Czym jest dysleksja, jak pomóc uczniowi z dysleksją? Podstawy

Czym jest dysleksja, jak pomóc uczniowi z dysleksją?
Podstawy prawne diagnozy dysleksji
Podstawy prawne diagnozy dysleksji
Podstawą prawną diagnozy dysleksji jest: Rozporządzenie Ministra Edukacji
Narodowej z dnia 10 czerwca 2015 r. w sprawie szczegółowych warunków
i sposobu oceniania, klasyfikowania i promowania uczniów i słuchaczy
w szkołach publicznych
W Rozporządzeniu czytamy:
§4
1. Opinia poradni psychologiczno-pedagogicznej, w tym poradni
specjalistycznej, o specyficznych trudnościach w uczeniu się może byd wydana
uczniowi nie wcześniej niż po ukooczeniu klasy III szkoły podstawowej i nie
później niż do ukooczenia szkoły podstawowej.
2. Na wniosek nauczyciela lub specjalisty wykonującego w szkole zadania z
zakresu pomocy psychologiczno--pedagogicznej prowadzących zajęcia z
uczniem w szkole i po uzyskaniu zgody rodziców albo pełnoletniego ucznia lub
na wniosek rodziców albo pełnoletniego ucznia opinia, o której mowa w ust. 1,
może byd wydana także uczniowi gimnazjum i szkoły ponadgimnazjalnej.
3. Wniosek, o którym mowa w ust. 2, wraz z uzasadnieniem składa się do
dyrektora szkoły. Dyrektor szkoły, po za-sięgnięciu opinii rady pedagogicznej,
przekazuje wniosek wraz z uzasadnieniem oraz opinią rady pedagogicznej do
porad-ni psychologiczno-pedagogicznej, w tym poradni specjalistycznej, i
informuje o tym rodziców albo pełnoletniego ucznia.
Czym jest dysleksja?
Dysleksja rozwojowa - to specyficzne trudności w czytaniu i pisaniu
pojawiające się od początku nauki szkolnej u dzieci o prawidłowym rozwoju
umysłowym. W tym syndromie trudności w uczeniu się można wyróżnid kilka
postaci:
 dysleksja - trudności w czytaniu,
 dysortografia - trudności z opanowaniem poprawnej pisowni (w tym
głównie błędy ortograficzne),
 dysgrafia - potocznie tzw. „brzydkie pismo”.
 dysleksja nabyta - utrata opanowanej już umiejętności pisania i czytania
przez dzieci lub osoby dorosłe po przebytych uszkodzeniach mózgu.
Co wywołuje dysleksję?
Często przyczyną trudności jest słaby wzrok. Jeśli skoryguje się wadę
wzroku, dysleksja znika. Niektórzy specjaliści w swoich badaniach zauważyli, że
zaburzenia te występują rodzinnie i wskazują na czynnik genetyczny. Inni są
zdania, że przyczyn dysleksji należy szukad w móżdżku, tzn. części mózgu
odpowiedzialnej m. in. za koordynację ruchów i przetwarzanie informacji
związanych z nabywaniem wiedzy i umiejętności.
Bezpośrednimi przyczynami trudności dyslektyka w nauce pisania i
czytania są zaburzenia podstawowych zdolności tworzących fizjologiczne
podłoże tych czynności (funkcjonowanie analizatorów: wzroku i słuchu,
motoryka, lateralizacja, orientacja w przestrzeni, pamięd wzrokowa, słuchowa i
ruchowa).
Trudności w czytaniu i pisaniu ujawniają się dopiero w szkole, podczas
gdy już w okresie przedszkolnym można zauważyd objawy, które cechują dzieci
tzw. „ryzyka dysleksji”.
Niektóre z objawów to:
 opóźniony rozwój mowy,
 opóźniony rozwój ruchowy (trudności w raczkowaniu czy też
utrzymywaniu równowagi, mała sprawnośd i koordynacja ruchów
podczas zabaw, czynności samoobsługowych, rysowania, pisaniabrzydkie pismo),
 trudności z wypowiadaniem złożonych wyrazów, wadliwa wymowa,
 trudności z różnicowaniem głosek podobnie brzmiących, dzieleniem
wyrazów na sylaby i głoski,
 trudności z budowaniem dłuższych wypowiedzi,
 mylenie prawej i lewej ręki,
 nasilone trudności w czytaniu w klasie „0” i „1”,
 wyraźne trudności z opanowaniem poprawnej pisowni: długo
utrzymujące się pismo lustrzane, mylenie liter podobnych pod względem
kształtu (p-b-d-g, l-t-ł ), mylenie liter podobnie brzmiących (z-s, d-t ),
częste opuszczanie liter, popełnianie licznych błędów ortograficznych
pomimo dobrej znajomości zasad pisowni.
Jak pomóc dyslektykowi?
Pomoc ze strony rodziców
Niektórzy rodzice dzieci dyslektycznych obwiniają siebie za problemy swoich
pociech. Jeżeli tak się czujecie, niech w rozpędzeniu czarnych myśli pomoże
wam stwierdzenie, iż wszyscy jesteśmy niedoskonali i różnimy się od siebie.
Zacznijcie od uświadomienia sobie, że wasze dziecko potrzebuje podobnego
wsparcia jak dziecko z daltonizmem- musi nauczyd się żyd ze swym
zaburzeniem, ale też powinno więcej czasu poświęcad na naukę, aby trudności
nie pogłębiały się. Dysleksja to nie wymówka i zwolnienie od nauki tego, co
sprawia nam problemy.
Chociaż nie ma jeszcze stuprocentowego sposobu na zapobieganie ani na
wyleczenie dysleksji, można jednak łagodzid jej następstwa. W jaki sposób?
Należy najpierw dokładnie ustalid jakiego rodzaju kłopoty ma dziecko. Będzie
można wówczas realistycznie ocenid, jakie są jego ograniczenia i czego można
od niego oczekiwad. Należy wymagad od dziecka, żeby robiło tyle, ile potrafi,
ale nie więcej. Wyrozumiałośd, zachęty, a przede wszystkim odpowiednie
metody nauczania mogą osłabid skutki dysleksji i jednocześnie złagodzid
napięcie odczuwane przez dziecko.
Bardzo ważny jest stały, systematyczny kontakt ze szkołą, konsultacje z
nauczycielami, stosowanie zaleceo do pracy z dzieckiem.
Pomaganie samemu sobie
Jeżeli jesteś dyslektykiem, zaplanuj dłuższe czytanie wtedy, gdy jesteś
wypoczęty. Specjaliści zaobserwowali, że uczniowie z dysleksją osiągają dobre
wyniki, jeśli czytają przez jakieś półtorej godziny. Później ich wydajnośd spada.
Więcej pożytku przynosi codzienne poświęcanie na naukę mniejszej ilości czasu,
niż nieregularne zdobywanie się na ogromny wysiłek. To prawda, że
opanowanie umiejętności płynnego czytania i poprawnego pisania zajmie
więcej czasu. Bądź jednak wytrwały. Jeśli masz możliwośd, korzystaj z
komputera z edytorem tekstu i programem umożliwiającym sprawdzanie
pisowni wprowadzanych słów. Nie przesadzaj jednak z tym, łatwo jest się
uzależnid od tego „dobrodzieja”. Wykorzystuj różnorodne pomoce (osobista
„tablica ogłoszeo”, kalendarz terminowy, segregatory, notatniki, kolorowe
zakreślacze itp.). W zmaganiach z dysleksją pomogą ci nauczyciele,
podpowiedzą jak się uczyd efektywnie, podsuną dodatkowe dwiczenia.