Scenariusz zajęć przeprowadzonych dnia 29.11.2010r. Temat

Monika Jóźwik
Grupa II 4-latki
Scenariusz zajęć przeprowadzonych dnia 29.11.2010r.
Temat: Opowiadanie nauczycielki na podstawie utworu Lucyny
Krzemienieckiej pt.: „Z przygód Krasnala Hałabały” z wykorzystaniem pacynki.
Cel poznawczy: Zapoznanie dzieci ze zwyczajami zwierząt leśnych przygotowujących się do
zimy: niedźwiedź, wiewiórka, jeŜ (gromadzenie sadła, szykowanie legowiska, gromadzenie
zapasów, układanie się do snu zimowego).
Cel kształcący: Doskonalenie sprawności manualnej poprzez łączenie kresek.
Cel wychowawczy: Wyrabianie opiekuńczego stosunku do zwierząt.
Środki dydaktyczne: nagranie piosenki: Witam was, znaczki ze zwierzętami, ilustracje do
zagadek, pacynka, sylwety liści dla kaŜdego dziecka, ilustracja przedstawiająca spiŜarnię,
karty pracy, obrazki do zabawy ruchowej.
Forma: indywidualna, z całą grupą.
Metoda: czynna, słowna, oglądowa, pedagogika zabawy.
Hasła programowe:
- odpowiadanie na pytania, s. 18
- wypowiada się na temat obrazka, ilustracji, wysłuchanego tekstu, s. 25
- wypowiadanie się prostymi zdaniami s. 25
- liczenie z wymienieniem kolejnych liczebników s. 39
Wstęp:
1. Powitanie piosenką „Wszyscy są”
2. Dzieci rozpoznają swoje znaczki ze zwierzętami, które leŜą podpisem do góry. KaŜde
dziecko po kolei podchodzi do koła, w którym rozłoŜone są okrągłe znaczki i
wyszukuje swoje imię, zabiera znaczek z emblematem zwierząt i zakłada go na szyję.
Nauczycielka pyta dzieci jak nazywa się te zwierzęta.
3. Rozwiązywanie zagadek
Nauczyciel zaprasza do rozwiązywania zagadek o zwierzętach. Na tablicy plansze z
rozwiązaniem zagadek przykryte białą kartką z kolorowymi kropkami.
Pytania nauczyciela:
Którą plansze wybieramy? Policz kropki i powiedz jakiego są koloru? Posłuchaj pierwszej
zagadki.
Pomyśl, a odgadniesz wnet
Kto ma igieł pełen grzbiet (jeŜ)
Przez całą zimę słodko śpi.
A słodko dlatego, Ŝe miód mu się śni. (niedźwiedź)
Skacze po lesie
i z wielkiej uciechy,
w dziupli swej chowa
smaczne orzechy.
(wiewiórka
4. Dzieci śpiewają w kole piosenkę „Miała wiewióreczka”
Rozwinięcie:
1. Przypomnienie - Jaką mamy obecnie porę roku? – jesień
2. Dzieci słuchają opowiadania, zwracają uwagę – Jakie zwierzęta występują w
opowiadaniu? Jak przygotowują się do zimy?
3. Rozmowa na temat opowiadania:
– Jakie trudne słowa pojawiły się w opowiadaniu? Których dzieci nie rozumieją?
– Kogo spotkał Krasnal? (wróbelka)
- Gdzie zaprosił wróbelek Hałabałę? (do lasu)
- Jakie zwierzęta spotkali w lesie? (jeŜa, niedźwiedzia, wiewiórkę)
- W jaki sposób przygotowują się jeŜe do zimy? ( sen zimowy, gromadzenie sadła,
szykowanie legowiska)
- Wiewiórki? (gromadzą poŜywienie) jakie? (Ŝołędzie, orzechy, kasztany)
- Niedźwiedzie? (zapadają w sen zimowy, gromadzenie sadła?)
- wyjaśnienie znaczenia wyraŜenia „gawra”
4. Późną jesienią wieje zimny wiatr, liście spadają z drzew. KaŜde dziecko otrzymuje
papierowy liść, który kładzie na wyprostowanej dłoni. Dmucha na dłoń tak aby liść nie
spadł, następnie dmucha tak aby liść spadł na dywan.
5. Nauczyciel zaprasza dzieci do tablicy magnetycznej, Na tablicy umieszczona jest spiŜarnia
Hałabały. Czyta spis zapasów Krasnala i prosi aby dzieci pomogły uporządkować zapasy na
zimę
- na półce oznaczonej trójkątem stoją 2 słoiki z grzybami
- na półce oznaczonej kwadratem stoi 1 butelka soku z malin
- na półce oznaczonej kołem stoją 3 słoiki z miodem
- Ile stoi słoików z grzybami?
- Ile jest słoików z miodem?
- Ile stoi butelek z sokiem z malin?
5. Praca przy stolikach:
- Rysowanie po śladzie kolców jeŜa
Zakończenie:
Zabawa z elementem o-p .
Nauczycielka proponuje wycieczkę w celu znalezienia niedźwiedziom, jeŜom legowiska oraz
dziupli z zapasami dla wiewiórki. Dzieci ustawiają się w pociąg.
Na sygnał pociąg rusza, jadą przy piosence „Jadą, jadą misie”. Zatrzymują się przy tablicy
„Ruch uliczny”
Pierwsza stacja, jak widzicie;
Ruch, ulica, samochody,
Czy tu mogą wysiąść niedźwiedzie, jeŜe,
śeby do snu się połoŜyć?
A wiewiórka znajdzie tu dziuplę?
- Nie (hałas na ulicy, niebezpieczeństwo, spaliny). Nauczycielka podsumowuje, Ŝe na ulicy
strach jest spać. Na sygnał pociąg rusza dalej, druga zwrotka piosenki. Pociąg zatrzymuje się
przy tablicy „Pole”
Druga stacja – Pole
Na polu jesienią jest smutno, nic nie rośnie, wieją wiatry.
- Powiedzcie jak wieje wiatr – dzieci naśladują ssssss – zmieniając natęŜenie głosu (cicho –
głośno). Pociąg rusza dalej przy piosence, na słowa przyjechały do lasu, narobiły hałasu,
- Czy tu niedźwiedzie, jeŜe,
wiewiórki znajdą schronienie
przed zimą?
Nauczycielka zwracając uwagę dzieci, Ŝe w lesie naleŜy zachowywać się cicho, gdyŜ moŜna
usłyszeć wiele ciekawych rzeczy.
Dzieci cichutko, zdejmując znaczki ze zwierzętami z szyi, przyczepiają je w odpowiednim
miejscu w lesie.
Przygoda Hałabały
Pewnego jesiennego dnia do Krasnala Hałabały przyleciał wróbelek. Wróbelek zaprosił
krasnala na spacer po lesie. Gdy tak spacerowali Hałabała zobaczył stertę liści pod drzewem.
-Spójrz wróbelku, kto tu naniósł tyle liści? – zapytał wróbelka Hałabała
Jak myślicie, co wróbelek odpowie Hałabale?
- Rozejrzyj się Hałabało dookoła i zobacz, Ŝe juŜ przyszła jesień. Drzewa gubią liście, robi
się coraz zimniej i dni są coraz krótsze. Zwierzęta przygotowują sobie domy na zimę, a to jest
legowisko jeŜa – odpowiedział wróbelek.
Wróbelek i Hałabała poszli dalej. Patrzą, a tu niedźwiedź kopie wielki dół. Zaskoczony
krasnal pyta:
-Misiu, co ty robisz?
-Szykuję sobie gawrę.
-A co to jest gawra?
Powiedzcie krasnalowi co to jest gawra.
-Zimowe mieszkanie niedźwiedzia, czyli jama wyścielona liśćmi, która osłania od mrozu i
wiatru.
Nasi spacerowicze postanowili nie przeszkadzać misiowi, poŜegnali się z nim i poszli dalej.
Hałabała i wróbelek poszli dalej ścieŜką przez las, postanowili sprawdzić jak inne zwierzęta
przygotowują się do zimy.
Szli i szli, aŜ wreszcie spotkali wiewiórkę Rudą Kitkę. Hałabała zawołał ją, ale ona nie
zwróciła na niego uwagi. Dopiero, gdy podbiegli z wróbelkiem bardzo blisko zauwaŜyła ich.
-Dzień dobry Ruda Kitko- Przywitali się krasnal i wróbelek- MoŜe pospacerujesz z nami?Zapytali.
-Chętnie bym z wami poszła, ale nie mam teraz czasu. Zbieram orzeszki, szyszki, Ŝołędzie,
grzyby, które chowam w swoich dziuplach i zakopuję w ziemi. Mam tych spiŜarni duŜo, więc
wiele czasu zajmuje mi ich zapełnienie. Dlatego nie boję się srogiej zimy, bo będę miała co
jeść.
Ruda Kitka zabrała się z powrotem do pracy, a Hałabała poŜegnał się szybko z wróbelkiem i
pobiegł do domu, tak jakby przypomniało mu się coś waŜnego…
Hałabała zastanawiał się czy jego zapasy wystarczą mu na zimę, postanowił szybko to
sprawdzić.