Regulamin wycieczek szkolnych

Zlot Szkół im. Powstańców Śląskich
i laureatów konkursów
w ramach Roku Pamięci Powstań Śląskich
Góra Św. Anny
12 - 13 Maja 2011r.
1
Podsumowaniem
obchodów
90
rocznicy
Powstań
Śląskich,
które
realizowaliśmy w naszej szkole było Nasze uczestnictwo, tj. koordynatora
obchodów - mgr Lidii Ruckiej i delegacji uczniów: Sandry Majnusz, Marty
Woszczyckiej i Angeliki Grabińskiej w zlocie szkół, które uczestniczyły w tym
projekcie na skalę naszego województwa, pod patronatem Urzędu Marszałkowskego
we współpracy z Kuratorium Oświaty w Opolu.
Dnia 12 maja o godzinie 11.30 wyjechaliśmy spod szkoły busikiem, zabierając po drodze
opiekuna i delegację uczniów z sąsiedniej szkoły w Zalesiu Śląskim. Szybko dotarliśmy na
miejsce, czyli do Domu Pielgrzyma na Górze Św. Anny, gdzie od godziny 12.00 do 13.00
odbywało się zakwaterowywanie uczestników. Tak się złożyło, że my uczennice miałyśmy
pokój z koleżankami z Dziergowic a nasz opiekun z ich nauczycielem.
Od samego początku pełna integracja, nie tylko z nimi, ale z wszystkimi uczestnikami
złotu. Takie też było założeniem tego
spotkania. Miła i serdeczna atmosfera
podsumowująca ciężką, ale owocną
pracę szkół, związaną z obchodami
upamiętniającymi
Rok
Pamięci
Powstań Śląskich.
2
Zgodnie z planem o godzinie 13 zjedliśmy obiad. Uczniowie - ze szkół
podstawowych, gimnazjalnych i średnich siedzieli przy jednych ławach, a opiekunowie
razem przy drugich. Tu oficjalnie zostaliśmy przywitani przez przedstawicieli kuratorium,
odpowiedzialnych za organizacje i opiekę nad nami - panią Laurę Stępień, panią Wiesławę
Kostrzewę – Andros oraz panią Aleksandrę Baraniak
Zapoznano nas z całym harmonogramem zlotu, a wiedzieliśmy wcześniej, że
dwudniowy pobyt zapowiada się bardzo interesująco i tak też było. Już od godziny 14.00
do
16.30
uczestniczyliśmy
w
zajęciach
plenerowych
„Ścieżka
edukacyjna”,
prowadzonych przez pracownika Opolskich Parków Krajobrazowych.
Wędrówkę rozpoczynamy spod Domu Pielgrzyma. W tym miejscu przewodnik,
pracownik Parku Krajobrazowego omówił trasę, rozdał karty pracy uczniom do wykonania
w trakcie marszu i przystanków. Jak się
później okazało, wymagało to dużej
koncentracji
uwagi
i
rzecz
jasna
współpracy, tj. pełnej integracji. Trzeba
było
uważnie
słuchać,
żeby
odpowiedzieć na pytania, czy wybrać
prawidłową odpowiedź. Już od początku
trasy mogliśmy podziwiać przepiękną
panoramę
krasowego
wąwozu
w
Porębie, a nieco dalej odnowiony Ołtarz
Papieski z 21 czerwca 1983 roku. To miejsce historyczne, bowiem tu odprawiał
nieszpory, papież Jan Paweł II podczas II Pielgrzymki do Polski.
Właśnie w 1983 roku Papież Jan Paweł II podczas tej pielgrzymki odwiedził Górę Św.
Anny. Spotkanie z Ojcem Świętym i mszę świętą wstępnie planowano przygotować
w amfiteatrze, jednak spodziewano się olbrzymiej liczby wiernych i zdecydowano później,
aby przenieść je nieopodal obecnej bazyliki na błonie. Ówczesnego słonecznego dnia
zebrało się tam około miliona pielgrzymów a papieża wysiadającego z helikoptera
przywitał ksiądz Biskup Alfons Nossol. Dla upamiętnienia tego wydarzenia w kościele św.
Anny ufundowano specjalną tablicę, którą zamontowano na jednym z filarów prezbiterium.
Do dziś na błoniach pozostała część tego ołtarza, na który mogliśmy wejść i uwiecznić się
na zdjęciu.
3
Stąd wróciliśmy na trasę, prowadzącą na
szczyt Góry Św. Anny, gdzie usytuowana
jest Bazylika św. Anny i Klasztor
Franciszkanów.
Dowiadujemy się od przewodnika na
Placu
Rajskim
kościółka,
o
Klasztoru
historii
powstania
Franciszkanów
i
Groty Lurdzkiej z 1914 -1918 roku,
która została wybudowana w dawnym
kamieniołomie
wapieni
i
bazaltu.
Wszystko wyłapujemy i w międzyczasie wypełniamy zadania. Wstępujemy do bazyliki, aby
w ciszy i skupieniu pomodlić się, pooglądać przepiękne wnętrze i na chwilę odpocząć.
Wyruszamy dalej. Spotykamy na ścieżce edukacyjnej rzeźbę Św. Franciszka patrona ekologów i założyciela zakonów franciszkanów, a nieco dalej pomnik
naszego rodaka Jana Pawła II.
Od maja 2000 roku jest on nowym miejscem na
trasie przystankowej, dziełem autora Gustawa
Zemły.
Kolejne
miejsce
zadumy,
podziwu
i oczywiście robienia zdjęć.
Dalej udajemy się ulicą Dunikowskiego pod
monumentalne dzieło wybitnego krakowskiego
rzeźbiarza Xawerego Dunikowskiego – Pomnik
Czynu Powstańczego z 1955-1956 roku.
4
Poniżej pomnika znajduje się amfiteatr
skalny,
wybudowany
kamieniołomie.
w
Koronę
dawnym
amfiteatru
stanowi przepiękny drzewostan bukowy
a lasy otaczające go są do dzisiaj
niezwykle przyrodnicze.
Jak mówił nasz przewodnik znajdują
się
tu
chronione
rośliny
storczyk
buławnik, kopytnik, parzydło leśne.
Warto wiedzieć i zapamiętać a potem
zabłysnąć na lekcji przyrody. Jednym słowem łączyć przyjemne z pożytecznym.
Droga powrotna to kierunek w stronę Muzeum Czynu Powstańczego a konkretnie do
rezerwatu geologicznego. Słuchamy uważnie, aby dobrze wpisać odpowiedzi, że to
interesujące nas miejsce na południe od siedziby Parku Krajobrazowego Góra Św. Anny,
znajduje się w dawnym kamieniołomie nefelinitu (bazaltu). Miejsce to przypomina
o zjawiskach wulkanicznych sprzed 5 milionów lat. Aktualnie wstęp na teren rezerwatu jest
zabroniony, ze względu na jego rewitalizację w ramach projektu urzędu Miejskiego
w Leśnicy ” Ochrona i odbudowa zdegradowanych i zagrożonych siedlisk na terenie
Parku Krajobrazowego Góry Św. Anny”.
Widok przyciągający oko uwieczniliśmy
na kolejnym zdjęciu. Wszystko bardzo
interesujące i ciekawe, gdyż przewodnik
z
wykształcenia
geolog,
pasjonat
wędrówek, miłośnik skarbów przyrody w
sposób bardzo przystępny i ciekawy karmił
nas
niesamowitą
wiedzą
na
tematy
przyrodnicze i historyczne. Opowiadał przy
tym anegdoty, pytał nas, co wiemy i
odpowiadał na nasze pytania.
5
Z tego miejsca po dwóch godzinach marszu zmęczeni, ale z bagażem pełnym wiedzy
wracamy do Domu Pielgrzyma na upragniony podwieczorek - deser lodowy dla uczniów,
kołacze, kawa i herbata dla opiekunów. Palce lizać.
Czas wolny na małą sjestę w pokojach do 17, to dzielenie się swoimi wrażeniami, a dla
niektórych nawet mała drzemka przed następnym zadaniem. Wiemy, że okolice Góry św.
Anny znane są z historii, jako miejsce walk w obronie Polskości tych ziem. Największe
bitwy stoczono w maju i czerwcu 1921 roku. Ciekawe ekspozycje z tych wydarzeń
mogliśmy oglądać na bloku nr II.
Konkretnie o 17:00 przejął nas wszystkich uczestników zlotu Hufiec Harcerstwa
Opolskiego. Pod opieką komendanta i dwójki harcerzy przeszliśmy do Muzeum Czynu
Powstańczego.
W głównej sali muzeum uczestniliśmy w projekcji multimedialnej, która prezentowała
archiwalne filmy i zdjęcia z tamtych czasów.
6
Bezustannie słychać było odgłosy strzałów z broni, wybuchy oraz turkot pociągów, co
wywierało na wszystkich ogromne wrażenie. W muzeum zgromadzono różne pamiątki z
tamtego okresu. Mogliśmy zobaczyć tu bogate zbiory fotografii.
W zasobach muzeum znajdują się również oryginalne meldunki bojowe i pisemne rozkazy
wydawane podczas III Powstania Śląskiego, gazety i wiersze z tamtych lat.
7
Jest tu także pokazana broń, którą używali powstańcy podczas walk, m.in. bardzo
skuteczne przenośne działka.
Patrząc na te pamiątki, czuliśmy się atmosferę tamtych lat. Po obejrzeniu ciekawej
ekspozycji historycznej, podzielono nas na 3-osobowe reprezentancje - z gimnazjum
i szkół ponadgimnazjalnych, oraz 6 osobowe patrole ze szkól podstawowych. Dostaliśmy
zadanie do wykonanie, a konkretnie udział w grze, celem rozwiązania zagadki za pomocą
ukrytych w muzeum odpowiedzi. Aby zdobyć niezbędne informacje patrole musiały
wykazać się sprytem, logicznym myśleniem oraz umiejętnością wyszukiwania informacji.
Rozpoczęła się bieganina, zaglądanie tu i tam, poszukiwanie odpowiedzi przed i za
budynkiem muzeum.
8
Słowem zacięta walka, jak na polu
Zwyciężył
bitewnym.
patrol,
który
rozwiązał zagadkę. Było nas wielu,
udało się! Po takim zadaniu kolację o
19
zjedliśmy
z
apetytem,
talerze
świeciły pustkami.
To dobrze, bo z planu dnia wiedzieliśmy, że o 20 tej czeka nas kolejna wyprawa do
amfiteatru i następna gra - „ Gra Powstańcza” Do tej gry obowiązkowo musieliśmy ubrać
(uczniowie) sportowe obuwie, wygodne
spodnie, długie rękawy i latarkę. Na
placu
przed
Domem
Pielgrzyma
harcerze odpowiedzialni za zajęcie, po
harcersku podzielili nas na grupy
integracyjne,
odliczając
do
pięciu.
Potem każda grupa otrzymała i ubrała
kolorowe
koszulki,
co
widać
na
zdjęciach.
Zapadał
zmrok,
szybkim
krokiem
udaliśmy się do amfiteatru. Nauczyciele rozmawiali o tym, jak ich wychowankowie zgodnie
z regułami tej gry, poradzą sobie w tych
ciemnościach. Były obawy. W trzech rundach
poszczególne grupy powstańcze radziły sobie
znakomicie, walczyły o sztandar (chustę
zawiązaną
na
ręce).
Byli
zwycięzcy
i zwyciężeni, nikomu nić się nie stało.
Zabawa znakomita, wszystkim dostarczyła
wielu
wrażeń,
gdyż
czuliśmy
się
jak
powstańcy, którzy walczą na górze św. Anny i
którzy czekają na swoich bliskich. Czas
uciekał, musieliśmy wracać na nocleg. Jeszcze ostatnie zdjęcia na placu Domu
Pielgrzyma w koszulkach „powstańczych”, które mogliśmy zachować sobie na pamiątkę z
tego pobytu. Szczęśliwi i zadowoleni udaliśmy się na spoczynek. Następnego dnia czekała
nas część oficjalna zlotu.
9
Dzień następy, czyli piątek 13 maja rozpoczął się śniadaniem o godzinie 8.00 i do
godziny 10.00 czasem wolnym. Pani wraz z Angeliką postanowiły zwiedzić dodatkowo z
innymi grupkami Muzeum Misyjne
Muzeum Misyjne gromadzi eksponaty
z krajów misyjnych, stąd jego nazwa.
Można tu podziwiać ciekawe pamiątki
misji w Boliwii, Albanii, Izraela, czy
Tajlandii. Ponieważ od 10 kwietnia w
muzeum
została
poświęcona
franciszkanów
i
w
otwarta
wystawa
pracy
misyjnej
w
Maroku
Kazachstanie,
z
wielkim
zainteresowaniem oglądaliśmy m. in.
Kopie Yurty, tradycyjnego domu z Kazachstanu, ubrania, przedmioty codziennego użytku,
biżuterię, broń z Maroka i Kazachstanu.
10
Ogromne wrażenie zrobiła na Nas ściana ze zdjęciami twarzy murzyńskich dzieci
Coś nowego, coś, o czym warto też wiedzieć.
Eksponaty ciekawe i jak podkreśliła Angelika,
cieszy się, że tu była, bo zobaczyła i przeżyła
wiele.
11
Od godziny 10 do 13.30 w Domu Pielgrzyma wszyscy „ Zlotowcy”: czyli my, dwie
jeszcze szkoły z Kędzierzyna-Koźla, Dziergowic, Opola, Dobrodzienia, Olesna, Praszki,
Nysy, Krapkowic, Głuchołaz, Prudnika, Grodkowa, Kamienia Śląskiego, Zdzieszowic,
Zalesia Śląskiego, Leśnicy, Dobrzenia Wielkiego. Łubnian, Kostowa i Dębnika,
spotkaliśmy się na uroczystości podsumowującej „ Rok Pamięci Powstań Śląskich.
Ogółem 66 osób plus zaproszeni goście, w tym kuratorzy innych województw jak
Małopolskiego czy Mazowieckiego, oraz sami organizatorzy.
Pani Aurelia Stępień opiekowała się nami
wspaniale i zadbała o przebieg całego zlotu
do końca pobytu.
Na samym początku uroczystości Pani
Halina Bilik – Opolski Kurator Oświaty
powitała gości i podziękowała wszystkim
szkołom uczestniczącym w projekcie „Obchody 90 rocznicy Powstań Śląskich”, za
ogromnie zaangażowanie uczniów, nauczycieli i dyrekcji szkół. Przyznała, że nikt
niespodziewał się tylu ciekawych pomysłów, inicjatyw, starań i zapału, z jakim
podeszliśmy, jako szkoły do tego przedsięwzięcia. W międzyczasie delegacja uczniów
zlotu złożyła kwiaty pod Pomnikiem Czynu Powstańczego. Kolejnym punktem programu
był wykład dr Adrianny Dawid z Uniwersytetu Opolskiego, pt: „ Oni jeszcze tacy młodzi
wszyscy bez wąsa…”, który dotyczył udziału młodzieży w sporze o Górny Śląsk w latach
1919-1921.
12
Prelekcja bardzo interesująca, bowiem
podparta
wywiadami
z
żyjącymi
starszymi osobami, które jako dzieci
były naocznymi świadkami tamtych
zdarzeń. Po kilku minutowej przerwie
na kawę, herbatę, śląskie wypieki,
słodycze
i
napoje
odbyło
się
podsumowanie wyników konkursów
w ramach tych obchodów. Wręczenie
nagród
laureatom
połączone
było
z występami artystycznymi nagrodzonych uczniów. Mogliśmy oglądać zwycięzców
konkursów na scenariusze, konkursu fotograficznego i konkursu związanego z tradycjami
powstańczymi społeczności lokalnych Śląska. Mogliśmy wysłuchać piękne utwory
wykonane przez solistów, zespoły duże i małe chórki, czy a cappelle - laureatów
Konkursu Pieśni Narodowo-Patriotycznej szkół podstawowych, gimnazjalnych i
średnich.
Ogromne wrażenie na wszystkich
zrobił
nasz
mieszkaniec
-
uczeń
z kędzierzyńskiego gimnazjum nr 5,
który pięknie wykonał utwór „ Kocham
Cię
Polsko”,
za
co
otrzymał
wyróżnienie. Pięknie i dojrzale, jak na
swój
wiek
uczennica
wykonała utwór „Kronika”.
13
z
Brzegu
Patrycja otrzymała słowa uznania od samej
Pani Kurator a także od samego Wojewody
Opolskiego, który osobiście pogratulował
dziewczynce. Byliśmy pod wrażeniem a nie
jednemu kręciła się łezka w oku. Wiadomo,
żołnierskie piosenki „Biały krzyż, Modlitwa
obozowa”, Ten dwudziesty pierwszy roczek”
czy pieśni o ojczyźnie „Powrócisz tu, Polskie
skrzydła” wzbudzały emocje. Biliśmy gromkie i zasłużone brawa. Czas płynął miło, było do
końca sympatycznie.
Oficjalne zakończenie przez Wojewodę
Opolskiego – Ryszarda Wilczyńkiego,
przedstawiciela Urzędu Marszałkowskiego,
dyrektora Publicznego Gimnazjum nr 6
w
Opolu,
mocno
zaangażowanego
organizacyjnie w cały projekt, oraz wspólne
wykonanie
zachodzi
piosenki
powstańczej
czerwone
„Już
słoneczko”
uwieńczyło to doniosłe spotkanie.
Udaliśmy się na obiad, po którym jeszcze tylko jedno wspólne zdjęcie na pamiątkę,
jeszcze ostatnie słowo na pożegnanie, bo przecież nowa sympatyczna znajomość, nowe
koleżanki i wspólne przeżycia. Po czym powrót do domu z bagażem wrażeń. Jak
powiedziała jedna z naszych uczestniczek, Angelika – Było tak super, że chcę jechać
jeszcze raz.
Opracowała: mgr Lidia Rucka, Sandra Majnusz, Marta Woszczycka, Angelika Grabińska.
14