rynek cukru

FUNDACJA PROGRAMÓW POMOCY DLA ROLNICTWA (FAPA)
ZESPÓŁ MONITORINGU ZAGRANICZNYCH RYNKÓW ROLNYCH (FAMMU)
ul. Wspólna 30, pokój 338
00-930 Warszawa
tel. (22) 623 22 56/57, faks 629 26 79, [email protected], www.fapa.com.pl/fammu
RYNEK CUKRU
Procentowy udział krajów członkowskich w wygranych
przetargach na eksport cukru białego z dopłatami
w II kwartale 2004r.
Dania
8%
Belgia
9%
Niemcy
7%
Holandia
1%
W.Bryt.
47%
Francja
28%
Bieżące informacje i analizy funkcjonowania Wspólnej Polityki Rolnej UE – VII.2004r.
RYNEK CUKRU
Opracowanie zostało przygotowane w Fundacji Programów Pomocy dla Rolnictwa (FAPA)
przez Zespół Monitoringu Zagranicznych Rynków Rolnych (FAMMU), w ramach realizacji
Umowy z dn. 9.04.2004 r. „Wsparcie analityczne oraz upowszechnianie informacji z zakresu
integracji z Unią Europejską dla Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi”
© FAPA
Autor opracowania: Łukasz Chmielewski
Konsultacja: Danuta Błeszyńska
SPIS TREŚCI
Spis treści.................................................................................................................................. 2
Streszczenie .............................................................................................................................. 3
Streszczenie .............................................................................................................................. 3
Podstawowe dane o regulacji rynku cukru w Unii Europejskiej .............................................. 4
1. Funkcjonowanie instrumentów Wspólnej Polityki Rolnej wymienionych w budżecie ......... 5
1.1. Budżet ............................................................................................................................... 5
1.2. Dopłaty do eksportu cukru białego w ramach przetargu stałego .................................... 6
1.3. Okresowe dopłaty do eksportu cukru ............................................................................... 7
1.4. Refundacje eksportowe do cukru zawartego w towarach przetworzonych ..................... 8
1.5. Refundacja produkcji w przemyśle chemicznym ............................................................. 9
2. Funkcjonowanie pozostałych instrumentów Wspólnej Polityki Rolnej Unii Europejskiej .... 9
2.1. Zmiana regulacji w sektorze słodzików ............................................................................ 9
2.2. Interwencyjne ceny cukru dla obszarów deficytowych ...................................................10
2.3. Cena reprezentatywna i cło dodatkowe na import melasy .............................................10
2.4. Cena reprezentatywna i cło dodatkowe na import cukru i syropów ...............................11
3. Handel zagraniczny .............................................................................................................11
3.1. Import preferencyjny z AKP i Indii...................................................................................11
3.1.2. Burkina Faso nie będzie dostarczać cukru w ramach ACP ............................................12
3.2. Więcej cukru z Mozambiku w UE w ramach porozumienia Wszystko Prócz Broni .........12
3.3. Propozycja zniesienia dopłat eksportowych ....................................................................13
4. Informacje z wybranych krajów Europy .............................................................................13
4.1. Charakterystyka sektora cukrowniczego w 10 nowych państwach UE ...........................13
4.2. Kraje członkowskie ...........................................................................................................14
4.3. Kraje przystępujące ..........................................................................................................15
4.3.1. Poszerzenie UE ..............................................................................................................15
5. Ustawa o nadmiernych zapasach produktów rolnych i cukrowych ....................................16
6. Propozycja reformy rynku cukru .........................................................................................17
6.1. Stanowisko państw członkowskich ..................................................................................17
6.2. Stanowisko koncernów cukrowniczych ............................................................................18
6.3. Stanowisko CEFS ..............................................................................................................18
7. Oxfam wzywa do zniesienia unijnego eksportu cukru........................................................19
8. Stanowisko Krajów Afryki, Karaibów i Pacyfiku (ACP) wobec reformy rynku cukru ..........19
9. Prawodawstwo unijne także w języku polskim ...................................................................20
10. Budżet rolny 2004 .............................................................................................................21
FAMMU/FAPA Bieżące informacje i analizy funkcjonowania Wspólnej Polityki Rolnej UE – VII.2004r. str. 2
RYNEK CUKRU
STRESZCZENIE
W pierwszej części opracowania omówiono funkcjonowanie instrumentów WPR
wymienionych w budżecie. Następnie omówione zostały pozostałe instrumenty rynkowe,
które były przedmiotem dyskusji i ustawodawstwa w Komisji w II kwartale 2004r., a także
sytuacja popytowo-podażowa, ważna z punktu widzenia zbilansowania rynku.
W 2004 roku, wydatki unijnego budżetu na rolnictwo i rozwój obszarów wiejskich w UE-15
przewidziano w wysokości 48,05 mld euro, z czego 57,2%, czyli 27,49 mld euro, stanowią
wydatki na produkty roślinne. Na wydatki na unijnym rynku cukru przewidziano 1,71 mld
euro. Oznacza to wzrost w stosunku do 1,65 mld euro w 2003r.. Suma wydatków w 2004r.
jest jednak nieznacznie mniejsza niż w 2002r (1,74 mld euro). Podstawowe wydatki w
sektorze cukru są związane z dopłatami do eksportu cukru i izoglukozy, na co w 2004r.
przeznaczono 75% przewidzianych w tym sektorze środków finansowych (ponad 1,28 mld
euro).
W II kwartale 2004r. utrzymywał się nadal wysoki poziom dopłat do eksportu cukru (średnio
powyżej 493 euro/t), co jest wynikiem niskich cen na światowym rynku. W II kwartale
2004r. ceny cukru białego na giełdzie w Londynie kształtowały się od 234,5 USD/t do 256,5
USD/t. W tym samym czasie w kontrakcie terminowym notowania wahały się od 213,3 USD/t
do 228,6 USD/t. Na podstawie wygranych przetargów najwięcej cukru z dopłatami wysłali
eksporterzy z Wielkiej Brytanii (185 tys. ton – 47% udział) i z Francji (111 tys. ton – 28%
udział).
W okresie kwiecień-czerwiec br. malały natomiast dopłaty eksportowe do cukru zawartego w
towarach przetworzonych – od 474,2 euro/t w kwietniu br. do 453,2 w czerwcu. Redukcji
uległy także refundacje produkcji w przemyśle chemicznym
25 maja br. KE opublikowała również wysokość współczynnika redukcji dopłat do eksportu
cukru zawartego w towarach przetworzonych. Na mocy Rozporządzenia KE Nr 1012/2004
ustalono współczynnik redukcji na poziomie 0,957. Okazało się bowiem, że w okresie od 1
czerwca br. Komisja będzie dysponowała środkami finansowymi przeznaczonymi na ten cel w
wysokości nieco ponad 48,9 mln euro, tymczasem złożono wnioski o refundacje do eksportu
cukru w towarach przetworzonych nieobjętych załącznikiem I do Traktatu na łączną sumę
przekraczającą 1,1 mld euro.
30 czerwca br. Komisja Europejska opublikowała rozporządzenie nr 1216/2004 ustalające
pochodne ceny interwencyjne dla białego cukru w sezonie 2004/2005.
W dniu 29 kwietnia br. Komisja Europejska opublikowała Rozporządzenie Nr 919/2004
ustalające zobowiązania dostaw na sezon 2003/04 dla cukru trzcinowego importowanego w
ramach porozumień z krajami Afryki, Karaibów i Pacyfiku (ACP) oraz z Indiami. W ramach
powyższego rozporządzenia zostanie sprowadzone ponad 1,3 mln ton cukru. 28 czerwca br.
Rada Unii Europejskiej rozpatrzyła negatywnie wniosek Burkina Faso dotyczący eksportu
cukru z tego państwa na unijny rynek w ramach porozumienia z krajami Afryki, Karaibów i
Pacyfiku (ACP).
Regulacja rynku cukru we Wspólnocie powinna funkcjonować w obecnym kształcie do
sezonu 2005/2006 włącznie. Niemniej jednak pod koniec czerwca br. Franz Fischler,
Komisarz UE ds. Rolnictwa i Rybołówstwa przedstawił – długo oczekiwaną – wstępną
propozycję reformy unijnego sektora cukru, która zakłada m.in.: przyspieszenie reformy na
2005r., transfer kwot między państwami, redukcję wolumenu kwot produkcyjnych na cukier
biały dla UE-25 o 2,8 mln ton do 2010r., zastąpienie ceny interwencyjnej ceną referencyjną,
która po stopniowej obniżce wyniosłaby dla cukru białego 421 euro/t od sezonu 2007/08 a
cena minimalna dla buraków cukrowych 27,4 euro/t. Propozycja zakłada również
wprowadzenie nowej formy płatności bezpośrednich dla plantatorów buraków cukrowych w
wysokości ok. 60% straty dochodów powstałych na skutek ww. cięcia cen.
FAMMU/FAPA Bieżące informacje i analizy funkcjonowania Wspólnej Polityki Rolnej UE – VII.2004r. str. 3
RYNEK CUKRU
PODSTAWOWE DANE O REGULACJI RYNKU CUKRU W UNII EUROPEJSKIEJ
System regulacji rynku cukru w Unii Europejskiej funkcjonuje od 1968 roku. Zgodnie z
rozporządzeniem Rady (WE) nr 1260/2001 z dnia 19 czerwca 2001 r. w sprawie wspólnej
organizacji rynków w sektorze cukru, podstawowe elementy tej organizacji to: kwoty
produkcji cukru, cena interwencyjna cukru, cena minimalna buraków cukrowych, dopłaty do
eksportu cukru i syropów cukrowych oraz cukru zawartego w towarach przetworzonych,
refundacja produkcji, instrumenty ochrony rynku wewnętrznego (m.in. wspólna taryfa celna i
licencje)
Kwoty
Kwota A+B cukru – ilość cukru przeznaczona na zaopatrzenie rynku krajowego i eksport z
dopłatami, przypisana do danego przedsiębiorstwa w danym roku gospodarczym (od lipca do
czerwca).
Kwota A cukru – ilość cukru przeznaczona na zaopatrzenie rynku krajowego, przypisana do
danego przedsiębiorstwa w danym roku gospodarczym (gwarancja zbytu i ceny).
Cukier A – każda ilość wyprodukowanego cukru, przypisana do danego roku gospodarczego
w ramach kwoty A danego przedsiębiorstwa.
Kwota B cukru – ilość cukru przeznaczona na eksport z dopłatami (gwarancja ograniczonego
zbytu i ograniczonej ceny).
Cukier B – każda ilość wyprodukowanego cukru, przypisana do danego roku gospodarczego,
która przekracza kwotę A, ale mieści się w kwocie A+B
Cukier C – każda ilość cukru wyprodukowana ponad kwotę A+B lub wyprodukowana przez
przedsiębiorstwo nie posiadające kwot. Brak gwarancji zbytu i ceny. Cukier C musi być
wyeksportowany bez dopłat na rynki poza Unią Europejską.
Opłata cukrowa – jest nakładana na producentów cukru w wysokości 2% ceny
interwencyjnej cukru białego od produkcji cukru A+B i dodatkowo do 37,5% ceny
interwencyjnej cukru białego od produkcji cukru B. Opłata cukrowa służy finansowaniu
dopłat do eksportu cukru kwoty B. Producent może odzyskać część opłaty cukrowej od
sprzedawcy buraków.
Ceny
Cena interwencyjna cukru białego ma zastosowanie do cukru niepakowanego, loco
cukrownia, załadowanego na środek transportu wybrany przez nabywcę – dla cukru białego
o standardowej jakości w sezonach od 2001/2002 do 2005/2006 wynosi 63,19 euro/100 kg.
Cena minimalna buraków cukrowych (o standardowej jakości) jest ceną jaką muszą zapłacić
producenci cukru dokonujący skupu buraków nadających się do przetworzenia na cukier oraz
przeznaczonych do produkcji cukru. Cena jest zróżnicowana w zależności od tego, czy dana
partia buraków przeznaczona została do produkcji cukru A czy cukru B. Cena minimalna dla
buraków A wynosi w ww. sezonach 46,72 euro/tonę, a dla buraków B – 32,42 euro/t. Cena
buraków B może być niższa, jeśli opłata cukrowa nie pokrywa kosztów dopłat do eksportu
cukru kwoty B.
Cena skupu buraków służących do produkcji cukru C jest ceną umowną.
Dopłaty do eksportu przyznawane są głównie na podstawie przetargu stałego,
odbywającego się zazwyczaj w każdy, lub co drugi, czwartek. Komisja Europejska ustala w
ramach danego przetargu maksymalną wysokość dopłaty i ilość jaka może być
wyeksportowana.
FAMMU/FAPA Bieżące informacje i analizy funkcjonowania Wspólnej Polityki Rolnej UE – VII.2004r. str. 4
RYNEK CUKRU
1. FUNKCJONOWANIE INSTRUMENTÓW
BUDŻECIE
WSPÓLNEJ POLITYKI ROLNEJ WYMIENIONYCH W
1.1. BUDŻET
Europejski Fundusz Orientacji i Gwarancji Rolnej (skrót anielski: EAGGF, francuski: FEOGA),
stanowi część unijnego budżetu i jest podstawowym instrumentem finansowania Wspólnej
Polityki Rolnej. Składa się on z dwóch sekcji: Sekcji Gwarancji i Sekcji Orientacji. Z Sekcji
Gwarancji finansowane są działania związane z polityką rynkową.
W 2003 roku, wydatki na dopłaty do eksportu cukru, refundacje do eksportu cukru
zastosowanego w przemyśle chemicznym, środki przeznaczone na pomoc dla cukru
surowego i pomoc dostosowawczą w przemyśle rafineryjnym wyniosły 1,27 mld euro wobec
zaplanowanych 1,48 mln euro, czyli były mniejsze o około 205 mln euro. Natomiast
przekroczenie budżetu nastąpiło w grupie produktów nieobjętych Załącznikiem I do Traktatu,
do której zaliczane są także produkty zawierające cukier. Wydatki w tej grupie były w 2003
roku o blisko 16 mln euro wyższe niż zaplanowano.
W 2004 roku, wydatki unijnego budżetu na rolnictwo i rozwój obszarów wiejskich w UE-15
przewidziano w wysokości 48,05 mld euro, z czego 57,2%, czyli 27,49 mld euro, stanowią
wydatki na produkty roślinne. W odniesieniu do rynku cukru suma ta przewidziana została w
wysokości 1,71 mld euro.
Wydatki Sekcji Gwarancji w części dotyczącej cukru (w euro)
Wydatki
Wyszczególnienie
2002
Refundacje eksportowe do cukru i izoglukozy
Zwrot kosztów magazynowania cukru
Refundacja produkcji w przemyśle chemicznym
Środki pomocowe dla cukru surowego
Refundacje do Non-Annex I
Pomoc pieniężna
Pomoc dostosowawcza do przemysłu rafineryjnego
Inne wydatki na cukier
Razem
1 168 212 303
16 571 271
156 683 516
13 667 865
190 075 405
165 838 531
40 389 702
-6 858 085
1 744 580 506
Wydatki
wstępny szacunek
2003
1 257 000 000
p.m.
166 000 000
18 000 000
156 000 000
26 000 000
41 000 000
-10 000 000
1 654 000 000
Budżet
2004
1 285 000 000
p.m.
194 000 000
18 000 000
183 000 000
p.m.
41 000 000
-10 000 000
1 711 000 000
Źródło: opracowanie własne na podstawie Dz. U. UE
Podstawowe wydatki w sektorze cukru związane są z dopłatami do eksportu cukru i
izoglukozy, na co w 2004 roku przeznaczono ponad 1,28 mld euro, czyli 75% wszystkich
środków finansowych w tym sektorze. Podstawę prawną dopłat stanowi rozporządzenie
bazowe Rady (WE) nr 1260/2004 z dnia 19 czerwca 2001 roku, które w art. 27 przewiduje
udzielenie dopłat do cukru wyeksportowanego w formie naturalnej a także cukru zawartego
w towarach przetworzonych.
W dalszym ciągu realizowane są refundacje produkcyjne do cukru stosowanego w przemyśle
chemicznym. Wydatki na ten cel w ostatnim okresie systematycznie wzrastały. Natomiast
pomoc finansowa stosowana przy produkcji cukru surowego lub jego rafinacji utrzymywana
jest na stabilnym poziomie.
Warto zwrócić również uwagę na fakt, iż budżet rolny UE za rok 2003 zamknął się nadwyżką
440 mln euro, której wysokość mogłaby być wyższa, gdyby nie płatności zaliczkowe na
likwidację skutków ubiegłorocznej suszy. Budżet całkowity zamknął się nadwyżką 5,47 mld
euro, która zostanie podzielona między kraje członkowskie w postaci zmniejszenia ich wpłat
FAMMU/FAPA Bieżące informacje i analizy funkcjonowania Wspólnej Polityki Rolnej UE – VII.2004r. str. 5
RYNEK CUKRU
do unijnego budżetu na rok 2004r. Niemcy, główny płatnik do budżetu UE, najwięcej
skorzystają z nadwyżki – ich wkład do tegorocznego budżetu zostanie zmniejszony o 1,2 mld
euro. Redukcja dla Francji wyniesie 0,89 mld euro, a dla Malty – 2 mln euro. Z nadwyżki
skorzystają również pozostałe nowo-przyjęte kraje członkowskich.
Główną przyczyną nadwyżki w 2003r. są mniejsze niż planowano wydatki z tytułu pomocy
regionalnej (o 3,1 mld euro mniej niż przewidywano) oraz na dopłaty dla rolników (0,44 mld
euro mniej). Pomoc regionalna jest regularnie przeceniana w budżecie UE, ponieważ
państwa członkowskie na ogół nie są w stanie skonsumować wszystkich kredytów, które są
im przyznawane. Ponadto, wyższe niż zakładano były wpływy do budżetu (o 0,85 mld euro),
a to z powodu kar nakładanych przez Komisję Europejską, które okazały się wyższe niż
pierwotnie oczekiwano. Warto podkreślić, że unijne nadwyżki budżetowe systematycznie
maleją ze względu na coraz dokładniejsze przewidywania – nadwyżka w 2000r. wyniosła
11,6 mld euro, 15 mld euro w 2001r. i 7,4 mld w 2002r.
1.2. DOPŁATY DO EKSPORTU CUKRU BIAŁEGO W RAMACH PRZETARGU STAŁEGO
Poziom dopłat do eksportu cukru w II kwartale 2004 roku był w dalszym ciągu wysoki. W
ramach przetargu stałego w kwietniu br. do wyeksportowanej jednej tony cukru białego
Komisja Europejska dopłacała średnio 494,52 euro/t, w maju – średnio 499,46 euro/t, a w
czerwcu „zaledwie” 490,29 euro/t. Średnia dopłata do eksportu jednej tony cukru w ramach
przetargu stałego od kwietnia do czerwca 2004 r. wyniosła średnio 493,73 eruo/t, wobec
502,50 euro/t w tym samym okresie 2003r.
Od kwietnia do czerwca br. zorganizowano 9 przetargów stałych, na którym dopłaty do
eksportu cukru uzyskano dla 398 tys. ton cukru białego. Na podstawie wygranych
przetargów najwięcej cukru wysłali eksporterzy z Wielkiej Brytanii (185 tys. ton) i z Francji
(111 tys. ton). Szczegóły przedstawia poniższa tabela.
Wyniki przetargu stałego na eksport cukru białego
w II kwartale 2004 roku (w tys. ton)
04-04-01 04-04-15 04-04-29 04-05-13 04-05-27 04-06-03 04-06-10 04-06-17 04-06-24 Razem
W.Bryt.
5,00
12,00
3,00
26,00
40,00
13,00
60,00
26,00 185,00
Francja
3,50
30,00
36,00
22,00
20,00
111,50
Belgia
5,00
15,00
8,00
5,00
1,80
34,80
Dania
4,00
4,00
4,00
21,00
33,00
Niemcy
0,75
0,25
14,00
7,00
0,50
1,00
4,25
27,75
Holandia
5,00
5,00
Grecja
0,70
0,70
Hiszpania
0,25
0,25
Finlandia
Włochy
Austria
Szwecja
Finlandia
Irlandia
Razem
14,25
61,25
70,00
64,00
40,25
34,50
60,70
21,00
32,05 398,00
Żródło: opracowanie własne na podstawie danych KE, Reuters
FAMMU/FAPA Bieżące informacje i analizy funkcjonowania Wspólnej Polityki Rolnej UE – VII.2004r. str. 6
RYNEK CUKRU
Wyniki przetargów cząstkowyvch w ramach przetargu na
eksport cukru w formie nieprzetworzonej z UE
tys. ton
w II kwartale 2004r.
80,0
w olumen
eksportu
70,0
w y sokość
maksy malnej
dopłaty
60,0
euro/t
510,00
500,00
50,0
40,0
490,00
30,0
20,0
480,00
10,0
0,0
470,00
-17
-15
-10
-13
-01
-27
-24
-03
-29
-06
-04
-06
-05
-06
-05
-06
-04
-04
4
4
4
4
4
4
4
4
4
0
0
0
0
0
0
0
0
0
Wysoki poziom dopłat jest wynikiem utrzymujacych się niskich cen na cukier na rynku
światowym. W drugim kwartale br. ceny cukru białego na giełdzie w Londynie w
transakcjach gotówkowych kształtowały się od 234,5 USD/t do 256,5 USD/t. W tym samym
czasie w kontraktach terminowych (z dostawą na maj i czerwiec 2004r.) notowania wahały
się od 213,3 USD/t do 228,6 USD/t.
1.3. OKRESOWE DOPŁATY DO EKSPORTU CUKRU
Komisja Europejska przyznaje także dopłaty okresowe do eksportu cukru białego i surowego
w stanie naturalnym i syropów cukrowych, syropu inulinowego i izoglukozy w stanie
naturalnym. Podstawę do przyznawania dopłat do eksportu cukru i syropów cukrowych
stanowi rozporządzenie Rady (WE) nr 1260/2001, które w artykule 27 stanowi, że różnica
między cenami tych towarów na światowym rynku, a ich poziomem na obszarze Wspólnoty,
mogą być pokryte dopłatami do ich eksportu.
Dopłaty do eksportu cukru białego i surowego w stanie naturalnym, okresowe
Wysokość refundacji eksportowej w EUR/100 kg
Kod CN
1701 11 90 9100
04-04-02
43,62
04-04-14
43,62
04-04-16
43,62
04-04-30
41,79
04-05-14
42,33
04-05-28
43,06
04-06-11
43,06
04-06-18
43,06
18.06.2004
zł/100 kg
196,84
1701 11 90 9910
43,34
42,09
42,14
41,79
43,05
43,06
42,35
41,76
190,90
1701 12 90 9100
43,62
43,62
43,62
41,79
42,33
43,06
43,06
43,06
196,84
1701 12 90 9910
43,34
42,09
42,14
41,79
43,05
43,06
42,06
41,76
190,90
1701 91 00 9000*
0,4742
0,4742
0,4742
0,4543
0,4602
0,4681
0,4681
0,4681
2,14
1701 99 10 9100
1701 99 10 9910
47,42
47,11
47,42
45,75
47,42
45,81
45,43
45,43
46,80
46,80
46,81
46,81
46,81
46,04
46,81
45,40
213,99
207,54
1701 99 10 9950
1701 99 90 9100*
47,11
0,4742
45,75
0,4742
45,81
0,4742
45,43
0,4543
46,80
0,4602
46,81
0,4681
46,04
0,4681
45,40
0,4681
207,54
2,14
Źródło: FAMMU, opracowanie własne na podstawie DziennikaUrzędowego UE,
*wysokość refundacji podana w EUR/1% sacharozy x 100 kg netto produktu
Według NBP, w dniu 18 czerwca 2004 obowiązywał kurs - 1 EUR = 4,5714 zł
FAMMU/FAPA Bieżące informacje i analizy funkcjonowania Wspólnej Polityki Rolnej UE – VII.2004r. str. 7
RYNEK CUKRU
Dopłaty do eksportu syropów i innych cukrów w stanie naturalnym
Wysokość refundacji eksportowej w EUR/100 kg suchej
Kod CN
1702 40 10 9100
1702 60 10 9000
1702 60 80 9100
1702 60 95 9000
1702 90 30 9000
1702 90 60 9000
1702 90 71 9000
1702 90 99 9900
2106 90 30 9000
2106 90 59 9000
Opis
Izoglukoza zawierająca w stanie
suchym 20-50% frutozy
Izoglukoza zawierająca w stanie
suchym >50% fruktozy
Syrop inulinowy
Inne cukry i syropy cukr. w stanie stałym
nie aromat. i nie barw. oprócz laktozy,
glukozy, maltodekstryny i izoglukozy
Izoglukoza inna niż w poz. poz.
1702 40 10 i 1702 60 10
Miód sztuczny, zmieszany lub nie
z miodem naturalnym
Karmel zawierający wagowo 50% lub
więcej sacharozy w suchej masie
Cukier inwertowany i inne cukry
Syropy izogluk. aromatyz. lub barw.
Inne cukry i syropy cukrowe aromat.
lub barw. oprócz laktozy, glukozy,
maltodekstryny i izoglukozy
masy lub *EUR/1% sacharozy x 100 kg netto produktu
04-04-29
45,43
04-04-30
46,02
04-05-28
46,81
04-06-25
45,32
25.06.2004
PLN/100 kg
206,40
45,43
46,02
46,81
45,32
206,40
86,31
0,4543
87,43
0,4602
88,94
0,4681
86,10
0,4532
392,13
2,06
45,43
46,02
46,81
45,32
206,40
0,4543
0,4602
0,4681
0,4532
2,06
0,4543
0,4602
0,4681
0,4532
2,06
0,4543
45,43
0,4602
46,02
0,4681
46,81
0,4532
45,32
2,06
206,40
0,4543
0,4602
0,4681
0,4532
2,06
Źródło: FAMMU, opracowanie własne na podstawie Dziennika Urzędowego UE
W dniu 25 czerwca 2004 roku obowiązkywał kurs NBP - 1 euro = 4,5543 zł
1.4. REFUNDACJE EKSPORTOWE DO CUKRU ZAWARTEGO W TOWARACH PRZETWORZONYCH
Wielkość dopłat do cukru zawartego w towarach przetworzonych (w euro/t) nie przekracza
wielkości dopłat udzielonego dla eksportu cukru w postaci naturalnej.
euro/t
Wysokośc refundacji eksportowych do cukru zawartego w
towarach nieobjętych Zał. I do Traktatu
w latach 2001-2004
520
500
480
460
440
420
400
380
360
340
2001
2002
2003
2004
01
.0
1.
23
.0
1
08
.0
2.
01
.0
3.
18
.0
3
01
.0
4.
12
.0
4.
30
.0
4
17
.0
5.
01
.0
6.
25
.0
6
12
.0
7.
01
.0
8.
01
.0
9.
26
.0
9
26
.1
0.
01
.1
1.
28
.1
1
21
.1
2.
320
Poziom dopłat systematycznie malał w drugim kwartale br. i kształtował się od 474,20 euro/t
w kwietniu, przez 454,30 euro/t w maju, do 453,2 euro/t w czerwcu br.
25 maja br. KE opublikowała również wysokość współczynnika redukcji do cukru zawartego
w towarach przetworzonych. Na mocy Rozporządzenia KE Nr 1012/2004 ustalono
FAMMU/FAPA Bieżące informacje i analizy funkcjonowania Wspólnej Polityki Rolnej UE – VII.2004r. str. 8
RYNEK CUKRU
współczynnik redukcji na poziomie 0,957 (o tyle zostaną zredukowane refundacje). Okazało
się bowiem, że w okresie od 1 czerwca br. Komisja będzie dysponowała środkami
finansowymi przeznaczonymi na ten cel w wysokości nieco ponad 48,9 mln euro, tymczasem
złożono wnioski o refundacje do eksportu cukru w towarach przetworzonych nieobjętych
załącznikiem I do Traktatu na łączną sumę nieznacznie przekraczającą 1,1 mld euro. W
takiej sytuacji zastosowano współczynnik redukcji wynoszący 0,957. Oznacza to, że tylko
niewielka ilość tych produktów będzie mogła otrzymać refundacje eksportowe.
Rozporządzenie KE nr1012/2004 weszło w życie z dniem 25 maja br.
1.5. REFUNDACJA PRODUKCJI W PRZEMYŚLE CHEMICZNYM
I. 0
3
II.
03
III
.0
3
IV
.0
3
V.
03
VI
.0
VI 3
I. 0
VI 3
II.
03
IX
.0
3
X.
03
XI
.0
3
XI
.0
3
I. 0
4
II.
04
III
.0
4
IV
.0
4
V.
04
VI
.0
4
euro/t
480
460
440
420
400
380
360
340
Refundacje produkcji w przemyśle chemicznym w
UE w okresie 2003-VI.2004
Wielkość
refundacji
produkcji
w
przemyśle
chemicznym ustalana jest w
okresach
miesięcznych.
Celem wprowadzenia tego
instrumentu
rynkowego
było zwiększenie rynku
zbytu
dla
krajowej
produkcji
cukru
i
jednocześnie
zwiększenie
konkurencyjności unijnego
towaru wobec produktów
spoza Wspólnoty.
W II kwartale 2004 roku poziom refundacji produkcji w przemyśle chemicznym sukcesywnie
malał – w kwietniu br. wyniósł 454,14 euro/t, w maju 432,81 euro/t a w czerwcu 430,62
euro/t. Oznacza to wzrost w porównaniu do refundacji przyznanych w analogicznym okresie
2003r. o średnio 15 euro/t.
2. FUNKCJONOWANIE POZOSTAŁYCH INSTRUMENTÓW WSPÓLNEJ POLITYKI ROLNEJ UNII
EUROPEJSKIEJ
2.1. ZMIANA REGULACJI W SEKTORZE SŁODZIKÓW
Komisja Europejska opublikowała Decyzję Nr 46/2004 zmieniającą Decyzję KE Nr 31/1995
ustanawiającą kryteria czystości słodzików używanych w przemyśle spożywczym. Decyzja KE
Nr 46/2004 dotyczy nomenklatury nazewniczej dwóch słodzików o oznaczeniu handlowym E
955 i E 962. KE obliguje również wszystkie państwa członkowskie do dostosowania ich
prawodawstwa krajowego do ww. decyzji najpóźniej do dnia 1 kwietnia 2005r. Państwa
członkowskie są także zobowiązane do dostarczenia KE dokumentacji potwierdzającej
wprowadzenie odpowiednich uregulowań.
FAMMU/FAPA Bieżące informacje i analizy funkcjonowania Wspólnej Polityki Rolnej UE – VII.2004r. str. 9
RYNEK CUKRU
2.2. INTERWENCYJNE CENY CUKRU DLA OBSZARÓW DEFICYTOWYCH
Komisja Europejska opublikowała 30 czerwca br. Rozporządzenie Nr 1216/2004 ustalające
pochodne ceny interwencyjne dla białego cukru w sezonie 2004/2005. Szczegóły w
poniższym zestawieniu.
marzyć
mażyć
marzenia
cena interwencyjana
euro/t
655,3
655,3
648,8
646,5
646,5
646,5
646,5
region*
Grecja
Włochy
Hiszpania
Irlandia
Wielka Brytania
Potugalia
Finlandia
* dla wszystkich obszarów danego państwa
Warto przypomnieć, że pochodna cena interwencyjna ustalana jest każdego roku dla
każdego z obszarów deficytowych w UE z uwzględnieniem różnic regionalnych w cenach
cukru i kosztów transportu. Rozporządzenie wchodzi w życie 1 lipca br.
2.3. CENA REPREZENTATYWNA I CŁO DODATKOWE NA IMPORT MELASY
W celu wyeliminowania wpływu wahań cen melasy na rynku światowym na unijny rynek,
ceny reprezentatywne melasy trzcinowej i buraczanej w imporcie do Wspólnoty, ustalane są
na bazie C.I.F. Amsterdam i w zależności od poziomu tych cen także cło dodatkowe.
Cena reprezentatywna na melasę w Unii Europejskiej w
okresie I.2004-VI.2004
euro/t
11,00
10,00
9,00
8,00
7,00
z t rzciny cukr.
z buraków cukr.
6,00
5,00
4,00
01
9.
1
.0
23
02
6.
2
.0
20
03
5.
3
.0
18
04
2-
4
-0
16
4
-0
30
5
-0
14
5
-0
28
6
-0
11
6
-0
25
Od początku II kwartału br. cena reprezentatywna melasy nieznacznie wzrastała. W
analizowanym okresie 2004r. ustalona była na poziomie 6,50-8,45 euro w stosunku do
melasy trzcinowej i 9,00-9,90 euro w odniesieniu do importu melasy buraczanej. W
przypadku importu melasy buraczanej nie stosowano cła dodatkowego. Wysokość cła
dodatkowego na import melasy trzcinowej sukcesywnie spadała. W pierwszej połowie
kwietnia wynosiła 0,18 i 0,02 euro/t. Od 30 kwietnia br. nie stosowano już cła dodatkowego.
Kontyngent na import z Polski melasy do UE-15 w okresie od 1 lipca 2003 do 30 czerwca
2004 w wysokości 300 tys. ton został wyczerpany.
FAMMU/FAPA Bieżące informacje i analizy funkcjonowania Wspólnej Polityki Rolnej UE – VII.2004r. str. 10
RYNEK CUKRU
2.4. CENA REPREZENTATYWNA I CŁO DODATKOWE NA IMPORT CUKRU I SYROPÓW
przed
Cena reprezentatywna
rokiem euro/100kg netto
03-06-07 04-04-16
04-05-11
1701 11 10 cukier surowy trzcinowy do rafinacji
15,46
16,71
16,71
1701 11 90 cukier surowy trzcin. oprócz do rafinacji
15,46
16,71
16,71
1701 12 10 cukier surowy buraczany do rafinacji
15,46
16,71
16,71
1701 12 90 cukier surowy buracz. oprócz do rafinacji
15,46
16,71
16,71
1701 91 00 cukier inny niż sur., zaw. dod. aromat. i barw.
19,16
21,26
19,63
1701 99 10
cukier biały, bez dodatków aromat. i barwiących
19,16
21,26
19,63
1701 99 90 pozostały cukier, bez dodatków aromat. i barw.
19,16
21,26
19,63
1702 90 99 cukier inwertowany i inne cukry
0,19
0,21
0,20
Źródło: FAMMU, opracowanie własne na podstawie Dziennika Urzędowego UE
Według NBP, w dniu 1 lipca 2004r. obowiązywał kurs - 1 EUR = 4,7020 zł
04-07-01
17,39
17,39
17,39
17,39
19,64
19,64
19,64
0,20
przed
Cło dodatkowe
rokiem euro/100kg netto
03-06-07 04-04-16
04-05-11
1701 11 10 cukier surowy trzcinowy do rafinacji
8,82
7,95
7,95
1701 11 90 cukier surowy trzcin. oprócz do rafinacji
15,12
14,25
14,25
1701 12 10 cukier surowy buraczany do rafinacji
8,59
7,76
7,76
1701 12 90 cukier surowy buracz. oprócz do rafinacji
14,61
13,73
13,73
1701 91 00 cukier inny niż sur., zaw. dod. aromat. i barw.
16,99
15,52
16,67
1701 99 10
cukier biały, bez dodatków aromat. i barwiących
11,55
10,08
11,22
1701 99 90 pozostały cukier, bez dodatków aromat. i barw.
11,55
10,08
11,22
1702 90 99 cukier inwertowany i inne cukry
0,45
0,43
0,44
Źródło: FAMMU, opracowanie własne na podstawie Dziennika Urzędowego UE
Według NBP, w dniu 1 lipca 2004r. obowiązywał kurs - 1 EUR = 4,7020 zł
04-07-01
7,61
13,77
7,42
13,26
16,66
11,21
11,21
0,44
Kod PCN
Kod PCN
Wyszczególnienie
Wyszczególnienie
3. HANDEL ZAGRANICZNY
3.1. IMPORT PREFERENCYJNY Z AKP I INDII
Komisja Europejska opublikowała 29
kwietnia
br.
Rozporządzenie
Nr
919/2004 zmieniające Rozporządzenie
Nr 737/2004 ustalające licencje na
dostawy na sezon 2003/04 dla cukru
trzcinowego importowanego w ramach
porozumień z krajami Afryki, Karaibów i
Pacyfiku (ACP) oraz z Indiami. Na mocy
Rozporządzenia Nr 919/2004 Komisja
Europejska
przenosi
wolumen
majowego zobowiązania dostawy dla
Mauritius (na jego prośbę) z sezonu
2004/05
na
2003/04.
Szczegóły
przedstawia tabela obok (dane w
tonach). Rozporządzenie weszło w życie
z dniem jego publikacji w Dzienniku
Urzędowym UE.
Warto zwrócić uwagę na fakt, iż Komisja
Europejska opublikowała 21 kwietnia br.
Rozporządzenie
Nr
737/2004
zmieniające
Rozporządzenie
Nr
443/2004 z 10 marca br. ustalające
licencje na dostawy na sezon 2003/04
Państwa
Barbados
Belize
Fidżi
Gujana
Indie
Jamajka
Kenia
Kongo
Madagaskar
Malawi
Mauritius
Suezi
Surinam
Tanzania
Trinidad i Tobago
Uganda
Wybrzeż Kości Słoniowej
Wyspy St. Kitts i Nevis
Zambia
Zimbabwe
Razem
wolumen imporu
w 2003/04
50 641,21
38 977,79
161 123,25
153 799,11
10 000,00
118 695,13
0,00
10 186,10
18 815,50
20 564,84
509 654,72
111 298,16
0,00
10 189,35
42 054,47
0,00
10 186,10
8 804,51
0,00
36 658,00
1 311 648,24
FAMMU/FAPA Bieżące informacje i analizy funkcjonowania Wspólnej Polityki Rolnej UE – VII.2004r. str. 11
RYNEK CUKRU
dla cukru trzcinowego importowanego w ramach porozumień z krajami Afryki, Karaibów i
Pacyfiku (ACP) oraz z Indiami. Rozporządzenia KE nr 443/2004 przewidywało import w
wysokości 1 279 414,12 ton cukru trzcinowego. Natomiast zmieniające je Rozporządzenie KE
Nr 737/2004 ustala nieco wyższy wolumen importu łącznie na poziomie 1 286 272,24 ton –
wzrost o 6 858,12 ton. Rozporządzenie weszło w życie 22 kwietnia br.
30 czerwca br. Komisja Europejska opublikowała Rozporządzenie Nr 1213/2004 otwierające
kontyngenty taryfowe na import cukru trzcinowego z krajów Afryki, Karaibów i Pacyfiku
(ACP) i Indii w celu zaopatrzenia rafinerii w okresie od 1 lipca br. do 28 lutego 2005r.
(dotyczy cukru oznaczonego kodem CN 1701 11 10). Szczegóły w poniższym zestawieniu.
Rozporządzenie wchodzi w życie 1 lipca br.
k r a je A C P
In d ie
k o n ty n g e n t
ta ry fo w y (t)
s t a w k a c e ln a
e u r o /t
m in im a ln a c e n a
s k u p u e u r o /t
138 000
0
4 9 6 ,8
10 000
0
4 9 6 ,8
Komisja Europejska opublikowała także 24 czerwca br. Rozporządzenie Nr 1011/2004
ustalające licencje na import cukru oraz mieszanki cukru i kakao z krajów Afryki, Karaibów i
Pacyfiku (ACP) oraz z Terytoriów Zamorskich. Rozporządzenie odnosi się do wniosków
złożonych w maju br. na łączną ilość 74 613,612 ton, która przekracza dostępny wolumen
wynoszący 18 667 ton. W związku z tym KE ustaliła współczynnik redukcji – pozwolenia na
wwóz będą wydawane na ilość równą 25,018224% wnioskowanej ilości. Rozporządzenie
weszło w życie 25 maja br.
3.1.2. BURKINA FASO NIE BĘDZIE DOSTARCZAĆ CUKRU W RAMACH ACP
28 czerwca br. Rada Unii Europejskiej rozpatrzyła negatywnie wniosek Burkina Faso
dotyczący eksportu cukru z tego państwa na unijny rynek w ramach porozumienia z krajami
Afryki, Karaibów i Pacyfiku (ACP). Warto przypomnieć, że zgodnie z Umową o Partnerstwie
między Wspólnotą Europejską a ACP, każdy kraj będący członkiem ACP może starać się o
preferencyjny dostęp do unijnego rynku cukru. 30 września 2002r. Burkina Faso została
członkiem ACP i 8 listopada 2002r. złożyła stosowny wniosek. Rada UE stwierdziła, że kraj
ten nie jest eksporterem netto cukru, nie może więc zagwarantować stałych dostaw.
3.2. WIĘCEJ CUKRU Z MOZAMBIKU W UE W RAMACH POROZUMIENIA WSZYSTKO PRÓCZ BRONI
Przedstawiciel Związku Producentów Cukru w Mozambiku zapowiedział, że kraj ten zamierza
starać się o zwiększenie dostępu na unijny rynek dla mozambickiego cukru. Żadne wielkości
nie są jeszcze znane. Wiadomo jednak, że trwają już rozmowy miedzy Mozambikiem a UE. W
2003r. do UE sprowadzono 10,4 tys. ton cukru z Mozambiku w ramach porozumienia
„Wszystko prócz broni” (EBA). W br. Mozambik zamierza sprzedać również 80 tys. ton cukru
na rynku światowym – 10 razy więcej niż w 2003r. Prognoza produkcji cukru w tym kraju w
2004r, mimo iż zredukowana z wcześniejszych 278 tys. ton do 260 tys. ton, przekracza
znacznie wynik osiągnięty w 2003r. w wysokości prawie 212,2 tys. ton.
Mozambik stał się eksporterem netto cukru po tym, jak produkcja przewyższyła poziom
konsumpcji (100 tys. ton). Wzrost produkcji spowodowany był odbudową krajowej
gospodarki po 16-letniej wojnie domowej zakończonej w 1992r. Wtedy też, głównie dzięki
inwestorom z RPA i Mauritius, sektor cukrowniczy zaczął na nowo sprawnie funkcjonować.
Ważnym elementem były również działania rządu – uszczelnione zostały granice, co
wyeliminowało w znacznym stopniu przemyt cukru. Aktualnie rząd poszukuje także
inwestorów dla dwóch zniszczonych w trakcie wojny cukrowni.
FAMMU/FAPA Bieżące informacje i analizy funkcjonowania Wspólnej Polityki Rolnej UE – VII.2004r. str. 12
RYNEK CUKRU
Związek Producentów Cukru w Mozambiku zapowiedział, że jego celem jest przywrócenie
produkcji do poziomu z lat 60 i 70-tych – ponad 360 tys. ton.
3.3. PROPOZYCJA ZNIESIENIA DOPŁAT EKSPORTOWYCH
Unia Europejska zaproponowała zniesienie wartych 3 mld euro dopłat do eksportu unijnych
towarów rolno-spożywczych, żeby odblokować negocjacje w sprawie liberalizacji światowego
handlu. Unijna oferta została uznana za bezprecedensowy krok. Dzięki dopłatom do eksportu
towarów rolno-spożywczych unijni eksporterzy mogą łatwiej konkurować na światowym
rynku z producentami z państw rozwijających się, jak Brazylia czy Afryka Południowa. UE
zapowiedziała, że zniesie dopłaty eksportowe, jeśli zrobią to również inne światowe potęgi,
jak USA, Kanada, Australia czy Nowa Zelandia.
Autorami projektu są Pascal Lamy, komisarz UE ds. Handlu i Franz Fischler, komisarz UE ds.
Rolnictwa. Pomysłowi sprzeciwia się już Francja, największy producent rolny w UE
(współtwórca projektu Pascal Lamy jest Francuzem). Pascal Lamy podkreślił, że chodzi nie
tylko o dopłaty do eksportu, w prostej formie stosowane przez Unię, ale także o bardziej
ukryty sposób wspierania wywozu. Przykładem mogą być nisko oprocentowane kredyty dla
eksporterów w USA lub skup nadwyżek produkcji rolnej od rolników i przekazywanie ich jako
pomoc żywnościową dla państw Trzeciego Świata. Nieco inne techniki wspierania swoich
rolników stosują Australijczycy – sprzedaż australijskiego cukru wymaga pośrednictwa Rady
ds. Cukru, która zajmuje się wspólnym marketingiem, ustala wielkość produkcji i ceny. Dzięki
temu cukier w Australii kosztuje tyle samo co w UE, mimo że Canberra nie przyznaje się do
dopłat.
Unia dopłaca obecnie do rolnego eksportu ok. 3 mld euro, co stanowi 5% jego wartości.
Jeszcze na początku lat 90. dopłaty sięgały 1/4 wartości towarów sprzedawanych na
zagranicznych rynkach. Wg UE, wartość preferencyjnych kredytów eksportowych w USA
wynosi 3,2 mld dolarów, a pomoc żywnościową należy szacować na kolejne "kilka miliardów
dolarów". W 2004r. UE przewidziała wydatki w sektorze cukru w wysokości 1,71 mld euro. Z
tej kwoty 1,285 mld euro przeznaczono na dopłaty do eksportu cukru i izoglukozy (1,257
mld euro w 2003r. i nieco ponad 1,168 mld euro w 2002r.).
Wg UE, istotny postęp w negocjacjach dotyczących dalszej liberalizacji obrotów między 147
członkami Światowej Organizacji Handlu (WTO) musi nastąpić przed lipcową rundą
negocjacji, ponieważ jest to ostatni możliwy moment, aby rozmowy o liberalizacji nie utknęły
na kolejne miesiące. W październiku br. kończy się kadencja obecnej Komisji Europejskiej, a
w listopadzie br. odbędą się wybory prezydenckie w Stanach Zjednoczonych.
W odpowiedzi na unijną propozycję przedstawiciel amerykańskiego handlu zapowiedział, że
USA są gotowe wprowadzić zmiany we własnym systemie wspierania farmerów i
eksporterów. Ewentualne zmiany mają dotyczyć zarówno nisko oprocentowanych kredytów
dla eksporterów jak i skupu nadwyżek produkcji rolnej od rolników i przekazywania ich w
ramach pomocy żywnościowej dla państw Trzeciego Świata. USA nie wyraziło jednak
gotowości zniesienia ww. mechanizmów wsparcia a jedynie możliwość redukcji ich skali (np.:
krótszy termin spłaty pożyczek). Należy podkreślić, że unijna propozycja zniesienia dopłat do
eksportu towarów rolno-spożywczych (o wartości 3 mld euro) będzie zrealizowana tylko
wtedy, gdy USA zniosą kredyty eksportowe i system pomocy żywnościowej.
4. INFORMACJE Z WYBRANYCH KRAJÓW EUROPY
4.1. CHARAKTERYSTYKA SEKTORA CUKROWNICZEGO W 10 NOWYCH PAŃSTWACH UE
W 10 nowych państwach, które przystąpiły do UE 1 maja br., łączna produkcja białego cukru
wynosi ok. 3 mln ton. Konsumpcja szacowana jest nieco poniżej tej wielkości i wynosi ok.
2,9 mln ton. Buraki cukrowe uprawia prawie 94 tys. plantatorów na łącznej powierzchni nie
przekraczającej 500 tys. ha. W kampanii cukrowniczej bierze udział 84 cukrowni. Łączna
FAMMU/FAPA Bieżące informacje i analizy funkcjonowania Wspólnej Polityki Rolnej UE – VII.2004r. str. 13
RYNEK CUKRU
kwota produkcyjna dla cukru białego wynosi nieco ponad 2,9 mln ton a dla izoglukozy
prawie 207 tys. ton. Spośród 10 nowych członków UE Polska jest największym producentem
– ok. 59% udziału i konsumentem białego cukru – ok. 54% udziału. Szczegóły w poniższym
zestawieniu.
Kraj
Polska
Cypr
Czechy
Estonia
Litwa
Łotwa
Malta
Słowacja
Słowenia
Węgry
Razem
produkcja
powierzchnia spożycie***
liczba
cukru białego*
uprawy**
cukrowni**
1 820 980
286 300
1 599 267
55
29 391
596 000
75 000
449 630
12
66 087
118 680
29 200
90 614
4
68 693
15 000
71 341
2
21 007
130 000
30 000
232 240
5
21 773
5 000
98 287
1
344 287
49 199
305 890
6
3 100 413
414 774
2 963 754
85
* średnia z lat 2001-2003
** 2003r.
*** średnia z lat 2000-2002
Żródło: opracowanie własne na podstawie Burak Cukrowy
4.2. KRAJE CZŁONKOWSKIE
Niezależni specjaliści szacują, że areał zasiewu buraków cukrowych w sezonie 2004/05 w
UE-25 wyniesie 2,178 mln ha i będzie nieznacznie niższy od wyniku 2,227 mln ha
osiągniętego w sezonie 2003/04.
Francja
Francuski Związek Plantatorów Buraka Cukrowego podał, że łączny areał zasiewu buraków
cukrowych w tym kraju w 2004r. wyniósł 376 tys. ha, co oznacza spadek o 6,5% w stosunku
do wyniku osiągniętego w 2003r. w wysokości 402,3 tys. ha. Areał uprawy buraków
przeznaczonych na produkcję cukru wyniósł 339 tys. ha (redukcja o 7,7% w porównaniu do
367,3 tys. ha w 2003r.) i 25 tys. ha z przeznaczeniem na produkcję alkoholu (24,5 tys. ha w
2003r.).
Przedstawiciele francuskich: rządu i przemysłu potwierdzili, że w ramach porozumienia z
ugrupowaniem Najsłabiej Rozwiniętych Krajów (LDCs) zostało sprowadzone w kwietniu br.
9,3 tys. ton surowego cukru z Bangladeszu, który produkuje rocznie ok. 200 tys. ton cukru.
Wielka Brytania
Farmerzy z British Sugar w Wielkiej Brytanii obsieli do końca kwietnia br. 96% areału
uprawy buraków cukrowych szacowanego w tym roku na ok. 140 tys. ha. Wg koncernu, jest
jeszcze zbyt wcześnie, żeby prognozować wielkość produkcji buraków cukrowych w sezonie
2004/05. W sezonie 2003/04 zbiory tych ziemiopłodów osiągnęły poziom 9,2 mln ton.
Średnia zawartość cukru w korzeniach była rekordowo wysoka i wyniosła 18,7%. W sezonie
2003/04 w Wielkiej Brytanii wyprodukowano 1,37 mln ton cukru.
Niemcy
Niemiecki związek producentów cukru (WVZ) podał, że w sezonie 2003/04 zebrano w
Niemczech 23,75 mln ton buraków cukrowych – o ponad 3 mln ton mniej niż w sezonie
FAMMU/FAPA Bieżące informacje i analizy funkcjonowania Wspólnej Polityki Rolnej UE – VII.2004r. str. 14
RYNEK CUKRU
2002/03, w którym produkcja buraków cukrowych wyniosła 26,78 mln ton. Redukcji uległa
również produkcja cukru białego i wyniosła 3,75 mln ton (3,99 mln ton w poprzednim
sezonie). Spadek zbiorów i produkcji spowodowany był w głównej mierze wiosennymi
przymrozkami i letnią suszą. Zdaniem przedstawiciela WVZ prognoza na sezon 2004/05 jest
optymistyczna. Dobre warunki pogodowe na początku br. pozwoliły na terminowe siewy tych
ziemiopłodów (areał zasiewów w 2004/05 pozostanie najprawdopodobniej niezmieniony w
stosunku do zeszłego sezonu i wyniesie 440 tys. ha).
Holandia
Holenderski Instytut Badań nad Burakiem Cukrowym (IRS) potwierdził, że areał zasiewu
buraków cukrowych w tym kraju w 2004r. uległ redukcji o 3 tys. ha w stosunku do wyniku
osiągniętego w 2003r. i wyniósł 100 tys. ha. Wg IRS, spadek powierzchni zasiewu
spowodowany jest wzrostem plonów (średnio z 60 do 63 t/ha).
Litwa
Rząd litewski zamierza przeznaczyć 50 mln litów (prawie 19 mln USD) na dopłaty do
eksportu nadmiaru cukru w celu uniknięcia unijnych kar. Nadwyżka rezerw cukru na
początku br. wyniosła 150 tys. ton. Jeśli nie zostanie ona, np.: wyeksportowana, to UE
nałoży karę w wysokości nawet 80-90 mln litów. Dopłaty do eksportu nadwyżek cukru mają
wynieść 0,69 LTL/kg. W ramach tej dopłaty przewiduje się eksport 60 tys. ton cukru.
Konsumpcja cukru na Litwie w 2003r wyniosła 81,8 tys. ton (wzrost o 2% w stosunku do
wyniku z 2002r.). Aktualnie litewskie cukrownie należą do Danisco Sugar i do Arvi Cukrus.
Warto przypomnieć również, że kwota produkcyjna na cukier biały dla Litwy wynosi 103 010
ton. (1LTL=0,29EUR)
Czechy
Czeski Związek Producentów Cukru podał, że areał zasiewu buraków cukrowych w tym kraju
w 2004r. będzie niższy o 7% i wyniesie 70 tys. ha (75 tys. ha w 2003r.). Warto przypomnieć,
że w 2003r. w Czechach zebrano 3,224 mln ton buraków cukrowych z 77,325 tys. ha.
Związek zapowiedział również, że nie oczekuje przekroczenia kwoty produkcyjnej ze względu
na niskie ceny cukru na światowym rynku (średnia produkcja z lat 2000-03 wyniosła 514 tys.
ton cukru białego, Czechom przyznano kwotę A (z przeznaczeniem na krajową konsumpcję)
w wysokości 441 209 ton. Związek wyraził również rozczarowanie faktem, że kwota B (z
przeznaczeniem na eksport z dopłatami) wynosi zaledwie 3% kwoty A.
4.3. KRAJE PRZYSTĘPUJĄCE
4.3.1. POSZERZENIE UE
Bułgaria i Rumunia zakończyły rozmowy w Unią Europejską w sprawie warunków
przystąpienia w sektorze rolnym do Wspólnoty. Z nieoficjalnych informacji wynika, że
Bułgaria zostanie członkiem UE w 2007r. a Rumunia 2-3 lata później. Szczegóły dotyczące
ustaleń w sektorze cukru w poniższym zestawieniu.
cukier
izoglukoza
maksymalny
kwota A kwota B kwota A kwota B poziom zapasów
Bułgaria
4 320
432
56 063
0
198 748
Rumunia
99 250
9 924
9 790
191
329 636
dane w tonach
opracowanie własne na podstawie danych KE
FAMMU/FAPA Bieżące informacje i analizy funkcjonowania Wspólnej Polityki Rolnej UE – VII.2004r. str. 15
RYNEK CUKRU
Przedstawiciele rumuńskiego przemysłu cukrowniczego obawiają się jednak, że
wynegocjowana w ramach rozmów przedakcesyjnych z UE wielkość kwoty produkcyjnej
może zostać zmniejszona, jeśli produkcja cukru w Rumunii utrzyma się na obecnym, o ponad
2/3 mniejszym niż uzgodniona kwota. Rumuńscy cukrownicy przewidują, że produkcja
białego cukru w tym kraju w br. wyniesie 30 tys. ton (wynegocjowana kwota A wynosi 99,25
tys. ton a kwota B – 9,92 tys. ton. Dodatkowo, tuż przez zakończeniem rozmów w sektorze
rolnym kwota A na biały cukier została zwiększona o 18 635 ton do powyższego poziomu na
wniosek Rumunii). Taka różnica może w konsekwencji doprowadzić do redukcji unijnej
kwoty produkcyjnej, jeśli wynegocjowany wolumen w wysokości ponad 100 tys. ton (łącznie
kwota A i B) nie zostanie osiągnięty do 2007r. – planowanej daty przystąpienia Rumunii do
UE. Rumuńscy plantatorzy buraków cukrowych wystąpili do rządu z wnioskiem o zwiększenie
cła na import cukru białego z aktualnie obowiązujących 90% do 140% i na cukier surowy z
45% do 75%. Wyższe cło wwozowe ma przyczynić się do zwiększenia produkcji z krajowych
buraków cukrowych i zahamować napływ taniego cukru z importu. Przedstawiciele
rumuńskiego przemysłu cukrowniczego zaproponowali również zwiększenie rządowych
dopłat dla plantatorów – mówi się o potrojeniu aktualnej stawki w wysokości 6,5 euro/t. W
br. Rumunia sprowadzi najprawdopodobniej 450 tys. ton cukru dla zaspokojenia potrzeb
wewnętrznego rynku. Oczekuje się, że stawki celne na import cukru surowego i białego nie
ulegną jednak znaczącej zmianie ze względu na obawy rządu przed możliwością wzrostu
inflacji i straty zaufania oraz poparcia społecznego. Warto przypomnieć, że po 1989r.
zamknięto ponad 60% cukrowni – z 33 do dziś pracuje zaledwie dziewięć. Siedem z nich jest
kontrolowanych przez zagraniczne koncerny, m. in.: austriacką Agranę i niemiecki
Pfeifer&Langen.
5. USTAWA O NADMIERNYCH ZAPASACH PRODUKTÓW ROLNYCH I CUKROWYCH
Wg ustawy „O nadmiernych zapasach produktów rolnych i cukrowych” (Dz. U. nr. 97, poz
964) z 16 kwietnia 2004r., która weszła w życie 1 maja 2004, przedsiębiorcy rolni, którzy
zgromadzili nadmierne zapasy produktów rolnych, muszą uiścić specjalną opłatę. Średni stan
zapasów ustala się z 1 maja w latach 2001, 2002, 2003, a za nadmierny uznaje się ich
poziom odbiegający w 10% od średniego. Dokumenty o zapasach przedsiębiorcy są
zobowiązani składać do 31 lipca 2004r., a w przypadku produktów cukrowych do 30 czerwca
2004r., do terenowego oddziału ARR. Ustawa obliguje do ustalania i wnoszenia opłat od
nadmiernych zapasów oraz za niewyeliminowanie ich z obszaru celnego Wspólnoty
Europejskiej.
Przez zapasy produktów cukrowych ustawodawca rozumie każdą ilość cukru, izoglukozy,
fruktozy oraz cukru lub jego ekwiwalentu zawartego w produktach przetworzonych –
nabytych bądź wytworzonych lub przetworzonych – przeznaczonych do sprzedaży.
Przedsiębiorcy zobowiązani są również do przedstawienia okoliczności powstania zapasów z
uwzględnieniem zmian wielkości produkcji i kwot produkcyjnych.
Ustawa ma zastosowanie do produktów cukrowych o następujących kodach nomenklatury
scalonej:
1) CN 1701 – cukier buraczany trzcinowy;
2) CN 1702 60 95, 1702 90 99 i 2106 90 59 – syropy cukrowe;
3) CN 1702 60 80 i 1702 90 80 – syrop inulinowy;
4) „produkty przetworzone” – produkty będące rezultatem przetworzenia produktów rolnych,
zawierające cukier dodany/ekwiwalent cukru w ilości przekraczającej 10% - kody CN podane
zostały w raporcie dotyczącym I kwartału 2004r.;
5) CN 1702 30 10, 1702 40 10, 1702 60 10, 1702 90 30, 2106 90 30 – izoglukoza i syrop
izoglukozowy;
FAMMU/FAPA Bieżące informacje i analizy funkcjonowania Wspólnej Polityki Rolnej UE – VII.2004r. str. 16
RYNEK CUKRU
6) CN 1702 5000 – chemicznie czysta fruktoza.
Warto nadmienić, że w Dzienniku Ustaw RP opublikowano również rozporządzenie nr 1374
określające wzór wniosków o przyznanie kwot A i B cukru i izoglukozy (Dz. U. Nr 129,
Poz.1374). Powyższy akt prawny wszedł w życie z dniem 22 czerwca br.
6. PROPOZYCJA REFORMY RYNKU CUKRU
Pod koniec czerwca br. Franz Fischler, Komisarz UE ds. Rolnictwa i Rybołówstwa
zaprezentował Komisji Europejskiej długo oczekiwaną wstępną propozycję reformy unijnego
rynku cukru. Komisja Europejska przyjęła ją 14 lipca br. Przyjęty przez KE projekt zakłada:
1) przyspieszenie reformy na 2005r.;
2) cukier: kwota produkcyjna A i B zostanie połączona w jedną kwotę w sezonie 2005/06.
Połączona kwota zostanie zredukowana fazowo z aktualnego poziomu 17,4 mln ton – w
sezonie 2005/06 o 1,3 mln ton i w kolejnych sezonach o 0,5 mln ton tak, żeby łączny
wolumen redukcji wyniósł 2,8 mln ton. Regulacje dotyczące cukru C nie ulegną zmianie.
Zmianie ulegnie mechanizm przeniesienia cukru (wolumen przekraczający kwotę
produkcyjną). Kwoty produkcyjnie będzie można sprzedawać między krajami członkowskimi;
izoglukoza: kwota produkcyjna będzie wzrastać przez trzy lata o 100 tys. ton począwszy
od sezonu 2005/06;
3) cena interwencyjna na cukier w wysokości 631,9 euro/t zostanie zniesiona i zastąpiona
przez cenę referencyjną, która wyniesie 506 euro/t w sezonach 2005/06 i 2006/07 a od
2007/08 421 euro/t. Cena minimalna za buraki cukrowe (aktualnie dla buraków A wynosi
46,72 euro/t i dla buraków B 32,42 euro/t) zostanie ustalona na poziomie 32,8 euro/t w
sezonach 2005/06 i 2006/07 i 27,4 euro/t w 2007/08;
4) zostanie wprowadzona nowa forma płatności bezpośrednich dla plantatorów buraków
cukrowych w wysokości 60% straty dochodów powstałych na skutek ww. cięcia cen.
Płatność zostanie wprowadzona dwufazowo – w sezonie 2005/06 i 2007/08. Plantatorzy
buraków cukrowych z krajów, które przystąpiły do Wspólnoty 1 maja br., otrzymają
rekompensaty w takim wymiarze, jak plantatorzy z UE-15. Rekompensaty będą przysługiwać
tylko tym farmerom, którzy uprawiali buraki cukrowe w ramach kwot w okresie 2000-2002;
5) w mocy pozostanie preferencyjny import z krajów Afryki, Pacyfiku i Karaibów (ACP) o
wolumenie 1,3 mln ton cukru w przeliczeniu na cukier biały. Cena gwarantowana będzie
równa cenie referencyjnej (421 euro/t dla cukru białego, dla cukru surowego wyniesie 329
euro/t). Bezcłowy import z Zachodnich Bałkan zostanie określony przez ustanowienie nowej
kwoty odpowiadającej aktualnemu poziomowi handlu. KE zaproponuje również
wprowadzenie nowych zasad weryfikacji pochodzenia cukru. UE rozpocznie rozmowy nt.
krajami Afryki, Karaibów i Pacyfiku (ACP) i Indiami pod koniec 2004r. w celu określenia
nowych warunków wzajemnej współpracy;
6) Komisja Europejska będzie mogła zweryfikować wysokość cen i wolumen kwot
produkcyjnych w 2008r. ze względu na wyzwania, jakie stawiają rozmowy z WTO i rozwój
rynku;
7) refundacje do cukru użytego w przemyśle chemicznym zostaną zniesione.
6.1. STANOWISKO PAŃSTW CZŁONKOWSKICH
Wg źródeł zbliżonych do Specjalnego Komitetu ds. Rolnictwa UE, większość państw
członkowskich nie zajmie stanowiska w sprawie reformy unijnego rynku cukru, dopóki
Komisja Europejska nie przedstawi nowego projektu reformy. Obserwatorzy spodziewali się,
że Czechy, Polska i Litwa, podobnie jak Hiszpania, Finlandia, Włochy, Grecja i Austria
opowiedzą się za bardziej zachowawczym podejściem do reformy. Natomiast Estonia, Cypr i
Słowenia, tak jak Dania, Szwecja i Wielka Brytania przedstawią bardziej liberalne stanowisko.
FAMMU/FAPA Bieżące informacje i analizy funkcjonowania Wspólnej Polityki Rolnej UE – VII.2004r. str. 17
RYNEK CUKRU
Zdaniem niektórych unijnych dyplomatów, Węgry, Polska, Litwa, Słowenia i Słowacja oraz
Finlandia i Hiszpania optują za wprowadzeniem systemu kompensacji dla producentów
(wprowadzenie takiego systemu jest możliwe, choć KE do tej pory nie odniosła się do
powyższej propozycji). Dodatkowo przedstawiciele Polski i Węgier nalegają, żeby wysokość
rekompensaty była taka sama dla wszystkich państw członkowskich (płatności bezpośrednie
dla nowych członków mają charakter stopniowy). Ponadto Czechy, Polska i Węgry, podobnie
jak Hiszpania, Portugalia, Finlandia, Włochy, Grecja i Austria będą najprawdopodobniej dążyć
do zachowania systemu kwot produkcyjnych, jako niezbędnych dla funkcjonowania
przemysłu cukrowego w UE.
Propozycja Fischlera zakładająca cięcia cen i redukcje kwot produkcji została uznana za
jedyna możliwą do zaakceptowania. Zaproponowane również jeszcze we wrześniu 2003r.
dwie opcje (pełna liberalizacja i utrzymanie status quo) nie mają szans na akceptację ze
strony wielu państw członkowskich i środowiska międzynarodowego. Liberalizacja jest nie do
przyjęcia dla wielu członków UE, a kontynuowaniu obecnej polityki sprzeciwia się WTO,
Australia, Brazylia i Tajlandia. Opieszałość w zajmowaniu stanowiska odnośnie reformy
wynika także z faktu, że niektóre państwa członkowskie nie wypracowały jeszcze spójnego
stanowiska na poziomie narodowym. Przewiduje się, że intensywność rozmów nad kształtem
reformy sektora cukrowniczego będzie mniejsza niż dotychczas zwłaszcza w drugiej połowie
br. (także ze względu na fakt, że kadencja Franza Fischlera kończy się z początkiem
listopada br.).
6.2. STANOWISKO KONCERNÓW CUKROWNICZYCH
Podana do wiadomości publicznej wstępna propozycja reformy rynku cukru w UE autorstwa
Franza Fischlera, Komisarza UE ds. Rolnictwa i Rybołówstwa nie została dobrze przyjęta
przez największe koncerny europejskie. Wg Sudzucker (Niemcy), projekt reformy może
doprowadzić do zamknięcia wielu z należących do niego cukrowni, w tym również na terenie
Niemiec. Z kolei Danisco (Dania) uważa, że projekt Fishlera nie jest propozycją reformy, ale
jego przemyśleniami nt. reformy. Wg duńskiego koncernu, polityczna dyskusja nad nim
zajmie ok. roku, w ciągu którego wiele w tej propozycji ulegnie zmianie. Natomiast
Przedstawiciel British Sugar (Wlk. Brytania) nie chciał jeszcze komentować propozycji
reformy. Warto zwrócić jednak uwagę na fakt, że publikacja projektu pociągnęła za sobą
spadek notowań na giełdzie spółki Associated British Foods (właściciel Brish Sugar) o 2,4%.
Spadek zanotowały także inne spółki z tej branży: Tate&Lyle (Wlk. Brytania) o 3,8% i
Sudzucker o 6,25%. Ceny na giełdzie towarowej w Londynie nie uległy zmianie.
6.3. STANOWISKO CEFS
Unijny związek producentów cukru (CEFS) wyraził opinię, że jeżeli reforma sektora
cukrowniczego UE pociągnie za sobą faktycznie redukcję cen wewnętrznych i kwot
produkcyjnych, to unijni plantatorzy buraków cukrowych powinni zostać objęci systemem
kompensacyjnym, który przynajmniej częściowo winien być powiązany z produkcją tych
ziemiopłodów. Takie działanie, zdaniem CEFS, pozwoli na utrzymanie upraw buraków
cukrowych w UE. Związek optuje również za wprowadzeniem systemu kompensacyjnego dla
producentów. Wprowadzenie takich regulacji ma na celu zniwelować potencjalne zagrożenia
i straty, które mogą stać się udziałem unijnych plantatorów i producentów.
Także przedstawiciel Francuskiego Związku Plantatorów Buraka Cukrowego (CGB) wyraził
opinię, że propozycja Fishlera wymaga wielu ulepszeń zwłaszcza w kwestii wprowadzenia
mniej drastycznych cięć kwot produkcji i zwiększenia systemów kompensacyjnych dla
farmerów.
FAMMU/FAPA Bieżące informacje i analizy funkcjonowania Wspólnej Polityki Rolnej UE – VII.2004r. str. 18
RYNEK CUKRU
7. OXFAM WZYWA DO ZNIESIENIA UNIJNEGO EKSPORTU CUKRU
Oxfam, międzynarodowa organizacja charytatywna działająca na rzec rozwoju i
sprawiedliwości, ponownie zajęła stanowisko wobec reformy unijnego sektora
cukrowniczego. Zdaniem organizacji propozycja Komisji Europejskiej (KE) jest nie do
przyjęcia ze względu na fakt, iż faworyzuje największych producentów. Taka sytuacja jest
nieuczciwa, ponieważ buduje i pogłębia dysproporcje między Europą i grupą Najsłabiej
Rozwiniętych Państw (LDC). Przedstawiciel Oxfamu wyraził opinię, że proponowane przez KE
zniesienie kwot produkcji i cięcia cen wewnętrznych dotkną przede wszystkim małych
producentów i farmerów zwłaszcza w Południowej Europie. Nie wyeliminują natomiast
strukturalnej nadwyżki cukru w Unii. Oxfam proponuje, żeby cięcia kwot produkcji połączyć z
eliminacją unijnego eksportu cukru (faktycznie projekt ten dąży do zmniejszenia produkcji w
UE o 5,2 mln ton cukru rocznie poprzez całkowitą eliminację eksportu i systemu jego
subsydiowania – projekt Fischlera zakłada natomiast redukcję o 2,8 mln ton).
Propozycja Oxfamu zakłada dwie fazy:
1) natychmiastowe zniesienie kwoty C (cukier, który musi zostać wyeksportowany bez
dopłat) – redukcja o 2,7 mln ton;
2) redukcję w okresie 2006-2013 kwoty A (cukier z przeznaczeniem na sprzedaż na
krajowym rynku) o 2,5 mln ton.
Działanie to ma celu umożliwienie szerszego dostępu dla cukru z Najsłabiej Rozwiniętych
Krajów (LDCs) do unijnego rynku. Organizacja domaga się również zwiększenia pomocy dla
krajów Afryki, Karaibów i Pacyfiku (ACP).
Wg Oxfamu, propozycja pozwala zaoszczędzić 1,3 mld euro rocznie, które można by
przeznaczyć właśnie na pomoc dla LDCs i ACP. Tym bardziej, że subsydia trafiają w głównej
mierze do największych unijnych producentów (819 mln euro rocznie przypada na
największe europejskie kompanie cukrownicze – Sudzucker, Tale&Lale i Danisco).
Organizacja podkreśliła również, że reforma unijnego sektora cukrowniczego (niezależnie od
swej postaci) musi uwzględniać interesy drobnych producentów cukru w UE. Zdaniem
Oxfamu, wprowadzenie w życie powyższych propozycji pozwoli na właściwe zbilansowanie
wysokości zapasów i zapotrzebowania rynkowego w UE. Dodatkowo, dzięki wyeliminowaniu
unijnego, subsydiowanego eksportu główni światowi eksporterzy cukru nie będą ponosić
strat. Wg Oxfamu, na skutek niemożności konkurencji na światowym rynku z dotowanym
przez Unię cukrem Brazylia traci rocznie ok. 415 mln euro, Tajlandia 126 mln euro a Indie 50
mln euro.
8. STANOWISKO KRAJÓW AFRYKI, KARAIBÓW I PACYFIKU (ACP) WOBEC REFORMY RYNKU
CUKRU
Producenci cukru z sześciu karaibskich krajów – Belize, Barbadosu, Gujany, Jamajki, Wysp
St. Kitts i Nevis oraz z Trynidadu i Tobago – skrytykowali Wielką Brytanię za jej stanowisko
wobec reformy unijnego sektora cukrowniczego (Wlk. Brytania skłania się ku pełnej
liberalizacji rynku cukru w UE, większość z ww. państw karaibskich to eksbrytyjskie kolonie).
Brytyjski podsekretarz stanu ujawnił, że Wlk. Brytania rozważa aktualnie jak daleko można
posunąć się od cięcia cen wewnętrznych do pełnej liberalizacji rynku. Karaibski Związek ds.
Cukru (SAC) wezwał również Wlk. Brytanię do zmiany dotychczasowego stanowiska w
sprawie reformy sektora cukrowniczego, ponieważ ani cięcia cen, ani tym bardziej
liberalizacja nie wpłyną pozytywnie na rozwój ekonomiczny krajów grupy G90 (należą do niej
Najsłabiej Rozwinięte Kraje (LDCs) i państwa Afryki, Karaibów i Pacyfiku (ACP), które nie
należą do LDCs). Zdaniem większości państw G90, najlepszym dla nich rozwiązaniem byłoby
zwiększenie lub pozostawienie ich preferencyjnego dostępu do unijnego rynku, ponieważ
ceny w UE przewyższają światowe ceny cukru prawie trzykrotnie. Najwięksi eksporterzy
FAMMU/FAPA Bieżące informacje i analizy funkcjonowania Wspólnej Polityki Rolnej UE – VII.2004r. str. 19
RYNEK CUKRU
cukru z krajów rozwijających się jak Brazylia i Tajlandia domagają się jednak wolnego
dostępu do unijnego rynku cukru i zniesienia wszelkich udogodnień zarówno dla krajów G90
jak i dla członków UE.
9. PRAWODAWSTWO UNIJNE TAKŻE W JĘZYKU POLSKIM
Przypominamy, że od 1 maja br. akty prawny UE publikowane są również w języku
polskim
pod
adresem:
http://www.europa.eu.int/eur-lex/pl/index.html.
Starsze
dokumenty, tzn. takie, które opublikowano przed poszerzeniem UE są sukcesywnie
uzupełniane. Aktualnie dostępnych pod adresem:
http://
www.europa.eu.int/eur-lex/pl/dd/reg/pl_register_036060.html
jest
już
77
dokumentów prawnych dotyczące regulacji sektora cukrowniczego. Od 1 maja br.
obowiązują także w Polsce.
FAMMU/FAPA Bieżące informacje i analizy funkcjonowania Wspólnej Polityki Rolnej UE – VII.2004r. str. 20
RYNEK CUKRU
10. BUDŻET ROLNY 2004
ANEKS I
BUDŻET ROLNY WSPÓLNOT EUROPEJSKICH NA TLE BUDŻETU CAŁKOWITEGO UE NA ROK 2004
Wydatki
jako % budżetu
Kategoria budżetowa
w mld EUR rolnego UE
Wydatki łączne budżetu UE-15
99,53 *
Rolnictwo i rozwój obszarów wiejskich
48,05
100,00%
Produkty roślinne
27,49
57,21%
Zboża (instrumenty rynkowe)
0,55
1,13%
Ryż
0,18
0,36%
Zboża i uprawy polowe (dopłaty bezpośrednie) 17,06
35,50%
Programy pomocy żywnościowej
0,21
0,44%
Cukier
1,71
3,56%
Oliwa z oliwek
2,36
4,92%
Len, konopie, bawełna i jedwabniki
0,89
1,84%
Owoce i warzywa
1,61
3,34%
Produkty winiarskie
1,21
2,53%
Tytoń
0,91
1,90%
Pozostałe sektory lub produkty roślinne (w tym
susz paszowy, nasiona, chmiel, zbożowe
rośliny strączkowe, inne mechanizmy wsparcia) 0,78
1,6%
Produkty zwierzęce
12,55
26,1%
Mleko i produkty mleczarskie
2,82
5,9%
Wołowina i cielęcina
8,03
16,7%
Baranina i koźlina
1,53
3,2%
Wieprzowina, jaja, drób, miód i inne
instrumenty wsparcia dla produktów
zwierzęcych
0,16
0,3%
Rozwój obszarów wiejskich
7,92
16,5%
Sekcja Gwarancji FEOGA
4,80
10,0%
Sekcja Orientacji FEOGA
3,11
6,5%
Bilans pozostałych wydatków
0,10
0,2%
Badania
2,87
2,9%
Polityka regionalna
21,48 **
21,6%
Działania w polityce zagranicznej
3,66
3,7%
Uwaga: budżet dla UE-25 wynosi 111,3 mld euro, w tym na rolnictwo – 50,5 mld euro
(45,34 budżetu powiększonej UE)
* - FEOGA - Fundusz rolny UE na 2004 rok stanowi to 48,28% wydatków z całkowitego
budżetu UE
** Polityka regionalna to 21,6% wydatków z całkowitego budżetu UE
FAMMU/FAPA Bieżące informacje i analizy funkcjonowania Wspólnej Polityki Rolnej UE – VII.2004r. str. 21