Czujnik Halla – jako liniowy sensor położenia

Czujnik Halla – jako liniowy sensor położenia
„ L i n i o w y s e nsor Halla” pokazano na
rysunku 1 poniżej. „Geometria” czujnika pokazana na rys. 1 nie różni się od wcześniej pokazanego „przełącznika Halla”. Budowa pełnej
struktury jest jednak zdecydowanie różna. Dla
użytkownika ważna jest charakterystyka elementu. A ta, nie przypomina już charakterystyki
switcha. Rysunek 1 uwidacznia charakterystykę
liniową z zaznaczeniem czułości elementu, jako
nachylenia charakterystyki, napięcia wyjściowego względem indukcji przyłożonego pola
magnetycznego. Charakterystyka z rysunku 1,
choć liniowa, wykazuje przesunięcie względem
zera. „Zerowe pole”, nie daje na wyjściu zerowego napięcia. To efekt przemilczanego faktu,
iż liniowy czujnik Halla, to nie sam sensor, lecz
z wbudowanym układem scalonym przetwornika. Efekt Halla jest zjawiskiem fizycznym
w oparciu, o które element pracuje, natomiast
pełna charakterystyka, wraz z czułością i zakresem pomiarowym przetwornika, jest w dużej mierze efektem budowy scalonej struktury
układu. Elementy Halla wymagają napięcia
zasilania, i pracują zwykle w zakresie 3.8 do
24V.. 
napięcie
wyjściowe
Czułość:
∆V6
∆B
− V
o
B
pole
magnetyczne
+
−B
∆V6
∆B
VOQ
0
napięcie
spoczynkowe Vo,
gdy B=0
+B
rys. 1 wykorzystanie zjawiska Halla
do liniowej zmiany położenia
SERWIS ELEKTRONIKI
1