Głos św. Józefa - Sanktuarium św. Józefa w Prudniku

Transkrypt

Głos św. Józefa - Sanktuarium św. Józefa w Prudniku
Głos
św. Józefa
Gazetka Sanktuarium św. Józefa w Prudniku – Lesie.
Nr 26/2014
29.06.2014 r.
Msze św. niedzielne u nas o godz.: 8.00 10.00 11.30
W Dębowcu: 8.45
OGŁOSZENIA
Dzisiaj Uroczystość Świętych Apostołów Piotra i Pawła.
Podczas Mszy o godz. 10.00 nowi członkowie FZŚ zostaną przyjęci do postulatu i
nowicjatu. Po tej Mszy spotkanie FZŚ. Nowym członkom życzymy, aby sam św.
Franciszek opiekował się ich formacją we Franciszkańskim Zakonie Świeckich.
Dzisiaj o godz 15.00 nabożeństwo czerwcowe i w poniedziałek po Mszy
ostatnie nabożeństwo czerwcowe.
1.07. - Wtorek – Po Mszy św. Wieczór z Biblią:
Szymon Machabeusz, Arcykapłan i zwierzchnik Żydów.
2.07. - Środa – Msza w intencji próśb i podziękowań zanoszonych za
wstawiennictwem św. Józefa.
W tym tygodniu przypada I czwartek, piątek i sobota miesiąca.
3.07. - Czwartek – Msza o nowe powołania.
4.07. - Piątek – O godz. 17.30 Droga Krzyżowa.
Po Mszy św. Franciszkańska Szkoły Wiary:
Urząd Prymasa Polski: geneza, historia i aktualność duszpasterska.
We wtorek o godz. 17.00 Civitas Christiana zaprasza do Prudnickiego
Ośrodka Kultury na spotkanie filmowo-dyskusyjne z cyklu Wielkie
Objawienia Maryjne – Lourdes.
W sobotę i niedzielę 5-6.07. na Górze św. Anny Pielgrzymka Dzieci.
Zapraszamy na pielgrzymkę śladami Kardynała Stefana Wyszyńskiego
29-31.08. br., a we wrześniu do Lourdes. Szczegóły na plakatach.
Dziękujemy wszystkim za modlitwę, ofiary, kwiaty i wszelkie prace na rzecz Sanktuarium.
Powietrze, światło, odpoczynek uzdrawiają, lecz największe ukojenie
płynie z kochającego serca.
(Theodor Fontane)
Dzieciom, młodzieży i wszystkim, którzy zaczynają urlopy życzymy dobrego
wypoczynku.
ROZWAŻANIE NA NIEDZIELĘ
Wśród różnych uwarunkowań, jakim podlega życie człowieka jest także
możliwość jego diametralnej przemianie pod wpływem jakiegoś wydarzenia,
odbieranego jako złe lub dobre. Ci, którzy przeżyli takie znaczące doświadczenie
powiadają, że potem ich życie nie było już takie samo. Wspominamy dziś z
wdzięcznością dwóch ludzi, którzy słowem i życiem stanęli u początków
wspólnoty Kościoła. Dla obu takim granicznym doświadczeniem było spotkanie
z Jezusem. Ich życie uległo całkowitej przemianie pod wpływem słów
skierowanych do nich Jezus. Do św. Piotra Jezus powiedział: Paś baranki Moje.
W przypadku Apostoła Narodów, przez którego Bóg otworzył poganom podwoje
wiary, było to pytanie: Szawle, Szawle, dlaczego Mnie prześladujesz? Wolno
zatem powiedzieć, że u początków apostolatu Piotra i Pawła stanęło osobiste
doświadczenie Jezusa. Ponieważ zaś rozważamy dziś o ludziach, na których
nauczaniu opiera się wiara Kościoła, możemy to spostrzeżenie uogólnić i
powiedzieć, że Kościół tworzą ludzie mający osobiste doświadczenie, osobiste
odniesienie do Jezusa. Bez tej relacji przynależność do Kościoła będzie kwestią
formalności i czymś w gruncie rzeczy bardzo dwuznacznym. Natomiast w
świadomej, twórczej, autentycznej, przekonującej przynależności do Kościoła,
chodzi zapewne o to: żeby stale doświadczać Jezusa i dzielić się z innymi
owocami Jego obecności w naszym życiu. Zobaczmy jak dalece wydarzenie,
jakim było niesłychanie intensywne spotkanie z Jezusem wpłynęło na życie
Piotra i Pawła. To, że spotkali Jezusa jest w ich przypadku tak bardzo ważne, że
przesłoniło wszystko inne. Nie liczy się to, że Piotr jest człowiekiem
dysponującym w sumie tylko podstawowym wykształceniem. Nie są w jego
przypadku najważniejsze słabości jego charakteru ani nawet nie to jest
decydujące, że się Jezusa zaparł. Istotne jest w zasadzie jedno: że podczas
Wielkanocnego spotkania z Jezusem otrzymał od Niego polecenie: paś baranki
Moje. Podobnie jest w przypadku św. Pawła. Cała jego poprzednia działalność
zdeklarowanego wroga chrześcijan przestaje mieć jakiekolwiek znaczenie wobec
tamtego wydarzenia na drodze do Damaszku, zapoczątkowującego jego
przemianę. Uświadomienie sobie tej prawdy wiele nam wyjaśni w odniesieniu do
całego Kościoła ale także naszego osobistego życia. Kościół jest tym, kim jest nie
dlatego, że grupuje ludzi nieskazitelnych, wybitnych, takich, którzy pod każdym
względem są w porządku. Kościół jest Kościołem, ponieważ pozwala spotkać i
doświadczyć Jezusa. Jeżeli dla mnie to będzie w Kościele najistotniejsze, to
wtedy słabości w Kościele stale przecież obecne, będą dla mnie źródłem może
nawet wielkiego bólu i zasmucenia, nie staną się jednak przyczyną mojego
zdystansowania się wobec niego, pogardy czy też niechęci.
Dlaczego doświadczenie Jezusa jest tak ogromnie ważne w naszym życiu? Bo
doświadczenie to relatywizuje wszystko inne, co się w moim życiu wydarza.
Zauważmy, że spotkanie Jezusa oznaczało w przypadku św. Piotra kres skromnej
może, ale jednak materialnej stabilizacji. Wierność poleceniu Jezusa będzie dla
niego oznaczała życie pełne trudów, wyrzeczeń, życie zakończone męczeńską
śmiercią. Z kolei w przypadku św. Pawła spotkanie na drodze do Damaszku
oznaczało kres olśniewającej kariery: był w końcu zaufanym człowiekiem
Arcykapłana, od którego otrzymał listy polecające. Swoje dalsze życie Apostoł
Narodów streści następująco: Przez Żydów pięciokrotnie byłem bity po czterdzieści
razów bez jednego. Trzy razy byłem sieczony rózgami, raz kamienowany,
trzykrotnie byłem rozbitkiem na morzu, przez dzień i noc przebywałem na głębinie
morskiej. Często w podróżach, w niebezpieczeństwach na rzekach, w
niebezpieczeństwach od zbójców, w niebezpieczeństwach od własnego narodu, w
niebezpieczeństwach od pogan, w niebezpieczeństwach w mieście, w
niebezpieczeństwach na pustkowiu, w niebezpieczeństwach na morzu, w
niebezpieczeństwach od fałszywych braci; w pracy i umęczeniu, często na
czuwaniu, w głodzie i pragnieniu, w licznych postach, w zimnie i nagości, nie
mówiąc już o mojej codziennej udręce płynącej z troski o wszystkie Kościoły (2Kor
11,24-28). Apostołowie Piotr i Paweł rozpoczynają swoją działalność
Ewangelizacyjną nie posiadając żadnego materialnego zabezpieczenia, wręcz w
skrajnym ubóstwie. Nie posiadając żadnego logistycznego zaplecza, bazy,
sponsorów, planu awaryjnego. Mają tylko Jezusa, którego doświadczyli niezwykle
głęboki sposób. Oni pierwsi przekonali się o prawdziwości zapewnienia Jezusa:
Starajcie się Królestwo Boże i Jego sprawiedliwość, a wszystko inne będzie wam
przydane. W ich przypadku Jezus istotnie stał się dla nich wszystkim. Wydaje się
ważne, abyśmy to dziś dostrzegli: Jezus Sam jest wszystkim. Bez Jezusa
natomiast, wszystkie inne jest mało ważne. Jezus Sam wystarczy. Kościół
rozszerza się dzięki ludziom, którzy mieli Jezusa. Nie: tylko Jezusa, ale aż Jezusa.
Jeżeli dziś różnie dzieje się w Kościele i naszym życiu też, to może dlatego, że na
plan pierwszy zaczynają się wysuwać inne sprawy, nie zaś Jezus Chrystus, Jego
Osoba i nauczanie? Warto więc pytać siebie, czy w naszym skądinąd
uzasadnionym i potrzebnym powiększaniu majątku uwzględniamy Jezusa? Czy
naszym postępowaniem nie marginalizujemy Go, lub, nie daj Boże, umieszczamy
poza nawiasem życia? Czy nie ulegamy zgubnemu złudzeniu, że można wieść
udane życie, że można być szczęśliwym poza Jezusem czy nawet wbrew Niemu?
Dzisiejsza uroczystość jest swoistym hymnem na cześć Jezusa, Który sam jeden
dokonuje tak niewiarogodnie wielkich dzieł w życiu swoich sług, św. Piotra i
Pawła. Oni swym życiem dowiedli, że istotnie Bóg sam wystarcza! Inni, którzy
mieli po swej stronie najlepszą podówczas armię świata, niewyobrażalne
bogactwa, ci który dysponowali niekwestionowaną przez nikogo potęgą – oni
wszyscy przeminęli. Ich władza skończyła się. Należą już tylko do przeszłości,
nawet jeżeli w wielu dziedzinach zajmują w niej poczesne lub ważne miejsce.
Świat Chrześcijański zaś nadal czci pamięć świętych Apostołów. Papiestwo jest
instytucją nadal wywierającą jakiś wpływ na dzieje świata. Sytuacją w Kościele
interesują się, choć z różnych powodów, także ludzie niewierzący. Kościół nadal
trwa, podczas gdy przeminęli ci, którzy chcieli zniszczyć go, ufni w swoją moc i
potęgę.
INTENCJE MSZALNE
18.00
18.00
18.00
18.00
Poniedziałek 30.06.
I. Z podziękowaniem za otrzymane łaski, z prośbą o dalsze błogosławieństwo Boże i
opiekę Matki Bożej dla Haliny z okazji urodzin oraz imienin.
II. Z prośbą o zdrowie dla Piotra Kaul.
Wtorek 01.07.
I. Do Bożej Opatrzności i św. Józefa z podziękowaniem za odebrane łaski, z prośbą o
dalsze, w 40 rocznicę ślubu Ireny i Józefa.
II. Za ++ Halinę i Stanisława.
Środa 02.07.
I. W intencji próśb i podziękowań zanoszonych za wstawiennictwem św. Józefa.
II. Msza św. Gregoriańska za + Marię Chrząszcz.
Czwartek. 03.07.
O nowe powołania kapłańskie, zakonne i misyjne oraz o wytrwanie dla powołanych.
Piątek 04.07.
18.00 Za żyjących i zmarłych dobrodziejów kościoła i klasztoru, w intencji Franciszkańskiego Zakonu
Świeckich oraz o nowe powołania do trzech franciszkańskich rodzin zakonnych.
Sobota. 05.07.
18.00 I. Za ++ Michała i Marcelę Boczar, oraz za ++ Zygmunta i Stanisława Piotrowskich.
II. Z podziękowaniem za otrzymane łaski, z prośbą o dalsze zdrowie i Boże błogosławieństwo z okazji
29 rocznicy ślubu Barbary i Jana oraz w intencji synów Jacka i Jakuba o potrzebne łaski.
Niedziela 06.07. Niedziela XIV zwykła.
8.00 Za + Janinę Jania w 1 rocznicę śmierci.
10.00 I.
II. W intencji Aleksandry Strap o zdrowie i błogosławieństwo Boże oraz o zdrowie w
pewnej intencji.
11.30 I. Intencja dziękczynna w 80 rocznicę urodzin Józefy Idzi, z prośbą o
błogosławieństwo Boże oraz o opiekę Matki Bożej na dalsze lata życia.
II. Za + Mieczysława Zaleciło oraz za ++ z rodziny.
WYPOCZYNEK
„Chodzi o to, ażeby wypoczynek nie był odejściem w próżnię, aby nie był tylko
pustką. Wtedy nie będzie naprawdę wypoczynkiem. Chodzi o to, ażeby był
wypełniony spotkaniem. Mam na myśli – i owszem - spotkanie z przyrodą, z
górami, morzem i lasem. Człowiek w umiejętnym obcowaniu z przyrodą
odzyskuje spokój, ucisza się wewnętrznie.”
„Za dobrych czasów liczyłem wakacje według ilości ognisk, liczyłem wakacje
według ilości nocy przespanych pod namiotem. Jeżeli była odpowiednia ilość, to
wtedy były też dobre wakacje. (…) Ognisko jest czymś niezwykłym zawsze,
gdziekolwiek zapłonie, ściąga ludzi, skupia i ludzie się czują w jego kręgu
dobrze. Często nawet nie śpiewają, tylko dumają, ale najczęściej śpiewają:
ognisko nastraja do śpiewu, śpiew jest wyrazem wspólnoty (…). Wspólnota ma
swoje oparcie, swój korzeń w miłości i stąd ognisko jest symbolem
chrześcijaństwa – chociaż na pewno tradycja jego sięga, choćby na naszych
polskich ziemiach, czasów przedchrześcijańskich.”
św. Jan Paweł II
www.prudnik.franciszkanie.com
Konto Bankowe: 97 8905 0000 2000 0000 2189 0001

Podobne dokumenty