Integracyjna Rola Muzyki

Transkrypt

Integracyjna Rola Muzyki
Integracyjna Rola
Muzyki
Muzyka wpływa na
wszechstronny rozwój, pomaga w
całkowitym ukształtowaniu się
postaw, zachowań i odczuć dziecka.
Pomaga przezwyciężyć przeszkody w
życiu, podnosi na duchu, gdy jest
ciężko, przynosi ukojenie, ulgę,
pomaga wrócić do harmonii
wewnętrznej.
Kontakt z muzyką
rozpoczyna się w momencie
narodzin. Tam, gdzie śpiewa się
wiele kołysanek, istnieją sprzyjające
warunki do rozwoju zdolności
muzycznych.
Dzieci w młodszym wieku
szkolnym noszą w sobie muzykę
spontaniczną, czują potrzebę
śpiewania, tańczenia, grania na
instrumentach. Dzięki
różnorodności form pracy każde
może czynnie uczestniczyć w
zajęciach oraz wykazać się tym, co
najlepiej potrafi. Dzieci śpiewają,
muzykują, tworzą i odczuwają
przyjemność z percepcji muzyki.
Muzyka pozwala wejrzeć w
siebie, oddziałuje na wiele
zmysłów: wzroku, słuchu, dotyku.
Jest też motorem do rozwoju innych
dziedzin sztuki.
Muzyka poprzez swoją treść
emocjonalną skłania do częstych
kontaktów z tą dziedziną sztuki.
Przeżycia emocjonalne związane z
percepcją i wykonywaniem zadań
muzycznych mają wyraźny wpływ
na rozwój psychiczny dzieci.
Ponieważ percepcja muzyki jest
najważniejszym celem wychowania
muzycznego, należy szukać różnych
dróg i metod rozbudzenia
wrażliwości muzycznej dzieci.
Przeżycia muzyczne mają
wpływ na kształtowanie się
moralnych postaw. Wzruszenie
wywołane muzyką czyni dziecko
podatniejszym na wpływy
wychowawcze. Treści jakie niesie
muzyka, przede wszystkim w swojej
warstwie dźwiękowej, ale i w
towarzyszących piosence tekstach,
kształtują poglądy młodych
słuchaczy na istotne wartości w
kontaktach społecznych.
Koncentracja uwagi dziecka
na abstrakcji, jaką jest muzyka,
obserwacja przebiegów
dźwiękowych, pamiętanie
fragmentów, które już przebrzmiały,
porównywanie ich ze sobą – to
czynności umysłowe, które mają
znaczenie dla rozwoju
spostrzegawczości, uwagi, pamięci i
sprawności operacji myślowych.
Szczególnie interesującą jest
integracja muzyki z edukacja
polonistyczną. Dotyczy to dykcji i
ortofonii. Poprzez właściwą
artykulację samogłosek i spółgłosek,
podział tekstów na sylaby, rytmiczną
recytacje tekstów ułatwiamy
dziecku naukę czytania,
wzbogacamy zdolność
zapamiętywania. Teksty piosenek
służą do wzbogacania słownika
dziecka. Muzyka może inspirować
twórczość literacką.
Istnieje również związek
muzyki z edukacją matematyczną.
Przejawia się on w kształtowaniu
pojęć liczbowych, posługiwaniu się
nazewnictwem matematycznym,
kształtowaniu poczucia czasu,
kierunku, wyobrażaniu figur z
geometrii płaskiej i przestrzennej.
Muzykę można połączyć z
edukacją techniczną, np. wykonanie
instrumentu muzycznego. Dzieci
wykorzystują puszki po napojach
wypełnione kaszą, grochem,
kubeczki po jogurtach.
Wykonywanie instrumentów
muzycznych wzbudza ciekawość
badawczą. Dziecko ucząc się grać na
instrumentach zdobywa konkretne
umiejętności. Nauka gry kształci
koordynację wzrokowo – słuchowo
– ruchową oraz zdolności manualne
potrzebne do nauki pisania.
Zwiększa się zdolność koncentracji i
podzielność uwagi. Gra na
instrumencie muzycznym jest dla
dziecka dużą przyjemnością i rozwija
jego muzykalność. Wyobrażenia
muzyczne mogą powstawać nie
tylko w trakcie śpiewania, we
współpracy z aparatem głosowym,
ale również podczas gry, a więc we
współpracy z aparatem ruchowym.
Muzykę łączy się z edukacją
plastyczną. Nauczyciele w pracy z
dziećmi wykorzystują tzw.
malowanie muzyki. Do interpretacji
plastycznej wybiera się zazwyczaj
muzykę, którą bez większych
kłopotów można „namalować”. Po
wysłuchaniu utworu muzycznego
dzieci wyrażają jego nastrój,
charakter, budowę poprzez różne
znaki plastyczne. Malowanie muzyki
jest również formą relaksacyjną.
Zajęcia muzyczne mają
duży wpływ na poznawanie
przyrody realizowane w edukacji
środowiskowej. Świat przyrody ze
względu na swoje bogactwo,
różnorodność i zmienność, stanowi
dla dzieci bogate źródło wrażeń,
przeżyć i aktywnego działania.
Muzyka zachęca do inspiracji
słownych na temat zjawisk przyrody,
do inspiracji ruchowych i
artykulacyjnych, poprzez
naśladowanie ruchów zwierząt i
ptaków, odgłosów przyrody.
Muzykę wykorzystuje się w
edukacji ruchowo – zdrowotnej. Na
co dzień dzieci słuchają muzyki,
która „bombarduje” ich uszy
głośnymi dźwiękami, doprowadza
do reakcji pobudzenia, agresji i
przemocy. Na zajęciach ruchowych
tworzy ład, staje się potężną siłą
oddziałującą na psychikę uczniów,
porządkuje czynności życiowe.
Muzyka i ruch łączą się w sposób
naturalny, pierwotny. Muzyka w
połączeniu z ruchem tanecznym to
jeszcze jeden sposób wykorzystania
jej na zajęciach „wychowania
fizycznego”. Taniec pozwala
dzieciom nieśmiałym, wrażliwym
zapomnieć o ich słabościach. Taniec
to nie tylko umiejętność kroków
tanecznych, to również znajomość
form towarzyskich: ukłonów,
proszenia do tańca, dziękowania,
przedstawiania się, witania,
podawania rąk itd. Taniec jest jedną
z najbardziej naturalnych form
aktywności, niosącą wiele korzyści.
Jest środkiem i celem kształtowania
kultury osobistej.
Muzyka w powiązaniu z
określonym ruchem (rytmicznym,
tanecznym) pełni, więc funkcje:
relaksacyjną, dyscyplinującą i
poznawczą. Jest doskonałym
środkiem pomocniczym przy
ćwiczeniach gimnastycznych.
Dobrze dobrana i zespolona z
ruchem działa na ćwiczeniach
ożywiająco.
Muzyka to siła, której
przeznaczeniem jest budzić i
kształtować drzemiącą w każdej
duszy dziecka tęsknotę za pięknem
oraz dążenia na wyższym poziomie
świadomości. Jest dziedziną procesu
wychowania i wielostronnego
uczenia się. Stanowi całokształt
oddziaływań, mających na celu
wykorzystanie wartości
estetycznych i artystycznych.
Tekst
pdst.”Nauczanie
Kształcenie
opracowany
na
początkowe.
zintegrowane.”
Wydawnictwo Pedagogiczne ZNP
,Kielce 2004