Kategorie komunikowania masowego Widownia Audytorium
Transkrypt
Kategorie komunikowania masowego Widownia Audytorium
dr Magdalena Szpunar Kategorie komunikowania masowego Widownia Audytorium Publiczność http://www.teatr-rozrywki.pl/www/grafika/widownia_t.jpg www.magdalenaszpunar.com 1 Pojęcie masy Duża zbiorowość Brak zróżnicowania Raczej negatywny wizerunek Brak porządku i organizacji Odbicie społeczeństwa masowego www.magdalenaszpunar.com http://www.fotopolis.pl/obrazki/wenus_tlum3.jpg 2 Odbiorca i widownia masowa Wielkie liczby Duże rozproszenie Brak interaktywności i anonimowość Heterogeniczność Brak własnej organizacji i aktywności Obiekt zarządzania i manipulacji www.magdalenaszpunar.com http://republika.pl/blog_az_675273/1271638/tr/widownia1.jpg 3 Koncepcje widowni Virginii Nightingale Widownia jako zgromadzeni ludzie: zbiór osób, które zwróciły uwagę na daną ofertę programową, Widownia jako zakładani adresaci: wyobrażona przez nadawcę grupa ludzi, do której dopasowuje on treść, inaczej widownia wpisana, Widownia jako wydarzenie: doświadczenie odbioru w pojedynkę lub w towarzystwie innych jako zdarzenie interakcyjne, będące częścią życia codziennego, Widownia jako przesłuchanie: doświadczenie publiczności uczestniczącej, kiedy stanowi ona część programu lub ma możliwość uczestniczenia w nim. www.magdalenaszpunar.com 4 Koncepcje zasięgu widowni Widownia dostępna (potencjalna): wszyscy, którzy posiadają podstawowe umiejętności np. potrafią czytać lub mają zdolność odbioru Widownia płacąca: płacący za dany produkt medialny np. gazetę, bilet do kina, prenumeratę itp. Widownia zaangażowana: faktycznie oglądający, czytający, słuchający Widownia wewnętrzna: zwracający uwagę na poszczególne elementy treści, fragmenty Widownia kumulacyjna: odsetek widowni potencjalnej, która jest osiągalna dla medium w danym przedziale czasu Widownia docelowa: fragment widowni potencjalnej wyróżniony ze względu na określony cel np. reklamowy www.magdalenaszpunar.com 5 Koncepcje aktywności widowni Franka Biocca Wybiórczość: dokonywanie wyborów i rozróżnień w stosunku do mediów i niesionych przezeń przekazów np. nabywanie, wypożyczanie, prenumerowanie Użyteczność: konsumpcja mediów zaspokaja potrzeby. Intencjonalność: widownia aktywna to taka, która poddaje odbierane informacje obróbce poznawczej i przetwarza je na własne doświadczenie. Odporność na wpływ: odbiorca zachowuje „kontrolę” i nie ulega emocjom, chyba, że sam tego chce Zaangażowanie: ogólnie, kiedy członek widowni jest zaabsorbowany doświadczeniem medialnym, można mówić o zaangażowaniu, czy pobudzeniu emocjonalnym np. „rozmawianie” z telewizorem www.magdalenaszpunar.com 6 Podstawowe typy badań nad widownią Strukturalne Behawioralne Kulturowe podstawowe cele opis, wyliczenie, odniesienie do społeczeństwa wyjaśnianie i przewidywanie wyborów, reakcji i skutków rozumienie sensu odbieranych treści i korzystanie z mediów w kontekście podstawowe dane społeczno-demograficzne media i czas korzyst. motywy, akty wyboru, reakcje percepcje znaczenia w kontekście społ. I kult. b. ilość. I analiz. statyst. b. ilość., eksperyment, badania psych. b. etnograf., jakość. podstawowe dane www.magdalenaszpunar.com 7 Audytorium i publiczność AUDYTORIUM ludzie, którzy zebrali się by wysłuchać przemówienia, wykładu (auditor – słuchacz) odbiorcy traktowani jako konsumenci odbiorcy konkretnego przekazu, w okreslonym czasie np. jednego programu telewizyjnego www.magdalenaszpunar.com PUBLICZNOŚĆ ludzie, którzy wymieniają poglądy i informacje na temat jakiegoś interesującego zagadnienia (publicus – powszechny, jawny) odbiorcy traktowani jako świadomi obywatele odbiorcy pewnej liczby przekazów 8 Typy audytoriów Grupa społeczna: uformowana i względnie autonomiczna zbiorowość wyodrębniona ze wzgl. na podobne cechy społeczne. Chrakteryzuje ją silne poczucie tożsamości i odrębności, selektywny stosunek do mediów. Kultura gustu: zbiorowość jednostek o podobnych potrzebach intelektualnych i emocjonalnych, aktywnie wyrażająca swoje preferencje i upodobania. Poszukuje w mediach treści zaspokajających potrzeby i dostarczających satysfkacji. Grupa miłośników (fanów): luźna bądź zorganizowana przez kluby fanów zbirowość przejawiająca silne zainteresowanie danum autorem lub wykonawcą. Identyfikująca się z obiektem swojej adoracji i przejmująca niekiedy jej cechy (ubiór, język). Audytorium kanału lub medium: powstaje spontanicznie pod wpływem przyzwyczajenia lub reklamy. Opiera się na nawyku www.magdalenaszpunar.com 9 bądź lojalności wobec danego nadawcy (tytułu pras., programu tv.) Typy publiczności www.magdalenaszpunar.com 10 Transmisyjny model komunikowania wydarzenia → kanały (rola komunikatora) → komunikat → odbiorca 1. selekcyjna rola komunikatorów masowych 2. selekcja odbywa się na podst. tego, co zainteresuje widownię 3. media nie starają się przekonywać, edukować, a nawet informować Proces komunikacji nie ma charakteru linearnego, bowiem kształtuje go „odzew” odbiorców. Komunikowanie to proces transmisji określonej liczy informacji przez nadawcę. www.magdalenaszpunar.com 11 Rytualny model komunikowania Model ten zwraca uwagę na wewnętrzne zadowolenie nadawcy (lub odbiorcy), nie zaś tylko cele instrumentalne Komunikacja wymaga wspólnoty rozumienia i emocji Ma charakter celebracyjny i samopochłaniający (sam dla siebie jest celem) Często wymaga zachowania obrzędowego Komunikowanie służy również przyjemności odbioru Zwiększa integrację społeczną Wiąże się z takimi pojęciami jak podzielanie, uczestnictwo, zrzeszenie, wspólnota, posiadanie wspólnych wierzeń www.magdalenaszpunar.com 12 Model rozgłosu Przyciągnięcie i utrzymanie uwagi, co pozwala mediom na osiąganie zysku z widowni Fakt bycia znanym jest często ważniejszy, niż treść tego, co jest znane http://www.bravo.pl/download/multimedia/pictures/0812/pic7224612222035525287603.jpg www.magdalenaszpunar.com http://th.interia.pl/30,g1311e9f62987077/i690281.jpg 13 Model recepcji Komunikaty medialne są zawsze otwarte i polisemiczne, a ich interpretacja zależy od kontekstu i kultury odbiorców Komunikaty medialne otrzymują „preferowanie odczytanie”, kodowane są dla celów ideologicznych i instytucjonalnych Odbiorcy (dekodujący) nie mają obowiązku przyjąć komunikatu tak, jak został on nadany, lecz mogą je odczytywać stosując alternatywne lub opozycyjne sposoby odczytania, zgodne z własnymi poglądami i doświadczeniem www.magdalenaszpunar.com 14 Porównanie modeli komunikowania masowego www.magdalenaszpunar.com 15 Funkcje mediów Obserwacja otaczającego świata Zapewnienie komunikacji społecznej Tworzenie obrazu świata Przekazywanie dziedzictwa kulturowego Dostarczanie rozrywki Nakłanianie do kupowania www.magdalenaszpunar.com 16 Metafory mediów Okno: rozszerza ludzkie doznania i widzenie świata Zwierciadło: kąt i kierunek zwierciadła zależy jest od dysponentów mediów Filtr: działa selekcyjnie, zamyka widok na inne sprawy Drogowskaz: przewodnik, interpretator Forum: scena prezentacji informacji i idei Ekran: media mogą oddzielać nas od rzeczywistości www.magdalenaszpunar.com www.malarze.com 17 Motywy korzystania z mediów Zmniejszenie osobistej niepewności Zdobywanie wiedzy o społeczeństwie i świecie Znajdowanie poparcia dla własnych wartości Doświadczanie empatii z problemami innych Posiadanie substytutu kontaktów społecznych Poczucie powiązania z innymi Wejście w świat wyobrażony Wypełnianie czasu www.magdalenaszpunar.com 18 Procesy przebiegające pod wpływem mediów Uśrednianie: stali widzowie stanowią wspólnotę poglądów w efekcie nieustannego wpływu tych samych obrazów i haseł; mają ten sam punkt widzenia Rezonans: symboliczny obraz wielokrotnie powtarzany na ekranie sprawia, że obraz bywa wielokrotnie odtwarzany w umyśle widza www.magdalenaszpunar.com 19 Teoria kultywowania postaw G. Gerbnera Szanse uwikłania w przemoc: widz sporadyczny uważa, że prawdopodobieństwo, iż zostanie on ofiarą przemocy wynosi 1:100, widz stały uważa 1:10 Obawa przed samotnym spacerem: odbiorca stały uważa, że działania przestępcze zdarzają się 10krotnie częściej, niż ma to miejsce w rzeczywistości Postrzeganie działań policji: stali odbiorcy uważają, że 5% społeczeństwa zajmuje się ochroną prawa; sporadyczny szacuje, że 1% www.opolska.policja.gov.pl Ogólny brak zaufania do ludzi: stały odbiorca nie ufa innym ludziom www.magdalenaszpunar.com 20 Potencjalna siła mediów Przyciąganie i kierowanie uwagi społecznej Zmiana opinii i poglądów poprzez przekonywanie Wpływanie na zachowania ludzi Strukturacja definicji rzeczywistości Przypisywanie statusu i legitymizacja władzy http://mdk.bochnia.pl/mdk/assets/images/zdjecia/uwaga_zmiany_w_har monogramie_zajec_sekcji.jpg Informowanie szybkie i powszechne www.magdalenaszpunar.com 21 Grzechy mediów wg Bertranda Przemilczenia Mieszanie informacji z rozrywką Pseudoinformacje (informowanie fabrykowane) Powierzchowność i skłonność do uproszczeń Wybiórczość informacji Zawężenie pola widzenia www.magdalenaszpunar.com 22 Wadliwe prezentowanie informacji Zawsze stała objętość: w zależności od dnia informacje są pomijane (gdyż jest ich za dużo) lub wypychane, gdy jest ich za mało Niezrozumiałe informacje: powinien być podany kontekst i opinie różnych specjalistów by niewytrawny odbiorca miał możliwość oceny tej informacji archiwum.polygamia.pl Nuda: np. pisanie o morderstwach, które niczemu nie służy lub dziurach w chodniku…. www.magdalenaszpunar.com 23 Cechy wiadomości dziennikarskich wg McQuaila Nadreprezentacja elit społecznych oraz oficjalnych wypowiedzi Wiadomości zagraniczne koncentrują się na bogatszych lub silniejszych narodach Skłonność do nacjonalizmu i etnocentryzmu Marginalizowanie mniejszości Wiadomości polityczne są albo neutralne albo popierają partie prawicowe www.magdalenaszpunar.com 24 Infotaktyka wg. A. Tofflera taktyka pominięcia: informacje polityczne są jeszcze bardziej świadomie wybiórcze niż inne informacje, zazwyczaj informacje te zwierają dziury, usuwa się z takich informacji te fragmenty, które są ważne lub pozwalają zachować obiektywizm, taktyka uogólniania: szczegóły mogące prowadzić do opozycji biurokratycznej zastępuje się błyskotliwa abstrakcja, taktyka kroplomierza: dane, informacje i wiedza są wydzielane małymi porcjami w różnym czasie, by zniwelować dramaturgię wydarzeń politycznych, a odbiorca nie dostrzega związków między nimi, http://www.bionovo.pl/images/neolab/image_00613.JP G www.magdalenaszpunar.com 25 Infotaktyka wg. A. Tofflera taktyka zalania: w momencie, kiedy ktoś uskarża się na słabe poinformowanie, wysyła się tyle informacji, że nie jesteśmy w stanie ich skonsumować, w psychologowie nazywają ten efekt szumem informacyjnym, taktyka zasłony dymnej: rozpowszechnia się mnóstwo mglistych pogłosek, a wśród nich również informacje prawdziwe, odbiorca nie jest w stanie odróżnić faktów od plotek, taktyka uderzenia od tyłu: nakazuje się rozgłoszenie nieprawdziwej informacji za granicą, która potem jest podchwycona i przedrukowana w kraju, trickiem tym posługuje się wywiad i agencje propagandowe, www.magdalenaszpunar.com 26 Infotaktyka wg. A. Tofflera taktyka wielkiego kłamstwa: gigantyczne kłamstwo jest bardziej wiarygodne niż mnóstwo drobnych kłamstewek, taktyka odwracania: stosowanie jej polega na budowaniu całkowitego przeciwieństwa pierwotnych treści. www.magdalenaszpunar.com 27