Rozległe złamania miednicy. IDENTYFIKACJA CHORYCH Z

Rozległe złamania miednicy.
IDENTYFIKACJA CHORYCH Z GRUPY ZWIĘKSZONEGO RYZYKA
R. E. M. O’Sullivan, T. O. White, J. F. Keating
From the Royal Infirmary of Edinburgh, Scotland
Identyfikacja czynników zwiększonego ryzyka u chorych po złamaniach miednicy
może ułatwić badanie i ustalenie postępowania leczniczego. W grupie 174 kolejnych
chorych z niestabilnymi złamaniami miednicy, wykorzystano dane kliniczne do
obliczenia współczynnika ciężkości urazu (ISS), punktacji urazu według selekcji
ciężkości stanu chorych (T-RTS), i skali Glasgow (GCS). Morfologia złamania
została zakwalifikowana wg systemu AO i klasyfikacji Burgess’a i wsp. Dane
przeanalizowano pojedynczo i zbiorczo w różnych kombinacjach tak, aby
zidentyfikować czynniki zwiększające ryzyko.
Wykazano związek pomiędzy śmiertelnością a wartością ISS powyżej 25, T-RTS
poniżej 8, wiekiem powyżej 65 lat, skurczowym ciśnieniem tętniczym krwi poniżej
100 mmHg oraz przetoczeniem ponad sześciu litrów koloidów w ciągu pierwszej
doby po urazie. Analiza zbiorcza wykazała, że wiek, T-RTS i ISS były niezależnymi
determinantami śmiertelności. Wartość T-RTS nie większa niż osiem
charakteryzowała grupę chorych z największym ryzykiem (65%). Morfologia
złamania nie miała wpływu na śmiertelność. W sytuacji nagłej, aby ocenić stopień
ryzyka pacjenta, zalecamy stosowanie T-RTS.
J Bone Joint Surg [Br] 2005;87-B:530-3.