Głos św. Józefa - Sanktuarium św. Józefa w Prudniku
Transkrypt
Głos św. Józefa - Sanktuarium św. Józefa w Prudniku
Głos św. Józefa Gazetka Sanktuarium św. Józefa w Prudniku – Lesie. Nr 26/2014 29.06.2014 r. Msze św. niedzielne u nas o godz.: 8.00 10.00 11.30 W Dębowcu: 8.45 OGŁOSZENIA Dzisiaj Uroczystość Świętych Apostołów Piotra i Pawła. Podczas Mszy o godz. 10.00 nowi członkowie FZŚ zostaną przyjęci do postulatu i nowicjatu. Po tej Mszy spotkanie FZŚ. Nowym członkom życzymy, aby sam św. Franciszek opiekował się ich formacją we Franciszkańskim Zakonie Świeckich. Dzisiaj o godz 15.00 nabożeństwo czerwcowe i w poniedziałek po Mszy ostatnie nabożeństwo czerwcowe. 1.07. - Wtorek – Po Mszy św. Wieczór z Biblią: Szymon Machabeusz, Arcykapłan i zwierzchnik Żydów. 2.07. - Środa – Msza w intencji próśb i podziękowań zanoszonych za wstawiennictwem św. Józefa. W tym tygodniu przypada I czwartek, piątek i sobota miesiąca. 3.07. - Czwartek – Msza o nowe powołania. 4.07. - Piątek – O godz. 17.30 Droga Krzyżowa. Po Mszy św. Franciszkańska Szkoły Wiary: Urząd Prymasa Polski: geneza, historia i aktualność duszpasterska. We wtorek o godz. 17.00 Civitas Christiana zaprasza do Prudnickiego Ośrodka Kultury na spotkanie filmowo-dyskusyjne z cyklu Wielkie Objawienia Maryjne – Lourdes. W sobotę i niedzielę 5-6.07. na Górze św. Anny Pielgrzymka Dzieci. Zapraszamy na pielgrzymkę śladami Kardynała Stefana Wyszyńskiego 29-31.08. br., a we wrześniu do Lourdes. Szczegóły na plakatach. Dziękujemy wszystkim za modlitwę, ofiary, kwiaty i wszelkie prace na rzecz Sanktuarium. Powietrze, światło, odpoczynek uzdrawiają, lecz największe ukojenie płynie z kochającego serca. (Theodor Fontane) Dzieciom, młodzieży i wszystkim, którzy zaczynają urlopy życzymy dobrego wypoczynku. ROZWAŻANIE NA NIEDZIELĘ Wśród różnych uwarunkowań, jakim podlega życie człowieka jest także możliwość jego diametralnej przemianie pod wpływem jakiegoś wydarzenia, odbieranego jako złe lub dobre. Ci, którzy przeżyli takie znaczące doświadczenie powiadają, że potem ich życie nie było już takie samo. Wspominamy dziś z wdzięcznością dwóch ludzi, którzy słowem i życiem stanęli u początków wspólnoty Kościoła. Dla obu takim granicznym doświadczeniem było spotkanie z Jezusem. Ich życie uległo całkowitej przemianie pod wpływem słów skierowanych do nich Jezus. Do św. Piotra Jezus powiedział: Paś baranki Moje. W przypadku Apostoła Narodów, przez którego Bóg otworzył poganom podwoje wiary, było to pytanie: Szawle, Szawle, dlaczego Mnie prześladujesz? Wolno zatem powiedzieć, że u początków apostolatu Piotra i Pawła stanęło osobiste doświadczenie Jezusa. Ponieważ zaś rozważamy dziś o ludziach, na których nauczaniu opiera się wiara Kościoła, możemy to spostrzeżenie uogólnić i powiedzieć, że Kościół tworzą ludzie mający osobiste doświadczenie, osobiste odniesienie do Jezusa. Bez tej relacji przynależność do Kościoła będzie kwestią formalności i czymś w gruncie rzeczy bardzo dwuznacznym. Natomiast w świadomej, twórczej, autentycznej, przekonującej przynależności do Kościoła, chodzi zapewne o to: żeby stale doświadczać Jezusa i dzielić się z innymi owocami Jego obecności w naszym życiu. Zobaczmy jak dalece wydarzenie, jakim było niesłychanie intensywne spotkanie z Jezusem wpłynęło na życie Piotra i Pawła. To, że spotkali Jezusa jest w ich przypadku tak bardzo ważne, że przesłoniło wszystko inne. Nie liczy się to, że Piotr jest człowiekiem dysponującym w sumie tylko podstawowym wykształceniem. Nie są w jego przypadku najważniejsze słabości jego charakteru ani nawet nie to jest decydujące, że się Jezusa zaparł. Istotne jest w zasadzie jedno: że podczas Wielkanocnego spotkania z Jezusem otrzymał od Niego polecenie: paś baranki Moje. Podobnie jest w przypadku św. Pawła. Cała jego poprzednia działalność zdeklarowanego wroga chrześcijan przestaje mieć jakiekolwiek znaczenie wobec tamtego wydarzenia na drodze do Damaszku, zapoczątkowującego jego przemianę. Uświadomienie sobie tej prawdy wiele nam wyjaśni w odniesieniu do całego Kościoła ale także naszego osobistego życia. Kościół jest tym, kim jest nie dlatego, że grupuje ludzi nieskazitelnych, wybitnych, takich, którzy pod każdym względem są w porządku. Kościół jest Kościołem, ponieważ pozwala spotkać i doświadczyć Jezusa. Jeżeli dla mnie to będzie w Kościele najistotniejsze, to wtedy słabości w Kościele stale przecież obecne, będą dla mnie źródłem może nawet wielkiego bólu i zasmucenia, nie staną się jednak przyczyną mojego zdystansowania się wobec niego, pogardy czy też niechęci. Dlaczego doświadczenie Jezusa jest tak ogromnie ważne w naszym życiu? Bo doświadczenie to relatywizuje wszystko inne, co się w moim życiu wydarza. Zauważmy, że spotkanie Jezusa oznaczało w przypadku św. Piotra kres skromnej może, ale jednak materialnej stabilizacji. Wierność poleceniu Jezusa będzie dla niego oznaczała życie pełne trudów, wyrzeczeń, życie zakończone męczeńską śmiercią. Z kolei w przypadku św. Pawła spotkanie na drodze do Damaszku oznaczało kres olśniewającej kariery: był w końcu zaufanym człowiekiem Arcykapłana, od którego otrzymał listy polecające. Swoje dalsze życie Apostoł Narodów streści następująco: Przez Żydów pięciokrotnie byłem bity po czterdzieści razów bez jednego. Trzy razy byłem sieczony rózgami, raz kamienowany, trzykrotnie byłem rozbitkiem na morzu, przez dzień i noc przebywałem na głębinie morskiej. Często w podróżach, w niebezpieczeństwach na rzekach, w niebezpieczeństwach od zbójców, w niebezpieczeństwach od własnego narodu, w niebezpieczeństwach od pogan, w niebezpieczeństwach w mieście, w niebezpieczeństwach na pustkowiu, w niebezpieczeństwach na morzu, w niebezpieczeństwach od fałszywych braci; w pracy i umęczeniu, często na czuwaniu, w głodzie i pragnieniu, w licznych postach, w zimnie i nagości, nie mówiąc już o mojej codziennej udręce płynącej z troski o wszystkie Kościoły (2Kor 11,24-28). Apostołowie Piotr i Paweł rozpoczynają swoją działalność Ewangelizacyjną nie posiadając żadnego materialnego zabezpieczenia, wręcz w skrajnym ubóstwie. Nie posiadając żadnego logistycznego zaplecza, bazy, sponsorów, planu awaryjnego. Mają tylko Jezusa, którego doświadczyli niezwykle głęboki sposób. Oni pierwsi przekonali się o prawdziwości zapewnienia Jezusa: Starajcie się Królestwo Boże i Jego sprawiedliwość, a wszystko inne będzie wam przydane. W ich przypadku Jezus istotnie stał się dla nich wszystkim. Wydaje się ważne, abyśmy to dziś dostrzegli: Jezus Sam jest wszystkim. Bez Jezusa natomiast, wszystkie inne jest mało ważne. Jezus Sam wystarczy. Kościół rozszerza się dzięki ludziom, którzy mieli Jezusa. Nie: tylko Jezusa, ale aż Jezusa. Jeżeli dziś różnie dzieje się w Kościele i naszym życiu też, to może dlatego, że na plan pierwszy zaczynają się wysuwać inne sprawy, nie zaś Jezus Chrystus, Jego Osoba i nauczanie? Warto więc pytać siebie, czy w naszym skądinąd uzasadnionym i potrzebnym powiększaniu majątku uwzględniamy Jezusa? Czy naszym postępowaniem nie marginalizujemy Go, lub, nie daj Boże, umieszczamy poza nawiasem życia? Czy nie ulegamy zgubnemu złudzeniu, że można wieść udane życie, że można być szczęśliwym poza Jezusem czy nawet wbrew Niemu? Dzisiejsza uroczystość jest swoistym hymnem na cześć Jezusa, Który sam jeden dokonuje tak niewiarogodnie wielkich dzieł w życiu swoich sług, św. Piotra i Pawła. Oni swym życiem dowiedli, że istotnie Bóg sam wystarcza! Inni, którzy mieli po swej stronie najlepszą podówczas armię świata, niewyobrażalne bogactwa, ci który dysponowali niekwestionowaną przez nikogo potęgą – oni wszyscy przeminęli. Ich władza skończyła się. Należą już tylko do przeszłości, nawet jeżeli w wielu dziedzinach zajmują w niej poczesne lub ważne miejsce. Świat Chrześcijański zaś nadal czci pamięć świętych Apostołów. Papiestwo jest instytucją nadal wywierającą jakiś wpływ na dzieje świata. Sytuacją w Kościele interesują się, choć z różnych powodów, także ludzie niewierzący. Kościół nadal trwa, podczas gdy przeminęli ci, którzy chcieli zniszczyć go, ufni w swoją moc i potęgę. INTENCJE MSZALNE 18.00 18.00 18.00 18.00 Poniedziałek 30.06. I. Z podziękowaniem za otrzymane łaski, z prośbą o dalsze błogosławieństwo Boże i opiekę Matki Bożej dla Haliny z okazji urodzin oraz imienin. II. Z prośbą o zdrowie dla Piotra Kaul. Wtorek 01.07. I. Do Bożej Opatrzności i św. Józefa z podziękowaniem za odebrane łaski, z prośbą o dalsze, w 40 rocznicę ślubu Ireny i Józefa. II. Za ++ Halinę i Stanisława. Środa 02.07. I. W intencji próśb i podziękowań zanoszonych za wstawiennictwem św. Józefa. II. Msza św. Gregoriańska za + Marię Chrząszcz. Czwartek. 03.07. O nowe powołania kapłańskie, zakonne i misyjne oraz o wytrwanie dla powołanych. Piątek 04.07. 18.00 Za żyjących i zmarłych dobrodziejów kościoła i klasztoru, w intencji Franciszkańskiego Zakonu Świeckich oraz o nowe powołania do trzech franciszkańskich rodzin zakonnych. Sobota. 05.07. 18.00 I. Za ++ Michała i Marcelę Boczar, oraz za ++ Zygmunta i Stanisława Piotrowskich. II. Z podziękowaniem za otrzymane łaski, z prośbą o dalsze zdrowie i Boże błogosławieństwo z okazji 29 rocznicy ślubu Barbary i Jana oraz w intencji synów Jacka i Jakuba o potrzebne łaski. Niedziela 06.07. Niedziela XIV zwykła. 8.00 Za + Janinę Jania w 1 rocznicę śmierci. 10.00 I. II. W intencji Aleksandry Strap o zdrowie i błogosławieństwo Boże oraz o zdrowie w pewnej intencji. 11.30 I. Intencja dziękczynna w 80 rocznicę urodzin Józefy Idzi, z prośbą o błogosławieństwo Boże oraz o opiekę Matki Bożej na dalsze lata życia. II. Za + Mieczysława Zaleciło oraz za ++ z rodziny. WYPOCZYNEK „Chodzi o to, ażeby wypoczynek nie był odejściem w próżnię, aby nie był tylko pustką. Wtedy nie będzie naprawdę wypoczynkiem. Chodzi o to, ażeby był wypełniony spotkaniem. Mam na myśli – i owszem - spotkanie z przyrodą, z górami, morzem i lasem. Człowiek w umiejętnym obcowaniu z przyrodą odzyskuje spokój, ucisza się wewnętrznie.” „Za dobrych czasów liczyłem wakacje według ilości ognisk, liczyłem wakacje według ilości nocy przespanych pod namiotem. Jeżeli była odpowiednia ilość, to wtedy były też dobre wakacje. (…) Ognisko jest czymś niezwykłym zawsze, gdziekolwiek zapłonie, ściąga ludzi, skupia i ludzie się czują w jego kręgu dobrze. Często nawet nie śpiewają, tylko dumają, ale najczęściej śpiewają: ognisko nastraja do śpiewu, śpiew jest wyrazem wspólnoty (…). Wspólnota ma swoje oparcie, swój korzeń w miłości i stąd ognisko jest symbolem chrześcijaństwa – chociaż na pewno tradycja jego sięga, choćby na naszych polskich ziemiach, czasów przedchrześcijańskich.” św. Jan Paweł II www.prudnik.franciszkanie.com Konto Bankowe: 97 8905 0000 2000 0000 2189 0001