Przyjmować dary Ducha Świętego

25. maja 2014r.
-5-
Nr 21/263
25. maja 2014r.
-6-
Nr 21/263
Opowiadanie pt. Ścieżka
Pewna dziewczynka żyła sobie kiedyś bardzo szczęśliwie razem ze
swoim tatusiem i mamusią. Jednak z powodu podłej zemsty ludzi została porwana. Ubrani w długie płaszcze, pojawili się oni pewnego dnia, na drodze
prowadzącej do szkoły i uprowadzili dziecko.
Gnając co sił na swoich czarnych koniach, gdy byli już bardzo daleko od wioski, skręcili na drogę prowadzącą w stronę lasu. Panowała w nim nieprzenikniona ciemność, która na zawsze pochłaniała nieostrożnych, zapuszczających
się w las bez przewodnika. Porywaczom zależało bardzo, aby móc tam zgubić
dziewczynkę.
Dziecko płakało ze strachu. Powtarzało, a właściwie wykrzykiwało na cały
głos modlitwy, których nauczyła je mama: „Zdrowaś Maryjo, łaski pełna...”.
Dotarli wreszcie do miejsca, w którym las był już tak gęsty, że prawie niemożliwy do przejścia. Tam porzucili dziewczynkę.
Biedactwo przykucnęło pod wielkim drzewem i nie przestając zanosić się płaczem, kontynuowało swoje modlitwy: „Zdrowaś Maryjo, łaski pełna...”.
Nagle, tuż obok nóg dziewczynki wyrosła wyjątkowej piękności róża, o płatkach tak delikatnych, jak pieszczota. Trochę dalej od niej, również w bardzo
widocznym miejscu, pomiędzy trawą a liśćmi wyrosła jeszcze jedna, a za nią
jeszcze jedna i jeszcze jedna. ... Wszystkie razem tworzyły ścieżynkę, która
prowadziła przez las. Dziewczynka zaczęła poruszać się od jednej róży do
drugiej, najpierw bardzo powoli, a następnie coraz szybciej i szybciej. Nie minęło wiele czasu, kiedy znalazła się na skraju lasu, gdzie czekali na nią mama
i tata. Oni również zauważyli ścieżkę wyznaczaną im przez róże i podążyli na
jej poszukiwanie.
W tej drodze pomagało im również nieustanne odmawianie „Zdrowaś Maryjo”. To właśnie one, wszystkie wypowiadane „Zdrowaś Maryjo”, przemieniały się w ścieżkę róż, które znów doprowadziły ich do siebie.
Św. Jan Paweł II o rodzinie
„Stwarzając człowieka „mężczyzną i niewiastą”. Bóg obdarza godnością osobową w równej mierze mężczyznę i kobietę, ubogacając ich w niezbywalne
prawa i odpowiedzialne zadania właściwe osobie ludzkiej” (FC 22).
Tu i ówdzie słyszymy, że religia nie dowartościowuje, a nawet
upokarza kobietę. Gdy przyjrzymy się Biblii to widzimy, że już samo
stworzenie ukazuje głęboką prawdę o godności kobiety. Gdy dodamy fakt, że Zmartwychwstały ukazał się najpierw kobietom, a św. Paweł pisze, że „nie ma już mężczyzny i kobiety”, to widzimy jasno,
że chrześcijaństwo sprzyja kobiecości.
Przyjmować
dary Ducha Świętego
„Imię Ducha Świętego, nadane Mu
przez Jezusa brzmi: „Paraklet”, tzn.
Pocieszyciel (Obrońca).
Imię to oznacza Jego funkcję w stosunku do człowieka. Duch Święty jest
osobowym darem Boga dla ludzi.
Skutkiem przyjęcia tego daru są liczne dobrodziejstwa, wśród których wymienia się siedem darów Ducha Świętego: mądrość, rozum,
umiejętność, rada, męstwo, poboŜność i bojaźń BoŜa.. Są to raczej
tchnienia Ducha, które uczymy się chwytać w Ŝagle duszy. Dla naszej duchowej nawigacji są one niezwykle cenne”.
Osoby, które wczoraj
przyjęły S. Bierzmowania:
Dyga Paulina
Ficek Karolina
Heda Aleksander
Jendrusch Małgorzata
Komander Michaela
Kowolik Anna
Linder Alwin
Nowak Piotr
Pojasek Sara
Świerc Aneta
Wicher Dawid
Witek Mateusz
Wyszkowski Artur
śydak Konstancja
Wszystkim
dziewczętom
i chłopcom z naszej parafii, którzy
24. maja 2014 roku w kościele
pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa w Gogolinie przyjęli Sakrament Bierzmowania z rąk Ks. Bpa
Rudolfa Pierskały, składam serdeczne życzenia, Niech każdy i każda z was czuje w sobie, w swoim
życiu, w każdej chwili i każdej sytuacji, obecność Ducha Świętego,
który uświęca, osłania i prowadzi
drogą zbawienia, drogą radości,
pokoju i świętości. Niech wyznawanie wiary w Jezusa Zmartwychwstałego będzie dla was powodem
do chluby, a Parafia w GogolinieKarłubcu niech ma z Was pożytek.
Ks. prob. Stanisław Kołodziej.