mgr inż. Tadeusz Prajsnar
Transkrypt
mgr inż. Tadeusz Prajsnar
Dr inż. Wojciech Szulc Podlesice, 19 marca 2010 r. Instytut Metalurgii Żelaza w Gliwicach Pan mgr inż. Tadeusz Prajsnar laureatem nagrody im. Mariana Schneidera w 2010 roku VI Seminarium Międzynarodowego Stowarzyszenia Ciągarskiego w Polsce 19 marzec 2010, Podlesice Laudacja Szanowne Panie i Szanowni Panowie Mam zaszczyt i przyjemność przedstawić Państwu sylwetkę i osiągnięcia zawodowe Pana magistra inżyniera Tadeusza Prajsnara. Pan Tadeusz Prajsnar urodził się w 1937 roku w Komborni w ziemi krośnieńskiej. Po ukończeniu szkoły podstawowej w Komborni w 1950 roku i liceum ogólnokształcącego w Krośnie w 1954 roku podjął studia na Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie, na Wydziale Metalurgicznym – specjalizacja metaloznawstwo i obróbka cieplna stali. Studia ukończył w 1959 roku obroną pracy pt.: Wpływ wodoru na własności mechaniczne stali. Zjawisko opóźnionego pękania”, uzyskując dyplom magistra inżyniera metalurga. W 1981 roku uzyskał specjalizację zawodową inżyniera pierwszego stopnia w zakresie ciągarstwa. Pracę rozpoczął w 1959 roku w Olkuskiej Fabryce Naczyń Emaliowanych jako kierownik Działu Konstrukcyjno-Technologicznego, a w 1961 roku został przeniesiony służbowo do Sosnowieckiej Fabryki Lin i Drutu, gdzie do 1964 roku pracował na stanowisku Zastępcy Dyrektora ds. Technicznych. W 1964 roku rozpoczął pracę w Instytucie Metalurgii Żelaza w Gliwicach gdzie zorganizował pracownię ciągarstwa, którą kierował przez 18 lat. W Instytucie pracował do roku 1989. Następnie przeszedł do sektora prywatnego: najpierw przez trzy lata pracował w spółce INTECHMAT, a od roku 1992 do 2002 roku w spółce KOMTECHMAT. W roku 2002 przeszedł na emeryturę,. 1 Osiągnięcia zawodowe Tadeusza Prajsnara są różnorodne. Okres pracy w przemyśle to głównie realizacja zadań technologicznych, zmierzających do uruchomiania produkcji nowych wyrobów, np. lin dla górnictwa czy drutów dla przemysłu gumowego. W okresie pracy w Instytucie wykonywał badania naukowe, realizował wdrożenia i ekspertyzy oraz prowadził szeroką działalność racjonalizatorska i wynalazcza. W trakcie 25 lat pracy w Instytucie Tadeusz Prajsnar zrealizował jako autor i współautor ponad 80 prac badawczo-rozwojowych, opublikował około 50 artykułów w czasopismach krajowych i zagranicznych, wygłosił ponad 40 referatów i odczytów na krajowych i zagranicznych konferencjach naukowych oraz zrealizował ponad 30 wdrożeń. Działalność naukowa Tadeusza Prajsnara dotyczyła głównie przeróbki plastycznej stali na zimno, zwłaszcza procesów ciągnienia drutów, prętów i rur, a także walcowania taśm i blach. Były to opracowania nowych wyrobów i technologii ich wytwarzania, nowoczesnych narzędzi i urządzeń do przeróbki plastycznej. Działalność racjonalizatorska i wynalazcza Tadeusza Prajsnara zaowocowała uzyskaniem ponad 70 patentów krajowych i ponad 30 patentów zagranicznych, z czego ponad 15 patentów zostało wdrożone. W wyniku działalności wynalazczej Tadeusza Prajsnara wraz z zespołem IMŻ zrealizowano 7 zagranicznych kontraktów licencyjnych (m.in. Niemcy, Belgia, Włochy, Japonia). Działalność wynalazcza Tadeusza Prajsnara skupiała się głównie na opracowywaniu nowych konstrukcji narzędzi oraz nowych sposobów wytwarzania niektórych wyrobów ciągnionych. Do najważniejszych osiągnięć na tym polu należą ciągadło ciśnieniowe oraz ciągadło obrotowe. Praca naukowa Tadeusza Prajsnara była wielokrotnie i różnorodnie doceniana i nagradzana. Do najważniejszych nagród i wyróżnień zaliczyć należy nagrodę państwową I-go stopnia w dziedzinie nauki, techniki i sztuki w zakresie metalurgii za „Opracowanie nowych konstrukcji ciągadeł ciśnieniowych i ich wdrożenie w przemyśle krajowym i za granicą” w 1978 roku oraz nagrodę zespołową Ministra Hutnictwa i Przemysłu Maszynowego za „Kompleksowe opracowanie technologii i uruchomienie produkcji specjalnie głęboko tłocznych blach o gwarantowanej anizotropii normalnej” w 1982 roku. 2 Tadeusz Prajsnar został również odznaczony za swą działalność zawodową odznaczeniami państwowymi: Srebrnym i Złotym Krzyżem Zasługi odpowiednio w latach 1972 i 1978 oraz Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski w 1986 roku. Działalność racjonalizatorska i wynalazcza Tadeusza Prajsnara została wielokrotnie nagradzana nagrodami i wyróżnieniami różnego stopnia, np. Zasłużony Racjonalizator Produkcji w 1973 roku, Mistrz Techniki w 1974 roku oraz Hutniczy Mistrz Racjonalizacji w 1980 roku. Tadeusz Prajsnar był czynnym i wybitnym rzeczoznawcą Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Przemysłu Hutniczego (SiTPH) oraz Stowarzyszenia Inżynierów Mechaników Polskich (SIMP). Tadeusz Prajsnar zasłużył się znacząco w rozwoju ciągarstwa w Polsce i za granicą. Jego osiągnięcia zawodowe świadczą o nieprzeciętnym umyśle i ogromnej pracowitości. Innowacyjny sposób myślenia pozwalał mu w sposób niekonwencjonalny rozwiązywać trudne zagadnienia. Dzisiejsze wyróżnienie można traktować jako ukoronowanie długiej, trudnej i owocnej zawodowej drogi inżynierskiej Tadeusza Prajsnara. Obaj laureaci, tj. Tadeusz Prajsnar i Edward Zgłobicki ściśle ze sobą współpracowali, a znaczna część dorobku jest efektem ich wspólnych działań. 3