Wprowadzenie i formaty danych arkusza

Podstawy
Pole formuły
Pasek narzędzi: Formatowanie
Pasek narzędzi: Standardowy
Pasek menu
Przyciski okna aplikacji
Pasek tytułu
Przyciski okna skoroszytu
Nagłówki kolumn
Nagłówki
wierszy
Zakładki arkuszy
w skoroszycie
Paski przewijania
Arkusz kalkulacyjny
komórka o adresie: D8
danych:
Etykiety – tak określa się wpisywany tekst: tytuł tabeli, nagłówki kolumn
i wierszy. Jeżeli wpisywana etykieta jest dłuższa niż szerokość komórki, to
jej treść zostaje przedłużona na następną komórkę sprawiając wrażenie, że
jest ona zajęta. Jeżeli komórka obok nie jest wolna, to treść wpisywanej
etykiety wyda się pozornie skrócona, w ten sposób, że znaki nie
mieszczące się w obrębie bieżącej komórki nie zostaną wyświetlone.
Etykiety tekstowe są standardowo wyrównywane do lewej krawędzi
komórki.
Podstawy
Program Excel rozróżnia trzy typy
Liczby – są to wartości liczbowe wprowadzone do komórki. Część
całkowitą liczby od dziesiętnej należy oddzielać przecinkiem lub kropką z
klawiatury numerycznej. Jeśli zostanie wstawiona kropka z klawiatury
podstawowej, to wartość będzie potraktowana, jako tekst. Najprostszym
sposobem rozpoznania, czy dane są wprowadzone prawidłowo, jest
kontrolowanie sposobu wyrównywania. Liczby standardowo są
wyrównywane do prawej krawędzi komórki.
Przykłady formuł:
=5+10
=A1*A7
=(A35+A3)/B2^6
Specyficznym rodzajem formuł są funkcje. Funkcje składają się z nazwy
funkcji i podanych w nawiasie okrągłym parametrów funkcji.
Przykłady funkcji:
=SUMA(A1:D4)
=ŚREDNIA(A5,B6,C7)
Arkusz kalkulacyjny
Wzory (formuły) – składają się z jednego lub kilku adresów komórek lub
wartości oraz operatorów działań matematycznych, takich jak:
dodawanie: znak + (shift =)
● odejmowanie: znak ● mnożenie – znak * (Shift 8)
● dzielenie – znak /
● potęgowanie – znak ^ (Shift 6)
Aby program zrozumiał, iż do komórki wprowadzane jest działanie
matematyczne a nie tekst, każdą formułę należy poprzedzić znakiem =.
Zatwierdzenie wprowadzonych danych odbywa się automatycznie przy
przejściu do innej komórki.
Zmianę komórki aktywnej można zrealizować:
● klawiszami
kierunkowymi, zgodnie ze wskazywanym przez
kierunkiem,
● klawiszem Tab (przemieszczanie do następnej komórki w prawo),
● klawiszem Enter (uaktywnienie komórki w następnym wierszu),
● klikając inną komórkę myszką.
Podstawy
Wprowadzanie danych
nie
Modyfikację błędnie wprowadzonych danych można przeprowadzić
bezpośrednio w komórce, wprowadzając kursor tekstowy dwukrotnym
kliknięciem myszką lub uaktywnić komórkę i nacisnąć klawisz F2. Zmiany
można wprowadzać również w pasku formuły, ustawiając kursor jednym
kliknięciem. Do usuwania znaków można użyć klawisza Backspace lub
Delete w zależności od położenia kursora. Zmiany należy zatwierdzić
klawiszem Enter lub przyciskiem Wpis, rezygnację przyciskiem Anuluj lub
klawiszem Esc.
Arkusz kalkulacyjny
Kasowanie zawartości komórki wykonuje się zaznaczając ją jednym
kliknięciem, bądź ustawiając zaznaczenie klawiszami kursora i naciskając
klawisz Delete.
Przy pracy z Excel'em efekty działań myszką lub klawiszami zależą od
postaci kursora.
Gdzie się pojawia
w arkuszu
w prawym dolnym narożniku
(uchwycie) zaznaczonego
obszaru (lub komórki)
Do czego służy
do zaznaczania komórki lub
obszaru
do kopiowania z
"inteligentnym"
modyfikowaniem
● do generowania ciągów
●
przy obrzeżu zaznaczonego
obszaru (lub komórki)
do przemieszczania myszką
zaznaczonego obszaru
w pasku formuły i edycji
(nad arkuszem)
● po uruchomieniu edycji w
komórce (podwójne
kliknięcie lub klawisz F2)
do edycji czyli poprawiania
zawartości komórki
●
na kresce między
oznaczeniami kolumn
na kresce między
oznaczeniami wierszy
do zmiany szerokości kolumny
(przez ciągnięcie myszką)
● do autodopasowania kolumny
(przez podwójne kliknięcie)
●
do zmiany wysokości wiersza
(przez ciągnięcie myszką)
● do autodopasowania wiersza
(przez podwójne kliknięcie)
●
Arkusz kalkulacyjny
Kursor
Podstawy
Kursory określające rodzaje działań myszką
Podstawy
Adres komórki
Każde przecięcie się wiersza i kolumny w arkuszu stanowi oddzielną
komórkę, która posiada unikatowy adres składający się z nazwy kolumny i
numeru wiersza np. B10, AC214. Adres komórki jest widoczny w polu
nazwy okna Excela. Adresy komórek są używane przy tworzeniu formuł
oraz przy wskazywaniu komórek.
Adres bezwzględny komórki
W adresowaniu tym istotny jest konkretny adres komórki a nie jej położenie
względem innych danych. Aby komórkę oznaczyć adresem bezwzględnym
należy do adresu komórki wprowadzić dodatkowe oznaczenia w postaci
symbolu $ (dolara) np. $A$1. Takie adresowanie ma zastosowanie np.
wtedy gdy wartość jednej komórki odnosi się do kilku danych.
Adres mieszany komórki
Adres mieszany komórki jest połączeniem adresu bezwzględnego i
względnego. Stosuje się ją, gdy wartości mają się odnosić do konkretnej
kolumny lub wiersza. Jeżeli chodzi nam o wskazanie konkretnej kolumny
przykładowy adres będzie miał następującą postać $A1, a w przypadku
konkretnego wiersza przyjmie on postać A$1 .
Arkusz kalkulacyjny
Cenę towaru w złotych otrzymamy mnożąc cenę towaru w Euro (B4:B12)
przez kurs Euro (podany w komórce B1). Aby wszystkie wartości z
kolumny B pomnożyć przez tę jedną konkretną komórkę należy
zaadresować ją w postaci adresu bezwzględnego: formuła przyjmie
postać: =B5*$B$1. Taką postać bez żadnych zmian można kopiować.
W kolumnach B i C są serie danych, w kolumnie D chcemy otrzymać iloczyny
obu par serii. Aby tego dokonać do komórki C1 należy wpisać =B1*B2, tak
wpisaną formułę można skopiować na pozostałe komórki w kolumnie D. Jest to
możliwe właśnie dzięki temu ze program przy takim adresowaniu sprawdza tylko
relatywne położenie komórek z formuły względem siebie, dlatego po skopiowaniu
formuły w dół w kolejnej komórce zastosuje zmodyfikowaną wersje formuły w
postaci =B2*C2 itd.
Podstawy
Adres względny komórki
Adresowanie to jest stosowane przez program jako domyślne. Adresowanie to
wykorzystuje relatywne położenie komórek względem siebie a nie ich konkretne
adresy.
Arkusz kalkulacyjny
Adres wielu komórek
Adresowanie to przydaje się w przypadku funkcji obliczających wynik na
podstawie wartości w kilku komórkach. Najczęściej stosowaną funkcją jest
obliczanie sumy komórek. Adres zapisuje się w postaci adresów komórki
początkowej i końcowej zakresu, rozdzielonych dwukropkiem.
Żeby wyliczyć sumę wartości komórek w kolumnie C od wiersza 5 do 10 należy
wpisać w komórce =SUMA(C5:C10)
1. poszerzenie pierwszej kolumny (przeciągnij myszką granicę między
oznaczeniami kolumn lub kliknij podwójnie)
2. zawijanie tekstu w komórce - można stosować czasem zamiast
poszerzania kolumny - zwęż znowu tą poszerzoną kolumnę a potem
zaznacz komórki towarów i w menu Format - Komórki - Wyrównanie
zaznacz opcję "zawijaj tekst"
3. wpisz wzór dla kwoty: kliknij pod "Kwota" i wpisz znak równości a potem
kliknij liczbę 12,55 (aby do wzoru pobrać jej adres B2), wpisz znak
mnożenia czyli gwiazdkę i kliknij liczbę 234 (aby do wzoru pobrać jej adres
C2); otrzymany wzór zaakceptuj (zakończ) klawiszem ENTER
4. skopiuj wzór (z modyfikowaniem): ustaw kursor myszki w prawym
dolnym rogu komórki (aby otrzymać kursor + do kopiowania) i skopiuj wzór
do komórek poniżej ciągnąc myszką (z trzymanym lewym przyciskiem) przeanalizuj dlaczego wystąpił BŁĄD! (kropka czy przecinek w liczbach) i
popraw;
5. wstaw kolumnę "Nr" (kliknij oznaczenie kolumny, przed którą chcesz
wstawić i z menu Wstaw Kolumny)
6. wypełnij tą kolumnę przez wpisanie 1 i 2 a potem aby wygenerować
automatycznie dalsze liczby porządkowe – zaznacz (zamaluj) 1i2, ustaw
kursor myszki na prawym dolnym narożniku tego obszaru tak aby pojawił
się czarny krzyżyk i pociągnij w dół myszką.
7. sformatuj czcionki (wytłuszczenie i wyśrodkowanie nagłówków) oraz
wartości walutowe (złote) przy pomocy odpowiednich przycisków na
pasku narzędzi - pamiętaj aby najpierw zaznaczyć obszar, który ma być
formatowany
8. aby otrzymać podsumowanie kwot: ustaw kursor (kliknij) pod wartościami
kwot i użyj przycisku autosuma
9. zaznacz całą tabelkę i wybierz z menu formatowania krawędzie
zaznaczenie wszystkich krawędzi w tabeli
Ćwiczenie 1
Wpisz do komórek podane niżej zawartości, oddzielając (dla eksperymentu)
część ułamkową liczb - czasem przecinkiem a czasem kropką. Sprawdź jak
Excel rozróżni tak wpisywane liczby. Który zapis jest dobry? Do której strony
dosuwa EXCEL liczby a gdzie teksty?
Nie przejmuj się na razie, że dłuższy tekst zostanie obcięty. W ostatniej kolumnie
zostaw puste miejsca dla wartości.
Arkusz kalkulacyjny
Ćwiczenie 1 - Wprowadzanie danych (teksty, liczby wzory), kopiowanie i
przemieszczanie, formatowanie, autosuma.
Tekstowy
W tym formacie zawartość komórki jak traktowana
jak tekst i wyświetlana dokładnie tak, jak została
wpisana, nawet jeśli wpisane są liczby.
Specjalny
W tym formacie liczba jest wyświetlana jako kod pocztowy,
numer telefonu, numer PESEL lub numer NIP.
Niestandardowy
Ten format pozwala na modyfikowanie kopii istniejącego
kodu formatu liczbowego. Umożliwia to tworzenie
niestandardowych formatów liczbowych dodawanych do listy
kodów formatów liczbowych.
Format
liczbowy
walutowy
procentowy
Wygląd
0,5
0,50 zł
50,00%
data
30.12.1899
czas
12:00:00
naukowy
ułamkowy
5,00E-001
1/2
Formaty liczb
Arkusz kalkulacyjny
Ogólny
Jest to domyślny format liczbowy stosowany w programie Excel przy wpisywaniu
liczb. W większości przypadków liczby sformatowane przy jego użyciu są
wyświetlane w postaci wpisanej przez użytkownika. Jeśli jednak komórka nie jest
odpowiednio szeroka, aby można w niej było wyświetlić całą liczbę, format powoduje
zaokrąglanie liczb z miejscami dziesiętnymi. Format liczbowy ogólny powoduje
ponadto stosowanie zapisu naukowego (wykładniczego) dla dużych liczb.
Liczbowy
Ten format jest używany do wyświetlania liczb. Można określić żądaną liczbę
wyświetlanych miejsc dziesiętnych, użycie separatora tysięcy i sposób wyświetlania
liczb ujemnych.
Walutowy
Ten format jest używany do wartości pieniężnych i obejmuje domyślny symbol waluty
wyświetlany obok liczb. Można określić żądaną liczbę wyświetlanych miejsc
dziesiętnych, użycie separatora tysięcy i sposób wyświetlania liczb ujemnych.
Księgowy
Ten format jest również używany do wartości pieniężnych, ale symbole waluty i
miejsca dziesiętne są w nim wyrównane w kolumnie.
Data
W tym formacie liczby kolejne daty i godziny są wyświetlane jako wartości daty —
zgodnie z typem i ustawieniami regionalnymi określonymi przez użytkownika.
Czas
W tym formacie liczby kolejne daty i godziny wyświetlane są jako wartości czasu —
zgodnie z typem i ustawieniami regionalnymi (lokalizacją) określonymi przez
użytkownika.
Procentowy
W tym formacie wartości komórek są mnożone przez 100, a wynik jest wyświetlany z
symbolem procentu. Można określić żądaną liczbę wyświetlanych miejsc
dziesiętnych.
Ułamkowy
W tym formacie liczby są wyświetlane jako ułamek zgodnie z typem ułamka
określonym przez użytkownika.
Naukowy
Ten format umożliwia wyświetlanie liczb w notacji wykładniczej, przy czym część
liczby jest zastępowana przez E+n, gdzie liczba poprzedzająca symbol E
(oznaczający wykładnik) jest mnożona przez 10 do potęgi n. Na przykład w formacie
naukowym z dwoma miejscami dziesiętnymi liczba 12345678901 będzie
przedstawiona jako 1,23E+10, co oznacza 1,23 razy 10 do dziesiątej potęgi.
scalanie (łączenie) komórek
Pasek formatowania
wyśrodkowanie
wyrównanie do prawej
wyrównanie do lewej
podkreślanie
pochylanie
pogrubianie
zmiana rozmiaru
zmiana kształtu
waluta
procent
dodawanie miejsca dziesiętnego
odejmowanie miejsca dziesiętnego
rysowanie ramek
Arkusz kalkulacyjny
formatowanie
wartości
liczbowych