2. prof. zw. dr hab. Karol Kukuła
Transkrypt
2. prof. zw. dr hab. Karol Kukuła
Prof. zw. dr hab. Karol Kukuła Kraków 15.03.2016 Uniwersytet Rolniczy im. H. Kołłątaja w Krakowie Katedra Statystyki i Ekonometrii Recenzja rozprawy doktorskiej mgr Moniki Pradziadowicz nt. „ Ocena wybranych uwarunkowań wdrażania i realizacji programu rolnośrodowiskowego w Polsce na przykładzie województwa zachodniopomorskiego”, napisanej pod kierunkiem dr hab. inż. Bartosza Mickiewicza, prof. Zachodniopomorskiego Uniwersytetu Technologicznego w Szczecinie. Przystępując do wydania opinii o rozprawie doktorskiej, która stanowi jeden z elementów decyzji o nadaniu stopnia doktora nauk ekonomicznych, będę brał pod uwagę trzy kryteria, które warunkują ostateczną ocenę. Pierwsze z nich dotyczy rangi naukowej wybranego przez Doktorantkę tematu. Drugie wiąże się z realizacją przyjętych na wstępie celów oraz z weryfikacją postawionych hipotez badawczych. Trzecim kryterium jest ocena nowości występujących w pracy. Chodzi o novum w zakresie teorii przedmiotu bądź też o pojawienie się ciekawych, dotąd nie publikowanych wyników badań empirycznych. Ocena realizacji kryterium pierwszego wypada zdecydowanie na korzyść doktorantki. Wybór tematu poruszający problematykę wdrażania oraz stosowania programu rolnośrodowiskowego w województwie zachodniopomorskim, uważam za ważny i praktycznie uzasadniony. Zagadnienia ochrony środowiska rolniczego są od dawna przedmiotem zainteresowania władz UE (od 1992 roku). W tym celu wprowadzono instrumenty, które mają na celu uczynić produkcję rolniczą przyjazną środowisku. Do instrumentów tych zaliczyć należy programy rolnośrodowiskowe. Autorka w swej pracy bada, w jaki sposób wprowadza się i realizuje programy w wybranych gospodarstwach województwa zachodniopomorskiego w latach 2007-2013. Konstruuje obszerną ankietę, której wyniki poddaje opracowaniu statystycznemu (badanie dynamiki oraz współzależności). Na podstawie tych wyników ocenia wpływ programu rolnośrodowiskowego na rozwój obszarów wiejskich województwa oraz określa przydatność poszczególnych pakietów z programu rolnośrodowiskowego pod kątem spełnianych przez nie funkcji. Proponuje również pewne modyfikacje pakietów programu rolnośrodowiskowego z myślą o ich przyszłościowym, lepszym dostosowaniu do warunków lokalnych. Przechodząc do wartościowania rozprawy według drugiego z przedstawionych na wstępie kryteriów stwierdzam, iż główny cel, jaki postawiła przed sobą Doktorantka, tj poznanie ekonomiczno – społecznych i środowiskowych uwarunkowań wdrażania oraz wyników realizacji programu rolnośrodowiskowego w województwie zachodniopomorskim z próbą charakterystyki jego zmian w latach 2007 – 2013, został w pełni osiągnięty. Rozprawa ma w całości charakter pracy empirycznej opartej w głównej mierze na przeprowadzonej ankiecie wśród prowadzących wybrane gospodarstwa, uczestniczące w programie rolnośrodowiskowym badanego województwa. Kwestionariusz ankiety zawiera 56 pytań w większości o charakterze zamkniętym. W województwie zachodniopomorskim programem rolnośrodowiskowym w 2013 roku objęto 6003 gospodarstwa rolne. Z tej puli wylosowano co 12 gospodarstwo co dawało liczbę 500 gospodarstw. Badania ankietowe przeprowadził zespół pracowników Zachodniopomorskiego Ośrodka Doradztwa Rolniczego w Barzkowicach. Łącznie uzyskano zwrot 492 poprawnie 2 wypełnionych ankiet, które stanowiły bazę badawczą. Liczba uzyskanych kwestionariuszy ankiet stanowiła ok. 8,2% całkowitej liczby uczestników programu, co jak się wydaje jest wystarczającą liczebnością próbki. Pewną wątpliwość budzi sama procedura losowania. Doktorantka nie podaje, czy zachowano zasadę proporcjonalności losowania w powiatach. Otóż większej liczbie uczestników programu w danym powiecie winna odpowiadać większa relatywnie liczba wytypowanych do badania gospodarstw. Autorka rozprawy stawia na początku trzy hipotezy badawcze, które stara się wynikami swych badań potwierdzić bądź zaprzeczyć. Pierwsza z nich dotyczy kwestii czy wdrażanie i realizacja programu rolnośrodowiskowego przynosi rolnikom korzyści ekonomiczne. Ponadto czy przychód uzyskany z tytułu uczestnictwa w programie przewyższa koszty wynikające z realizacji wybranego pakietu? Na podstawie uzyskanych wyników, potwierdzonych testowaniem, na oba te pytania uzyskuje odpowiedź twierdzącą. Realizacja programu rolnośrodowiskowego przynosi rolnikom korzyści w postaci wzrostu dochodowości ich gospodarstw, co stwarza możliwości rozpoczęcia nowych inwestycji. Druga hipoteza określa stopień ważności udziału rolników w programie rolnośrodowiskowym ze względów społecznych. Dodatkowo, względnie stałe źródła dochodów pozwalają na zabezpieczenie bytu materialnego rodzin w dłuższej perspektywie a więc mogą zapewnić bezpieczeństwo socjalne. Również i ta hipoteza została potwierdzona. Udział rolników w omawianym programie jest ważny ze względów społecznych. Dzięki jego wdrażaniu i realizacji możliwym staje się podniesienie świadomości środowiskowej wśród społeczności wiejskiej. Udział rolników w tym programie zapewnia wzrost jakości życia i przyczynia się do likwidacji bezrobocia ukrytego. Trzecia z wymienionych hipotez również została zweryfikowana pozytywnie. Badania Doktorantki potwierdziły, że program wpływa w 3 rolnośrodowiskowy wpływa w sposób istotny na poprawę stanu środowiska naturalnego obszarów wiejskich. Tu odnotowano ciekawe postulaty rolników. W ich opinii działania na rzecz środowiska wiejskiego winny obejmować polepszenie gospodarki odpadami, poprawę infrastruktury wsi, poprawę stanu świadomości ekologicznej mieszkańców wsi poprzez organizowanie szkoleń w tym zakresie. Rozpatrując kryterium trzecie związane ze wskazaniem novum, jakie ewentualnie wnosi Autorka rozprawy, należy podkreślić empiryczny charakter pracy oparty na solidnym badaniu ankietowym. Zatem można poszukiwać owego novum jedynie w oryginalnych wynikach badania populacji gospodarstw realizujących program rolnośrodowiskowy. Na podkreślenie zasługuje poprawna konstrukcja obszernej ankiety, dzięki której można było zweryfikować wysunięte na wstępie hipotezy badawcze a także wyprowadzić szereg interesujących praktykę badań rolniczych wniosków. Warto również zauważyć, iż badaniem objęto wylosowane gospodarstwa rolne w stosunkowo rozległym obszarowo województwie zachodniopomorskim. Wzięte do badań gospodarstwa w liczbie 492 stanowią znaczną frakcję populacji generalnej zamykającą się odsetkiem 8,2%. Reasumując, można pozytywnie ocenić fakt zidentyfikowania przez Autorkę szeregu ciekawych związków, jakie zachodzą w badanej populacji próbnej. Do takich należą między innymi stwierdzenia poparte weryfikacją statystyczną: (1) Wraz ze wzrostem poziomu wykształcenia, rośnie poparcie rolników dla tworzenia obszarów prawnie chronionych. (2) Wraz ze wzrostem powierzchni upraw, maleje akceptacja rolników dla tworzenia obszarów prawnie chronionych. 4 Wiele podobnych prawidłowości udokumentowanych wynikami ankiety a następnie weryfikowanych stanowi o novum, jakie Autorka wnosi do literatury związanej z problematyką obszarów wiejskich oraz ochroną ich środowiska naturalnego. Zatem kryterium trzecie wypada ocenić również jako spełnione. Czas na ogólną charakterystykę pracy. Rozprawa razem ze streszczeniami w języku polskim i angielskim liczy aż 201 stron w tym sam tekst rozprawy obejmuje 155 stron. Praca składa się z wstępu, czterech rozdziałów, podsumowania i wniosków, bibliografii, spisu rysunków i tabel, załącznika prezentującego kwestionariusz ankiety oraz streszczeń w języku polskim i angielskim. Układ pracy jest logiczny i zwarty, jakkolwiek jego struktura wymaga pewnej korekty. Opracowanie ilościowe ankiety znajduje odzwierciedlenie w tabelach (60) oraz rysunkach (54). Jeśli chodzi o literaturę to nie jest zbyt liczna (83 pozycje plus 25 innych – w tym internetowe oraz 11 aktów prawnych). Pośród 83 pozycji bibliograficznych, Autorka korzysta z 9 źródeł zagranicznych. Relatywnie niewielka liczba pozycji bibliograficznych jest do pewnego stopnia uzasadniona tematyką pracy związanej z programami rolnośrodowiskowymi. W zakresie tej problematyki literatura krajowa jest stosunkowo uboga. Uważam, iż praca jest napisana poprawną polszczyzną, łatwa w odbiorze ale zbyt obszerna. Przykładowo, streszczenie zajmujące 12 stron jest rozwlekłe i niepotrzebnie tak długie (jego objętość stanowi około 6,3% całości). Streszczenia zwykle mają 2-4 strony i stanowią kwintesencję opracowania. W omawianym przypadku w streszczeniu występują powtórzenia całych fragmentów tekstu rozprawy (przytaczanie w całości celów oraz hipotez). Co do struktury rozprawy proponuję następujące korekty. Rozdział I, obejmujący niecałe 7 stron – co do prezentowanych treści – może w całości znaleźć się we wstępie. Po dokonaniu odpowiednich cięć wstęp mógłby zawierać około 8 stron. Dalej, patrząc na 5 ilościową strukturę całości, należy zauważyć, że kluczowy rozdział IV liczy aż 88 stron, tj ponad połowę tekstu rozprawy (bez dodatków). Myślę, że bez zmian w treści, można go podzielić na dwa rozdziały. Pierwszy z nich obejmowałby treści zawarte w ramach obecnej numeracji od 4.1 do 4.4 (tj. 24 strony) drugi zaś obejmowałby treści zawarte od 4.5 do 4.7 (tj.64 strony). Kwestię nadania tytułów rozdziałów pozostawiam Doktorantce. W tym nowym kształcie praca składa się znowu z czterech rozdziałów. Generalnie zalecam „odchudzenie” całości, rozprawa tylko na tym zyska. Proponowane zmiany, łączą się niestety ze zmianą numeracji tabel i rysunków oraz powołań. Po dokonaniu ilościowej charakterystyki rozprawy czas wykazać pewne niedociągnięcia, drobne błędy i uchybienia występujące w rozprawie. Niżej podaję usterki i uwagi edytorskie, których uwzględnienie może polepszyć ogólny poziom tekstu i uczynić zdatnym do publikacji przynajmniej niektóre jego fragmenty. s.595-6 – usterka stylistyczna. Jest:…co przekłada się przede wszystkim w jakości gleb. Lepiej byłoby:…co przekłada się przede wszystkim na jakość gleb. Ten fragment można też jeszcze inaczej ująć. s.63 – Autorka pisze: „…korelacja rang Gamma wykazała istotną, ujemną zależność… Nie podaje jednak wartości współczynnika ani wartości pozostałych statystyk, jak to czyni w dalszych fragmentach pracy. s.66 – Ta sama uwaga co do s.63. s.71 – W tab.4.3.5. można znaleźć, że maksymalna ilość koni (szt. fizyczne) w gospodarstwach wynosi 84.5. Jak to możliwe? Te 0,5 konia to byłby ewenement na skalę światową. 6 s.741-3 – Jest: „Może w tym wypadku budzić zdziwienie, że najrzadziej negatywny wpływ dostrzegali respondenci z najmłodszej grupy wiekowej (do 25 lat) (rys.4.4.1)”. Mój komentarz: To nic dziwnego w moim przekonaniu, bowiem ci młodsi ludzie nabyli wiedzę w omawianym zakresie w niedawno ukończonych szkołach. s.119 – Błąd w numeracji tabeli. Jest: Tabela 4.6.16 a winno być: Tabela 4.5.16. s.124 – Podrozdział 4.6. Autorka podrozdział 4.6 rozpoczyna następująco: „Jak wynika z danych zawartych w tabeli 4.6.1, …Tak nie powinno się rozpoczynać podrozdziału (usterka stylistyczna). s.1273 – Jest: „Ci z badany, którzy…”Winno być: Ci z badanych, którzy… Ponadto proponuję zmianę tytułu rozprawy w sposób następujący: „Ocena wybranych uwarunkowań wdrażania i realizacji programu rolnośrodowiskowego w województwie zachodniopomorskim”. Należy usunąć słowa „w Polsce” ponieważ województwo zachodniopomorskie nie może w żaden sposób – odrębna specyfika (duże gospodarstwa, duże bezrobocie) – reprezentować uwarunkowań panujących w Polsce jako całości. Przykład zachodniopomorskiego nie współgra z cechami rolnictwa polskiego, stąd nie można przenosić wyników badań z zachodniopomorskiego na Polskę. Po wyliczeniu usterek oraz niektórych uchybień należy wskazać na ogólne zalety recenzowanej rozprawy. Wymienione wyżej niedociągnięcia psują nieco końcowy efekt, nie ciążą jednak w sposób zasadniczy na ogólnym obrazie rozprawy. Całość napisana jest w sposób ciekawy i klarowny niekiedy trochę rozwlekły. Rozprawa stanowi niezwykle interesujący przyczynek do badań regionalnych nad wdrażaniem i realizacją programu rolnośrodowiskowego. Tu trzeba podkreślić, że problematyka związana z tym programem jest 7 stosunkowo rzadko poruszana w literaturze przedmiotu stąd recenzowana praca jest potrzebnym uzupełnieniem wiedzy w tym zakresie. Do najważniejszych osiągnięć Doktorantki zaliczyć należy: 1. W pracy podjęto ważną dla rozwoju obszarów wiejskich problematykę, związaną z programem rolnośrodowiskowym, której naświetlenie skutkuje trafnymi spostrzeżeniami. 2. Doktorantka konstruuje obszerny kwestionariusz ankiety, pozwalający wysondować opinie respondentów biorących udział w programie rolnośrodowiskowym dla województwa zachodniopomorskiego. 3. Dokonuje trafnych skojarzeń wypowiedzi respondentów w ujęciu przyczynowo – skutkowym. Dostrzegane współzależności poddaje weryfikacji metodami statystycznymi. 4. Umiejętnie interpretuje uzyskane wyniki. 5. Badania doktorantki charakteryzuje duży rozmach, pozwalający ująć wielowątkowość badanej problematyki związanej z korzystaniem z programu rolnośrodowiskowego. Biorąc pod uwagę wymienione usterki, ale również atuty stwierdzam, iż praca mgr Moniki Pradziadowicz spełnia wymogi stawiane rozprawom doktorskim. Wnoszę zatem o dopuszczenie Jej do publicznej obrony. …………………………….. 8