Rozdział 5
Transkrypt
Rozdział 5
1 Prof. dr hab. inż. Andrzej Wac-Włodarczyk Lublin, 19.02.2016 Instytut Podstaw Elektrotechniki i Elektrotechnologii Wydział Elektrotechniki i Informatyki Politechnika Lubelska RECENZJA rozprawy doktorskiej mgr inż. Ewy Łada-Tondyry pt. Analiza zjawisk bioelektromagnetycznych u osób z implantami metalowymi wykonana na prośbę Rady Wydziału Elektrycznego Politechniki Częstochowskiej. 1. Wybór tytułu i tematu pracy Tematyka rozprawy doktorskiej powinna być zdefiniowana w jej tytule. W recenzowanej dysertacji zależność taka zachodzi, choć niepokój może budzić zbyt szerokie ujęcie pierwszej części tytułu. Zjawiska bioelektromagnetyczne mogą pojawiać się w bardzo wielu problemach interdyscyplinarnych w zakresie biologii i elektromagnetyzmu. W opiniowanej rozprawie obszar zjawisk bioelektromagnetycznych jest mocno zawężony i sprowadza się do zjawiska prądów wirowych w tkankach i obiektach metalowych. Temat rozprawy, określony jej realnym tytułem, wydaje się być ważny z punktu widzenia rozwoju metod terapii elektromagnetycznej z wszczepionymi implantami metalowymi. oraz coraz większej populacji osób Powstaje pytanie, czy implanty metalowe nie powodują w zetknięciu z polem elektromagnetycznym takich sytuacji, które mogą być niekorzystne dla ich nosiciela. W szczególności pytanie takie wiąże się z terapią polem elektromagnetycznym, gdzie wartości parametrów pola elektromagnetycznego dla celów terapeutycznych przekraczają (czasami znacznie) wartości dopuszczalne w normach dla środowiska. Uzyskanie odpowiedzi na te pytania jest niezwykle istotne dla personelu medycznego, a przede wszystkim dla fizjoterapeutów i oczywiście pacjentów. A zatem wybór tematu pracy dokonany został prawidłowo, zarówno z naukowego jak i aplikacyjnego punktu widzenia. 2 2. Cele i teza pracy Tezy, które formułuje Autorka rozprawy, są przedstawione prawidłowo wykazując w sposób wyrazisty, co ma być przedmiotem udowodnienia. Pierwsza z nich dotyczy oceny stanu fizycznego badanego problemu, druga zaś wnika w zakres uregulowań prawnoadministracyjnych. Taki układ tez jest bardzo korzystny albowiem w ten sposób Autorka rozprawy z tezy naukowej wyprowadza tezę aplikacyjną. A taki właśnie jest cel rozpraw doktorskich w obszarze nauk technicznych. Cele rozprawy napisane są zwięźle i klarownie oraz wskazują wyraźnie drogę, jaką ma przed sobą Autorka rozprawy w udowadnianiu postawionych tez. 3. Treść pracy Praca jest napisana na 133 stronach i podzielona jest na 7 rozdziałów, nie włączając wstępu, wniosków i obszernego spisu bibliograficznego. W wykazie literatury znajduje się 9 pozycji, których doktorantka jest współautorem. Biorąc pod uwagę krótki staż pracy Pani mgr Ewy Łada-Tondyry, dobrze to świadczy o Jej przygotowaniu badawczym. Większość cytowanych publikacji powstała po 2000 roku, co może przekonywać o aktualności tematyki rozprawy. Przed zasadniczą treścią Autorka zamieściła cele i tezy rozprawy (omówione już wyżej) oraz wstęp. We wstępie zostały krótko omówione podstawy teoretyczne omawianych zjawisk bioelektronagnetycznych, a także uzasadnienie wyboru tematu rozprawy. W rozdziale pierwszym przedstawiono podstawy oddziaływania pola elektromagnetycznego na struktury biologiczne. Autorka wskazują zarówno na zagrożenia, wynikające z tego oddziaływania, jak i na pozytywne aspekty, które realizowane są w terapii polem elektromagnetycznym. Ze względu na temat rozprawy wiele więcej miejsca poświęca opisowi terapii elektromagnetycznych, zarówno w ujęciu historycznym, jak i aktualnego stanu tego działu medycyny. Kolejna część pracy została poświęcona opisowi tych urządzeń medycznych, które wykorzystane będą w dalszej części rozprawy. Są to urządzenia do magnetostymulacji i magnetoterapii zjawisk fizycznych. W rozdziale trzecim Autorka wprowadza opis terapii elektromagnetycznej w obecności implantów metalowych. Wyraźną przewagę w tym rozdziale mają zagadnienia dotyczące implantów jako takich – Doktorantka dość szczegółowo omawia właściwości materiałowe 3 i mechaniczne implantów. Pod koniec rozdziału przedstawiony jest implant stawu kolanowego i w zasadzie opis tego implantu związany jest z całością rozprawy. W rozdziale czwartym przedstawione jest niezwykle ważne zagadnienie, a mianowicie zagadnienia normatywne pola elektromagnetycznego. Autorka dość precyzyjnie przedstawia tę tematykę, co jest o tyle istotne, że pozwala na umieszczenie w odpowiednim kontekście wartości parametrów pola elektromagnetycznego w konkretnych przypadkach terapii elektromagnetycznej. Następna część pracy zawiera opis metod numerycznej analizy pola elektromagnetycznego. Doktorantka dokonuje, na podstawie przeglądu literatury, oceny różnych narzędzi i wskazuje na metodę elementów skończonych, jako procedurę analizy jej modeli matematycznych. Omawia też wykorzystany przez siebie software Maxwell 3D. W rozdziale szóstym przytoczone są wyniki pomiarów i symulacji aplikatorów szpulowych, a więc takich, jakie zastosowane są do konstrukcji modelu matematycznego terapii elektromagnetycznej z implantem. Rozdział siódmy stanowi clou rozprawy – w nim Doktorantka przedstawia model matematyczny badanego zagadnienia, a także wyniki obliczeń numerycznych, będących podstawą do weryfikacji tez rozprawy doktorskiej. Autorka przedstawia szereg symulacji komputerowych dla różnych parametrów modelu matematycznego, badając w ten sposób ich wpływ na modelowaną terapię elektromagnetyczną. Już w tym rozdziale formułowane są pewne wnioski. Podsumowanie rozprawy jest dyskusją wyników oraz wnioski. W tej części swojej pracy Doktorantka podsumowała zarówno kwestię weryfikacji tez rozprawy, jak też sformułowała szereg wniosków praktycznych, wynikających z przeprowadzonych symulacji, a mających bezpośredni wpływ na praktykę medyczną. 4. Ogólna ocena rozprawy Rozprawa doktorska mgr inż. Ewy Łada-Tondyry jest dobrym przykładem połączenia rozważań o charakterze akademickim z aplikacją mającą zastosowanie praktyczne w jednej z technik terapeutycznych, a mianowicie magnetoterapii. Taki charakter pracy, jakkolwiek bardzo pozytywny, może budzić niepokoje związane z przełożeniem wyników badań technicznych na praktykę medyczną. Powstaje pytanie, na ile wyniki badań Doktorantki są podstawą do zmiany w procedurach medycznych, które mogą w sposób bezpośredni wpływać na zdrowie pacjenta. Mówiąc bardziej precyzyjnie, gdzie przebiega granica kompetencji obszaru inżynierii i medycyny. Oczekiwałbym komentarza Doktorantki w tej sprawie. 4 Konstrukcja opiniowanej rozprawy doktorskiej jest poprawna, aczkolwiek pewne zastrzeżenia recenzenta budzi rozłożenie akcentów w dysertacji. Dla przykładu, jak już wspomniane było w poprzednim punkcie opinii, zbyt wiele miejsca zostało poświęcone opisowi implantów i ich właściwości mechanicznych. Z drugiej strony odczuwa się niedosyt informacji na temat oddziaływania pola elektromagnetycznego na człowieka z implantem w środowisku. Zrozumiałe jest, że Autorka skupia się na analizie terapii elektromagnetycznej, gdyż tam problem ujawnia się w sposób ekstremalny, ale warto byłoby poznać ten aspekt od strony środowiska. Komentarz Autorki rozprawy w tym zakresie jest wielce pożądany. W pracy analizowany jest jeden rodzaj implantu. Można się zgodzić z Autorką rozprawy, że z punktu widzenia terapii elektromagnetycznej taki implant jest bardzo odpowiedni w analizie zjawiska. Powstaje jednak pytanie, czy wyniki przedstawionej dysertacji można transponować na inne implanty. Oczekuję od Doktorantki komentarza na temat rozszerzenia pola stosowalności wniosków. Z zastrzeżeniami podanymi w tym punkcie oraz w punkcie pierwszym, dotyczącym tytułu, uważam, że praca jest dobrze zredagowana, a jej całość stanowi ciąg metodycznie i logicznie poprawny. Napisana jest dobrym, komunikatywnym językiem, a pewne pomyłki i uchybienia edytorskie oraz redakcyjne, nie utrudniają zrozumienia prowadzonych wywodów. . 5. Uwagi szczegółowe Recenzowana rozprawa jest napisana językiem zrozumiałym, a szata graficzna zredagowana jest wyjątkowo starannie. Wprawdzie występują w pracy pewne wspomniane już usterki ale nie mają one znaczącego wpływu na klarowność przedstawionych treści. Przedstawione poniżej komentarze są uwagami porządkowymi i mają na celu wskazanie Doktorantce czego należy unikać w dalszej działalności publikacyjnej. A oto niektóre z zauważonych usterek: 1. Brakuje wykazu ważniejszych skrótów i oznaczeń; 2. Autorka używa zamiennie określenia mała i niska częstotliwość – warto na jedno z nich się zdecydować (w języku polskim przyjęło się używać niska częstotliwość, podobnie jak wysoka, a nie duża); 3. W Tabelach 7.1 i 7.2 przedstawione wartości wyrażone w [S/m] nie są miarą przewodności elektrycznej ale konduktywności czyli przewodności właściwej. 5 Przytoczone wyżej uwagi, jak i te wyszczególnione w poprzednim punkcie, nie zmieniają w żaden sposób mojej pozytywnej opinii o rozprawie oraz o umiejętnościach prowadzenia pracy badawczej jej Autorki Pani magister inżynier Ewy Łada-Tondyry. 6. Wniosek końcowy Przedstawione uwagi krytyczne mogą stanowić podstawę do dyskusji – jestem przekonany, że Doktorantka uzasadni swoją wizje pracy w trakcie jej obrony. Stwierdzam, że rozprawa doktorska Pani magister inżynier Ewy Łada-Tondyry porusza niezwykle ważną tematykę i wykazuje, iż Doktorantka posiadła umiejętności badacza, pozwalające na prowadzenie samodzielnej pracy naukowej, do czego w świecie akademickim upoważnia posiadanie stopnia naukowego doktora. Oświadczam, że przedłożona mi do zaopiniowania praca doktorska spełnia wymagania stawiane takim rozprawom przez odnośne przepisy i wnoszę o dopuszczenie jej do publicznej obrony.