CT zmniejsza ryzyko pominięcia złamania piersiowo
Transkrypt
CT zmniejsza ryzyko pominięcia złamania piersiowo
CT zmniejsza ryzyko pominięcia złamania piersiowo-lędźwiowego odcinka kręgosłupa M. Venkatesan, A. Fong, P. J. Sell From Leicester Royal Infirmary, Leicester, United Kingdom J Bone Joint Surg [Br] 2012;94-B:1097–1100. Celem tego badania było po pierwsze, określenie, czy badanie KT które jest pomocne w celu zidentyfikowania poważnych uszkodzeń narządów wewnętrznych było użyteczne w wykrywaniu klinicznie nierozpoznanych złamań kręgosłupa piersiowo-lędźwiowego, a po drugie, czy jest to właściwe badanie do identyfikacji pacjentów zagrożonych pominięciem rozpoznania złamania. Retrospektywnie przeanalizowano TK klatki piersiowej i jamy brzusznej wykonywanej przy tępych urazach tułowia u 303 pacjentów. Badania te okazały się pozytywne dla klatki piersiowej i jamie brzusznej, w przypadku, odpowiednio tylko 2% i 1,3% przypadków urazów. Jednakże, u 51 (16,8%) pacjentów wykazano złamania kręgów piersiowych i te stanowiły nasz podzbiór dla badania. W grupie tej było 8 kobiet i 43 mężczyzn o średniej wieku 45,2 lat (15 do 94). Stwierdzono 29 (57%) nieprzemieszczone i 22 (43%) niestabilne złamania. Tylko 17 złamań (33,3%) było spodziewane po badaniu klinicznym. Spośród 22 niestabilnych złamań, tylko 11 (50%) było spodziewane. Tak więc, w całej grupie 303 chorych, niestabilne uszkodzenie kręgosłupa zostało niezauważone u 11 chorych (3,6%). Nie spowodowało to urazów wtórnych ponieważ kręgosłup był zawsze chroniony do czasu postawienia rozpoznania. Analiza wykazała, że podzbiór pacjentów z wysokim wynikiem w skali Injury Severity Score, niskim w Glasgow Coma Scale oraz niestabilnością hemodynamiczną był najprawdopodobniej istotny w przypadku braku pozytywnych wyników badań klinicznych złamania. Jest to grupa o największym ryzyku. Badanie kliniczne nie jest w stanie wykryć znaczne złamań piersiowolędźwiowego odcinka kręgosłupa. Powinno być połączone z obrazowaniem KT aby zmniejszyć ryzyko nierozpoznania złamania.