KATECHEZA DLA PRZEDSZKOLI s. Elżbieta Kruszewska Temat

KATECHEZA DLA PRZEDSZKOLI
s. Elżbieta Kruszewska
Temat: Naśladujemy Jezusa miłosiernego
ZAŁOŻENIA EDUKACYJNE
1. Cele katechetyczne – wymagania ogólne
 Uświadomienie dzieciom, że Jezus jest miłosierny i kocha ludzi.
 Wskazanie dzieciom na potrzebę naśladowania Jezusa.
2. Treści nauczania – wymagania szczegółowe
Wiedza
Uczeń:
 Wie, że Jezus jest miłosierny.
 Wie, że Jezus uczy postawy miłosierdzia.
 Wie, jak pomagać innym.
Umiejętności
Uczeń:
 Wykazuje się postawą miłości.
 Zwraca uwagę na uczynność, życzliwość.
 Wyzbywa się postaw egoistycznych.
3. Metody i techniki: rozmowa kierowana, piosenka z pokazywaniem gestami,
ekspozycja obrazu, medytacja dotykowa, czytanie Pisma Świętego, rysowanie,
opowiadanie, czytanie fragmentu Dzienniczka św. s. Faustyny Kowalskiej.
4. Środki dydaktyczne: Pismo Święte, obraz Jezusa Miłosiernego, Dzienniczek św. s.
Faustyny Kowalskiej, różaniec, kartki z wydrukowanym tekstem jednego dziesiątka
koronki do Miłosierdzia Bożego, kartki, kredki.
PRZEBIEG KATECHEZY
1. Modlitwa
Katecheta uczy dzieci krótkiej modlitwy: Jezu, ufam Tobie!. Dzieci kilkakrotnie ją
powtarzają. Można zaśpiewać z dziećmi słowa tej modlitwy na znane sobie melodie, bądź
skorzystać z innych mniej znanych melodii (można znaleźć np. na stronie internetowej
www.jezuufamtobie.pl/piosenki.php). Można także nauczyć dzieci prostych gestów podczas
śpiewania (np. Jezu – dzieci podnoszą do góry prawą rękę, ufam – podnoszą obie ręce na
wysokość ramion, Tobie – podnoszą obie ręce do góry).
2. Nawiązanie do tematu
Katecheta pokazuje dzieciom obraz Jezusa Miłosiernego (najlepiej gdyby był on duży) a
następnie pyta dzieci:
 Kto jest na tym obrazie?
 Jak wygląda?
 Co jest najważniejsze w tym obrazie? (gdyby dzieci nieprawidłowo odpowiedziały no
to pytanie, Katecheta naprowadza dzieci tak, by zrozumiały, że centrum obrazu
stanowi Serce Jezusa z dwoma wytryskującymi promieniami).
 Do czego Jezusowi potrzebne jest Serce? (Katecheta tak prowadzi rozmowę z dziećmi,
by zrozumiały, że Jezus, Sercem kocha swojego Ojca i wszystkich ludzi).
3. Sytuacja egzystencjalna
Katecheta prosi, by każde z dzieci podeszło do obrazu i przytuliło się do przebitego Serca
Jezus (gdy obraz jest wystarczająco duży). Gdy obrazek jest mały dzieci mogą przytulić go do
policzka lub do serca.
Katecheta mówi dzieciom:
Ten właśnie obraz Pana Jezusa, do którego przytulaliście się będzie niedługo odwiedzał
nasze rodziny, gdy zobaczycie takiego Pana Jezusa znowu będziecie mogli się przytulić.
Katecheta tak ustawia obraz, by był widoczny dla dzieci w czasie całej katechezy.
4. Wyjaśnienie głównych prawd katechezy
Katecheta mówi dzieciom:
Pan Jezus nie tylko teraz przychodzi, aby nas odwiedzić, ale gdy żył na ziemi też chodził
po swoim kraju i uzdrawiał ludzi chorych, pomagał potrzebującym pomocy, dał pożywienie
głodnym i był dobry dla wszystkich, których spotykał.
Katecheta pokazuje dzieciom Pismo Święte i mówi:
Mam w rękach najważniejszą księgę na świecie, są w niej spisane Słowa Boga do ludzi.
 Jak się nazywa ta księga?
Teraz przeczytam wam fragment Pisma Świętego opowiadający o dobrych czynach Pana
Jezusa: Kiedy [Jezus] zbliżał się do Jerycha, jakiś niewidomy siedział przy drodze, żebrząc.
2
Gdy usłyszał przechodzący tłum, pytał, co się dzieje. Powiedzieli mu, że Jezus Nazarejczyk
przechodzi. Wtedy powiedział: „Jezusie, Synu Dawida, zmiłuj się nade mną!”. Ci, którzy szli z
przodu, nalegali, by zamilkł, ale on jeszcze głośniej krzyczał: „Synu Dawida, zmiłuj się nade
mną!”. Jezus zatrzymał się i kazał go do siebie przyprowadzić. Gdy on się zbliżył, zapytał go:
„Co chcesz, abym ci uczynił?”. Odpowiedział: „Panie żebym przejrzał”. Jezus odrzekł:
„Przejrzyj, twoja wiara cię uzdrowiła”. Natychmiast przejrzał i szedł za nim chwaląc Boga
(Łk 18, 35-43a).
Katecheta pyta dzieci:
 Dlaczego żebrak spod miasta Jerycha był nieszczęśliwy?
 O co prosił Jezusa?
 Co Jezus mu uczynił?
 Dlaczego Jezus to uczynił?
Cała ta historia pokazuje nam, że Jezus jest dobry, miłosierny i kocha nas tak samo, jak
tego biednego żebraka. Teraz odwdzięczymy się Panu Jezusowi za Jego miłość.
Katecheta rozdaje dzieciom kartki i mówi:
Na tych kartkach wszyscy rysujemy wielkie serce. To serce będzie znakiem naszej miłości
do Pana Jezusa.
Po namalowaniu serc Katecheta komentuje:
Teraz składamy nasze serca przed obrazem Pana Jezusa i mówimy Mu jak bardzo go
kochamy.
Katecheta opowiada dzieciom o objawieniach Jezusa św. s. Faustynie:
Czasem bywa tak, że Jezus, który jest w niebie przychodzi na ziemię i pokazuję się jakiejś
osobie. Pewnego razu Jezus przyszedł do siostry zakonnej, która miała ona na imię Faustyna.
Jezus wyglądał tak jak na tym obrazie. Jedną rękę miał wzniesioną, jak do błogosławieństwa,
a drugą dotykał szaty, z której wychodziły dwa promienie, blady i czerwony. Jezus prosił, by
s. Faustyna powiedziała wszystkim ludziom, że
Bóg jest dobry, miłosierny, że kocha
wszystkich ludzi, przebacza grzechy, które popełniają, jeśli przepraszają Boga i nie chcą
więcej źle czynić. Pan Jezus mówił też, że ludzie mają być dobrzy dla siebie nawzajem tak,
jak On jest dobry dla wszystkich ludzi.
W tym miejscu katechezy, jeżeli czas pozwoli, można powiedzieć o Dzienniczku św. s.
Faustyny i przeczytać jego fragment.
Katecheta pokazuje dzieciom ”Dzienniczek” i mówi:
3
Mam dzisiaj dla was taką wyjątkowa książkę, jest w niej opisane, w jaki sposób Jezus
objawiał się s. Faustynie i co do niej mówił. Przeczytam wam teraz kilka zdań: „Jezus w
postaci ubogiego młodzieńca dziś przyszedł do furty. Wynędzniały młodzieniec, w strasznie
podartym ubraniu, boso i z odkrytą głową, bardzo był zmarznięty, bo dzień był dżdżysty i
chłodny. Prosił coś gorącego zjeść. Jednak [gdy] poszłam do kuchni, nic nie zastałam dla
ubogich; jednak po chwili szukania znalazło się trochę zupy, którą zagrzałam i wdrobiłam
trochę chleba, i podałam ubogiemu, który zjadł. W chwili, gdy odbierałam od niego kubek,
dał mi poznać, że jest Panem nieba i ziemi. Gdym Go ujrzała, jako jest, znikł mi z oczu.
Kiedy weszłam do mieszkania i zastanawiałam się [nad] tym, co zaszło przy furcie,
usłyszałam te słowa w duszy: Córko moja, doszły uszu moich błogosławieństwa ubogich,
którzy oddalając się od furty błogosławią mi, i podobało mi się to miłosierdzie twoje w
granicach posłuszeństwa, i dlatego zszedłem z tronu, aby skosztować owocu miłosierdzia
twego”. (Dz. 1312).
5. Zastosowanie życiowe
Katecheta zwraca się do dzieci:
My wszyscy mamy naśladować Pan Jezus, który będąc na ziemi dobrze czynił wszystkim
ludziom. A także mamy słuchać tych słów, które powiedział s. Faustynie, gdy do niej
przyszedł. Teraz pomyślimy wspólnie, jak możemy pomagać innym ludziom.
Katecheta tak prowadzi rozmowę, by pokazać dzieciom, że naśladujemy miłosierdzie
Jezusa przez modlitwę za innych ludzi, dobre słowa i czyny. Ponadto Katecheta zwraca
uwagę, by dzieci mówiły o konkretnych dobrych uczynkach, możliwych do wykonania w ich
wieku.
Katecheta mówi dzieciom:
Czasem trudno jest być dobrym, wymaga to od nas wysiłku. Może być tak, że nie będzie
nam się chciało komuś pomóc, albo się z kimś pobawić, wtedy trzeba sobie pomyśleć, że nie
musi być wszystka tak, by było dobrze dla mnie, ale tak, by też inne dzieci były szczęśliwe.
Teraz proszę, aby każde z Was wymyśliło dwa dobre uczynki, które chce spełnić w
najbliższym czasie. Jeden dla swoich rodziców i jeden dla dzieci w przedszkolu.
Katecheta zostawia chwilkę na zastanowienie. Następnie mówi dzieciom:
Dobrze sobie zapamiętajcie, jakie to były dobre uczynki, w odpowiednim czasie będziemy
jeszcze o nich mówić.
6. Modlitwa śródlekcyjna
4
Katecheta pokazuje dzieciom różaniec i mówi:
Teraz nauczymy się krótkiej modlitwy. Gdy Pan Jezus przyszedł do s. Faustyny nauczył ją
pewnej modlitwy i prosił by nauczyła jej innych ludzi. Ta modlitwa nazywa się Koronka do
Miłosierdzia Bożego.
Katecheta uczy dzieci słów modlitwy: „Dla Jego bolesnej męki miej miłosierdzie dla nas i
całego świata”, ponadto tłumaczy dzieciom, że modlitwę tę odmawiamy na małych
paciorkach różańca, których jest dziesięć, a przed nią jest jeszcze inna, dłuższa modlitwa.
Następnie katecheta mówi:
Teraz razem pomodlimy się tą nowa modlitwą. Proszę abyście wszyscy wstali i popatrzyli
na obraz Jezusa Miłosiernego.
Katecheta sam odmawia słowa modlitwy: „Ojcze Przedwieczny ofiaruje Ci Ciało i Krew,
Duszę i Bóstwo, najmilszego Syna Twojego, a Pana naszego Jezusa Chrystusa, na
przebłaganie za grzechy nasze i całego świata”. Następnie razem z dziećmi odmawia dziesięć
razy: „Dla Jego bolesnej męki, miej miłosierdzie dla nas i całego świata”.
7. Podsumowanie treści
Katecheta mówi:
Powiedzieliśmy dzisiaj o życiu Pana Jezusa na ziemi.
 Jaki był Pan Jezus wobec ludzi?
Katecheta podsumowuje: Jezus zawsze czynił dobro wszystkim ludziom, ponieważ nas
kocha i chce dla nas dobrze. Tak było kiedyś i tak jest teraz.
Katecheta pyta dzieci:
 Jak Pan Jezus wyglądał, gdy się objawił s. Faustynie?
 Co jej powiedział?
 W jaki sposób my możemy naśladować Jezusa?
 Kiedy my zobaczymy jeszcze taki obraz?
Katecheta podsumowuje:
Gdy Jezus chodził po ziemi kochał wszystkich ludzi i był dla nich dobry. Gdy objawiał się
s. Faustynie wyglądał tak, jak na tym obrazie, mówił jej o swoim miłosierdziu i o swojej
dobroci do ludzi. My wszyscy powinniśmy Go naśladować, nawet gdyby nam było trudno. A
obraz zobaczymy niedługo, ponieważ Pan Jezus odwiedzi nasze domy.
8. Praca domowa
5
Katecheta mówi dzieciom:
Przypomnimy sobie teraz jakie były te nasze dwa dobre uczynki, które postanowiliśmy
zrobić rodzicom i dzieciom w przedszkolu. To będzie wasze zadanie po tej katechezie.
Postarajcie się dzisiaj, gdy jeszcze jesteście w przedszkolu, zrobić ten dobry uczynek dla
kolegi lub koleżanki. Natomiast gdy będziecie w domu, waszym zadaniem jest wykonać
dobry uczynek, który sobie postanowiliście, waszym rodzicom.
Następnie katecheta rozdaje dzieciom kartki z wydrukowanym jednym dziesiątkiem
koronki i mówi:
Na tych karteczkach jest ta nowa modlitwa, której się dzisiaj uczyliśmy. Poproście
rodziców, by modlili się z wami codziennie tym jednym dziesiątkiem koronki, to będzie takie
wasze przygotowanie do odwiedzin Pana Jezusa miłosiernego w waszych domach.
9. Modlitwa końcowa
Katecheta mówi dzieciom:
Teraz wspólnie, jeszcze raz pomodlimy się koronką.
Katecheta odmawia wraz z dziećmi dziesiątek koronki w taki sam sposób, jak w modlitwie
śródlekcyjnej.
6