List pasterski biskupów skandynawskich o

List pasterski biskupów skandynawskich o świętowaniu niedzieli
/skrócona forma tego listu/
Sinus dominico non possumus! Bez daru Pańskiego, bez dnia Pańskiego nie możemy żyć.
Tak odpowiadali chrześcijanie z Abiteny w dzisiejszej Tunezji w roku 304. Przyłapani
na świętowaniu eucharystii byli aresztowani i stawiani przed sądem (z kazania papieża
Benedykta XVI, 9 wrzesnia 2007 w katedrze sw. Stefana w Wiedniu)
Świętowanie niedzieli jest ważnym elementem życia chrześcijańskiego. Od początku
chrześcijaństwa niedziela jest dniem, w którym chrześcijanie gromadzą się na sprawowaniu
eucharystii, powstrzymują się od ciężkiej pracy i oddają się odpoczynkowi.
Potrzeba odpoczynku
Niedziela winna być dniem fizycznego i duchowego odpoczynku, dniem w którym człowiek
jest wolny od pracy, ale także dniem poświęconym rodzinie, budowaniu relacji z
przyjaciółmi, opiece nad chorymi i samotnymi, rozwojowi kulturalnemu i duchowemu. Ale
dzisiaj niedziela staje się dniem jak inne w ciągu tygodnia. Np. w usługach. Jako konsumenci
jesteśmy kuszeni by wykorzystywać różne okazje, jakie nam się ofiaruje, np. otwarte w
niedziele sklepy, i w ten sposób zanika sakralny charakter niedzieli.
Sakralny charakter niedzieli
A sakralny charakter niedzieli winien być czymś szczególnym dla katolików, ponieważ
istotne elementy naszej wiary są z nim powiązane. Niedziela to dzień, w którym Chrystus
zmartwychwstał i zesłał nam Ducha świętego. W niedziele przeżywamy te tajemnice, które
przyniosły nam zbawienie i je świętujemy.
Niedziela, jako dzień zmartwychwstania
Bóg pokazał nam swoją miłość przez to, że jego Syn stał się człowiekiem. W osobie
Chrystusa Bóg stał się nam bliski i w swoim posłuszeństwie aż do śmierci na krzyżu pokazał
nam prawdę o Bogu. „Jeśli Chrystus nie zmartwychwstał daremna jest nasza wiara”. Tymi
słowami mówi św. Paweł, że bez zmartwychwstania Pańskiego wszystko co robimy traci
swój cel, a całe chrześcijańskie życie nie ma sensu.
Niedziela, jako dzień Eucharystii
Krzyż i zmartwychwstanie jest objawieniem się boskości Jezusa i jego bezgranicznej miłości
do nas. To wyjątkowe wydarzenie jest uobecnione w sprawowaniu eucharystii. W tym
sakramencie spotykamy żyjącego Chrystusa, który zmartwychwstał w niedzielę, pierwszy
dzień tygodnia. Gdy uczestniczymy w niedzielnej eucharystii Chrystus daje nam udział w
swoim zbawczym dziele.
Niestety wielu nie dostrzega znaczenia eucharystii i niedzieli. To nic nowego. Już we
wczesnym okresie chrześcijaństwa sformułował Kościół to zaproszenie jako przykazanie „W
niedziele i święta we mszy św. uczestniczyć”.
Jak zaproszenie może być przykazaniem? Jak nasza wiara może być żywa i spontaniczna gdy
musi być sterowana przykazaniem? Ponieważ wiara jest darem Bożym i znakiem jego miłości
winna być wolną odpowiedzią na tę miłość. Przez sformułowanie tego przykazania chce
Kościół zwrócić nam uwagę, że chodzi tu o coś ważnego i witalnego.
Nasze „tak” dla wiary w Boga rozgrywa się w naszym sercu. Tutaj Bóg przemawia do nas i
daje odczuć swoją bliskość. Ale Bóg mówi do nas nie tylko w naszych sercach, ale także
spotyka nas przede wszystkim w swoim Słowie i daje nam swoje dary przez sakramenty.
Słowo Boże można czytać prywatnie, ale potrzebuje także uroczystego głoszenia i oficjalnej
wykładni przez Kościół, co dzieje się w Liturgii Słowa gdy sprawujemy eucharystię.
Sakramenty, przede wszystkim eucharystia, są znakiem który tworzy wspólnotę i ją buduje.
Niedziela, jako dzień Kościoła (wspólnoty)
Jako wierzący nie jesteśmy i nie powinniśmy być samotni: Staliśmy się wierzącymi dzięki
Kościołowi i jesteśmy jego członkami. Gdy wyznajemy, że należymy do Kościoła musimy
trzymać się wspólnoty przez to że przychodzimy tam gdzie wspólnota jest szczególnie
widoczna i konkretna, mianowicie na niedzielnym sprawowaniu eucharystii. Jako
chrześcijanie, a w naszych krajach jako katolicy, jesteśmy często samotni. Dlatego musimy
czerpać siłę dla naszej wiary przez bycie razem z naszymi braćmi i siostrami, a także możemy
dodawać im odwagi przez nasze uczestnictwo we mszy św.
Wyzwanie do uczestnictwa w niedzielnej Mszy sw.
Uczestnictwo w niedzielnej mszy św. w naszych krajach stoi przed wielkim wyzwaniem.
Duże odległości, brak środków transportu, brak księży, stosunki rodzinne np. tzw. mieszane
małżeństwa, brak praktyk religijnych katolickich rodziców czynią uczestnictwo w eucharystii
trudnym. Dla wielu jest to nieaktualne.
Są powody np. konieczna praca, choroba, podeszły wiek, które są usprawiedliwieniem aby
nie wypełniać niedzielnego obowiązku. Ale pragnienie uczestnictwa w niedzielnej mszy św. i
Bożej bliskości winno zawsze być obecne. Gdy tego pragnienia nie da się zaspokoić z
ważnego powodu, musi się szukać innych sposobów. Szczególnie dla starszych i chorych
msza św. w radiu czy telewizji jest jedną z możliwości. Jeżeli nie jest możliwe uczestniczenie
w niedzielnej mszy św. można sprawować nabożeństwo w domu z pomocą Pisma św. albo
mszalika aby w ten sposób być zjednoczonym ze zgromadzeniem które sprawuje eucharystię.
Zakończenie
Świętowanie niedzieli jest niezbędną częścią naszej katolickości. Każdy winien czynić to co
jest możliwe aby zachować i pokazać sakralny charakter niedzieli przez powstrzymanie się od
niekoniecznej pracy, ale przede wszystkim przez szukanie Boga w świętej eucharystii, a gdy
to nie jest możliwe, przez inne znaki w których człowiek zwraca się do Boga. Jako katolicy
potrzebujemy niedzieli aby karmić naszą wiarę i przez to dawać świadectwo. Przez naszą
obronę niedzieli jako dnia odpoczynku i święta przyczyniamy się nie tylko do witalności
Kościoła. Przez świętowanie niedzieli pokazujemy także współbraciom jak ważny jest ten
czas wolny i jak racjonalnie możemy go wykorzystać dla fizycznego i duchowego
odpoczynku.
Wiara w zmartwychwstałego Pana jest fundamentem naszego życia jako chrześcijan.
Niedziela i sprawowanie eucharystii w tym dniu rozwija i pogłębia tę wiarę w ramach
wspólnoty liturgicznej gdzie w szczególny sposób przeżywamy nas samych jako Kościół.
Dlatego wzywamy wszystkich wierzących aby świętowali niedzielę jako czas łaski i
zbawienia, i traktowali jej świętowanie jako potwierdzenie wiary i okazję do czynienia
większego wkładu w rozszerzanie radosnej nowiny w naszym świecie. Z naszym
pozdrowieniem i błogosławieństwem
Wasi biskupi w krajach skandynawskich
+ Anders Arborelius OCD
Biskop av Stockholm
+ Czeslaw Kozon
Biskop av København
+ Bernt Eidsvig Can.Reg.
Biskop av Oslo
Administrator i Trondheim
+ Peter Bürcher
Biskop av Reykjavik
+ Teemu Sippo SCJ
Biskop av Helsingfors
+ Berislav Grgic
Biskop-prelat av Tromsø
+ Gerhard Schwenzer SS.CC.
(Biskop emeritus av Oslo)
Tallinn, w swieto sw. apostola Matteusza,
21. września 2009
St. Magnus Lillestrøm – http://lillestrom.katolsk.no