W co bawić się z dzieckiem – pobierz

Transkrypt

W co bawić się z dzieckiem – pobierz
W co bawić się z dzieckiem?
RODZICU ZAPAMIĘTAJ:
Zabawa jest najważniejszą aktywnością dziecka!
Zabawy ruchowe rozwijają dużą i małą motorykę dziecka. Nauka
z ich wykorzystaniem sprawia dzieciom przyjemność. Rozwijają one
samodzielność,
inicjatywę,
zaufanie,
samokontrolę.
Zabawy
umożliwiają użycie własnej siły, sprawności i pomysłowości. Dają
szansę robienia czegoś samemu, z partnerem lub z rówieśnikami
(Vopel, 1996).
PRZYKŁADY ZABAW:
a) gry i zabawy na części ciała (Vopel, 1996), np.:

„Czarodziejskie piórko” - dziecko zamyka oczy, a partner zabawy piórkiem dotyka
wybranej części ciała. Zadaniem dziecka (bez otwierania oczu) jest wskazanie palcem
lub nazwanie dotkniętej piórkiem części ciała.

„Toczący się pień” - dziecko wyobraża sobie, że jest drzewem ściętym przez drwala,
rozciąga ręce i nogi i powoli toczy się po całej długości dywanu

„Stop!”- na określony dźwięk lub wyraz dziecko zatrzymuje się w bezruchu (dla utrudnienia
można dodać, że ma dotykać podłogę jedną częścią ciała)

Pokazywanie części ciała do słów piosenki, np. „jedna ręka, druga ręka, ręce dwie, jedna
ręka/noga, druga ręka witają/dotykają/żegnają się” itp.

„Zabawa ze skrawkami papieru”- dziecko ściąga buty i skarpety, jego zadaniem jest
podarcie gazety z użyciem stóp i palców; zabawę można rozpocząć od darcia gazety
palcami dłoni

„Ręka, głowa, kolano” - w tle muzyka, opiekun podaje część ciała, którą dziecko musi
zapamiętać, gdy rodzic wyłączy muzykę dziecko wskazaną częścią ciała musi dotknąć
jakiegoś mebla, np. fotela
b) przykładowe gry i zabawy ruchowe, np.

zabawy na placach zabaw: huśtawki, zjeżdżalnie, piaskownica, „sprężynki” itd.

wyjścia na basen, pływalnię, wszelkie zabawy z wodą

jazda na rowerze (na rowerze biegowym dziecko uczy się utrzymywania
równowagi)

gry w piłkę: rzut do celu, trafienie do pudełka, chwytanie, kopanie, itp. (to także ćwiczenie
na koncentrację)

zabawy balonem, np. jak najdłuższe podbijanie balona, aby nie spadł na podłogę; podobną
zabawę można przeprowadzić za pomocą piórka, np. dmuchając je, aby nie spadło

„pokazywanki” – gimnastyka w rytm muzyki, np. do piosenki „My jesteśmy krasnoludki”,
„Ogórek” itp. (warto zakupić płytę z utworami dla dzieci)

wszelkie gimnastyki, ćwiczenia, bieganie, skakanki, zabawy hula-hop, itp.

zabawy na dużej piłce, trampolinie (ćwiczenia na utrzymywanie równowagi!)

za pomocą szarf lub kawałków sznurka, można na podłodze zrobić „kałuże”, do których
dziecko może wskakiwać, np. raz do prawej, raz do lewej kałuży (ćwiczenie koordynacji)

zbuduj dziecku domowy lub ogrodowy tor przeszkód, w którym musi coś ominąć,
przeskoczyć, prześlizgnąć się, wdrapać itp. (typowe zabawy sprawnościowe)

gry, np. uciekaj, bo cię złapię; zabawy w chowanego, berka, czyli tradycyjne gry i zabawy
okresu dzieciństwa, które zna, kojarzy każdy z nas  i które opierają się na interakcji!
c) przykładowe gry i zabawy plastyczne, np.

udostępnij swojemu dziecku kredki, kartki papieru, farby, klej itp.,
niech
będą
to
materiały
dostępne
w
domu.
Pomaluj
dziecku
wewnętrzną część dłoni kolorową farbą, zróbcie „ręczne” pieczątki;
odciśnij pomalowany koniuszek palca, w ten sposób można stworzyć
rożne
zwierzątka,
a
pozostałe
elementy
dorysować
kredką
lub
mazakiem.

zrób kolorową plamę z farby i paru kropel wody, rozdmuchaj ją za
pomocą słomki, pozostaw do wyschnięcia, a następnie przy użyciu pisaka lub kredki obrysuj
kontur albo domaluj poszczególne elementy tworząc zwierzątka, przedmioty, śmieszne
stworki itp.

zabawy plasteliną, masą papierową, ciastoliną czy masą solną (aby sprawić żeby masa była
kolorowa podczas jej tworzenia można dodać opakowanie kisielu), ważne jest lepienie,
wycinanie kształtów, ugniatanie mas itp. (ćwiczenie rozwija prawidłowy chwyt)

wszelkie wycinanki, naklejki, kolorowanki itp.

zabawy materiałami o różnej fakturze, np. wrzuć ryż, groch, kaszę
do pustych
pojemników tworząc grzechotki wydające różne dźwięki, graj na nich, wystukując prosty
rytm - w ten sposób rozwijasz pamięć słuchową swojego dziecka

zabawa w gotowanie przy pomocy ryżu, fasoli itp.; pozwól dziecku dotykać tych
materiałów, badać je, oglądać, nie pozostawiaj go samego w celu uniknięcia połknięcia

podsuwaj rożne materiały: gładkie, szorstkie, drewniane, metalowe, miękkie, twarde,
ciepłe, zimne itp. poprowadź rękę dziecka, nazywaj przedmioty, opisuj je, określaj je
używając do tego podanych wyżej przymiotników (te ćwiczenia sprzyjają integracji
sensorycznej)
d) zabawy rozwijające prawidłowy chwyt

nakręcanie mechanicznych zabawek, darcie papierków, robienie „słoneczek” dłońmi

rysowanie, malowanie kredkami, farbami (szczególnie grubym pędzlem), można też
zakupić specjalne kredki rozwijające prawidłowy chwyt

ślizg na kocyku w pozycji na brzuchu po podłodze, czołganie się

„taczka”- chwyć dziecko za nogi, unieś je tak, aby malec trzymał się na wyprostowanych
rękach, dla urozmaicenia można mu podłożyć pod dłonie materiały o różnej fakturze, np.
wycieraczkę, koc, poduszkę itp.

„zabawy paluszkowe” - „idzie rak”, „gotowała babcia powidełka” itp., zaciskanie dłoni
w pięści i rozluźnianie

strzepywanie chusteczki, przelewanie płynów, przesypywanie ryżu np. z kubka do kubka

wykorzystuj codzienne okazje do nauki i ćwiczeń, np. przypinanie klamerek do prania,
wspólne
robienie
naleśników,
ciasta,
wycinanie
kształtów
ciasteczek,
przykręcanie,
zakręcanie butelek, zapinanie guzików, suwaków - nie wyręczaj dziecka, bądź obok:
podpowiadaj, obserwuj, tłumacz, pomagaj!
Drogi Rodzicu!
Pozwól dziecku być aktywnym uczestnikiem zabawy; bądź przy
nim, wykorzystuj codzienne, naturalne sytuacje do zabawy i
nauki. Nawet zwykle zakupy w markecie mogą być przyjemną
zabawą!
Powyższe
gry
i
zabawy
stanowią
jedynie
propozycje.
Zachęcam
do
ich
modyfikacji
i eksperymentowania Dobrej zabawy:)
Podane propozycje są zaczerpnięte m.in. z: książki K. W. Vopela „Od stóp do głów”, metod
arteterapii lub skonsultowane z terapeutą specjalizującym się w terapii ręki.
Opracowanie arkusza: Weronika Stefaniak
Bibliografia: Vopel, K. W., „Od stóp do głów! Gry i zabawy ruchowe dla dzieci w wiek od 3-6 lat”. Kielce 1996