Tajemnica Bożej Opatrzności

Konspekt katechezy do szkół ponadgimnazjalnych
TEMAT: TAJEMNICA BOŻEJ OPATRZNOŚCI.
Cel ogólny: Zapoznanie uczniów z pojęciem i właściwym rozumieniem Bożej Opatrzności.
Cele szczegółowe: Uczeń:
• poda dwa różne poglądy na temat działania Boga w świecie i wyjaśni je;
• wyjaśni, co to jest Boża Opatrzność;
• wskaże jakie konsekwencje w życiu człowieka rodzi wiara i zaufanie Bożej Opatrzności oraz do czego
prowadzi człowieka brak takiej wiary.
• wyjaśni, na czym polega współpraca z Bogiem w kształtowaniu własnego życia.
Metody i formy pracy: pogadanka, praca z tekstem, dyskusja.
Pomoce i środki dydaktyczne: fragment Kazania na górze z Ewangelii św. Mateusza o zbytnich troskach (Mt 6,25-34).
Czynności katechety, czynności uczniów, przebieg katechezy
Modlitwa na rozpoczęcie katechezy.
Metody i formy pracy
modlitwa
I.WPROWADZENIE
Podanie i zapis tematu.
Przypomnienie wiadomości z lekcji o stworzeniu świata i naukowych teoriach na temat początku
Wszechświata (Wielki wybuch).
Postawienie problemu: w świecie nauki przyjmuje się istnienie Boga jako Pierwszej Przyczyny, bez
której nie da się wyjaśnić początku i powstania Wszechświata. Istnieją jednak duże rozbieżności,
gdy zapytamy o to: Czy Bóg interesuje się nadal stworzonym przez siebie światem, czy też
pozostawił go samemu sobie?
II.ROZWINIĘCIE
Katecheta wskazuje, że odpowiedź na to pytanie ma daleko idące konsekwencje w naszym życiu.
Zachęca więc uczniów do uważnego przyjrzenia się temu problemowi. Zapisuje problem na tablicy:
Działanie Boga w świecie. Uczniowie zapisują w zeszycie treści z tablicy.
Następnie katecheta podaje dwa skrajne poglądy na postawione wcześniej pytanie.
- Bóg interesuje się światem i działa w nim
- Bóg nie interesuje się światem. Po stworzeniu zostawił go samemu sobie.
Kto ma rację? Jak jest naprawdę? Na początku uczniowie zapoznają się z fragmentem przypowieści
Jezusa o zbytnich troskach. Na podstawie tekstu mają wyciągnąć wniosek, że Bóg nie tylko
interesuje się światem, ale z ogromną troską czuwa nad każdym stworzeniem. Katecheta wyjaśnia,
że tę Bożą opiekę nazywamy Bożą Opatrznością. Następnie zachęca uczniów, aby wskazali, co daje
człowiekowi wiara w Bożą opiekę, jakie postawy w nim kształtuje?
Wnioski zapisujemy na tablicy i w zeszycie: Wiara w Bożą Opatrzność pozwala człowiekowi
z nadzieją patrzeć w przyszłość i nie załamać się w cierpieniu.
Teraz, w analogiczny sposób rozpatrujemy drugi pogląd: Bóg nie interesuje się światem (Deizm).
Katecheta zadaje pytanie: Jeśli Bóg nie interesuje się światem, to, co rządzi światem? Co kieruje
naszym życiem? Od kogo i od czego zależą losy ludzi i świata?
W dyskusji zostają wyprowadzone wnioski, że przyjmując deizm, zaczynamy wierzyć, że światem
i losem człowieka rządzi ślepy los, fatum lub przeznaczenie. Taki pogląd prowadzi człowieka do
poczucia bezsensu, lęku i braku nadziei. Hamuje w nim motywację do rozwoju i czynienia dobra.
Człowiek zaczyna wierzyć w przepowiednie, horoskopy, otwiera się na okultyzm. W tym świetle
ukazuje się głęboki sens naszej wiary i jej wpływu na życie i rozwój człowieka.
Katecheta stawia kolejny problem: Skoro przyjmujemy, że Bóg czuwa nad nami, to możemy nic nie
robić? Czy to zwalnia nas z podejmowania wysiłku własnego rozwoju? Od kogo zależy jakość
mojego życia – czy tylko od Boga?
W dyskusji z uczniami katecheta wskazuje na dar wolności, który zobowiązuje nas do współpracy z
Bogiem przez pracę nad sobą i troskę o innych. Jesteśmy odpowiedzialni za kształt i jakość swojego
życia.
III.ZAKOŃCZENIE
Podsumowując pracę i wypowiedzi uczniów, katecheta wskazuje, że:
- Wiara w Opatrzność Bożą uwalnia człowieka od myślenia fatalistycznego
- Jesteśmy zobowiązani do współpracy z Bogiem i odpowiedzialni za nasze życie i rozwój danych
nam przez Niego darów.
Modlitwa na zakończenie lekcji.
pogadanka
praca z tekstem
pogadanka
dyskusja
modlitwa
Opr. s. Urszula Antonina Żubrowska