Przedstawienie „Kartki z kalendarza”
Transkrypt
Przedstawienie „Kartki z kalendarza”
Przedstawienie „Kartki z kalendarza” Narrator: Na początku informacje przekazywano za pomocą ognia i dźwięków. Uczeń: obchodzi wokół Sali i gra na bębnie. Narrator: Wynalezienie telefony. Rok 1872 pracownia Bella i jego rozmyślania nad telefonem. (uczennica przebrana za filozofa siedzi za biurkiem i myśli jak wymyślić telefon. Ktoś z tyłu sali strzela na worku {w celu odwrócenia uwagi} i uczennica w tym czasie stawia na biurku telefon i udaje, Ŝe do kogoś dzwoni. Po chwili schodzi z sceny). Narrator: Telefon w Polsce. Polska 1909r zbuntowana Eliza Orzeszkowa dzwoni do swojej koleŜanki. Eliza Orzeszkowa: Justyna KoleŜanka: Monika E: Siema. K: Elo, elo Eliza. E: Ale jestem zła na tego Sienkiewicza i telekomunikacje. K: Czemu? Co się stało? E: Byłam w telekomunikacji 2 dni temu i dopiero dziś mu telefon załoŜyli, a jemu od razu pierwszego dnia. Do tego wszystkiego wcześnie zadzwonił do drukarni i juŜ drukują „KrzyŜaków”, a moje A B C stoi w miejscu. K: Nie martw się twoja ksiąŜka jest krótsza więc będzie więcej wydrukowanych niŜ jego E: Dzięki za wszystko, ale musze juŜ kończyć. Do Joli jeszcze zadzwonić musze. Pa. K: Pa, pa, zadzwoń później. Narrator: Radio. 24 grudnia 1006 r. pierwsza audycja radiowa ( w tle muzyka lata z radiem) (Uczennica mówi jako prezenterka w radiu, w tle idzie muzyka „Lato z radiem”) Uczennica: Proszę państwa przed odbiornikiem Stanisława Grudzińska. Dziś jest 24 grudzień 1906. Słucha nas cała Polska. Wiem, Ŝe to niesamowite, ale udało się nam!!! Nareszcie!!! Przepraszamy na dziś to koniec audycji, mamy jeszcze muzyczną propozycje. (W tle słychać muzykę np. Pretty Woman) Narrator: Telewizor. Pierwszy odbiornik telewizyjny 1924. Polska szklanego ekranu. (Wchodzą dwie uczennice przebrane za dzieci, w tle gra muzyka ze Smerfów.) U1: Patrz Gargamel. U2: Ale on ma wielki nos U1: Wymyślasz normalny. U2: Nie taki kulfoniasty!! U1: Jak ty moŜesz obraŜać Gargamela (zaczynają się bić nagle wchodzi uczennica przebrana za mamę, w ręku trzyma ścierkę) U3: Znowu jesteście przylepieni do tego telewizora!!! Idzie juŜ spać!!! Narrator: Internet czas przekazywania nieograniczonej liczby informacji. (dwie uczennice siedzą przed monitorem zrobionym z kartonu) U1: patrz nowe gogle! U2: coś ty wczoraj były takie same! U1: eee wymyślasz inne kolory były U2: dobra nie wymyślaj! Wchodź juŜ na tą stronę gimnazjum, bo chce zobaczyć zdjęcia z dyskoteki. Narrator: Telefon komórkowy. Nastała juŜ era telefonów komórkowych. (Z dwóch róŜnych stron idzie uczeń i uczennica. Uczennica wyjmuje z kieszeni telefon komórkowy i ogląda go) U1: ty patrz mam nową komórkę! U2: PokaŜ! U1: Full wypas, IrD, bloototh , dzwonki. MP3, polifonia I wesz reszta innych bajerów. U2: ee coś ty jam mam lepszy patrz! U1: nie posłuchaj tej U2: nie to nic a to? U1: dobra koniec tego przechwalania, do domu musze iść mama sms mi wysłała Na samym końcu wszyscy uczniowie wychodzą i kłaniają się