docRekomendacje dotyczące regulacji w przemyśle piłkarskim w Europie
download 
Reklamacja Transkrypt
Rekomendacje dotyczące regulacji w przemyśle piłkarskim w Europie
SPORT & BUSINESS FOUNDATION Football Business Group marzec 2006 Rekomendacje dotyczące regulacji w przemyśle piłkarskim w Europie Independent European Football Review | SPORT & BUSINESS FOUNDATION | ul. Towarowa 53 | 61-896 Poznań | +48 061 854 36 76| Email: [email protected] | www.sbf.pl Football Business Group Raport ten ma na celu ustosunkowanie się do problemów poruszanych w ramach Independent European Football Review ze szczególnym uwzględnieniem polskich realiów. Sebastian Miroński 2 Football Business Group Spis treści 1. Uwzględnienie specyfiki sportu w prawodawstwie UE Limity wobec obcokrajowców Okna transferowe Przenoszenie siedziby klubu Prawa transmisyjne Ograniczenia w posiadaniu udziałów w klubach 2. Zagrożenia związane ustawianiem meczy 3. z praniem pieniędzy, korupcją, Problem własności i struktury klubów Forma prowadzenie klubu Problem niepożądanych inwestorów 4. Problem stabilności finansowej klubów a przede wszystkim problem zarobków piłkarzy Zarobki piłkarzy System licencyjny Rozwiązania podatkowe 5. System transferowy oraz działania agentów Odszkodowania za piłkarzy Okna transferowe Działania agentów 6. Redystrybucja konkurencyjnej jako środek na zapewnienie równowagi „Solidarity payments” „Parachute payments” Prawa transmisyjne „Gate sharing” 7. Rola UE w rozwoju infrastruktury sportowej 3 Football Business Group 1. Uwzględnienie specyfiki sportu w prawodawstwie UE Limity wobec obcokrajowców Powinien nastąpić powrót do limitów w zakresie liczby obcokrajowców w zespołach ligowych niezależnie od tego czy są z UE czy też z poza. W przypadku piłki nożnej poprzez rynek wewnętrzny powinno się rozumieć rynek danego kraju a nie UE. Aby przepis nie był martwy za konieczne uważamy wprowadzenie limitów odnośnie zawodników przebywających na boisku. Jako docelowy dopuszczalny uważamy model 7 obcokrajowców + 4 krajowych graczy. Obecne przepisy w żaden sposób nie chronią piłki nożnej. W przypadku Polski jak i wielu innych krajów uderzają one w rozwój młodych piłkarzy a przede wszystkim w reprezentacje danego kraju. Przykłady: I. Reprezentacja Polski W pierwszej jedenastce Reprezentacji Polski, która wywalczyła sobie prawo gry na MŚ w Niemczech grało tylko dwóch zawodników z ligi polskiej. Kadra jest oparta na zawodnikach występujących w ligach zagranicznych, a ich średnia wieku wynosi prawie 30 lat. Wkrótce większość z nich zakończy reprezentacyjną karierę a jeżeli młodzież nie będzie ogrywała się w lidze polskiej, to za kilka lat trener polskiej reprezentacji będzie miał bardzo duży problem. II. Pogoni Szczecin Zespół Pogoni Szczecin jest ewenementem na skalę europejską, jeśli nie światową, biorąc pod uwagę liczbę obcokrajowców w drużynie. W obecnym sezonie w zespole znajduje się dwudziestu jeden obcokrajowców. Praktycznie sami Brazylijczycy. Jeśli już znani, to mają po ok. 33 lata, jak największa gwiazda zespołu Amaral. Niestety większość z nich nie jest znana nawet polskim ekspertom od lig brazylijskich. Polacy w składzie służą jedynie spełnieniu wymogom i ich obecność jest zauważalna jedynie na papierze. W podstawowej „11” mają grać sami Brazylijczycy. Kibice mają świadomość, że dla Brazylijczyków każdy mecz będzie taki sam, bez względu, czy przyjedzie lokalny rywal, mistrz Polski, czy drużyna, z którą nigdy nie udało się jeszcze wygrać na własnym obiekcie. Co więcej, brak jest dobrej komunikacji na linii drużyna – kibice, co zwłaszcza dla tych drugich jest bardzo istotne. Wg obecnych informacji drużyna ma trenować w specjalnym ośrodku poza Szczecinem, zaś do miasta przyjeżdżać jedynie na mecze. Czy takie posunięcia mogą przynieść cokolwiek dobrego? Chyba nie. W pierwszym meczu rundy rewanżowej Pogoń Szczecin przegrała na własnym boisku z Amicą Wronki 0:3. W wyjściowej jedenastce zagrało 10 Brazylijczyków, którzy zupełnie nie radzili sobie z opartą o wychowanków drużyną z Wronek. 4 Football Business Group Okna transferowe Okna transferowe są konieczne dla zachowania czystości gry. W innym przypadku kluby mogłyby się wzmacniać tylko i wyłącznie pod kątem konkretnego meczu, np. w przypadku zagrożenia spadkiem z ligi. Przenoszenie siedziby klubu Możliwość przenoszenia siedziby klubu uważamy za niedopuszczalną. Należy zrozumieć rolę jaką odgrywa klub piłkarski dla lokalnej społeczności. Prawa transmisyjne Uważamy, iż dla dobra piłki nożnej kolektywne sprzedawanie praw transmisyjnych powinno być wręcz narzucone. O sposobie sprzedaży praw transmisyjnych powinny decydować ligi, najlepiej bezwzględną większością głosów. Zaś o sposobie rozdziału pieniędzy powinny decydować ligi wraz z federacjami. Przykładem potwierdzający potrzebę wprowadzenia takiego rozwiązania jest chociażby kryzys we włoskiej piłce nożnej w 2002 roku. Ograniczenia w posiadaniu udziałów w klubach Odnośnie ograniczeń właścicielskich dotyczących nabywania akcji wielu klubów przez jedną jednostkę czy też przez media a także same kluby, za odpowiednie uważamy rozwiązania stosowane czy też rozważane w Anglii. 2. Zagrożenia związane ustawianiem meczy z praniem pieniędzy, korupcją, Uważamy za konieczne jest zniesienie możliwości zasłaniania się przez kluby tajemnicą handlową. W Polsce niestety bardzo rzadko kwota transferu oraz wysokość wynagrodzenia piłkarza jest ujawniana. Kluby zasłaniają się tajemnica handlową, jednak istnieje obawa, iż jest to związane z nieprzejrzystością i niejasnością źródeł pochodzenia środków na prowadzenie działalności. Prowadzić to może do wykorzystywania klubów do prania brudnych pieniędzy. Ustawianie meczy to problem stale obecny w polskim futbolu. Same krajowe związki nie są w żaden sposób w stanie zwalczyć zjawisk takich jak korupcja i ustawianie meczy. Istnieje potrzeba nadzoru krajowych związków poprzez organy na wzór IFC w Anglii. W tej kwestii popieramy sugestie All Parliamentary Football Group. Zjawiska korupcji nie da się zniwelować do zera, jednak można mu w znacznym stopniu zaradzić przez promocję sportowych idei i oparte na rzetelnej współpracy działania policji, wymiaru sprawiedliwości i organów władających piłką. 5 Football Business Group Przykład: W maju 2005 roku polskim środowiskiem piłkarskim wstrząsnęła informacja o zatrzymaniu jednego z pierwszoligowych arbitrów. Temat tabu, jakim był handel meczami nagle znalazł się na ustach całego polskiego środowiska sportowego. Jakkolwiek wszyscy wiedzieli, że liga do końca nie jest czysta, to aresztowanie sędziego Antoniego F. dokładnie 20 maja 2005 roku spadło na polską piłkę jak grom z jasnego nieba. W wyniku policyjnej prowokacji wspomniany arbiter przyjął 100 tys. złotych za ustawienie wyników dwóch meczów piłkarskich pierwszej ligi. Zatrzymany przez prokuraturę został również Marian D., wieloletni egzaminator i nauczyciel kilku pokoleń sędziów. Wydarzenia te miały sporo zmienić w polskiej piłce. Czy udało się wyeliminować korupcję? Z pewnością nie, ale zatrzymanie obu wspomnianych osób z pewnością uwrażliwiło społeczeństwo piłkarskie na tą jakże delikatną kwestię. 3. Problem własności i struktury klubów Forma prowadzenie klubu Problem formy w jakiej powinien funkcjonować klub jest bardzo złożony. Na świecie występuje wiele modeli prowadzenia klubu i każdy z nich ma zarówno wady jak i zalety. Do ciekawszych modeli można zaliczyć m.in. : - Borussia Dortmund (spółka komandytowo-akcyjna) - Barcelona (stowarzyszenie) - Djurgarden (obecność w grupie funduszu VC) W Polsce wszystkie kluby 1 ligi mają obowiązek być sportowymi spółkami akcyjnymi (SSA) Problem niepożądanych inwestorów Problem zbytniego uzależnienia klubu od jednej osoby czy tez jednostki jest bardzo skomplikowany. Trudno opierając się tylko na nielicznych negatywnych przypadkach odmówić właścicielom, którzy inwestują własne ogromne pieniądze prawa do podejmowania decyzji odnośnie przyszłości klubu. Jesteśmy zdania, iż problem nie leży w zbytnim uzależnieniu klubu od jednego podmiotu. Konieczne jest natomiast wprowadzenie ograniczeń w zarządzaniu klubem. To właśnie specjalne prawodawstwo dla piłki nożnej oraz system licencyjny uzupełniony o kodeks Dobrych Praktyk powinno wyeliminować takie zjawiska jak asset stripping, przenoszenie klubów do innych miast czy też niejasnego łączenia się przez kluby. Przykład: Obecnie w Polsce duże kontrowersje budzi sprawa dwóch pierwszoligowych polskich klubów: Amiki Wronki oraz Lecha Poznań. Właścicielem klubu z Wronek jest firma Amica Wronki S.A. Zamierza się ona wycofać z inwestowania w ten klub i zainwestować w klub Lecha 6 Football Business Group Poznań. Obecnie oba kluby mają dokończyć rozgrywki. W przyszłym sezonie klub Amica Wronki ma nie wystąpić o licencje i automatycznie zniknąć z pierwszej ligi. Natomiast Prezes Amiki Wronki S.A. Jacek Rutkowski oraz Radosław Majchrzak, prezes Lecha Poznań w obecności prezydenta Poznania Ryszarda Grobelnego podpisali już umowę przedwstępną o sprzedaży wartości niematerialnych i prawnych. Efektem umowy jest powstanie Sportowej Spółki Akcyjnej KKS Lech Poznań, której głównym inwestorem będzie firma z Wronek. Sytuacja jest bardzo kontrowersyjna ze względu na fakt, iż w lidze grają obecnie dwa powiązane ze sobą kluby(w dodatku walczą o puchary) z których jeden od przyszłego sezonu nie będzie grał w pierwszej lidze. Budzi to wiele wątpliwości o czystość gry. 4. Problem stabilności finansowej klubów a przede wszystkim problem zarobków piłkarzy Zarobki piłkarzy (nawiązanie do proponowanych już rozwiązań) Proponujemy wprowadzenie do podręcznika licencyjnego zalecenia określającego maksymalny udział zarobków piłkarzy w stosunku do przychodów klubu na poziomie 50%. Zalecenie to miałoby charakter niezobowiązujący jednak w przypadku niespełnienia go klub musiałby się z niego wytłumaczyć. W wymogach powinno pojawić się także zalecenie jak największego uzależniania zarobków piłkarzy od wyniku sportowego poprzez premie za wyniki sportowe. Jednak powinien pojawić się też przepis zabezpieczania premii za osiągnięte wyniki w przypadku gdy ich wypłata może stanowić zagrożenie dla finansów klubu. Zabezpieczenie takie mogłoby stanowić tzw. ubezpieczenie od sukcesu oferowane przez zakłady ubezpieczeń. Inne rozwiązanie mogą stanowić gwarancje (np. bankowe) na całą nadwyżkę wynagrodzeń ponad dopuszczalny próg 50%. Dokładnie tak samo powinna zostać rozwiązana sprawa premii za wynik sportowy. Jeżeli kwota premii przekracza np. 10% przychodów klubu to powinny zostać przedstawione gwarancje. Wprowadzenie tych rozwiązań powinno w pełni wykluczyć konieczność wprowadzania salary caps. Przykład: Z zaledwie jednopunktową przewagą nad Wisłą Kraków w sezonie 2001/02 Legia Warszawa zdobyła tytuł Mistrza Polski. Sukces był ogromny, jednak niósł za sobą spore konsekwencje. Za dobrą grę i wymierne osiągnięcia zawodnikom przysługiwały ogromne premie. Ponieważ budżet Legii był mocno deficytowy, mistrzostwo stało się dobrym złego początkiem. Władzom stołecznego klubu trudno było wygospodarować pieniądze na premię, co gorsze z trudem udawało się wypłacać regularne pensje. W spekulacjach prasowych przy mistrzowskiej premii pojawiała się nawet kwota 3 mln złotych! Zawodnikom Legii obiecano jednak, że pieniądze się znajdą. Tylko dlatego wielu z nich mogło i chciało zostać w zespole. Jak się okazało 7 Football Business Group tylko na rundę jesienną sezonu 2002/03. Po kilku miesiącach wielu zawodników przestało wierzyć w obietnice. W przerwie zimowej rozczarowani zawodnicy chcieli zmienić barwy klubowe, a sam zarząd chciał jak najlepiej sprzedać co wartościowych zawodników, aby móc wiązać koniec z końcem. Dlatego zimą zespół opuścili zawodnicy tacy jak: Radostin Stanew – swego czasu najlepszy bramkarz ligi, Siergiej Omieljanczuk – jeden z najlepszych obrońców ligi (sprzedany za około 700tys. Euro), Bartosz Karwan – wtedy reprezentant kraju. To tylko najbardziej wartościowi zawodnicy Legii, którzy opuścili klub. Legia czyniła starania, aby wywiązać się z finansowych zobowiązań, jednak udało się to ostatecznie dopiero po przejęciu większości akcji klubu przez koncern medialny ITI. System licencyjny Wprowadzony system licencyjny z pewnością przyczyni się do poprawy stanu finansów w klubach. Powinien być jednak uzupełniony o stworzenie ogólnoeuropejskiego kodeksu Dobrych Praktyk dla klubów piłkarskich. Interesujące rozwiązania w tym kierunku proponuje FGRC. Rozwiązania podatkowe Dużą rolę ma także system podatkowy danego kraju. Rozwiązania takie mogłyby też być wprowadzane z inicjatywy UE. Ujednolicenie rozwiązań podatkowych wobec klubów w Europie wyrównałoby szanse między klubami. Poniżej prezentujemy rozwiązania podatkowe odnoszące się do klubów sportowych w Polsce. Zarówno te proponowane jak i wdrożone. I. Propozycja utworzenia funduszu celowego jako elementu systemu finansowania polskiego sportu przedstawiona przez Wojciecha Witkowskiego (Przewodniczącego Rady Nadzorczej Groclin Dyskobolia SSA ) podczas 3 konferencji Dni Marketingu Sportowego Proponowane rozwiązanie ma na celu stworzenie stabilnej bazy ekonomicznej dla polskiego sportu, w szczególności dla klubów ligowych. Rozwiązanie to pokazuje model funkcjonowania Sportowych Spółek Akcyjnych, w którym pozyskiwanie środków finansowych jest uniezależnione od sponsorów i akcjonariuszy Spółek. Model ten ma także zapewniać odpowiednie wydatkowanie pozyskanych środków na rozwój infrastruktury sportowej, realizację działań sportowych i szkolenie młodzieży. Głównym elementem tego modelu jest przebudowanie istniejącego systemu podatkowego. Celem tych zmian jest przeniesienie środków odprowadzanych obecnie do budżetu państwa na finansowanie określonych działań w zakresie kultury fizycznej i sportu. Konkretnym pomysłem jest tutaj utworzenie funduszu, na którym gromadzi się kwoty wynikające z naliczonych a nie odprowadzonych do budżetu podatków. Obowiązek tworzenia 8 Football Business Group funduszu, zasady jego funkcjonowania, a także cele, na które środki funduszu mogą być przekazywane powinny zostać zapisane w odpowiedniej ustawie. Stworzenie takiego funduszu w niewielkim stopniu ogranicza wpływy budżetowe, w znacznym stopniu ogranicza dotacje budżetowe dla instytucji sportowych i przede wszystkim konkretyzuje wydatki budżetu na ten cel. Pan Witkowski ustawach: proponuje następujące zmiany w poszczególnych 1. Sportowe Spółki Akcyjne tworzą Zakładowy Fundusz Rozwoju Sportu (nazwa robocza) 2. Grunty, budynki, budowle wykorzystywane przez SSA w zakresie kultury fizycznej i sportu zwalnia się od podatku od nieruchomości 3. Zwalnia się od podatku SSA, jeżeli kwotę należnego podatku od czynności cywilnoprawnych przeznaczą na Zakładowy Fundusz Rozwoju Sportu. Propozycja ta obejmuje także zwolnienia z płacenia podatku dochodowego od osób prawnych od następujących dochodów: 1. Dochodów SSA w części przeznaczonej na ich działalność sportową, w rozumieniu przepisów o kulturze osobistej 2. Dochodów SSA przekazywanych na Zakładowy Fundusz Rozwoju Sportu Proponowany zapis ma na celu polepszenie kondycji i wpłynięcie na szybszy rozwój działalności gospodarczej klubów sportowych, wymusza także przeznaczenie większości dochodów z działalności gospodarczej na działalność sportową i umożliwia reinwestowanie tych dochodów. Zwolnienie nie obejmuje dochodu przeznaczonego na wypłatę dywidendy oraz na inne cele niż działalność sportowa. II. Ulga podatkowa Z 2006 rokiem w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych (PIT) pojawiła się nowa ulga podatkowa. Daje podatnikom prawo do odliczenia wydatków „na działalność klubów sportowych mających osobowość prawną i licencję sportową, skupiających, co najmniej 50 zawodników, w tym 30 juniorów”. Ustawa daje prawo odliczenia 10 procent rocznego dochodu podatnika. Nie tylko osoby fizyczne, ale także osoby prawne (CIT) będą mogły odpisać sobie wydatki na sport od dochodu. Nowa ulga na sport jest znacznie korzystniejsza od zwykłej ulgi za darowizny. Tam podatnik może odliczyć najwyżej 6 proc. rocznego dochodu. Ale nie to jest najważniejszą różnicą. Nowa ulga nie dotyczy darowizn, lecz wydatków. Oznacza to, że podatnik przekazujący darowiznę może dostać coś w zamian w odróżnieniu od darowizny, w której nie ma mowy o ekwiwalentności. Lista wydatków objętych nową ulgą zdaje się nie mieć końca. Właściwie wszystko 9 Football Business Group zależy tu od pomysłowości podatników. W grę wchodzą wydatki na zajęcia w prowadzonych przez kluby sportowe siłowniach, klubach fitness, kursy sztuki walki itp. Oczywiście także opłacenie trenerów, choćby nauki gry w tenisa. Także karnety na klubowy basen czy mecze ulubionej drużyny piłkarskiej. Jednak z inicjatywy Ministerstwa Finansów przepisy wprowadzające ulgę zaskarżył do Trybunału Konstytucyjnego prokurator generalny. Nowy wiceminister finansów Mirosław Barszcz ma nadzieję, że Trybunał wyrzuci ulgę z ustaw podatkowych. Obiecuje także wydanie urzędowej interpretacji tych przepisów. Chce by podatnicy wiedzieli, co zdaniem ministerstwa jest wydatkiem, który można odliczyć w ramach ulgi sportowej. 5. System transferowy oraz działania agentów Odszkodowania za piłkarzy Prawo Bosmana jest konieczne. Należy się jednak zastanowić czy małe kluby są odpowiednio chronione przed wykupywaniem najzdolniejszych zawodników. Uważamy, iż odszkodowania w przypadku młodych zawodników powinny być większe. Maksymalna kwota 6250 zł(około 1600 euro) za amatora z klubu 4 ligi(podobna w przypadku 3 ligi) w przedziale wiekowym 15 do 18 lat, który rozegrał minimum 2 mecze w reprezentacji kraju wydaje się co najmniej dyskusyjna. Może ona być jednak akceptowalna w przypadku zapewnienia odpowiedniego udziału w zyskach przy dalszej sprzedaży zawodnika. Sprawa ta wymaga na pewno głębszej analizy. Z jednej strony należy chronić małe i biedne kluby, a z drugiej strony nie należy ograniczać możliwości dalszego rozwoju młodych piłkarzy. Okna transferowe Obecnie w Europie jest to generalnie okres miesiąca w przerwie zimowej i dwóch miesięcy w przerwie letniej. Potrzebne są na pewno działania w kierunku dalszego ujednolicenia ram czasowych. Kwestią sporną pozostaję zakres czasowy okien transferowych. Aby wyciągnąć konkretne wnioski w tym kierunku należałoby jednak przeprowadzić badanie, które dogłębnie oceniłoby wpływ wprowadzenia okien transferowych a także ewentualne konsekwencje jego wydłużenia. Działania agentów W pełni popieramy proponowane już poprzez All Party Parliamentary Football Group rozwiązania. Do przeprowadzenia zmian konieczna jest wspomniana wcześniej przejrzystość. Cześć zarobków agentów powinna być odprowadzana na cele związane ze szkoleniem młodzieży (np. Szkoły Mistrzostwa Sportowego) oraz sportem amatorskim. Pozostaje pytania kto powinien zarządzać tymi pieniędzmi: federacja danego zawodnika czy też federacja klubu? Kryterium powinno być tutaj źródło uzyskania przychodów przez agentów. W przypadku prowizji pobranej przez agenta od klubu należna od niej kwota powinna 10 Football Business Group powędrować do federacji do której należy dany klub. W przypadku prowizji pobieranej przez agenta od samego zawodnika kwota ta powinna powędrować do federacji danego zawodnika. 6. Redystrybucja jako konkurencyjnej środek na zapewnienie równowagi „Solidary payments” wypłacane przez UEFA Są dobrym pomysłem ale czy do końca skutecznym? Zgadzamy się, że zmniejszają dysproporcje pomiędzy klubami lig reprezentowanych w LM ale z drugiej strony zwiększają dysproporcje między ligami. Kwoty rzędu 300 tyś euro dla federacji bez przedstawicieli w LM (307,595 euro dla polskiej piłki) wobec kwot przekraczających 1 mln euro dla 8 najlepszych lig (a dla Anglii ponad 6 mln euro) z pewnością utrudniają słabszym ligom dogonienie czołówki. Oczywiście nie jesteśmy za wypłacaniem takich samych pieniędzy ligom które mają przedstawicielstwo w LM oraz tym które go nie mają. Pragniemy jedynie zwrócić uwagę na dwa aspekty „solidary payments”. Za najważniejszą rzecz uważamy sposób wydatkowania tych kwot. UEFA nie narzuca związkom w jaki sposób powinny one być wykorzystane a przecież przekazanie ich na szkolenie młodzieży może zapewnić wyrównywanie się poziomu piłkarstwa w Europie. „Parachute payments” Podobnie jak „solidarity payments” niosą ze sobą zagrożenia. Przy ustalaniu ich wysokości należy zadbać o to aby nie zachwiać równowagi w niższej lidze. Zbyt wysokie „parachute payments” spowodują tylko i wyłącznie pojawienie się klubów yo-yo rokrocznie awansujących i spadających z ligi. Prawa transmisyjne O sposobie rozdziału pieniędzy powinny decydować ligi z uwzględnieniem zdania krajowej federacji. Narodowa federacja powinna czuwać nad sposobem rozdziału pieniędzy i dbać o uwzględnienie niższych lig przy rozdziale środków. „Gate sharing” Uważamy, iż jest to zły pomysł na redystrybucję i nie powinien być wykorzystywany. Redystrybucja powinna być przychylna dla klubów o większym znaczeniu społecznym (klubów, z którymi utożsamiają się większe rzesze kibiców) a nie przeciwko im. 11 Football Business Group 7. Rola UE w rozwoju infrastruktury sportowej Odstawanie polskiej klubowej piłki od ogólnego poziomu w Europie jest spowodowane w głównej mierze poprzez brak odpowiedniej infrastruktury sportowej. Brak baz sportowych uniemożliwia szkolenie młodzieży i dalszy jej rozwój a szczególnie wejście w profesjonalny futbol. Przykładem tego są reprezentacje juniorskie naszego kraju, które często odnoszą sukcesy na skalę europejską. Sukcesy tych młodych zawodników nie mają jednak żadnego przełożenia na ich dalszą karierę. Brak infrastruktury to przede wszystkim brak nowoczesnych i bezpiecznych stadionów. Ten fakt w dużym stopniu ogranicza przychody klubów, zarówno te z biletów jak i te dotyczące praw marketingowych i telewizyjnych. Borykające się z ogromnymi problemami gospodarczymi polskie państwo nie jest w stanie samo wspomóc polskiego sportu. Pojawia się więc apel do UE o wsparcie w aspekcie rozbudowy infrastruktury czy też do UEFA o wsparcie w uzyskaniu środków. Obecnie dotacje takie można w Polsce uzyskać w ramach funduszy strukturalnych. Ze względu na ograniczenia mogą z nich w zasadzie korzystać jedynie gminy i urzędy miast. W coraz większym zakresie polskie urzędy miast ubiegają się dotacje unijne z funduszy strukturalnych. Wciąż jednak świadomość możliwości korzystania z takich funduszy jest znikoma. W związku z tym apel do UEFA, aby zobowiązały federacje narodowe do szkoleń odpowiednich ludzi w zakresie wykorzystywania środków unijnych na poprawę infrastruktury. Innym czynnikiem, który ma duży wpływ na wyrównywanie się poziomu infrastruktury sportowej w poszczególnych państwach ma wybór gospodarza Mistrzostw Europy albo Mistrzostw Świata. UEFA bądź FIFA powinny dać szanse państwom, które tej infrastruktury nie mają albo jej poziom odbiega od najbogatszych państw. 12 Football Business Group Autor: Sebastian Miroński Współpraca: Mateusz Cholewa Tomasz Manuszewski Marcin Rosengarten Redakcja: Football Business Group Sebastian Miroński mobile: + 48 508 362 414 e-mail: [email protected] www.footballbusiness.pl © Sport & Business Foundation 2006. Wszelkie Prawa Zastrzeżone. 13
