formacji i powołań - Misjonarze Świętej Rodziny

PROGRAM KOMISJI FORMACYJNOPOWOŁANIOWEJ
Nie ma nic ważniejszego niż formacja misjonarzy. (P. Berthier)
• ZOBOWIĄZANIA KOMISJI:
I. Jak promować apostolat powołań
II. Jak formować formatorów dla Zgromadzenia MSF poprzez
różnorodne kursy, tak aby one mogły pomóc im w pracy
III. Przygotować projekt programu roku sabatycznego dla MSF
IV. Jak współpracować z innymi komisjami
• PROGRAM NA 5 LAT:
I. Kurs dla Formatorów formacji zasadniczej (Podstawy
formacji MSF) - od 22 września do 03 października 2015
II. Kurs dla odpowiedzialnych za formację ciągłą (Podstawy
formacji ciągłej MSF) - koniec września 2016
III. Rok jubileuszowy (Radość i świadectwo życia zakonnego
MSF) - 15 i 25 lat ślubów zakonnych (od pierwszych ślubów) począwszy od 2017
IV. Wspólne spotkanie trzech komisji i Zarządu Generalnego
(Ojciec Berthier i Konstytucje MSF w dzisiejszym świecie) koniec września 2018
V. Przygotowanie projektu programu roku sabatycznego MSF
1
I. Kurs dla Formatorów formacji zasadniczej (Podstawy
formacji MSF) - 2015
A. Kiedy:
➢ 22 września do 03 października 2015
B. Gdzie:
➢ Włochy jako centrum MSF
C. Kto będzie odpowiedzialny:
➢ Komisja formacyjna + Zarząd Generalny
D. Propozycje wykładowców:
1. Ks. Yohanes Sulistiyanto / Java / - koordynator treści;
2. Ks. Adam Sobczyk / Polska / - wymiar duchowy (patrz zawartość F2.3);
3. Ks. Antonius Marga Murwanta / Java / - wymiar ludzki (patrz
zawartość F1);
4. Ks. Itacir Brassiani / Brazylia Południowa / - wymiar misyjny (patrz
treść F5);
5. Prof. Paul Carbonari (świecki) / Brazylia Południowa / - wymiar ludzki
(patrz zawartość F1);
6. Ks. Egon Färber / Niemcy / - wymiar wspólnotowy (patrz zawartość
F4);
7. Ks. Fernando Ibanez (Chile) - wymiar powołaniowy (patrz F6)
8. ................................. (Komisja Rodziny) – wymiar rodziny (patrz
F7)
E. Treść:
1. Rozwinąć w misjonarzu Świętej Rodziny profil mężczyzny w stałym
procesie wzrostu. Syn i Misjonarz Boga przyjmuje ciało i solidarnie
wzrasta w człowieczeństwie, aby następnie być posłanym, by głosić
Dobrą Nowinę. To domaga się formacji, która stworzy klimat i
2
poprowadzi do tego, by stać się ludźmi
Misjonarzy Świętej Rodziny - LGF 8-13):
(Główne Linie Formacji
a. Jak szanować, pobudzać i z ufnością towarzyszyć procesowi
ludzkiego dojrzewania każdego z formowanych i każdego
współbrata.
b. Jak doceniać tożsamość i różnorodność kulturową, promując
również otwarcie na innych, dialog i relacje międzykulturowe.
c. Jak łączyć duchowy i intelektualny wzrost z dojrzałością ludzką.
d. Jak podkreślać wcielanie wiary w postawy i konkretne
odnoszenie się do osób, wspólnot, Kościoła i świata.
e. Jak rozwijać styl życia prostego i pokornego, włączając w to
pracę fizyczną.
f. Jak radzić sobie z problemem homoseksualizmu (przed ślubami
wieczystymi jest oczywiste, że nie przyjmujemy - co zrobić,
kiedy dowiadujemy się o fakcie po ślubach wieczystych.)
2. Rozwinąć w misjonarzu Świętej Rodziny profil wierzącego i pielgrzyma
w poszukiwaniu Boga i Jego Królestwa. Ojciec objawia swą dobrą wolę
wobec ludzi, dlatego oni powinni dać jasną i hojną odpowiedź na ten
dar Boga. Należy ofiarować formację, która zapewni środowisko i
sposób, aby formowani stali się wierzącymi (LGF 10):
a. Jak rozwijać poprzez modlitwę postawę pełną czci wobec Boga,
jako otwarcie się, asymilacja i codzienne nawracanie się do
Ewangelii.
b. Jak zapewnić pierwszeństwo woli Boga i centralność wartości
Jego Królestwa w wyborach, w relacjach osobowych i w
projektach wspólnotowych.
c. Jak sprawić aby życie chrześcijańskie było pierwszorzędnym
celem i nieodzowną podstawą życia konsekrowanego i
misyjnego.
d. Jak ustanowić szkołę uczniów (życie wg Ewangelii) jako
podstawę konsekracji i apostolatu (misja głoszenia Jezusa,
Ewangelii i doktryny).
e. Jak pomóc rozwinąć życie konsekrowane na wzór Chrystusa aby
stało się życiem dla innych.
3
3. Rozwijać w Misjonarzu Świętej Rodziny postawę człowieka pokornego.
Razem słuchamy
Słowa Bożego, poszukujemy woli Bożej i
komunikujemy jego dary dla ludzi. Wymaga to formacji, która zapewni
środowisko i sposób aby formowani stali się uczniami (LGF 11):
a. Jak zapewnić zaangażowanie współbraci w prace fizyczne na
rzecz wspólnoty.
b. Jak rozwinąć prosty i umiarkowany styl życia (na płaszczyźnie
indywidualnej i wspólnotowej).
c. Jak mieć wciąż pod kontrolą pokusę konsumizmu i oddalania się
od ludzi.
d. Jak budzić szacunek do prac misyjnych z osobami lub grupami
bardziej potrzebującymi pomocy lub pogardzanymi.
4. Rozwijać w misjonarzu Świętej Rodziny postawę brata pośród braci.
Doświadczenie zjednoczenia z Bogiem i otwarcie na ludzi (gościnność,
wspólnota braterska) wymaga formacji, która zapewni środowisko i
sposób, aby wszyscy stali się braćmi (LGF 12):
a. Jak stworzyć prawdziwe wspólnoty formacyjne, gdzie formator
postępuje jako współbrat bardziej doświadczony i z formowanym
buduje relacje akceptacji, szacunku, współdzielenia, współpracy
i odpowiedzialności.
b. Jak wspierać stały dialog i wzajemne dzielenie się własnymi
doświadczeniami apostolskimi i duchowymi oraz własnymi
dobrami materialnymi.
c. Jak pomóc współbraciom w przejściu z rodziny naturalnej do
rodziny zakonnej, opierając się na wierze w Jezusa Chrystusa i
na współdzieleniu się wiarą i charyzmatem.
d. Jak organizować i ukierunkowywać życie i pracę, zaczynając od
wspólnot lokalnych, w harmonii ze Zgromadzeniem.
5. Rozwijać w Misjonarzu Świętej Rodziny postawę towarzysza i sługi
tych, którzy są uważani za ostatnich. Jesteśmy wezwani, aby
doprowadzić wszystkich ludzi do jednej rodziny Ojca. Formacja ma
4
więc zapewnić środowisko i sposób, aby formowani stali się
misjonarzami (LGF 13):
a. Jak pomagać misjonarzom przeżywać konsekrację i misję we
wspólnotach braterskich, głosząc Ewangelię życiem.
b. Jak tworzyć wspólnoty apostolskie, doświadczone w
rozpoznawaniu głosu Boga w znakach naszego czasu i
poświęcaniu się głoszeniu Dobrej Nowiny.
c. Jak rozwijać świadomość, że jesteśmy Zgromadzeniem na służbie
powszechnej misji Kościoła, ale również włączonym w Kościoły
lokalne.
d. Jak pogłębiać poczucie przynależności do jednej jedynej rodziny
ludzkiej i nabierać przekonania, że Ewangelia wzywa nas do
potwierdzania nienaruszalnej godności każdej osoby ludzkiej.
e. Jak podejmować dialog międzykulturowy i międzyreligijny jako
postawę i ważny element metody misjonarskiej.
6. Promowanie Duszpasterstwa Powołań.
7. Rozwinąć Duszpasterstwo Rodzin.
F. Uczestnicy - formatorzy formacji zasadniczej:
1. Polska – Rektor seminarium, Ojciec duchowy, Prefekt kleryków, Mistrz
nowicjatu (4)
2. Brazylia Południowa – Moderator postulatu / filozofia /, Moderator
roku propedeutycznego (2)
3. Brazylia Wschodnia - Moderator postulatu / filozofia /, Moderator
junioratu / teologia / (2)
4. Brazylia Północna – Moderator postulatu / filozofia / (1)
5. Chile - Moderator postulatu i nowicjatu (1)
6. Argentyna - Moderator postulatu (1)
5
7. USA - Moderator postulatu i junioratu (1)
8. Java - Rektor seminarium, Ojciec duchowny, Mistrz nowicjatu (3)
9. Kalimantan - Rektor seminarium, Moderator postulatu (2)
10.Madagaskar - Prefekt kleryków, Ojciec duchowy, Mistrz nowicjatu,
Moderator postulatu (4)
11.Prowincjalni referenci powołań
RAZEM - 21 osób + Referenci powołań (Polska, Brazylia Południowa i
Wschodnia, Chile, Jawa, Kalimantan / 6 /) = 27 + 7 wykładowców +
Zarząd Generalny
_________________________________________
II. Kurs dla odpowiedzialnych za formację ciągłą (Podstawy
formacji ciągłej MSF) - 2016 (koordynacja Ks. Marian
Kołodziejczyk)
A.Kościół mówi, że każdy instytut życia zakonnego ma obowiązek
przygotować i realizować odpowiedni program formacji ciągłej dla
wszystkich swoich członków. Nasze Konstytucje mówią tylko to, co
istotne na temat formacji ciągłej: że domaga się jej sam w sobie
proces dojrzewania ludzkiego i zakonnego, i zmiany kulturowe; że
winna być ukierunkowana na rozwój osoby, wspólnoty i misji, że
winna odpowiadać na epokowe wyzwania, być na wysokim poziomie
jakościowym i odnosić się do różnych wymiarów; że jej celem jest
formacja osoby we wszystkich jej aspektach po to, by uczynić ją
zdolną do uczestniczenia ze współbraćmi w zadaniu misyjnym
Zgromadzenia. Ta formacja ma aspekt zwyczajny (czytanie i
słuchanie Pisma Świętego, lektura i codzienne kształcenie, studium,
refleksja i współdzielenie się we wspólnocie, itp.) i aspekt
nadzwyczajny (krótkie kursy, sympozja, dni studiów w prowincji,
kursy specjalistyczne, itp.) (patrz K 81; 88; 88; DG 067; PI 66-67; VC
69-70).
6
B.Na bazie adhortacji Vita Consecrata nr 70 w konkretnym przebiegu
życia zakonnego możemy wyszczególnić różne etapy. Każdy etap
ukazuje pewne specyficzne wyzwania i domaga się szczególnej
uwagi w formacji ciągłej:
1. Pierwsze lata pełnego włączenia w działalność apostolską:
Charakteryzują się jako faza krytyczna, naznaczona przejściem z życia
kierowanego do sytuacji pełnej odpowiedzialności w działaniu. Poza
stymulowaniem zwyczajnej lektury osobistej, proponujemy, aby
Prowincje lub regiony organizowały: tygodnie studiów w prowincji;
regularne spotkania we wspólnotach lokalnych; kursy quinquenalii,
braterskie spotkania, mające na celu dzielenie się doświadczeniami i
trudnościami.
2. Fasa pośrednia:
Ten najbardziej stabilny etap może nieść ryzyko przyzwyczajenia i
wynikającą z niego pokusę rozczarowania ze względu na znikomość
rezultatów apostolatu. Prowincje winny zaprogramować: rekolekcje,
kursy pogłębiające na temat duchowości i życia zakonnego; aktualizację
teologiczną i duszpasterską nt. naszych podstawowych apostolatów, itp.
3. Faza wieku dojrzałego:
Ta faza niesie ryzyko pewnego indywidualizmu, któremu towarzyszą lęk,
że nie jest się dostosowanym do czasu obecnego oraz zjawiska
zesztywnienia, zamknięcia i relaksacji. Dlatego Prowincje i regiony winny
przewidzieć: spotkania i kursy formacji ludzkiej i duchowej; bardziej
pogłębione rekolekcje; rok sabatyczny; sympozja mające na celu
aktualizację teologiczną i duszpasterską, itp.
4. Wiek zaawansowany:
Zazwyczaj ten etap niesie nowe problemy, którym zawczasu stawia się
czoła przy pomocy starannego programu wsparcia ludzkiego i duchowego.
Podkreślamy wagę niektórych inicjatyw: kursy lub programy,
proponowane przez Konferencje Zakonne; zachęcanie współbraci do
pisania własnych wspomnień; spotkania i dni braterskie, aby dzielić się
tym, co się przeżyło.
5. Moment zjednoczenia się z ostateczną godziną Męki Pana:
7
W tej fazie śmierć będzie oczekiwana i przygotowana jako akt najwyższej
miłości i oddania siebie. Temu etapowi sprzyjają: wspólnotowe
środowisko, pełne życzliwości, modlitwy i rozważania Słowa Bożego;
wspólnota zakonna, doceniająca osoby, które uczyniły dar ze swego
życia; napisanie własnego testamentu duchowego, jako przesłanie i
osobiste dziedzictwo skierowane do współbraci i do Kościoła.
Ten kurs organizujemy razem z komisją rodzinną i misyjną.
________________________________________
8
III. Rok Jubileuszowy / Radość i świadectwo życia zakonnego
MSF - 15 i 25 lat życia zakonnego (od pierwszych ślubów) –
początek - 2017 - (Koordynator Ks. Jose Andre da Costa)
Rozważyć liczbę uczestników oraz przemyśleć jak często mają odbywać
się te kursy (co dwa lub trzy lata)
Istnieją trzy etapy, które mogą pomóc współbraciom w trakcie tego roku
jubileuszowego
A. Przygotowanie we własnej prowincji:
1. Rekolekcje (8 dni) pod przewodnictwem księdza, który jest
odpowiedzialny za formację ciągłą:
a. wymiar ludzki,
b.wymiar wspólnotowy,
c. wymiar kulturowy,
d.wymiar duchowy,
i. wymiar apostolski.
2. Refleksja we wspólnocie pod pod kierunkiem księdza
odpowiedzialnego za formację ciągłą.
B. Uroczystości na poziomie Zgromadzenia - Rzym i Francja
1. Dzielenie się refeksjami dokonanymi w prowincjach
2. Animacja Zarządu Generalnego na tematy dotyczące Zgromadzenia
a. sytuacja naszego Zgromadzenia
b.nasz Założyciel
c. duchowość i charyzmat MSF
d.powołania i formacja
e.misje
f. rodzina
3. Wizyta w miejscach związanych z naszą wiarą
a. Watykan
b.Audiencja generalna
c. Bazylika
d.Katakumby męczenników
4. Na La Salette
a. Rekolekcje (2-3 dni)
b.Wizyta w miejscu narodzin Ojca Założyciela
9
5. Wnioski
C. Powrót do własnych prowincji
1. Rekolekcje w miejscu odosobnionym (kontemplacja); opisanie
swoich doświadczeń.
2. Podzielenie się ze współbraćmi w prowincji.
___________________________________________
IV. Spotkanie trzech komisji i Zarządu Generalnego (O.
Berthier i Konstytucje w dzisiejszym świecie) - 2018
Jak przygotować naszych formatorów, aby potrafili pomóc współbraciom
żyć duchem O. Berthiera i duchem Konstytucji w dzisiejszym świecie
A. Badania wokół naszego charyzmatu i duchowości O. Berthiera.
B. Badania Konstytucji w następujących kategoriach:
a. teologia
b.antropologia
c. eklezjologia
d.misjologia
e.duchowość
f. życie wspólnotowe
C. Jak żyć w dzisiejszym świecie charyzmatem Założyciela i duchem
konstytucji, aby nasze życie zakonne było jasnym świadectwem
Ewangelii.
___________________________________________
V. Przygotowanie projektu programu roku sabatycznego
_____________________________________
10
INNE UWAGI
1. Jak rozwijać ducha zgromadzeniowości?
• możliwość odbycia roku pastoralnego w innej prowincji,
zgodnie z rozeznaniem prowincji (zostanie przygotowany
program roku duszpasterskiego) - Jose Andre
• jak zorganizować wymianę formatorów między prowincjami ???
Do rozważenia z Zarządem Generalnym jak promować tę
wymianę, biorąc pod uwagę zdolność językową
2. Jaki przykład zaangażowania misyjnego możemy ofiarować dzisiaj
młodym?
• we współpracy z komisjami rodzinną i misyjną
• biorąc pod uwagę różnice między wsiami i dużymi miastami
• charakterystyka MSF pracującymi w parafiach i należącymi do
wspólnoty religijnej - Fernando (Chile)
3. Jak zarządzać prowincją, aby formatorzy już przygotowani mogli
długo pracować w formacji? Jest to odpowiedzialność Zarządów
prowincjalnych. Jaka jest odpowiedzialność prowincji aby
przygotować formatorów a jaka odpowiedzialność Komisji
formacyjnej?
4. Podkreślamy, że język włoski jest językiem urzędowym naszych
formatorów
5. Prowincje, które nie mają powołań są zaproszone do udziału w
procesie formacji aby służyć Zgromadzeniu / innym prowincjom /
(Ogólne Linie Duszpasterstwa Powołań Misjonarzy Świętej Rodziny LGV 14)
6. Zarząd Generalny i Komisja wspólnie z formatorami prowincji
monitorują, weryfikują i wspomagają proces formacji (rola Komisji).
Gdzie nie istnieje program formacyjny zgodnie z Ogólnymi Liniami
11
Formacyjnymi MSF (LGF) musi on być przygotowany jak najszybciej,
przy jednoczesnym poszanowaniu autorytetu Kapituły Prowincjalnej
7. Jak radzić sobie z problemem homoseksualizmu (przed ślubami
wieczystymi jest oczywiste, że nie akceptujemy; co zrobić jeśli
dowiadujemy się o fakcie po ślubach wieczystych?)
8. Jak wykorzystać Instytut Filozofii O. Berthiera / IFiBe / jako jedyne
centrum filozofii dla Ameryki Łacińskiej – Prowincjałowie Ameryki
9. Jak zachęcić odpowiedzialnych za poszczególne referaty do
współpracy na poziomie Prowincji i na poziomie Zgromadzenia.
12