Zaburzenia rytmu wypróżnień i charakter stolca w diagnostyce
Transkrypt
Zaburzenia rytmu wypróżnień i charakter stolca w diagnostyce
M.Stefanowicz, G.Kowalewski, M.Szymczak, M.Paszke, P.Kaliciński Zespół wydłużonego QT (LQTS) • Rzadkie schorzenie kardiologiczne - 1/7000 urodzeń Zwiększone ryzyko • komorowych zaburzeń rytmu serca • nagłego zgonu Zespół wydłużonego QT (LQTS) Zespół wydłużonego QT (LQTS) Leczenie • beta-blokery • wszczepialny kardiowerter-defiblyrator ICD • lewostronna sympatektomia Zespół wydłużonego QT (LQTS) Leczenie chirurgiczne • pacjenci z burzami elektrycznymi powodującymi częste wyładowania ICD • nietolerancja lub nieskuteczność leczenia beta-blokerami Leczenie chirurgiczne uszkodzenie zwoju gwiaździstego zespół Hornera Leczenie chirurgiczne Cel pracy Celem pracy była ocena efektów leczenia pacjentów z LQTS z wykorzystaniem torakoskopowego współczulnego odnerwienia serca Materiał i metody Retrospektywna analiza danych pacjentów z LQTS którzy przeszli jedno, lub obustronną CSD pomiędzy 2010 i 2013 rokiem • lewostronna CSD u trzech pacjentów na wysokości Th1 - Th5 • obustronna CSD pomiędzy Th1 i Th4 u jednego pacjenta Materiał i metody • • • • • 3 M, 1 K Wiek 6 miesięcy do 10 lat Zakres QTc od 540ms do 660ms Wywiad zatrzymań krążenia u wszystkich pacjentów Implantable Cardioverter Defibrillator (ICD) u 3 pacjentów Wyniki •Bez powikłań chirurgicznych •Czas follow-up 12,5 miesiąca (zakres 10 – 15 miesięcy) •3 pacjentów żyje −1 pacjent bez arytmii −2 pacjentów zredukowało częstość epizodów •1 pacjent po obustronnym CSD zmarł 8 miesięcy po operacji w wyniku zaburzeń komorowych serca Podsumowanie Torakoskopowe CSD jest prostą, bezpieczną i potencjalnie skuteczną metodą leczenia pacjentów z zagrażającymi życiu komorowymi zaburzeniami rytmu serca w przebiegu zespołu LQTS