Leczenie ziołami Leczenie ziołami istnieje od zarania - Joga

ścieżka do tekstu:
/ strona główna /kuchnia /składniki /
Leczenie ziołami
Leczenie ziołami istnieje od zarania dziejów. Przed laty wśród puszcz, na uroczyskach, wśród babek i
czarownic, lęgło się nasze znachorstwo. Było wtedy ściśle związane z gusłami i przesądami prastarego
pogaństwa.
Człowiek pierwotny oddawał przyrodzie cześć w różnych jej postaciach, a księżyc i słońce, piorun i drzewa
były przedmiotami kultu. Strach przed nieznanymi mocami przyrody, które mogą odbierać i przywracać
zdrowie, gruntował przekonanie, że tylko moce ukryte w roślinach i zwierzętach mogą przywrócić siły. Z
pokolenia na pokolenie przekazywano sobie doświadczenia i tak rosła wiedza na temat ziołolecznictwa.
Ludzie posiadający tą wiedzę pilnie jej strzegli, bo dawała prestiż i szacunek
była po prostu skuteczna.
Stąd wyolbrzymiano proste nieraz i całkiem zrozumiałe działanie ziół, a wiedzę o ich stosowaniu łączono z
zawiłymi formułkami, zaklęciami, wróżbami a nawet modłami. To niewątpliwie dodawało im ważności, powagi
i grozy. Do tej pory zresztą ludzie znający się na ziołach i stosujący je do leczenia są traktowani jak ci, którzy
posiedli wiedzę tajemną .
Średniowiecze i okres pierwszego chrześcijaństwa nie zdołały przeobrazić mentalności Słowian. Pod skorupą
chrześcijaństwa tlił się wciąż pogański nawyk wiary w gusła i zabobony, który najsilniej wrósł w wiedzę o
ziołach.
Wierzono, że rośliny mogą odczyniać uroki albo pomagać w zakładaniu uroków, że niektóre pomagają
obudzić pożądanie i wzbudzić miłość te szczególnie były tępione przez kościół.
Oświecenie, które cechowało dociekanie przyczyn i poznawanie anatomii człowieka, nadało nowe spojrzenie
na zagadnienia lecznictwa. Rozwój botaniki i anatomii wyjaśnił wiele zagadek i przygotował grunt pod nowe
kierunki wiedzy lekarskiej, opartej na chemii. Skutkiem tego było powolne odchodzenie od leczenia ziołami,
które na szczęście w obszarach wiejskich utrzymywało swoją pozycję. Jednocześnie nauka zaczęła
potwierdzać działanie wielu roślin leczniczych.
Relikty medycyny ludowej przechowane w różnych rejonach naszego kraju, są nieocenioną kopalnią wiedzy
z zakresu zielarstwa i ziołolecznictwa.
Legendy i mity ubarwiają i ożywiają zainteresowanie lekami ziołowymi.
Każdy z nas ma kontakt z ziołami, chociażby podczas spacerów po łące czy lesie. Wystarczy tylko kupić
dobrze zilustrowaną książkę o ziołach i już można zacząć własną, zielarską przygodę. Zioła zbieramy na
świeżym powietrzu, spacery połączone ze zrywaniem roślin to okazja do wytchnienia i odnowienia kontaktu z
przyrodą. A jeśli jeszcze zdecydujemy się na chodzenie boso to wystarczy krótka chwila, żeby poczuć jak
mocna jest wciąż nasza więź z Ziemią.
1/3
2/3
Leki ziołowe są znacznie lepiej przyswajalne przez organizm ludzki niż syntetyczne. Nie dają również na ogół
niekorzystnych ubocznych skutków. Używane w postaci naparów czy wciągów wpływają często
wielokierunkowo, lecząc kilka organów jednocześnie.
Produktem wyjściowym dla sporządzenia leku ziołowego są świeże lub ususzone zioła. Możemy je stosować
pojedynczo lub w zestawach. W sklepach ziołowych i aptekach możemy kupić gotowe preparaty ziołowe,
niekiedy nawet wyłącznie na recepty (są zioła o bardzo mocnym działaniu).
Jednak każdy z nas może sobie przyrządzić samodzielnie prosty lek ziołowy w postaci naparów, wyciągów,
odwarów, soków.
Napar jest najprostszą i najczęściej spotykaną formą leku ziołowego zalewamy gorącą wodą zioła i pijemy
jak herbatę. Sporządza się je najczęściej z ziół zawierających olejki eteryczne, które się łatwo ulatniają (i dają
piękny, intensywny zapach:). Są to: szałwia, tymianek, melisa, mięta czy rumianek.
Odwar powstaje w wyniku gotowania rozdrobnionego korzenia lub kory, z których do wody mają przejść
związki trwalsze, na przykład garbniki. Tak przygotowuje się między innymi napar z korzenia mniszka
lekarskiego, podbiały czy mydlnicy.
Wyciąg powstaje przez zalewanie ziół zimną, przegotowaną wodą i pozostawienie go na określony czas,
żeby do wody przeszły różne, rozpuszczalne w niej substancje dotyczy to na przykład siemienia lnianego
albo gorczycy.
Inną formą leku ziołowego są soki z owoców. Najbardziej znane i pożądane są tu maliny, jagody, jeżyny są
to pyszne owoce o niezwykłych wprost właściwościach leczniczych (ich właściwości opisujemy w dziale
encyklopedia).
W warunkach domowych można również przygotowywać wyciągi spirytusowe, zwane nalewkami
odpowiednią ilość ziół zalewa się wódką lub spirytusem i pozostawia na ustalony okres dla naciągnięcia.
Potem odcedza się i pije kroplami dodając wody. Największe właściwości zdrowotne mają nalewki z orzecha
włoskiego, propolisu, dziurawca, kozłka lekarskiego.
Badania nad działaniem ziół są prowadzone od niepamiętnych czasów i istnieje w tym zakresie ogromny
ładunek wiedzy, jednak do dziś pozostaje tu jeszcze wiele do zrobienia. Jeśli czujecie, że zbliżenie się do tej
wiedzy może Wam sprawić frajdę polecam wyprawę do najbliższej księgarni i spacery po łąkach.
data wydruku:
czwartek, 2 marca 2017 roku 21:28:21
adres dokumentu:
http://www.joga-joga.pl//index.php?LANG=pl&page_ID=140&art_ID=86
3/3