Podgląd

Transkrypt

Podgląd
WYPŁYŃ
NA GŁĘBIĘ
Gazetka parafialna
ul. Fr. Ryxa 35, 05-505 Prażmów, tel 227270595; parafia.prazmow.pl
Nr konta 87 800 2000 400 371 953 202 600 01
WNIEBOWSTĄPIENIE PAŃSKIE
17 maja
146’15
LITURGIA SŁOWA
Czytanie I: Dz 1, 1-11 * Ps 47 * Czytanie II: Ef 1,17-23
Ewangelia: Mk 16,15-20
Jezus
ukazawszy się Jedenastu powiedział do nich:
„Idźcie na cały świat i głoście Ewangelię wszelkiemu
stworzeniu! Kto uwierzy i przyjmie chrzest, będzie
zbawiony; a kto nie uwierzy, będzie potępiony. Tym
zaś, którzy uwierzą, te znaki towarzyszyć będą: w imię
moje złe duchy będą wyrzucać, nowymi językami
mówić będą; węże brać będą do rąk, i jeśliby co
zatrutego wypili, nie będzie im szkodzić. Na chorych
ręce kłaść będą, i ci odzyskają zdrowie”. Po rozmowie
z nimi Pan Jezus został wzięty do nieba i zasiadł po prawicy Boga. Oni zaś
poszli i głosili Ewangelię wszędzie, a Pan współdziałał z nimi i potwierdził
naukę znakami, które jej towarzyszyły. Oto słowo Pańskie.
ADRES OSTATECZNY - NIEBO
Pan Jezus powiedział do swych uczniów w wieczerniku, dzień przed
Męką, że jeszcze chwila a nie będą Go oglądać i znowu chwila a zobaczą Go. Te
słowa mają umocnić nadzieję uczniów, że czas jest na usługach prawdy
i ostatecznego zwycięstwa. Godziny samotności, cierpienia, upokorzenia, agonii
Pan Jezus nazywa chwilą, która szybko przeminie a potem nastanie czas triumfu
i zmartwychwstania. Na ogół szatan nie kusi nas przeciwko wierze. Nie namawia,
byśmy odrzucili główne prawdy wiary czy zmienili wyznanie. Kusiciel uderza
w naszą chrześcijańską nadzieję. Chwile trudów i doświadczeń przedstawia jako
niekończącą się wieczność. Dlatego człowiek, który traci nadzieję, przestaje
widzieć cel ostateczny. Czyż nie tak było w czasach komunizmu? System
totalitarny uderzał w nadzieję, aby człowieka zniewolić i podporządkować
obowiązującej ideologii.
Trzydzieści sześć lat temu, św. Jan Paweł II podczas swej pierwszej
pielgrzymki do Ojczyzny, odprawiał Mszę świętą na placu Zwycięstwa
w Warszawie. Sama nazwa placu stała się proroczą zapowiedzią ostatecznego
triumfu miłości i prawdy, które daje Jezus. Mówił wtedy błogosławiony papież:
„Kościół przyniósł Polsce Chrystusa - to znaczy klucz do rozumienia tej wielkiej
i podstawowej rzeczywistości, jaką jest człowiek. Człowieka bowiem nie można
do końca zrozumieć bez Chrystusa. A raczej: człowiek nie może siebie sam do
końca zrozumieć bez Chrystusa. Nie może zrozumieć, ani kim jest, ani jaka jest
jego właściwa godność, ani jakie jest jego powołanie i ostateczne przeznaczenie.
Nie może tego wszystkiego zrozumieć bez Chrystusa”.
W dzisiejszej Ewangelii Pan Jezus posyła uczniów na cały świat, aby
Dobra Nowina była głoszona wszelkiemu stworzeniu. „Wiara rodzi się z tego, co
się słyszy” (Rz 10,17) – mówi św. Paweł. Dlatego pierwszym narzędziem
ewangelizacji jest słowo. „Przez słowo Pana powstały niebiosa i wszystkie ich
zastępy przez tchnienie ust Jego” (Ps 33,6) – mówi natchniony psalmista. To
słowo, które przez wieki Starego Przymierza kształtowało wiarę
i przygotowywało Naród Wybrany na spełnienie obietnicy, zostało ostatecznie
wypowiedziane w tajemnicy Wcielenia. „Wielokrotnie i na różne sposoby
przemawiał niegdyś Bóg do ojców przez proroków, a w tych ostatecznych dniach
przemówił do nas przez Syna. Jego to ustanowił dziedzicem wszystkich rzeczy,
przez Niego też stworzył wszechświat. Ten Syn, który jest odblaskiem Jego
chwały i odbiciem Jego istoty, podtrzymuje wszystko słowem swej potęgi,
a dokonawszy oczyszczenia z grzechów, zasiadł po prawicy Majestatu na
wysokościach” (Hbr 1,1-4) W tym krótkim fragmencie list do Hebrajczyków
streszcza historię zbawienia od stworzenia do wniebowstąpienia. Przed grzechem
pierworodnym człowiek w pierwotnym stanie szczęścia mieszkał w niebie –
w domu Ojca. Po grzechu stał się mieszkańcem ziemi, która również została
skażona skutkami grzechu i przypominała pustynię rodzącą oset i cierń. Chrystus
zamieszkał pośród nas na tym „łez padole”, aby przez śmierć, zmartwychwstanie
i wniebowstąpienie otworzyć nam drogę powrotu do domu Ojca.
Tu, na ziemi, często posługujemy się adresem zamieszkania. Pan Jezus
w czasie ziemskiego życia miał róże adresy: Betlejem, Egipt, Nazaret. A gdy
rozpoczął publiczną działalność można Go było spotkać w różnych miejscach:
Kana Galilejska, Kafarnaum, Betania, Jerycho, Jezioro Genezaret, góra Tabor,
Jerozolima… Ale ostatecznym adresem, który nam dzisiaj Jezus ukazuje jest
niebo. To jest cel ostateczny naszej ziemskiej pielgrzymki. Święci i błogosławieni,
mieszkańcy nieba, tu na ziemi mieli różne adresy. Św. Maksymilian –
Niepokalanów, święty Jan Paweł II przez wiele lat – ul. Franciszkańska 3
w Krakowie; sługa Boży ks. Kard Stefan Wyszyński – ul. Miodowa 17/19
2
w Warszawie. Teraz, po ziemskiej pielgrzymce, doszli do celu ostatecznego. Jaki
jest adres zbawionych? Można określić go w sposób następujący: Królestwo
Niebieskie, Nowe Jeruzalem, Plac Wszystkich Świętych, Dom Ojca.
Pan Jezus, odchodząc z tego świata do Domu Ojca, daje swoim
apostołom i nam wszystkim ostatnią wskazówkę: „Idźcie więc i nauczajcie
wszystkie narody, udzielając im chrztu w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego”.
Dziesięć dni później, w dniu Zesłania Ducha Świętego, Moc z Wysoka wypełniła
serca uczniów. Wieczernik, zamknięty z obawy przed prześladowcami, zostały
szeroko otwarty. Apostołowie rozpoczęli spełnianie nakazu, który otrzymali od
Pana i rozeszli się na świat, by głosić Ewangelię wszelkiemu stworzeniu. A co
zaskakujące – ten misyjny dynamizm młodego Kościoła nie był spowodowany
jakąś strategią duszpasterską lecz prześladowaniami, które zmuszały ich do częstej
zmiany miejsca zamieszkania. Od początku swego istnienia Kościół niesie światu
przesłanie, że każdy adres na tej ziemi jest tymczasowy. Jesteśmy tutaj – jak
mówił św. Augustyn – pielgrzymami doczesności.
Słyszałem kiedyś opowiadanie o pewnym przedwojennym lekarzu,
który wypełniał swą misję z prawdziwym powołaniem. Przyjmował wielu
biedaków, którzy nie mieli pieniędzy na leczenie. W jego kamienicy na parterze
znajdowała się apteka, z której prowadziły schody do jego gabinetu na piętrze.
Gdy przyjmował pacjentów przy wejściu, widniała tablica: „Doktor Antoni
Ruczaj przyjmuje na górze”. Przyszedł wreszcie jego czas i zszedł z tego świata.
Na pogrzebie był niezliczony tłum wdzięcznych pacjentów. Ktoś z biedaków
zabrał z apteki tabliczkę i umieścił ją na grobie pod krzyżem: „Doktor Antoni
Ruczaj przyjmuje na górze”. Dla wielu był to znak nadziei, że ich ukochany
dobroczyńca czeka na nich na samej górze, w Domu Ojca.
„Wszechmogący Boże, Wniebowstąpienie Twojego Syna jest
wywyższeniem ludzkiej natury, spraw, abyśmy pełni świętej radości składali
Tobie dziękczynienie, i utwierdź naszą nadzieję, że my, członkowie Mistycznego
Ciała Chrystusa, połączymy się z Nim w chwale”. Amen. x. Proboszcz
PIERWSZA KOMUNIA ŚWIĘTA W NASZEJ PARAFII
Podczas
Chrztu świętego kapłan wypowiada imię dziecka i mówi: „Ja
ciebie chrzczę w imię Ojca i Syna i Ducha Świętego”. W tym miejscu
liturgia nie przewiduje odpowiedzi „Amen”. Bowiem to dziecko ma swym
życiem powiedzieć „Amen”, to znaczy: „TAK, ja w to wierzę”. Gdy tuż
przed udzieleniem Komunii kapłan, trzymając Hostię, mówi „Ciało
Chrystusa” – wówczas każdy za siebie odpowiada: „Amen”. To jest
najkrótsze wyznanie wiary i potwierdzenie łaski Chrztu. Dzisiaj swoją
wiarę w Chrystusa Eucharystycznego wyznały następujące dzieci:
Bilska Alicja
Adaszewska Gabriela
Choroś Damian
Domagalska Natalia
Kapała Filip
Gąsiorowska Weronika
3
Kołdyński Konstanty
Kostarska Zuzanna
Kruk Jagoda
Kurzydłowska Lena
Michalska Nikola
Nawotnik Norbert
Pawlak Julia
Purschel Monika
Radomska Oliwia
R o g u s J u l ia
Stelmach Karolina
Szadurska Wiktoria
Szymaniak Dariusz
Warych Oliwia
Zielińska Dominika
Żelechowicz Natalia
Życki Ernest
Borowska Patrycja
Adamkiewicz Julia
Osełka Zuzanna
Korpalska Patrycja
Kwil Katarzyna
Łukasiak Dawid
Łukasiewicz Agnieszka
Matulka Julia
Nosowicz Wiktoria
Ołdakowski Antoni
Ołdakowski Jan
Opałka Kacper
Pakuła Julia
Podnajmer Remigiusz
Postek Kamil
Tokaj Aleksandra
Utracki Michał
Wielgat Mateusz
Wyrzykowski Piotr
Zawisza Filip
Zegarzewska Natalia
Życki Ksawery
Z OGŁOSZEŃ
15
 Nabożeństwo majowe o godz. 17 .
 Przez cały ten tydzień dzieci klas II, które przystąpiły do I Komunii




Świętej będą przeżywać swój Biały Tydzień.
W czwartek o godz. 1900 spotkanie dla kandydatów do Bierzmowania
grupy starszej.
Przeżywamy Nowennę do Ducha Świętego, przygotowując nasze serca na
umocnienie Mocą z wysoka. Każdy z nas potrzebuje Pocieszyciela, który
nieustannie ożywia i uświęca naszą wiarę. Od czterech lat w wigilię
Zielonych Świąt organizujemy w naszej parafii wieczór czuwania
i modlitwy. Zapraszam wszystkich w najbliższą sobotę do naszego kościoła
na godz. 1900. Będą modlitwy, śpiewy, katechezy. Zakończymy czuwanie
Eucharystią o godz. 2030. Młodzież przygotowująca się do Bierzmowania
grupy starszej i młodszej uczestniczy obowiązkowo w tym wydarzeniu.
Dzisiaj zbieraliśmy ofiary na przyszłoroczne Światowe Dni
Młodzieży. W każdej parafii (również w naszej) będziemy gościć
młodzież z różnych stron świata. Przy wyjściu z kościoła są wyłożone
ulotki dotyczące tego wydarzenia.
Z naszej wspólnoty parafialnej odeszła do Pana Ś.P. Danuta
KLIMCZAK (lat 85), która pochodziła z Mirowic. Pogrzeb odbył się
w środę. Wieczny odpoczynek… 4