ust. 3 Rada i Komisja, wspomagane przez Ministra, muszą zapewnić spójność róŜnych dziedzin działania zewnętrznego Unii oraz ich spójność z innymi politykami. 9956/05 ZAŁĄCZNIK II pas/MB/em DQPG 8 PL 7. Aby Minister mógł wypełniać swój mandat, musi mieć moŜliwości kształtowania harmonogramu, wnoszenia propozycji i zapewniania ogólnej spójności i konsekwencji, zgodnie z odpowiednimi postanowieniami Traktatu. Jednocześnie musi on mieć moŜliwość prowadzenia WPZiB i WPBiO oraz wypełniania swojej roli przedstawicielskiej w tych dziedzinach, co obejmuje równieŜ zastąpienie instytucji trojki. 8. Zadaniem Ministra nie jest zarządzanie wszelkimi instrumentami zewnętrznych działań będącymi w dyspozycji Unii, ale zagwarantowanie spójności z kierunkami politycznymi Unii, którym będzie on pomagał nadawać kształt. ZASADY 9. Na tle powyŜszego naleŜy przestrzegać szeregu zasad: • ścisłe przestrzeganie postanowień Traktatu, w tym zwłaszcza stosowanie procedur i zakresu uprawnień instytucji przewidzianych w Traktacie (patrz art. 308), • unikanie nakładania się obowiązków i ustalenie jasnego podziału zadań, • spójność i konsekwencja działań zewnętrznych. ESDZ 10. ESDZ będzie pomagać Ministrowi w wypełnianiu jego mandatu. Nie oznacza to, Ŝe nie będzie on mógł korzystać z innych słuŜb w ramach Sekretariatu Generalnego Rady (CGS) i Komisji. ESDZ będzie współpracować ze słuŜbami dyplomatycznymi Państw Członkowskich, a w jej skład wejdą urzędnicy odpowiednich departamentów CGS i Komisji, jak równieŜ personel delegowany przez krajowe słuŜby dyplomatyczne Państw Członkowskich. Umieszczenie konkretnej podstawy prawnej w Traktacie potwierdza wolę polityczną autorów Traktatu, aby przewidzieć swego rodzaju innowacyjne rozwiązanie, tzn. utworzenie nowej zintegrowanej słuŜby. Powstaje pytanie, czy powinna to być słuŜba samodzielna, niezaleŜna od Komisji i CGS, czy teŜ powinna częściowo przynaleŜeć do jednego lub obu z powyŜszych. 9956/05 ZAŁĄCZNIK II pas/MB/em DQPG 9 PL 11. Struktura organizacyjna ESDZ musi zagwarantować, aby Minister odgrywający podwójną rolę miał odpowiednie warunki do skutecznego wypełniania swoich obowiązków. Pierwsze pytanie w tym względzie dotyczy zakresu działania ESDZ oraz charakteru jej związków ze słuŜbami Komisji i Sekretariatu Generalnego Rady. 12. W kontekście szczegółowej roli Ministra w prowadzeniu WPZiB (w tym - WPBiO), słuŜby działające obecnie w tych dziedzinach zarówno w Radzie, jak i w Komisji, powinny stanowić integralną część ESDZ. Biorąc pod uwagę, Ŝe WPBiO oraz zarządzanie kryzysowe stanowią część podstawowych obowiązków Ministra, Sztab Wojskowy powinien być zintegrowany z ESDZ. Europejska Strategia Bezpieczeństwa stwierdza z naciskiem, Ŝe dzisiejszych zagroŜeń nie moŜna rozwiązywać przy pomocy środków czysto wojskowych i podkreśla istotne znaczenie łącznego stosowania wszystkich instrumentów UE w zarządzaniu kryzysowym. W kontekście wielorakich funkcji Europejskiego Centrum Sytuacyjnego, jego lokalizacja wymaga dalszych przemyśleń. W kaŜdym przypadku Minister będzie jednym z jego głównych klientów i będzie musiał bezpośrednio wydawać oceny i osądy. 13. Aby Minister mógł odgrywać role przydzielone mu w Traktacie, ESDZ musi być w stanie udzielać jednolitego doradztwa w zakresie polityk oraz udzielać informacji nie tylko Ministrowi, ale takŜe innym Komisarzom i Przewodniczącemu Rady Europejskiej. Wymaga to stworzenia w ESDZ geograficznych komórek organizacyjnych, obejmujących wszystkie kraje/regiony świata. Te komórki, które nie powinny się dublować w Sekretariacie Generalnym Rady ani w Komisji, powinny pomagać Ministrowi w kształtowaniu spójnych ram polityki dotyczącej stosunków z konkretnym krajem bądź regionem. Nie będzie to ograniczać Komisji w moŜliwości organizowania własnych Dyrekcji Generalnych w innych dziedzinach, takich jak handel, rozwój lub rozszerzenie w taki sposób, aby umoŜliwić im wypełnianie obowiązków. 14. W ESDZ naleŜy stworzyć pojedyncze tematyczne komórki organizacyjne, zajmujące się takimi sprawami, jak prawa człowieka, przeciwdziałanie terroryzmowi, nierozprzestrzenianie i stosunki z organizacjami międzynarodowymi, np. ONZ. 15. WaŜne jest zorganizowanie skutecznych konsultacji między ESDZ a słuŜbami Komisji odpowiedzialnymi za sprawy zewnętrzne, w tym ze słuŜbami odpowiedzialnymi przede wszystkim za zarządzanie polityką wewnętrzną tam, gdzie ma ona istotny wymiar zewnętrzny. Podobne kwestie mogą pojawić się na wspólnej płaszczyźnie ESDZ i słuŜb Sekretariatu Generalnego Rady. 9956/05 ZAŁĄCZNIK II pas/MB/em DQPG 10 PL 16. Poza tymi obszarami działań zewnętrznych istnieją równieŜ dziedziny, takie jak handel, polityka rozwoju i pomocy humanitarnej, zarządzanie zewnętrznymi programami pomocy finansowej i negocjacje w sprawie rozszerzenia. Ze względu na ich specyficzny charakter, nie ma natychmiastowo widocznych argumentów za włączeniem odpowiadających im słuŜb do ESDZ. JednakŜe, ujmując rzecz ogólnie, Minister koordynuje te obszary w ramach Komisji. 17. ZwaŜywszy na rosnące znaczenie Parlamentu Europejskiego w stosunkach zewnętrznych, w skład ESDZ powinna wchodzić słuŜba odpowiedzialna za stosunki z Parlamentem Europejskim. Ponadto ESDZ będzie wymagała słuŜb pomocniczych, takich jak słuŜba protokolarna, bezpieczeństwa, prasowa i informatyczna. Na obecnym etapie jest za wcześnie, aby zajmować się tymi szczegółami. DELEGATURY UNII 18. Istotną zmianą w Traktacie jest ustanowienie delegatur Unii w państwach trzecich. Zgodnie z art. 328 Traktatu delegatury Unii będą podlegały Ministrowi. Powstaje pytanie, czy w świetle róŜnych obowiązków dotyczących reprezentacji Unii na zewnątrz opisanych w Traktacie (patrz w szczególności art. 22, 26 i 296) delegatury powinny, czy teŜ nie, stanowić część ESDZ. Zasady dotyczące regulaminu pracowniczego, pochodzenia i rekrutacji personelu oraz zarządzania finansami powinny zostać odpowiednio zastosowane. Podobnie, jak w przypadku ambasad poszczególnych krajów, w skład delegatur Unii mogą wchodzić pracownicy oddelegowani z innych słuŜb, którzy zajmowaliby się sprawami, takimi jak handel, wymiar sprawiedliwości i sprawy wewnętrzne, zagadnienia finansowe, rolnictwo, transport i inne dziedziny. Personel ten powinien podlegać szefowi delegatury, zgodnie z regułą obowiązującą w krajowych misjach dyplomatycznych. Istotne jest, aby wszyscy przedstawiciele organów UE w państwach trzecich stanowili część jednej struktury, tj. delegatury Unii. 19. Wśród kwestii wymagających dalszych przemyśleń znajduje się przyszła rola delegatur Unii w ochronie konsularnej i, być moŜe, w wydawaniu wiz i świadczeniu innych usług na rzecz Państw Członkowskich. 9956/05 ZAŁĄCZNIK II pas/MB/em DQPG 11 PL 20. Pojawiają się równieŜ pewne kwestie dotyczące zaleŜności między ESDZ a krajowymi słuŜbami dyplomatycznymi. Obejmują one: • wymianę informacji między ESDZ a krajowymi słuŜbami dyplomatycznymi w siedzibach głównych i w państwach trzecich, • takie rozwiązania organizacyjne, aby szefowie delegatur UE przewodniczyli wszystkim spotkaniom szefów misji Państw Członkowskich UE w państwach trzecich. KWESTIE ADMINISTRACYJNE 21. Zbyt wcześnie jest, aby zajmować się wieloma kwestiami administracyjnymi, które trzeba będzie poruszyć w odniesieniu do przyszłej ESDZ. Na tym etapie uŜyteczne moŜe być wyszczególnienie kilku kwestii ogólnych, które wymagają dalszej pracy: • w jaki sposób ESDZ moŜe mieć jeden plan zatrudnienia, mimo Ŝe korzystać będzie z trzech róŜnych źródeł personelu, • w jaki sposób Minister moŜe być organem mianującym odpowiedzialnym za rekrutację na podstawach merytorycznych, a jednocześnie gwarantować rekrutację pracowników o jak najszerszym profilu geograficznym, korzystając w miarę potrzeb z trzech źródeł personelu (Rady/Komisji/Państw Członkowskich), • w jaki sposób moŜna by odzwierciedlić szczegółowe potrzeby ESDZ w ogólnych zasadach stosowania regulaminu pracowniczego, którym będzie objęty jej personel, • jak pokrywać koszty administracyjne ESDZ, w tym wynagrodzenia pracowników, z budŜetu UE, zachowując niezbędny stopień niezaleŜności w zarządzaniu. UWAGA KOŃCOWA 22. Zgodnie z konkluzjami Rady Europejskiej z grudnia 2004 r., Sekretarz Generalny/Wysoki Przedstawiciel oraz Komisja przygotują wspólne sprawozdanie z postępu prac przygotowawczych przeprowadzonych przez nich samych i Państwa Członkowskie, który zostanie przedstawiony najpóźniej na czerwcowym posiedzeniu Rady Europejskiej. ________________________ 9956/05 ZAŁĄCZNIK II pas/MB/em DQPG 12 PL