WYKORZYSTANIE TRENINGU ZASTĘPOWANIA AGRESJI (ART) W
Transkrypt
WYKORZYSTANIE TRENINGU ZASTĘPOWANIA AGRESJI (ART) W
WYKORZYSTANIE TRENINGU ZASTĘPOWANIA AGRESJI (ART) W PRACY TERAPEUTYCZNEJ Z GRUPĄ. Każdy etap edukacji jest dla uczniów swoistym wyzwaniem. Zmiana szkoły to nie tylko zmiana budynku, w którym spędza się znaczną część dnia. Pojawiają się także inni nauczyciele i ich wymagania. Następuje przede wszystkim jednak zmiana środowiska rówieśniczego. Wydaje się, że najtrudniejsze jest przejście ze szkoły podstawowej do gimnazjum. Nakłada się to bowiem na znaczne zmiany rozwojowe następujące w tym okresie. Każdy uczeń chciałby zostać zauważony, doceniony przez kolegów i zaakceptowany. Nie wszyscy posiadają jednak odpowiednie cechy i umiejętności, które umożliwiają im osiągnięcie tego celu w akceptowany sposób. Nieprawidłowe zachowania uczniów wydają się być dość powszechne w szkołach, szczególnie na poziomie gimnazjalnym. Agresja i arogancja uczniów prowadzą do wielu trudnych sytuacji. Taki sposób funkcjonowania prowadzi do nawarstwiania się u nich problemów wychowawczych i dydaktycznych. Uniemożliwia to odnoszenie sukcesów zarówno w obszarze społecznym, jak i edukacyjnym, także w dorosłości. W większości takich sytuacji uczniom brak także należytego wsparcia ze strony rodziców. Dorośli nie dbają wystarczająco o rozwój dzieci, o ich wychowanie i naukę. Często nie podejmują wysiłku mimo, iż otrzymują pomoc i mają świadomość, że spowoduj to jeszcze większe kłopoty. Bez dostatecznego oparcia ich dzieciom o wiele trudniej poradzić sobie z wymaganiami, jakie stawia szkoła. Nieprzestrzeganie przez uczniów zasad panujących w szkole wymaga także od nauczycieli większego wysiłku wkładanego w swoją pracę. W trudnych sytuacjach nauczyciel musi wykazać się znacznymi umiejętnościami wychowawczymi i skupić się na konkretnych uczniach. Tracą na tym z pewnością ci, którzy przestrzegają norm i także potrzebują uwagi dorosłego. Z uwagi na tak daleko idące konsekwencje warto podejmować wiele działań zmierzających do poprawy sytuacji takich uczniów. Jedną z możliwości jest objęcie nastolatków Treningiem Zastępowania Agresji. Od 2008r prowadzę takie treningu w szkołach objętych pomocą poradni, w której pracuję. W styczniu 2012r. odbyłam kolejne spotkanie z pedagogami szkoły, która zgłosiła zapotrzebowanie na przeprowadzenie Treningu Zastępowania Agresji (ART). Przedstawiłam dokładne cele Treningu i metody pracy z uczniami oraz konieczne ograniczenia liczebności grupy. Ustaliłyśmy kryteria, według których kwalifikowani będą uczniowie na zajęcia. Do zajęć zakwalifikowano 10 uczniów (8 chłopców i 2 dziewczynki). Pedagodzy i wychowawcy poszczególnych uczniów wypełnili Kwestionariusze Obserwacji Umiejętności Społecznych ich uczniów, dzięki którym mogłam szczegółowo zaplanować zajęcia. Uczestnikami Treningu Zastępowania Agresji w II semestrze roku szkolnego 2012/2013 zostali uczniowie klas I jednego z lubińskich gimnazjów, którzy w I semestrze otrzymali ocenę naganną z zachowania. Uczniowie ci to przede wszystkim osoby, które starają się osiągnąć wyżej wymienione cele w jedyny znany sobie, ale nieakceptowany przez ogół sposób. Na podstawie informacji uzyskanych od pedagogów szkolnych oraz rodziców uczniów można było stwierdzić, iż osobom tym brakuje dostatecznych kompetencji społecznych, dzięki którym mogliby oni prawidłowo funkcjonować w grupie. W trakcie procesu wychowania w domu i w szkole nie nabyli oni odpowiednich umiejętności pozwalających im realizować wymagania stawiane przez rodziców i nauczycieli. Są więc agresywni, konfliktowi. Przemocą starają się zdobyć w klasie i szkole władzę. Ignorując, a czasem prowokując nauczycieli chcą pokazać rówieśnikom swoją siłę i przewagę nad dorosłymi. Z różnych względów nie mogąc spełnić oczekiwań, które im się stawia, prezentują postawę wrogą wobec nich. Większość uczniów zakwalifikowanych na trening to osoby, które miały już wcześniej trudności z przystosowaniem się do norm i zasad panujących w szkole. Były to osoby diagnozowane z tego powodu w Poradni Psychologiczno- Pedagogicznej. Proponowano pomoc im i ich rodzicom. Nikt z nich nie podjął systematycznej pracy terapeutycznej. Powodem obniżonej oceny była przede wszystkim agresja wobec rówieśników, zakłócanie toku lekcji, aroganckie zachowania wobec nauczycieli, nagminne łamanie regulaminu szkoły. Uczniowie ci systematycznie uczęszczali do szkoły. Był to warunek, który zwiększał prawdopodobieństwo ich udziału w treningu, który miał się odbywać po lekcjach, na terenie szkoły. Pomocą zostali objęci także rodzice tych uczniów. Podjęcie przeze mnie zaplanowanych i systematycznie realizowanych działań, które wpływałyby na kształtowanie umiejętności społecznych, miał umożliwić zmiany w postępowaniu uczniów. Udział uczniów w Treningu Zastępowania Agresji powinien wpłynąć na rozszerzenie się ich kompetencji w zakresie radzenia sobie w sytuacjach społecznych, wyrażania swojej złości w sposób nieagresywny, a także na zwiększenie ich świadomości w zakresie wartości moralnych i możliwości ich realizacji. W lutym 2012r. zorganizowałam spotkanie z rodzicami uczniów przyjętych do grupy ART. Rodzicom przedstawiłam dokładne cele i metody pracy w trakcie Treningu. Omówiłam zasady tej metody terapeutycznej. Przedstawiłam podstawowe założenia pracy poznawczobehawioralnej z dzieckiem. Zachęcałam ich także do wykorzystywania tego sposobu pracy w domu (dotyczyło to szczególnie stosowania wzmocnień pozytywnych). Ustaliliśmy terminy kolejnych spotkań. Przed rozpoczęciem zajęć rodzice i nauczyciele wypełnili Kwestionariusze Obserwacji Umiejętności Społecznych dotyczących dzieci zakwalifikowanych na trening, dzięki którym mogłam szczegółowo zaplanować zajęcia. Kwestionariusze Umiejętności Społecznych wypełnili także uczestnicy treningu podczas pierwszego spotkania. Wszyscy uczniowie i ich rodzice wyrazili zgodę na udział w zajęciach poprzez podpisanie kontraktu. Warunkiem ukończenia Treningu było systematyczne uczestnictwo (maksymalnie 3 nieobecności) i aktywna praca (zebranych 50 punktów treningowych). Zajęcia trwały od marca do czerwca. W tym czasie przeprowadziłam 15 spotkań z uczniami, w trakcie których poszerzałam ich umiejętności i kompetencje społeczne. Trening ukończyło 6 uczniów. Czterech zostało wykreślonych z grupy ART po przekroczeniu limitu nieobecności. Trening Zastępowania Agresji składał się z trzech elementów, które realizowałam w równym zakresie godzin: • Treningu Umiejętności Społecznych – 5 spotkań poświęciłam na uczenie umiejętności, które na podstawie kwestionariuszy wypełnionych przez pedagogów, nauczycieli, rodziców i uczniów zostały zdiagnozowane jako deficytowe. Wykorzystywana przeze mnie metoda terapeutyczna opiera się na 4 krokach (pokaż, zrób, omów, przećwicz). Nauka każdej umiejętności rozpoczynała się od modelownia przeze mnie doskonałego wykonania danej sprawności w konkretnych okolicznościach. Następnie wszyscy uczniowie po kolei demonstrowali wymyślone przez siebie sytuacje przed grupą. Odgrywali role, dzięki którym nabywali poszczególne umiejętności. Każda sytuacja była omawiana i komentowana przeze mnie i pozostałych uczestników. Dokładna obserwacja potrzebna do wyrażenia swojej opinii sprawiała, iż nauka odbywała się nie tylko podczas bezpośredniego trenowania, ale także podczas przyglądania się. Następnie każdy ćwiczący otrzymywał zadanie polegające na wykorzystaniu nowo nabytej umiejętności poza grupą. Miało to na celu zwiększenie transferu i podtrzymanie tej zdolności poza warunkami treningowymi. W trakcie zajęć przećwiczono Proszenie o pomoc, Reagowanie na zaczepki, Reagowanie na namawianie i Radzenie sobie z oskarżeniem. • Treningu Kontroli Złości – 5 spotkań poświęciłam na naukę kontroli złości. W części tej pracowałam nad zmniejszeniem wzbudzania złości u uczniów oraz nad dostarczeniem im środków samokontroli w sytuacji wybuchu złości. Wyjaśniłam mechanizm powstawania złości, która powstaje w wyniku naszej subiektywnej oceny sytuacji (wyzwalacz zewnętrzny + wyzwalacz wewnętrzny → sygnały złości, które mogą pobudzają do zachowań agresywnych). Omówiłam elementy pozwalające na jej kontrolę (reduktory, • monity i samonagradzanie). Pokazałam, w jaki sposób ja kontroluję własną złość. Uczniowie odgrywali sytuacje, w trakcie których radzili sobie z tą silną emocją. Otrzymywali wzmocnienia pozytywne ode mnie i wszystkich uczestników. Zachęcałam ich także do wykorzystania tej umiejętności poza zajęciami. Treningu Wnioskowania Moralnego – 5 spotkań poświęciłam na dyskutowanie dylematów moralnych. Na podstawie diagnozy wartości panujących w tej konkretnej grupie konstruowałam historie, które wymagały poświęcenia jednej z nich. Dzięki przeprowadzanym dyskusjom uczniowie mogli doskonalić procedurę podejmowania optymalnych decyzji w trudnych sytuacjach. Rozważali, co warto zrobić, a czego nie robić. Doświadczali niejednoznaczności i konfrontowali się z potencjalnymi wyborami. 27 czerwca odbyło się uroczyste zakończenie Treningu z udziałem przedstawicieli szkoły, rodziców i uczniów. W jego trakcie wręczyłam uczniom Świadectwa ukończenia Treningu Zastępowania Agresji, a rodzicom Listy Gratulacyjne. Efekty oddziaływań terapeutycznych oceniane były między innymi poprzez powtórne wypełnienie przez uczestników Kwestionariusza Umiejętności Społecznych oraz przez ich rodziców oraz nauczycieli Kwestionariusze Obserwacji Umiejętności Społecznych. Na podstawie wypełnionych kwestionariuszy można stwierdzić, iż dzięki uczestniczeniu w Treningu wzrosła częstotliwość posługiwania się umiejętnościami trenowanymi w czasie zajęć. W wypełnionych kwestionariuszach rodzice i uczniowie wskazali umiejętność Proszenie o pomoc jako deficytową. Po ukończeniu Treningu wśród rodziców 4 osoby zauważyły zmiany w częstotliwości posługiwania się tą umiejętnością (odpowiedzi czasami, często lub zawsze). Takie same wyniki otrzymano w samoocenie uczniów: 4 osoby zauważyły zmiany w częstotliwości posługiwania się tą umiejętnością (odpowiedzi czasami, często lub zawsze), 2 osoby nie zaobserwowały zmian w tym zakresie. Wszystkie badane grupy (rodzice, nauczyciele i uczniowie) wskazały umiejętność Reagowanie na zaczepki jako deficytową. Zdolność ta została w pełni opanowana przez uczniów, a jej wykorzystanie zostało zauważone przez rodziców i nauczycieli. Po ukończeniu Treningu wszyscy rodzice i uczniowie zauważyli zmiany w częstotliwości posługiwania się tą umiejętnością (odpowiedzi czasami, często lub zawsze). Nauczyciele natomiast zmianę taką zauważyli u 4 osób. Rodzice, nauczyciele i uczniowie wskazały umiejętność Reagowanie na namawianie jako deficytową. Po ukończeniu Treningu zarówno rodzice, jak i nauczyciele zauważyli zmiany w częstotliwości posługiwania się tą umiejętnością (odpowiedzi czasami, często lub zawsze) u połowy chłopców. Wśród uczniów 4 osoby zauważyły zmiany w częstotliwości posługiwania się tą umiejętnością (odpowiedzi czasami, często lub zawsze), 2 osoby nie zaobserwowały zmian w tym zakresie. Oznacza to, że umiejętność ta została opanowana przez 50% uczestników. Może to świadczyć o niskiej motywacji uczniów do jej wykorzystania bądź o złożoności sytuacji, w której powinna być ona użyta. Umiejętność Radzenie sobie z oskarżeniem jako deficytową wskazały wszystkie badane grupy (rodzice, nauczyciele i uczniowie). Po zakończeniu Treningu poziom opanowania umiejętności został odmiennie oceniony przez każdą z badanych grup. Wszyscy rodzice zauważyli zmiany u swoich dzieci w częstotliwości posługiwania się tą umiejętnością (odpowiedzi czasami, często lub zawsze). Nauczyciele dostrzegli takie zmiany u większości uczniów. Natomiast tylko połowa uczestników dostrzegła u siebie zmiany w tym zakresie. Wydaje się, iż była to najsłabiej opanowana umiejętność Prawdopodobnie przyczyną tego stanu rzeczy jest fakt, iż jako jedyna z trenowanych wykorzystywana jest głównie w relacji z osobami dorosłymi. Być może uczniowie w kontakcie z osobami dorosłymi, szczególnie nauczycielami, czują się stroną słabszą i niezależnie od wykorzystywanych umiejętności w sytuacji oskarżaniaprzegraną. Informacje dotyczące funkcjonowania uczniów w szkole w trakcie i po ukończeniu treningu są także dość optymistyczne. W II semestrze spośród uczniów, którzy ukończyli Trening Zastępowania Agresji żaden nie otrzymał oceny nagannej z zachowania. Zachowanie czterech z nich oceniono było na nieodpowiednie, a dwóch na poprawnie. Wszyscy uczniowie otrzymali promocję do następnej klasy. Dwóch uczniów i ich rodzice podjęli pracę terapeutyczną w celu zwiększenia prawdopodobieństwa odnoszenia sukcesów społecznych i edukacyjnych. Umiejętności nabyte w trakcie zajęć ART umożliwiają uczniom radzenie sobie w sytuacjach trudnych bez używania agresji oraz kontrolowanie złości. Dzięki temu zmniejsza się liczba zachowań, za które do tej pory otrzymywali negatywne uwagi od nauczycieli.