Okopy poligon Dobrocin

Alt Bestendorf (Dobrocinek – Kozia Wólka)
Poligon Wojskowy
Cykl wycieczek po Nadleśnictwie Dobrocin, doprowadził nas do bardzo
ciekawego miejsca, które swój początek wzięło pod koniec 1936 i istnieje do
dziś. Mowa o nieużytkowanym już a nadal istniejącym poligonie wojskowym,
który umiejscowiony jest pomiędzy wsiami Dobrocinek i Kozia Wólka, koniec
zaś swój opiera na drodze 519. Z poligonem niewątpliwie powiązana jest
miejscowość Obuchowo ze swoją składnicą wojskową sięgającą czasu
powstania jednostki wojskowej w Morągu.
Z poligonem tym związane jest też pewne zdarzenie dotyczące wielkich
manewrów połączonych sił Radziecko - Niemieckich w 1936 roku. Teren
poligonu jest zróżnicowany, pokryty już dorodnym drzewostanem bukowo
sosnowym, dodatkowo zostały widoczne liczne lokalizacje okopów i transzei,
oraz stanowisk do prowadzenia ognia z moździerza i działek polowych.
Ale co to są okopy:
„W okopach”.Pocztówka z okresu I wojny
światowej.
Okop – polowa fortyfikacja ziemna, obronna lub oblężnicza, w postaci wykopu
o głębokości chroniącej przed ostrzałem nieprzyjaciela na wprost, redukująca
przy okazji skutki ostrzału od góry i bombardowań, usytuowana na froncie
walk, służąca głównie do prowadzenia ognia z broni osobistej i zespołowej oraz
obserwacji przedpola. Czasami własne okopy (punktowe) może mieć również
sprzęt ciężki operujący (np. czołgi) bezpośrednio na froncie, aczkolwiek na
współczesnym teatrze walk, charakteryzującym się mobilnością sprzętu,
stosowane jest to coraz rzadziej.
Najczęściej okopy są długimi wąskimi rowami ziemnymi, z urobkiem
odkładanym głównie od strony nieprzyjaciela. Jeśli okopy mają spełniać funkcje
obronne, ich przedpole może być dodatkowo chronione zasiekami, polami
minowymi itp., a same okopy, jeśli to możliwe, są umiejscawiane na skraju
innych przeszkód terenowych (np. na skraju rzek, bagien) oraz na linii
naturalnych osłon (ściana lasu, szczyt stromizny, zabudowania). Ściany okopów
mogą być wzmacniane np. workami z piaskiem, deskami pochodzącymi ze
skrzyń, w których znajdowało się dostarczone na linię walk wyposażenie
oddziałów lub amunicja. Okopy powinny posiadać umocnione dodatkowo
stanowiska strzeleckie i obserwacyjne, a w przypadku przeciągających się walk
pozycyjnych również dodatkowo osłonięte (w tym także od góry) tzw.
blindażami stanowiska bezpośredniego dowodzenia, punkty medyczne itp., a
nawet miejsca bytowania żołnierzy. Dużym problemem zarówno przy kopaniu
jak i późniejszym wykorzystywaniu okopów jest ich odwodnienie zarówno w
konsekwencji opadów jak i podsiąkających wód podskórnych. W przypadku
walk ofensywnych lub oblężniczych okopy powinny posiadać również miejsca
ułatwionego wyjścia żołnierzy do ataku.
Linia okopów powinna mieć postać linii łamanej dla ograniczenia skutków
ostrzału od góry i bombardowań. W przypadku zaawansowanych fortyfikacji
(niedoraźnych), do okopów kopie się dodatkowe rowy komunikacyjne, czyli
transzeje.
Czyli ewidentnie mamy na naszym terenie kunszt architektury wojskowej i to na
poligonie szkolnym.
Zdjęcie: Widoczny zygzakowaty ślad na ziemi to pozostałości po systemie okopów po 60 latach przeciętna
głębokość nie przekracza ok. 30-40 cm.
Zdjęcie: Ciągnące się okopy rozbudzają fantazję ludzi którzy je widzą, niewątpliwie są kojarzone ze zmaganiami
w czasie II Wojny Światowej czego jednoznacznie nie da się wykluczyć
Jako „zabytek architektury militarnej” na pewno będzie przyciągał pasjonatów
owego tematu, regionalistów, eksploratorów, dla miejscowych jest częścią
krajobrazu i wręcz stałym świadkiem o „zmaganiach” jakie miały miejsce
podczas ostatniego konfliktu.
Źródła:
1. Mohrungen Heimatkreis - Nachrichten
2. Zdjęcia Wiosna Tomasz - Bractwo Historyczne „MAWRIN”
Autor: Wiosna Tomasz – Bractwo Historyczne „MAWRIN”