D - Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego Gdańsk

Sygn. akt I C 1417/15
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 22 stycznia 2016 r.
Sąd Rejonowy Gdańsk – Północ w Gdańsku I Wydział Cywilny
w składzie :
Przewodniczący : SSR Michał Jank
Protokolant: staż. Agnieszka Benert - Branicka
po rozpoznaniu w dniu 8 stycznia 2016 r. w Gdańsku, na rozprawie
sprawy z powództwa Wspólnoty Mieszkaniowej przy ul. (...) w G.
przeciwko L. M.
o zapłatę
I. umarza postępowanie co do żądania zapłaty kwoty 393,75 zł wraz z ustawowymi odsetkami od tej kwoty od dnia
4 lutego 2015 r. do dnia zapłaty;
II. zasądza od pozwanego L. M. na rzecz powoda Wspólnoty Mieszkaniowej przy ul. (...) w G. kwotę (...)zł (dwa tysiące
dziewięćset osiemdziesiąt dwa złote 88/100) wraz z ustawowymi odsetkami od tej kwoty od dnia 15 kwietnia 2015
r. do dnia 31 grudnia 2015 r. oraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od tej kwoty od dnia 1 stycznia 2016 r. do
dnia zapłaty,
III. oddala powództwo w pozostałym zakresie;
IV. zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę(...) (dziewięćset siedemdziesiąt dwa złote 18/100) tytułem zwrotu
kosztów postępowania.
I C 1417/15
UZASADNIENIE
Powódka Wspólnota Mieszkaniowa przy ul. (...) w G. wniosła o zasądzenie od pozwanego L. M. kwoty(...) zł wraz z
ustawowymi odsetkami od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty, a także o zasądzenie kosztów postępowania.
W uzasadnieniu wskazała, iż pozwany – członek wspólnoty mieszkaniowej zalega z wpłatami na poczet pokrycia
kosztów utrzymania lokalu oraz z zapłatą za dostarczone media. (...) w okresie czerwiec 2012 r. - marzec 2015 wyniosła
(...)(opłaty eksploatacyjne) oraz (...) zł (fundusz remontowy).
Pozwany wniósł o oddalenie powództwa.
W uzasadnieniu wskazał, iż dokonuje systematycznych wpłąt należności na rzecz powoda. Zakwestionował wysokość
zadłużenia, wskazał, iż powód winien uwzględnić w swoich wyliczeniach obowiązek partycypowania w kosztach
usunięcia wad, któ®e wystąpiły w jego lokalu. Zakwestionował, jakoby otrzymywał zawiadomienia o podwyżkach
opłat. Podnosił, iż powód nie wyjaśnił nigdy sposoby obliczenia należności pozwanego.
Sąd ustalił następujący stan faktyczny:
Pozwany L. M. jest członkiem powodowej Wspólnoty Mieszkaniowej przy ul. (...) (...) w G..
/okoliczność bezsporna/
Jako właściciel lokalu jest on zobowiązany do uiszczania Wspólnocie wpłat na poczet funduszu eksploatacyjnego,
funduszu remontowego, należności za dostarczoną wodę, za odprowadzanie ścieków, za wywóz śmieci, za centralne
ogrzewanie oraz za telewizję kablową.
Na fundusz eksploatacyjny składają się wszystkie koszty niezbędne do prawidłowego funkcjonowania nieruchomości
wspólnej tj. np. koszty energii zużytej w części wspólnej, koszty ubezpieczenia budynku, podatków, wynagrodzenie
zarządcy, koszty sporządzania, niezbędnych przeglądów itp. Fundusz remontowy służy finansowaniu ewentualnych
remontów nieruchomości wspólnej.
/okoliczności bezsporne/
Pozwany zobowiązany był do uiszczania należności względem Wspólnoty do 10 dnia każdego miesiąca
/okoliczność bezsporna/
Należność główna pozwanego względem powoda z tytułu kosztów zarządu w okresie od czerwca 2012 r. do marca 2015
r. wynosiły następująco:
Okres
Należność za dany
okres (w zł)
Wpłata
(w zł)
Zadłużenie
nadpłata
(w zł)
Czerwiec 2012
364,29
360
- 4,19
Lipiec 2012
364,29
360
- 4,19
Sierpień 2012
364,29
0
- 364,29
Wrzesień 2012
364,29
360
- 4,19
Październik 2012
364,29
360
- 4,19
Listopad 2012
364,29
360
- 4,19
Grudzień 2012
364,29
350
- 4,19
Styczeń 2013
365,69
360
0,31
Luty 2013
365,69
0
- 365,99
/
Uwagi
Marzec 2013
1310,80*
400
- 910,80
Kwiecień 2013
365,69
400
34,31
Maj 2013
365,69
400
34,31
Czerwiec 2013
403,64
400
- 3,64
Lipiec 2013
409,63
400
- 9,63
Sierpień 2013
600,43*
400
- 200,43
Wrzesień 2013
409,63
400
- 9,63
Październik 2013
441,43
400
- 41,43
Listopad 2013
441,43
400
- 41,43
Grudzień 2013
441,43
400
- 41,43
Styczeń 2014
441,43
400
- 41,43
Luty 2014
441,43
400
- 41,43
Marzec 2014
916,34*
400
- 516,34
Kwiecień 2014
350,26
400
49,74
Maj 2014
350,26
400
49,74
Czerwiec 2014
570,75*
400
- 170,75
(*obejmuje
także
rozliczenie mediów
– 945,11)
(*obejmuje
rozliczenie mediów 190,80)
(*
obejmuje
rozliczenie mediów
– 474,91)
(*obejmuje
rozliczenie mediów
– 220,49)
Lipiec 2014
369,79
400
30,21
Sierpień 2014
591,92*
400
- 191,92
Wrzesień 2014
367,37
400
32,63
Październik 2014
614,16*
400
- 214,16
Listopad 2014
516,25
550
33,75
Grudzień 2014
516,25
550
33,75
Styczeń 2015
567,74*
550
- 17,74
Luty 2015
586,86
550
- 36,86
Marzec 2015
586,86
550
- 36,86
suma
(*obejmuje
rozliczenie mediów
– 224,55
(*obejmuje
rozliczenie mediów
– 97,91)
(*obejmuje
rozliczenie mediów
– nadpłata 19,12)
(...),88
Uwaga:
1) w kolumnie (...) oznaczono wszystkie wpłaty pozwanego według dat ich dokonywania z uwzględnieniem na poczet
jakich należności zostały on zaliczone
2) w kolumnie (...) określano stan zadłużenia na koniec danego miesiąca.
/dowód: potwierdzenia wpłat – k. 61-84; rozliczenie należności pozwanego – k. 95-97; plany gospodarcze – k. 13;
uchwały – k. 14; zawiadomienia o wysokościach opłąt – k. 18-19/
Zaległość w opłatach pozwanego z tytułu funduszu remontowego za okres czerwiec 2012 – marzec 2015 wynosiła (...)
zł Kwota ta została uiszczona w dniu 10 sierpnia 2015 r.
/okoliczności bezsporne/
Pismem z dnia 4 lutego 2015 r. powód wezwał pozwanego do zapłaty (...),96 tytułem zaległości w opłatach
eksploatacyjnych oraz kwoty (...) zł tytułem zaległości w opłatach na fundusz remontowy zł w terminie 7 dni od
otrzymania wezwania
/dowód: wezwanie do zapłaty z 4.02.2016 r. wraz z potwierdzeniem odbioru – k. 20/
Sąd zważył, co następuje:
Stan faktyczny w sprawie jest w znacznej części niesporny. Pozwany nie kwestionował swojej
legitymacji biernej. Strony nie wiodły również sporu co do wysokości dokonanych przez pozwanego wpłat oraz
terminów, w jakich wpłaty te były dokonywane.
Pozwany przedstawił szereg potwierdzeń wpłat, które Sąd uznał za wiarygodne jako niekwestionowane. Istotne jest,
iż powód przy obliczaniu kwoty dochodzonej pozwem uwzględnił wszystkie przedstawione przez pozwanego dowody
wpłat, przy czym wątpliwości Sądu wzbudził sposób, w jaki powód zaliczał dokonane wpłaty.
Powództwo zasługiwało na uwzględnienie w znacznej części.
Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 24.06.1994 r. o własności lokali (Dz. U z 2000 Nr 80 poz. 903 ze zm.) ) na
pokrycie kosztów zarządu właściciele lokali uiszczają zaliczki w formie bieżących opłat, płatne z góry do dnia 10
każdego miesiąca.
Z treści tego artykułu wynika obowiązek uczestniczenia właściciela lokalu w pokrywaniu kosztów związanych z
utrzymaniem nieruchomości wspólnej. Obejmuje on wszystkie koszty związane z utrzymaniem nieruchomości
wspólnej w stanie niepogorszonym , nie odnosi się natomiast do kosztów związanych z utrzymaniem lokalu
stanowiącego przedmiot prawa własności przysługującego członkowi wspólnoty. W obowiązku wynikającym z treści
tego artykułu nie mieszczą się więc koszty dostaw mediów do lokalu (centralne ogrzewanie, woda, odprowadzanie
ścieków oraz wywóz śmieci) Legitymacja czynna Wspólnoty do domagania się zapłaty tych kwot wynika z faktu
ich poniesienia przez Wspólnotę z jej własnych środków. Po poniesieniu tych kosztów wspólnota jest uprawniona
do domagania się zwrot tej kwoty przez właściciela lokalu. Poprzez nieuiszczenie opłat za media właściciel lokalu
wyrządza wspólnocie szkodę, którą jest zobowiązany naprawić. Przepis art. 13 wskazuje na obowiązek ponoszenia
przez właściciela kosztów utrzymania lokalu, natomiast art. 14 i 15 wskazują na obowiązek uczestniczenia w kosztach
zarządu nieruchomością wspólna. Z analizy tych przepisów wynika, iż na koszty te składają się wydatki ściśle związane
z nieruchomością wspólną. Istotne jest, iż przepis art. 15 określa termin uiszczania zaliczek tylko w odniesieniu do
kosztów zarządu nieruchomością wspólną, termin nie odnosi się natomiast do kosztów związanych z utrzymaniem
samego lokalu, w tym kosztów dostarczania mediów.
W pierwszej kolejności wskazać należy, iż Sąd związany był zakreślonym przez powoda przedziałem czasowym,
którego dotyczyło żądanie pozwu t. czerwiec 2012 – marzec 2015 r. Istotna w sprawie była więc wysokość zadłużenia
powstałego w tym właśnie czasie. Z tego też powodu Sąd nie uwzględnił przy ustalaniu wysokości zadłużenia
pozwanego uwidocznionej na zestawieniach zaległości (za czerwiec 2012 r) kwoty (...) zł, która to kwota, jak wskazał
pełnomocnik powoda dotyczy zaległości za wcześniejszy okres niż dochodzony pozwem.
Dokonując ustaleń co do wysokości zadłużenia Sąd miał też na uwadze, iż pozwany dokonując wpłat wskazywał, na
jaką należność dokonuje wpłaty. Przez pierwsze miesiące, których dotyczy pozew, powód wskazywał jednoznacznie
miesiąc, za który uiszcza opłatę. Począwszy od marca 2013 r. w tytułach przelewu wskazywał iż wpłata następuje
na poczet „bieżącej eksploatacji”. Zdaniem Sądu, przy tak określonych tytułach przelewu, powód nie miał prawnej
możliwości zaliczania wpłat na poczet jakiejkolwiek innej należności niż bieżąca tj. tej, która powstała w miesiącu, w
którym następowała wpłata. Intencje pozwanego dokonującego wpłat były jednoznaczne, skoro wpłaty następowały
stosunkowo regularnie, co miesiąc. Potoczne rozumienie słowa „bieżąca” oznacza aktualna, teraźniejsza’ nie zaś ta,
która powstała w bliżej nieokreślonej przeszłości.
Nie było podstaw do zastosowania dyspozycji art. 451 kc, skoro odnosi się on do sytuacji, w której pozwany ma klika
długów tego samego rodzaju; w przedmiotowej sprawie pozwany miał jeden dług wynikający z jednego stosunku
prawnego . Nawet gdyby przyjąć, iż należność za każdy miesiąc stanowi odrębny dług, to zgodnie z § 1 art. 451 kc
pozwany mógł wskazać, który dług chce zaspokoić; mógł więc wskazać, na poczet należności z którego miesiąca
dokonuje wpłaty.
Pozwany kwestionował wysokość należności, jednakże nie przedstawił on żadnych konkretnych argumentów
stwierdzających, iż wysokość jest niewłaściwie obliczona. Jego zarzuty nie zostały poparte żadnymi dowodami. Fakt,
iż na otrzymanych wezwaniach do zapłaty widniały różne kwoty nie oznacza, iż należność powoda jest nieprawidłowo
wyliczona. W sprawie niesporne jest bowiem, iż pozwany dokonywał wpłat na poczet kosztów zarządu nieruchomością
wspólną. Jego wpłaty według stanowiska powoda mogły być zaliczane na poczet wcześniejszych zaległości, co w efekcie
prowadziło do zmian w zakresie wysokości zadłużenia.
Sąd zanalizował wysokość kwot, którymi obciążano powoda i uznał, iż wysokość tych kwot znajduje odzwierciedlenie
w innych dokumentach takich jak powiadomienia o wysokościach opłat , czy tez planie gospodarczym powodowej
Wspólnoty. Wysokość tych opłat w znacznej części wynika ze stosownych uchwał powoda. Pozwany ostatecznie w toku
rozprawy stwierdził, iż nie kwestionuje wysokości należności z tytułu dostawy energii, nie kwestionował tez treści i
ważności podjętych uchwał.
Za bezzasadny Sąd uznał zarzut pozwanego, iż przy ustaleniu wysokości jego zadłużenia należy wziąć pod uwagę
konieczność przeprowadzenia prac remontowych w jego lokalu. Pozwany w tym zakresie nie sformułował żadnego
konkretnego zarzutu o charakterze procesowym czy tez materialnym. Nadto koszt usunięcia ewentualnych wad w
lokalu pozwanego nie obciąża Wspólnoty Mieszkaniowej. Nie została także udowodniona wysokość ewentualnego
roszczenia wobec powoda.
Odnośnie otrzymywania powiadomień o wysokości opłat na koszty zarządu, Sąd uznał, iż okoliczność ta nie ma
znaczenia dla niniejszej sprawy. Obowiązek uiszczania tych należności wynika z samej ustawy. Powód nie domaga się
odsetek od nieterminowo uregulowanych należności, zaś pozwany nie kwestionował, iż otrzymał wezwania do zapłaty
zanim sprawa wniesiona została do Sądu.
Sąd zasądził odsetki od kwoty (...),(...) (należność główna) zgodnie z żądaniem pozwu na podstawie art. 455 kc oraz 481
kc biorąc pod uwagę fakt, iż pozwanego wezwano do zapłaty pismem z 4 lutego 2015 r. Sąd uwzględnił również zmianę
w przepisach kodeksu cywilnego obowiązującą od 1 stycznia 2016 r. w zakresie odsetek ustawowych za opóźnienie.
Z uwagi na powyższe na mocy wskazanych powyżej przepisów orzeczono jak w pkt II i III wyroku.
W pkt I wyroku Sąd częściowo umorzył postępowanie na mocy art. 203 kpc i 355 k.p.c.
Rozstrzygając o kosztach procesu Sąd orzekł na mocy art. 108 § 1 k.p.c., art 98 k.p.c., 99 k.p.c. oraz § 2, § 4 ust. 1 i § 6 pkt
4 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28.09.2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz
ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu
(Dz. U. Nr 163 poz. 1349 ze zm.) zgodnie z zasadą stosunkowego rozdzielenie kosztów przyjmując iż powód wygrał
sprawę w 66 %. Koszty poniesione przez powoda wyniosły łącznie(...) (w tym (...) z wynagrodzenie pełnomocnika,(...)–
opłata od pozwu), Uwzględniając stopień, w jakim powód wygrał sprawę Sąd uznał, iż powodowi należy się zwrot
kwoty (...) zł.