J2 - Pratulin
Transkrypt
J2 - Pratulin
Proboszczowie Hornowa i Pratulina 1.Ks. Grzegorz Jasiewicki- kapelan Hornowski od 1684-1686. 2.Ks. Albert Jasieński- najpierw kapelan, a potem proboszcz 1686-1691. 3. Ks. Jakub Rynkiewicz- proboszcz Hornowski 1691-1692. 4. Ks. Stanisław Strus- „ „ 1692-1703. 5. Ks. Franciszek Zatorski „ „ 1703-1706. 6. Ks. Wojciech Stanisław Niemyski „ „ 1706-1716. 7. Ks. Franciszek Zembrowski „ „ 1716-1728. 8. Ks. Stanisław Chrzanowski” „ 1728-1739. 9. Ks. Wojciech Jaworski – proboszcz Pratuliński 1739-1754. 10. Ks. Michał Czarnecki „ „1754-1758. 11. Ks. Jan Buczyński „ „ 1758-1768. 12. Ks. Michał Maniewski „ „ 1768-1769. 13. Ks. Franciszek Zaścieński „ „ 1769-1778. 14. Ks. Walenty Szepietowski „ „ 1778-1822. 15. Ks. Paweł Dworakowski „ „ 1822-1823. 16. Ks. Franciszek Szemioth- wybudował obecny kościół 1823-1851. 17. Ks. Paweł Szukalski- pisarz konsystorza krzyczewskiego admin. par. 1851 r. 18. Ks. Tomasz Bujalski- prob. Pratulina 1851-1875. W roku 1875 ks. Bujalski został przez rząd rosyjski usunięty i przeniesiony przez władzę duchowną w polskie strony do Radoryża w powiecie łukowskim i tam umarł. 19. Ks. Piotr Metelski był tylko parę miesięcy w 1875 r. 20. Ks. Józef Pruszkowski – dziekan Janowski po usunięciu ks. Metelskiego miał powierzoną administracje w 1875 i 6 r. 21. Ks. Wiktor Szaniawski z Terespola administrator do roku 1884 Od roku 1884 do roku 1908 parafia Pratulin była przyłączona do parafii Janowskiej. 22. Ks. Józef Pieńkowski, proboszcz Sławatycki, którego rząd po półrocznej bytowości w Pratulinie kazał usunąć za szkodliwą działalność dla prawosławia 23. Ks. Jan Makulec 1909-1911. 24. Ks. Stanisław Kowalski- 1911-1919.25. Ks. Stefan Ginalski- 1919- do 1 Lipca 1920 r. 26. Ks. Sykstus Hanusowski- 1. X. 1920- 1. III. 1921 r. 27. Ks. Józef Pieńkowski powtórnie w r. 1921-1935 28. Ks. K. Izdebski – 1935-1939 29. Ks. Julian Jaszewski – 1939-1972 30. Ks. Jan Rębisz – 1972-1988 31. Ks. Andrzej Filipiuk 1988 32. Ks. Henryk Jakubowicz – 33. Ks. Marek Kot – Spoczywają na cmentarzu: Ks. Stanisław Pawluczuk; Ks. Stanisław Kowalski, Zmarli wikariusze: Ks. Jarosław Chibowski Proboszczowie uniccy (spis niekompletny): ks. Michał Mazanowski – wybudował kościół, przy którym były prześladowania. ks. Żypowski – administrator z Krzyczewa. ks. Józef Kurmanowicz – ostatni proboszcz. Uroczystości patriotyczne – historia Z kroniki parafialnej z 1929r. autorstwa ks. Józefa Kobylińskiego, dziekana siedleckiego. Zawsze bardzo uroczyście odbywają się rocznice 3-go Maja oraz rocznice powstania listopadowego 1831 r. i styczniowego 1863 r. połączone z dniem oświaty poza szkolnej. Od czasu inwazji bolszewickiej uroczyście obchodzona jest rocznica cudu nad Wisłą dnia 15 sierpnia. Mogiła żołnierzy 1920 r. Najbardziej uroczyście odbyła się tutaj uroczystość 10-lecia niepodległości Państwa Polskiego. Potworzyły się komitet gminny i wioskowe. Na wspólne hasło wszyscy mieli wyruszyć z wiosek i połączyć się w Pratulinie. Tutaj odznaczyli się bracia Seredy z Łęgów. Roman Sereda na siwym koniu i w siwej sukmanie, a za nim inni gospodarze na koniach, w sukmanach oraz kobiety i dzieci za nimi. Dwóch gospodarzy wiozło wieńce, które zostały złożone: jeden na mogile poległych w 1920 roku naszych bohaterów, a drugi na miejscu, gdzie się krew męczeńska za wiarę polała. Po odpowiednim nabożeństwie w Kościele i przemówieniu ks. proboszcza uformował się pochód, na czele którego jechali gospodarze na koniach. Udał się na miejsce męczeństwa i tam złożono jeden wieniec, a potem do mogiły bratniej bohaterów z 1920 roku, gdzie złożono drugi wieniec. Były odpowiednie przemówienia. Przemawiał p. Stanisław Kuczewski z Krzyczewa oraz gospodarze: Piotr Czerko z Łęgów i Roman Sereda z Łęgów, którego przemówienie było bardzo udane i zrobiło na wszystkich duże wrażenie. Wziąwszy parę sukmany w rękę Roman Sereda podnosząc ją wołał: ta sukmana domaga się, aby w ojczyźnie był ład i porządek, aby była jedność, i nie dzielono się na partie, aby religia była szanowana, aby związki małżeńskie były nierozerwalne i święte. Muzyką i śpiewem pieśni „Nie rzucim ziemi” i modlitwy „Anioł Pański” zakończono tę uroczystość, która na wszystkich wywarła tak podniosłe wrażenie i tak byli nią przejęci, że i do zabawy tanecznej nie mieli potem ochoty. Odbyła się tutaj i specjalna uroczystość – wymurowanie mogiły [J2] dla bohaterów naszym, którzy padli na polach pratulińskich w czasie inwazji bolszewickiej w 1920 roku. Ze składek dobrowolnych wymurowano dwupiętrową mogiłę, pozbierano po polach kości wszystkich poległych w liczbie 35 i w dwóch trumnach je złożono i zamurowano. Mogiłę wymurowali bezinteresownie miejscowi obywatele: Danielewicz i Krzysztofowicz. Kopiec na tej mogile usypali parafianie. Sto furmanek przez cały dzień podwoziło ziemię, a młodzież ją rzucała i równała. Na środku kopca umieszczono duży dębowy krzyż z napisem: bohaterom poległym za ojczyznę w r. 1920 – Rodacy, d. 4. IV. 1925 roku. Kopiec ten umieszczony jest przy drodze obok cmentarza grzebalnego. Drzewo na krzyż ofiarował p. Rozenwerth. Mogiła żołnierzy 1920 r. 11 listopada Rocznica odzyskania Niepodległości Dzisiaj oddajemy w Pratulinie hołd walczącym za Wiarę i Ojczyznę: 35 nieznanych żołnierzy kampanii 1920 r pochowanych we wspólnej mogilepomniku p.por. Władysław Kraciuk, urzędnik, zginął w Katyniu, 1940 p.por. Hieronim Włostowski, urzędnik, zginął w Katyniu, 1940 Zdzisław Zaborowski, żołnierz, 1920 szwoleżer, 1939 ułan, zginął w Kozelsku, 1940 Adam Zaborowski poległ w niewoli w 1920r. Franciszek Semeniuk, zginał w Dachau 22.04.1945r Julian Zaborowski, żołnierz, 3 pułk ułanów , ciężko ranny w 1920 r. Józef feliks Grzymała Budziszewski, długoletni kurator zakładu św. Stanisława Kostki, mogiła na cmentarzu parafialnym Czesław Iwanowski z Zaczopek, oficer Wojska Polskiego, zg. w Katyniu 1941r. Ludwik Lesiuk z Zaczopek, zamordowany przez UB, w 1946r. Jan Jawtoszuk Ignacy Jastrzębski ps. “Butrym”, założyciel AK w Pratulinie, zginął w Oświęcimiu. Feliks Krzysztofowicz, członek AK, zginął w Oświęcimiu. Jan Pawluczuk z Bohukał, zginął w 1920 r. i wielu innych