Prezentacja prof. Ireny Kotowskiej
Transkrypt
Prezentacja prof. Ireny Kotowskiej
Irena E. Kotowska Instytut Statystyki i Demografii Szkoła Główna Handlowa w Warszawie Komitet Nauk Demograficznych PAN Dlaczego nie czeka nas nowy „Baby Boom”? Instytut Spraw Publicznych Rodzina 500+ Czy czeka nas nowy „Baby Boom”? Warszawa, 17.02.2016 1. Czynniki strukturalne: nawet jeśli wzrośnie nieco dzietność, możemy się spodziewać jedynie zmniejszenia przewidywanego spadku urodzeń a nie o „baby boom” 2. Czy wzrośnie dzietność? W krótkim okresie (dwa – trzy lata) może dzietność nieco się zwiększyć ze względu na zmianę kalendarza urodzeń (przesunięcie w czasie zamierzonych urodzeń), ale nawet jeśli się tak stanie, to będzie to łączny efekt rozwiązań wprowadzanych w ostatnich latach Jednak: - stopień realizacji zamierzeń prokreacyjnych i ich zmiana w latach 2010-2015 nakazuje ostrożne formułowanie oczekiwań - rozpoznane bariery prokreacji wskazują na większe znaczenie stanu zdrowia i trudności łączenia pracy z rodziną dla decyzji o dziecku - wysokie koszty dzieci – bariera wskazywana przez gorzej i lepiej sytuowane rodziny; znaczenie aspiracji konsumpcyjnych 3. Poprawa sytuacji dochodowej rodzin z dziećmi a znaczenie czynników materialnych Znacząca poprawa dochodowej rodzin współwystępuje ze wskazywaniem znaczenia czynników materialnych dla decyzji o dziecku Czynniki te są wskazywane zarówno przez rodziny o niższych jak i rodziny o wyższych dochodach Analiza urodzeń dostarcza wskazań niejednoznacznych o wpływie czynników materialnych Wpływ liczby dzieci na poziom konsumpcji Nie tylko obecny poziom konsumpcji, ale obawa o jego obniżenie w przyszłości wskutek urodzenia się dziecka może wpływać na nadawanie wysokiej rangi czynnikom materialnym 1. Czynniki strukturalne: nawet jeśli wzrośnie nieco dzietność, możemy się spodziewać jedynie zmniejszenia przewidywanego spadku urodzeń a nie o „baby boom” Zmiany liczby urodzeń i płodności w Polsce, 1950-2013 900 800 700 600 500 400 300 200 0 1950 1952 1954 1956 1958 1960 1962 1964 1966 1968 1970 1972 1974 1976 1978 1980 1982 1984 1986 1988 1990 1992 1994 1996 1998 2000 2002 2004 2006 2008 2010 2012 2014 100 ogółem miasto wieś Źródło: Roczniki Demograficzne, GUS struktury wieku ludności a reprodukcja: negatywne momentum, pułapka niskiej płodności Płodność i urodzenia w latach 1950-2009 3,9 3,6 3,3 3,0 2,7 2,4 2,1 1,8 1,5 1,2 FR TFR 1950 1955 1960 1965 1970 1975 1980 1 985 PL 1990 1995 2000 2005 2009 Urodzenia (w tys.) 900 800 700 FR 600 PL 500 400 300 1950 1955 1960 1965 1970 1975 1980 1 985 1990 1995 2000 2005 2009 Źródło: I.E.Kotowska, Evolving population age structures and their relevance for demographic and social change , Kongres Statystyki Polskiej, Poznań, kwiecień 2012. 5 Przyszłe zmiany płodności i liczby urodzeń, 2010-2060, POP20102010 2,1 900 2 800 1,9 1,8 700 TFR 1,7 FR PL 500 1,5 1,4 400 1,3 300 1,2 2010 2015 2020 2025 2030 2035 2040 2045 2050 2055 2060 FR URODZENIA (w 600 1,6 PL 200 2010 2015 2020 2025 2030 2035 2040 2045 2050 2055 Przewidywane zmiany liczby kobiet w wybranych grupach wieku 2300000 15-19 30-34 20-24 35-39 25-29 15-19 1 600 000 2200000 1 400 000 FRANCJA 20-24 POLSKA 25-29 30-34 1 200 000 2100000 35-39 1 000 000 2000000 800 000 600 000 1900000 10 15 20 25 30 35 40 45 50 55 60 10 15 20 25 30 35 40 45 50 55 Źródło: I.E.Kotowska, Evolving population age structures and their relevance for demographic and social change , Kongres Statystyki Polskiej, Poznań, kwiecień 2012. 60 6 2060 Czy wzrośnie dzietność? W krótkim okresie (dwa – trzy lata) może dzietność nieco się zwiększyć ze względu na zmianę kalendarza urodzeń (przesunięcie w czasie zamierzonych urodzeń), ale nawet jeśli się tak stanie, to będzie to łączny efekt rozwiązań wprowadzanych w ostatnich latach Jednak: stopień realizacji zamierzeń prokreacyjnych i ich zmiana w latach 2010-2015 nakazuje ostrożne formułowanie oczekiwań GGS - Rodziny i generacje - wyniki specjalnego badania przeprowadzonego w 2010/2011 (GGS 1) i w 2014/2015 (GGS 2) na tej samej grupie osób GGS 1 - w pierwszej rundzie zbadano 19 987 osób w wieku 18-79 lat GGS 2 - w drugiej rundzie zbadano 13894 osób w wieku 18-83 lat , w tym 12417 osób, które brały udział w pierwszej rundzie (62%) W jakim stopniu zrealizowane zostały zamierzenia osób planujących urodzenie dziecka w ciągu 3 lat i tych, co nie planowali tego uczynić? Realizacja zamierzeń prokreacyjnych Kobiety i mężczyźni 20-39 lat (n=3254) 100% 80% nie zostali rodzicami 60% 40% 47% 20% 0% 7% 11% zdecydowanie nie raczej nie zostali rodzicami 24% raczej tak zdecydowanie tak Intencje zadeklarowane w pierwszej rundzie badania: Czy ma Pan(i) zamiar mieć dziecko w ciągu najbliższych trzech lat? Racjonalność decyzji prokreacyjnych – osoby zdecydowane na dziecko w ciągu najbliższych trzech lat mają najwyższych odsetek realizacji zamierzeń I odmienność realizacji zamierzeń kobiet i mężczyzn w odniesieniu do kolejności urodzenia Odsetek osób, które zostały rodzicami według intencji zadeklarowanych w 2011 r. Mężczyźni bezdzietni (n = 644) Mężczyźni z 1 dzieckiem (n = 302) 100% 100% 80% 80% 60% 60% 40% 40% 48,9% 20% 56,0% 20% 25,8% 21,5% 0% 4,4% 5,7% zdecydowanie nie raczej nie 0% raczej tak zdecydowanie tak 34,7% 10,5% zdecydowanie nie raczej nie raczej tak zdecydowanie tak Intencje w pierwszej rundzie badania: Czy ma Pan(i) zamiar mieć dziecko w ciągu najbliższych trzech lat? Kobiety bezdzietne (n = 531) Kobiety z 1 dzieckiem (n = 516) 100% 100% 80% 80% 60% 60% 40% 40% 43,7% 20% 0% 7,9% 13,1% zdecydowanie nie raczej nie 41,8% 20% 20,5% 15,7% 12,3% zdecydowanie nie raczej nie 0% raczej tak zdecydowanie tak 27,1% raczej tak zdecydowanie tak Czy zmieniły się zamierzenia prokreacyjne badanych między pierwszą i GGS1 Intencje krótko- i długo-terminowe drugą rundą? kobiety i mężczyźni 20-39 lat Intencje prokreacyjne w roku 2011 i 2015 (dane przekrojowe) osoby bezdzietne 46% 1 dziecko 41% 53% 2 dzieci 12% 3 i więcej dzieci 15% 5% 32% 83% 7% 2% 0% 92% 10% 20% 30% 40% 50% 60% 70% Zamierza miećkrótkodziecko iwdługo-terminowe ciągu najbliższych trzech lat GGS2 Intencje Zamierza mieć dziecko ale później kobiety i mężczyźni 20-39 lat Nie zamierza mieć (więcej) dzieci osoby bezdzietne 38% 1 dziecko 9% 4% 90% 100% 2015 r. (n = 3355) 15% 13% 42% 87% 3 i więcej dzieci 2%3% 0% 80% 48% 45% 2 dzieci 13% 95% 10% 20% 30% 40% 50% 60% 70% 80% 90% 100% Deklarowane intencje prokreacyjne w roku 2011 i 2015 GGS-2011 Intencje krótko- i długoterminowe kobiety 20-39 lat (n = 3225) osoby bezdzietne 52% 1 dziecko 2 dzieci 37% 49% 16% 11% 5% 0% osoby bezdzietne 12% 35% 84% 3 i więcej dzieci 5% 40% 3 i więcej dzieci 60% 80% 41% 14% 8% 3% 43% 2% 95% 20% 40% 60% Zamierza mieć dziecko ale później Nie zamierza mieć (więcej) dzieci Nie zamierza mieć (więcej) dzieci GGS-2011 Intencje krótko- i długoterminowe mężczyźni 20-39 lat (n = 2556) 42% 1 dziecko 2 dzieci 3 i więcej dzieci 44% 60% 15% 12% 6% 11% 0% 88,3% 20% 40% 60% 34% 1 dziecko 25,5% 2 dzieci 51% 48% 11% 10% 4% 100% 0% 15% 41% 85% 3 i więcej dzieci 3% 80% 100% GGS-2015 Intencje krótko- i długoterminowe mężczyźni 20-39 lat (n = 1442) osoby bezdzietne 14,3% 81,5% 80% Zamierza mieć dziecko w ciągu najbliższych trzech lat Zamierza mieć dziecko ale później osoby bezdzietne 14% 88% 100% 0% Zamierza mieć dziecko w ciągu najbliższych trzech lat 44% 43% 1 dziecko 2 dzieci 94% 20% GGS-2015 Intencje krótko- i długoterminowe kobiety 20-39 lat (n = 1913) 96% 20% 40% 60% 80% Zamierza mieć dziecko w ciągu najbliższych trzech lat Zamierza mieć dziecko w ciągu najbliższych trzech lat Zamierza mieć dziecko ale później Zamierza mieć dziecko ale później 100% PERCEPCJA NISKIEJ DZIETNOŚCI W POLSCE - DIAGNOZA SPOŁECZNA 2013 Jak Pan(i) sądzi, dlaczego obecnie ludzie w Polsce nie decydują się na posiadanie dzieci? • • • • • • • • • • • • • 20 powodów, Ich ważność oceniana na skali: niemożność zajścia w ciążę/poczęcia 1 – BARDZO WAŻNY POWÓD dziecka (bezpłodność) 2 – WAŻNY POWÓD ryzyko chorób genetycznych dziecka 3 – NIEZBYT WAŻNY POWÓD trudne warunki materialne, brak pracy 4 - NIEWAŻNY POWÓD lub niepewność zatrudnienia 5 – ZUPEŁNIE NIEWAŻNY POWÓD trudność godzenia pracy i rodzicielstwa przyszłość jest bardzo niepewna niechętna dzieciom postawa partnera/partnerki • chęć robienia kariery zawodowej zbyt krótki urlop macierzyński • ze względu na łatwe sposoby zbyt krótki urlop wychowawczy zapobiegania ciąży zbyt niski zasiłek na urlopie macierzyński • zbytnie odraczanie decyzji o posiadaniu i/lub wychowawczym dziecka złe warunki mieszkaniowe • dzieci przestały być potrzebne na starość brak miejsc lub wysokie opłaty w • wysokie koszty wychowania żłobkach i przedszkolach • brak odpowiedniego partnera/partnerki, zagrożenia dla dzieci (np. narkomanią, na którym/której można polegać agresją, pedofilią itp) • dzieci to zbyt duża odpowiedzialność dzieci odbierają swobodę życiową 12 PERCEPCJA NISKIEJ DZIETNOŚCI Korzystając z analizy głównych składowych wyodrębniono 4 grupy wskazywanych powodów rezygnacji z posiadania dzieci - • Bariery wynikające ze światopoglądu (GRUPA 1) • Bariery wynikające z niedostatecznego wsparcia rodzin przez politykę publiczną (polityka rodzinna) (GRUPA 2) • Bariery wynikające z trudności materialnych, braku pracy i niepewności dotyczącej przyszłości (trudności materialne i niepewność) (GRUPA 3) • Bariery obiektywne (GRUPA 4) - dzieci odbierają swobodę życiową chęć robienia kariery zawodowej łatwe zapobieganie ciąży zbytnie odraczanie decyzji o dziecku dzieci przestały być potrzebne na starość wysoki koszt wychowania dzieci to zbyt duża odpowiedzialność - zbyt krótki urlop wychowawczy zbyt niski zasiłek na urlopie macierzyńskim lub wychowawczym brak miejsc lub wysokie opłaty w żłobkach i przedszkolach zagrożenia dla dzieci zbyt krótki urlop macierzyński - trudne warunki materialne, brak pracy lub niepewność zatrudnienia - trudności godzenia pracy i rodzicielstwa, - złe warunki mieszkaniowe, - brak miejsc lub wysokie opłaty w żłobkach i przedszkolach - wysokie koszty wychowania niemożność zajścia w ciążę ryzyko chorób genetycznych dziecka niechętna dzieciom postawa partnera brak odpowiedniego partnera 13 POWODY REZYGNACJI Z DZIECI – RESPONDENCI W WIEKU 20-39 LAT Wskazania na określone grupy powodów rezygnacji z dzieci według liczby dzieci Osoby posiadające jedno dziecko Osoby bezdzietne 70,0 70,0 60,0 50,0 Najważniejszy powód 60,0 59,5 Jeden z trzech 51,2 40,0 50,0 50,0 41,7 30,0 20,0 20,0 10,0 10,0 1,0 6,8 GRUPA 1 GRUPA 2 Jeden z trzech 64,7 62,0 40,0 30,0 7,3 12,5 Najważniejszy powód 25,2 17,8 13,5 4,9 6,7 4,1 GRUPA 1 GRUPA 2 0,0 0,0 GRUPA 3 GRUPA 4 GRUPA 3 GRUPA 4 Osoby posiadające dwoje dzieci • Bariery obiektywne główną przeszkodą zostania rodzicem 80,0 70,0 60,0 Najważniejszy powód Jeden z trzech 67,7 67,7 50,0 40,0 30,0 20,0 10,0 25,1 3,0 6,3 4,2 9,4 GRUPA 1 GRUPA 2 16,6 0,0 GRUPA 3 GRUPA 4 • Dla rezygnacji z drugiego i trzeciego dziecka decydujące znaczenie mają powody związane z warunkami bytowymi, niepewnością zatrudnienia, łączeniem pracy z 14 rodziną ustalenia dotyczące barier wzrostu dzietności (dotyczące respondentów) • znaczenie przeszkód obiektywnych (dla zostania rodzicem) kobiety częściej niż mężczyźni powołują się na przyczyny obiektywne, których znaczenie rośnie wraz z wiekiem respondentów • duża rola przypisywana czynnikom materialnym ale poziom dochodów nie różnicuje ocen dotyczących znaczenia trudności materialnych zarówno w percepcji barier posiadania dzieci jak i bezpośrednio wskazywanych przeszkód • brak pracy jako przeszkoda zostania rodzicem i decyzji o kolejnym dziecku • trudności łączenia pracy z rodziną ograniczają plany prokreacyjne kobiet, szczególnie plany matek dotyczące drugiego dziecka Konkluzja ogólna dotycząca barier posiadania dzieci: osoby bezdzietne przeszacowują potencjalne koszty rodzicielstwa i powołują się na przyczyny materialne niezależnie od poziomu dochodów rodzice jednego dziecka trafniej oceniają swoją sytuację materialną - wskazują częściej na trudne warunki bytowe, gdy znajdują się w niższych grupach dochodowych 15 Zmiany realnych dochodów netto gospodarstw domowych według wieku głowy gospodarstwa, próba panelowa 2009-2015, Diagnoza Społeczna Wiek głowy gospodarstwa 25-34 lata 35-44 lata 45-59 lat 60 i więcej lat Mężczyźni Kobiety Zmiana dochodów realnych netto na jednostkę ekwiwalentną marzec 2009 – marzec 2011 marzec 2011 – 2013 marzec 2013 – marzec 2015 98,90 105,38 105,88 104,31 100,48 99,12 95,86 96,14 109,92 113,83 118,08 115,48 102,68 104,96 96,14 95,58 114,60 116,88 Wiek głowy gospodarstwa 25-34 lata 35-44 lata 45-59 lat 60 i więcej lat Mężczyźni Kobiety Współczynnik Giniego 2009 0,359 0,366 0,329 0,259 0,267 0,237 2011 0,306 0,354 0,318 0,258 0,260 0,240 2013 0,350 0,337 0,319 0,254 0,252 0,238 2015 0,270 0,331 0,285 0,254 0,256 0,236 • Poprawa sytuacji dochodowej wszystkich grup gospodarstw 20132015 • stopniowe zmniejszanie się nierówności dochodowych szczególnie w latach 2013-2015 poprawa bardzo wyraźna wśród gospodarstw domowych osób z głową gosp. w wieku 25-34 lata sytuacja materialna gospodarstw domowych według typów rodzin Krzywe wzrostu dochodów realnych w latach 2005-2015 według typu rodziny Stopa wzrostu dochodu 180% Małżeństwa bez dzieci 160% Małżeństwa z 1 dzieckiem Małżeństwa z 2 dzieci 140% 120% 100% 80% Małżeństwa z 3 i więcej dzieci Rodziny niepełne 60% 40% Poprawa sytuacji gospodarstw o najniższych dochodach – najszybszy wzrost 20% Małżeństwa z dziećmi – wyraźna poprawa w porównaniu do małżeństw bez dzieci 0% 0 20 40 60 80 100 Kwantyl rozkładu dochodu Relacja przeciętnych dochodów rodziny określonego typu i małżeństwa bezdzietnego (w przeliczeniu na gospodarstwo domowe) [w %] Małżeństwa Małżeństwa z1 z 2 dzieci dzieckiem Małżeństwa Konkubinaty Konkubinaty z 3 i więcej bez dzieci z dziećmi dzieci Rodziny niepełne 2005 111 116 105 - - 84 2015 125 129 133 129 115 78 Relatywnie najlepsza okazała się sytuacja rodzin z 3 i więcej dzieci. W tej grupie dochody wzrosły – zależnie od pozycji w rozkładzie dochodów – od 120 proc. do 140 proc. Najmniej korzystna zmiana dla rodzin niepełnych