ĆWICZENIA Z LOGOPEDĄ TO ZA MAŁO – CZYLI JAK
Transkrypt
ĆWICZENIA Z LOGOPEDĄ TO ZA MAŁO – CZYLI JAK
ĆWICZENIA Z LOGOPEDĄ TO ZA MAŁO – CZYLI JAK MOTYWOWAĆ DZIECI DO UTRWALANIA PRAWIDŁOWEJ WYMOWY W DOMU? Terapia logopedyczna to proces długotrwały, wymagający współpracy i zaangażowania ze strony nie tylko terapeuty ale również dziecka i jego najbliższego otoczenia. W większości sytuacji ćwiczenia w gabinecie z logopedą to za mało, aby przezwyciężyć trudności i opanować umiejętności niezbędne do prawidłowej wymowy i sprawnej komunikacji językowej. Konieczne jest regularne kontynuowanie ćwiczeń logopedycznych również poza zajęciami logopedycznymi, ponieważ wtedy utrwalamy i rozwijamy umiejętności, jakie dziecko nabyło podczas pracy z logopedą. Regularna praca nad wymową zwiększa szansę dziecka na szybsze i łatwiejsze rozwiązanie lub zminimalizowanie problemów z mową i komunikacją. Oto kilka wskazówek jak motywować dziecko do ćwiczeń: 1. Zadbaj o stałą porę wykonywania ćwiczeń. Ustalcie wspólnie czas na ćwiczenia logopedyczne. Najlepiej kojarzyć ćwiczenia z innymi codziennymi zajęciami, np. ćwiczymy zawsze po wieczornym myciu zębów. Dziecko łatwiej zaakceptuje konieczność wykonywania ćwiczeń logopedycznych, jeśli staną się one częścią codziennego rytuału. 2. Krócej ale częściej. Lepiej ćwiczyć krócej, ale kilka razy dziennie niż raz a długo. Wówczas ćwiczenia nie będą takie nużące, a nawyków prawidłowego mówienia dziecko będzie nabierało w sposób najbardziej zbliżony do naturalnych sytuacji. 3. Nauka przez zabawę. Przeplataj zabawę nauką. Poproś dziecko, aby powtarzało trudne słowa, kiedy koloruje lub bawi się czymś spokojnie, albo wykonujcie miny przed lustrem podczas codziennych czynności higienicznych. Świetną okazją do ćwiczeń logopedycznych jest gra planszowa, podczas której dziecko rzuca kostką, a następnie powtarza taką ilość słów ile wyrzuciło oczek. Zapomniane już przez nas „Bierki”, które dostarczają dzieciom dużo radości, są wspaniałą motywacją do powtarzania słów. Możemy również wykonać wraz z dzieckiem pomoce edukacyjne, które uprzyjemnią nabywanie umiejętności prawidłowego mówienia (np. gra planszowa). Ucząc przez zabawę sprawimy, że dziecko polubi ćwiczenia logopedyczne. 4. Nauka „przy okazji”. Wykorzystujmy każdą możliwą sytuację, aby "przemycić" kilka słówek, ćwiczeń buzi i języka lub ćwiczeń oddechowych. Ćwiczyć można w każdej sytuacji np. w sklepie, na spacerze, podczas rozmowy z dzieckiem, gdy idziemy do przedszkola lub kiedy z niego wracamy. 5. Ćwicz razem z dzieckiem. Nie wstydźmy się wykonywania śmiesznych min przed lustrem. Z pewnością dla dziecka będzie to świetna zabawa, zaś dla nas sposób, by zachęcić dziecko do ćwiczeń usprawniających narządy artykulacyjne. Pobawmy się z dzieckiem w zabawę „Czy dobrze mówię?” polegającą na wypowiadaniu w sposób prawidłowy i nieprawidłowy słów. Ile frajdy ma dziecko, gdy usłyszy od mamy czy taty słowo „safa” zamiast „szafa”. Natychmiast zwraca uwagę, że „tak się nie mówi” i chętnie prezentuje nam prawidłową wymowę. Pamiętajmy jednak, że dzieci uczą się przez naśladownictwo, więc jeśli jeden z rodziców ma wadę wymowy i nieprawidłowo realizuje np. głoskę „r” czy też międzyzębowo wymawia głoski „s, z, c, dz” postarajmy się, aby dziecko wykonywało ćwiczenia z osobą, która mówi wyraźnie, np. z drugim rodzicem, babcią, dziadkiem, ciocią. 6. Uświadamiaj dziecko, jakie efekty przyniosą wykonywane ćwiczenia. Dzieci będą rozumiały dlaczego tyle czasu muszą poświęcić na powtarzanie słów. Każdy przedszkolak przecież chce być rozumiany i mówić jak „starszak”. 7. Bądź cierpliwy i konsekwentny. Nie wolno wyśmiewać dziecka, jego wady ani braku postępów. Czasem mijają długie tygodnie zanim pojawią się pierwsze efekty terapii. Jeżeli konsekwentnie będziemy realizować ćwiczenia logopedyczne w domu z pewnością osiągniemy zamierzony sukces. 8. Dajmy dziecku czas. Każda bowiem nowa umiejętność potrzebuje czasu, aby się rozwinąć i utrwalić. Systematyczna praca i wytrwałość pozwolą osiągnąć cel jakim jest poprawna wymowa i sprawna komunikacja. 9. Kontaktujmy się z logopedą. Nie wstydźmy się zapytać o sposób wykonywania ćwiczeń. Dzięki otrzymanym wskazówkom unikniemy mimowolnych błędów podczas ich wykonywania. 10.Nagradzajmy dziecko za solidną pracę nad wymową. Chwalmy dziecko nawet za najmniejsze postępy – nic tak nie zmotywuje do dalszej pracy jak pochwały ze strony bliskich i ważnych dla niego osób. W trakcie ćwiczeń wystarczy krótkie i entuzjastycznie wypowiedziane: „Dobrze!”, „Świetnie!”, „Dobrze sobie radzisz!”, „Właśnie tak!”, „Super!” , „Pięknie!”. Tuż po ćwiczeniach podsumujmy krótko pracę dziecka: „Świetnie Ci dziś poszło!”, „Mówisz coraz wyraźniej!”. Możemy również wręczać dziecku naklejki, stawiać pieczątki. Po osiągnięciu jakiegoś etapu (np. po uzbieraniu określonej liczny naklejek, pieczątek) możemy "zafundować" dziecku wyjście do kina, na basen itp. Dziecko musi wiedzieć, że robi postępy. To sprawi, że chętniej będzie uczestniczyło w ćwiczeniach logopedycznych. 11.Unikaj zwrotu „ćwiczenia logopedyczne”. Jeżeli okaże się, że dziecko na zwrot „ćwiczenia logopedyczne” nie chce z nami współpracować, unikajmy go. Odczekajmy chwilę, a następnie zaprośmy dziecko do wspólnej „zabawy”, albo po prostu nazwijmy czynność, którą będziemy wykonywać: np. „Przygody Języczka-Wędrowniczka”. Powyższe wskazówki to dobry fundament do budowania motywacji. Pamiętajmy, że motywacja do ćwiczeń to coś, co raczej nie przyjdzie samo. Motywację trzeba cegiełka po cegiełce budować i wzmacniać. Miejmy na uwadze również fakt, iż nawet najchętniej współpracujące dziecko miewa czasem „przestoje” w rozwoju i swoje „kryzysy” związane z motywacją do ćwiczeń. Podejmijmy jednak wszelkich starań, by ten okres był jak najkrótszy. Czasami wystarczy, by dziecko zobaczyło naszą motywację do ćwiczeń logopedycznych w domu, by chętniej samo je wykonywało, a nawet przypominało o konieczności ich wykonywania.