formuły w EXCEL

EXCEL
Adresowanie, podstawy formuł
Formuły mogą się składać tylko ze stałych
np. =12+5, ta forma jednak prawie w ogóle nie
występuje. Praktycznie 100% formuł zawiera
odwołania do komórek, takie jak =A2+5.
Ta formuła interpretowana jest jako: weź
wartość z komórki A2 dodaj do niej liczbę 5,
wyświetl wartość formuły. W arkuszu możemy
mówić również o zakresie reprezentowanym
przez parę adresów oddzielonych dwukropkiem
(:) np. B3:B6.
przykład
B5
B3:E3
3:3
F:F
5:8
A:C
A1:B3
objaśnienia
Komórka w kolumnie B wierszu 5
Komórki B,C,D i E w wierszu 3
Wiersz 3
Kolumna F
Wiersze 5, 6, 7 i 8
Kolumny A, B, C
Wszystkie komórki w zakresie A1
do B3 (A1, A2, A3, B1, B2, B3)
Excel udostępnia również odwołania 3-D, który
pozwala na wybieranie komórek z innych
arkuszy, a także wykonywanie obliczeń
pomiędzy arkuszami w skoroszycie.
Aby zawrzeć komórkę lub zakres
z innego arkusza w formule, poprzedź
komórkę lub zakres adresów nazwą
arkusza i znakiem wykrzyknika:
=Akrusz2!a7-8
W tym przykładzie 8 jest odejmowane
od zawartości komórki A7 w arkuszu
Arkusz2.
Aby skonsolidować dane pomiędzy
wieloma arkuszami, poprzez adres
komórki
np.
sumowanie
liczb
umieszczonych w kolejnych arkuszach
(Arkusz1 do Arkusz20) w tej samej
komórce (G40)
=Suma(Arkusz1:Arkusz20!G50)
dla Gimnazjum 36 - Ryszard Rogacz
Podstawy formuł
Ten podrozdział dotyczy podstawowych
informacji potrzebnych do tworzenia formuł
obliczeniowych.
Budowa formuły
Każda formuła w arkuszu musi być poprzedzona
znakiem równości ( = ) po nim występują stałe
(liczba, tekst – ujęty w cudzysłów, data, czas),
odwołania, funkcje, operatory.
Operatory
Operatory są używane do określenia typu
obliczeń do wykonania, takich jak dodawanie,
odejmowanie, mnożenie, dzielenie. Operatory
mogą być podzielone na następujące kategorie:
Operatory arytmetyczne
operator
+
*
/
%
^
opis
Dodawanie
Odejmowanie
Liczba przeciwna
Mnożenie
Dzielenie
Procent
Podnoszenie do potęgi
Operatory porównania
operator
=
>
<
>=
<=
<>
opis
Równa się
Większe niż
Mniejsze niż
Większe równe
Mniejsze równe
Różne
Operator łączenia tekstu
operator
&
opis
Łączenie
Strona 11
EXCEL
Względne, bezwzględne i mieszane
Załóżmy, że w komórce G4 wprowadzimy
następującą formułę =(A1+B2+C3)/5, następnie
formułę tę przeniesiemy np. do komórki G5,
wówczas adresy wszystkich wierszy zwiększą się
o jeden i w komórce G5 otrzymamy następującą
formułę: =(A2+B3+C4)/5 – taki rodzaj
adresowania nazywamy względnym, gdyż
zależny jest on od komórki, w której się znajduje
(przesunięcie do innej kolumny powoduje
odpowiednio zmianę adresu kolumny).
Formuła:
=(A$1+B$2+C$3)/5
podczas
przeciągania nie zmienia numerów wierszy,
zmienia natomiast oznaczenia kolumn. Mówimy,
że w tym przypadku kolumny są adresowane
względnie, wiersze natomiast adresowane
bezwzględne.
Przykład:
Podczas przeciągania formuły nie może zmienić
się numer wiersza, np. podczas wprowadzania
formuły przeliczania walut w jednej komórce
wprowadzamy kurs waluty (Rysunek 35)
Przykład:
Wprowadźmy w komórce A1 liczbę 5, natomiast
w komórce A2 formułę =A1+5 (Rysunek 34)
Rysunek 35
zgodnie, z którym będziemy przeliczać złotówki
na euro. Przeciągać będziemy „w dół”, zatem
znak dolara musimy umieścić przed numerem
wiersza, wówczas nie ulegnie on zmianie.
Rysunek 34
Ustawiamy kursor w punkcie przeciągania
i trzymając naciśnięty lewy klawisz myszy
przeciągamy do żądanego wiersza (np. 30).
W kolejnych wierszach zmieniać się będzie
numer wiersza w adresie (kolejno A2, A3, A4,
itd.) – otrzymamy liczby, z których każda będzie
większa o 5 od poprzedniej, zatem ciąg:
5,10,15,20,25,…
Wprowadzając
właściwą
formułę możemy uzyskać dowolny ciąg liczbowy.
Jeżeli podczas przeciągania nie może zmienić się
adres wówczas oznaczenie wiersza i kolumny
należy poprzedzić znakiem dolara ( $ ).
Nasza
formuła
przyjmuje
postać:
=($A$1+$B$2+$C$3)/5 nie ma już teraz
znaczenia, do której komórki ją przeciągniemy –
zawsze będzie taka sama. Ten rodzaj
adresowania nazywamy bezwzględnym.
Istnieje połączenie obu tych metod, nazywane
adresowaniem mieszanym, w którym symbol
dolara wstawiamy przed oznaczeniem kolumny
lub numerem wiersza.
dla Gimnazjum 36 - Ryszard Rogacz
Rysunek 36
Po przeciągnięciu tak utworzonej formuły
otrzymamy właściwe kwoty w Euro.
Przykład:
Projektując
tabliczkę
mnożenia
należy
zastanowić się, która kolumna nie może ulec
zmianie w czasie przeciągania „w prawo” oraz
który wiersz nie może zmienić się w czasie
przeciągania „w dół”. Przed nimi należy
wprowadzić znaki dolara (Rysunek 37).
Rysunek 37
Strona 12