Zaburzenia rytmu wypróżnień i charakter stolca w diagnostyce

Transkrypt

Zaburzenia rytmu wypróżnień i charakter stolca w diagnostyce
M.Stefanowicz, G.Kowalewski, M.Szymczak, M.Paszke, P.Kaliciński
Zespół wydłużonego QT (LQTS)
• Rzadkie schorzenie kardiologiczne - 1/7000 urodzeń
Zwiększone ryzyko
• komorowych
zaburzeń rytmu
serca
• nagłego zgonu
Zespół wydłużonego QT (LQTS)
Zespół wydłużonego QT (LQTS)
Leczenie
• beta-blokery
• wszczepialny kardiowerter-defiblyrator ICD
• lewostronna sympatektomia
Zespół wydłużonego QT (LQTS)
Leczenie chirurgiczne
• pacjenci z burzami elektrycznymi
powodującymi częste wyładowania ICD
• nietolerancja lub nieskuteczność leczenia
beta-blokerami
Leczenie chirurgiczne
uszkodzenie zwoju
gwiaździstego
zespół Hornera
Leczenie chirurgiczne
Cel pracy
Celem pracy była ocena efektów
leczenia pacjentów z LQTS z
wykorzystaniem
torakoskopowego
współczulnego odnerwienia serca
Materiał i metody
Retrospektywna analiza danych pacjentów z
LQTS którzy przeszli jedno, lub obustronną
CSD pomiędzy 2010 i 2013 rokiem
• lewostronna CSD u trzech pacjentów na
wysokości Th1 - Th5
• obustronna CSD pomiędzy Th1 i Th4 u
jednego pacjenta
Materiał i metody
•
•
•
•
•
3 M, 1 K
Wiek 6 miesięcy do 10 lat
Zakres QTc od 540ms do 660ms
Wywiad zatrzymań krążenia u wszystkich
pacjentów
Implantable Cardioverter Defibrillator
(ICD) u 3 pacjentów
Wyniki
•Bez powikłań chirurgicznych
•Czas follow-up 12,5 miesiąca (zakres 10 – 15 miesięcy)
•3 pacjentów żyje
−1 pacjent bez arytmii
−2 pacjentów zredukowało częstość epizodów
•1 pacjent po obustronnym CSD zmarł 8 miesięcy po
operacji w wyniku zaburzeń komorowych serca
Podsumowanie
Torakoskopowe CSD jest prostą,
bezpieczną i potencjalnie skuteczną
metodą
leczenia
pacjentów
z
zagrażającymi
życiu
komorowymi
zaburzeniami rytmu serca w przebiegu
zespołu LQTS