PROGRAM REWALIDACJI INDYWIDUALNEJ

Transkrypt

PROGRAM REWALIDACJI INDYWIDUALNEJ
PROGRAM REWALIDACJI INDYWIDUALNEJ
na rok szkolny
IMIĘ I NAZWISKO UCZNIA:
SZKOŁA, KLASA:
ZSZ Nr …… w ……….., kl. III
POWÓD TERAPII:
rozwój intelektualny kształtujący się na
poziomie upośledzenia umysłowego w stopniu
lekkim
RODZAJ TERAPII:
zajęcia rewalidacyjne o charakterze
korekcyjno – kompensacyjnym
TERAPEUTA:
oligofrenopedagog
ORGANIZACJA ZAJĘĆ TERAPEUTYCZNYCH
1. Zajęcia terapeutyczne organizowane są na terenie Zespołu Szkół Zawodowych
Nr w…….
2. Czas realizacji programu: listopad 2012 – czerwiec 2013,
(spotkania raz w tygodniu, w środy, po 60 min)
3. Zakłada się współpracę z rodzicami oraz wdrażanie ich w proces terapeutyczny.
4. W trakcie zajęć trudności są stopniowane z uwzględnieniem złożoności tych
czynności i możliwości percepcyjnych ucznia, czyli:



stopniowanie trudności w
opracowywanego materiału,
zakresie
objętości
i
przystępności
przechodzenie do zadań trudniejszych wtedy, gdy uczeń sprawnie
opanuje wcześniejsze, łatwiejsze,
ćwiczenie tak długo danej umiejętności, dopóki terapeuta nie ma
poczucia, że uczeń wykonuje ją sprawnie, brak czasowych reguł
(rygorów) ćwiczenia danej umiejętności.
5. Po zajęciach uczeń otrzymuje zalecenia do pracy w domu (udzielanie
instruktażu i porad).
PROGRAM ZAJĘĆ TERAPEUTYCZNYCH
I.
II.
CEL GŁÓWNY:
Aspekt dydaktyczny
–
wdrażanie aktywizujących metod i technik nauczania,
w miarę potrzeb uzupełnienie luk w wybranym
materiale nauczania,
Aspekt
–
wyrównywanie defektów rozwojowych poprzez
odpowiednie oddziaływanie wychowawcze oraz
kształtowanie
akceptowanych
społecznie
właściwości osobowościowych.
terapeutyczny
CELE SZCZEGÓŁOWE:
a. stymulowanie rozwoju myślenia logicznego poprzez m.in.: wskazywanie
podobieństw i różnic, dokańczanie opowiadań, dorysowywanie brakujących
elementów, pobudzanie do obserwacji, wyciągania wniosków, interpretowania,
b. rozwijanie zdolności myślenia przyczynowo – skutkowego poprzez, m.in.
układanie historyjek obrazkowych, dokańczanie opowiadań,
c. rozwijanie analizy i syntezy wzrokowej oraz pamięci wzrokowej poprzez,
m.in.: układanie elementów w kolejności w jakiej były prezentowane, graficznie
odtwarzając układy figur, układając figury w oparciu o obraz zachowany
w pamięci wzrokowej, wykorzystując gry edukacyjne
d. rozwijanie bezpośredniej pamięci słuchowej poprzez, m.in.: powtarzanie
ciągów słownych o różnej liczbie, znaczeniu i powiązaniu wyrazów między
sobą z zachowaniem tej samej liczby, kolejności i poprawności brzmieniowej,
e. rozwijanie orientacji w przestrzeni poprzez, m.in.: dyktanda graficzne,
układanki, labirynty, wykorzystywanie kinezjologii edukacyjnej,
f. usprawnianie percepcji i koordynacji wzrokowo – ruchowej, m.in.:
odwzorowywanie, kalkowanie rysunków, rysowanie po śladzie,
g. stymulowanie spostrzegawczości wzrokowej poprzez, m.in.: wyszukiwanie
różnic między dwoma obrazkami, uzupełnianiu brakujących elementów na
rysunku, odszukiwanie w zbiorze tych samych figur abstrakcyjnych,
h. rozwijanie umiejętności narracyjnych przez prowadzenie dyskursu m.in.:
odtwarzanie, wymyślanie historyjek, tworzenie zakończenia, poznawanie
nowych pojęć i ich znaczeń, tworzenie definicji, odgadywanie pojęcia na
podstawie definicji, zagadki,
i. poszerzanie wiadomości o otaczającym świecie (lepsze rozumienie norm
i zasad społeczno – moralnych),
j. rozwijanie myślenia przyczynowo – skutkowego w sytuacjach społecznych
poprzez omawianie uczniowi sytuacji społecznych, w których uczestniczy,
podawanie mu rozwiązań adekwatnych do tych sytuacji,
k. usprawnianie techniki czytania poprzez m.in. czytanie wyizolowanych,
krótkich wyrazów,
l. doskonalenie umiejętności rozumienia czytanego tekstu poprzez m.in.:
odnajdywania w tekście zdań stanowiących oś rozważań,
przedstawiania najważniejszych myśli zawartych w tekście,
krótkiego
m. rozwijanie podstawowych kompetencji arytmetycznych poprzez m.in.:
rozwijanie wyobraźni, intuicji oraz umiejętności wnioskowania, stawiania
hipotez i ich weryfikacji,
n. rozwijać umiejętność analizy zadań tekstowych z wykorzystaniem metody
syntetyczno – analitycznej (kilkakrotne przechodzenie od analizy do syntezy
i od syntezy do analizy) oraz metody symulacji (symulowanie na materiale
konkretnym sytuacji opisanych w zadaniu),
o. kształcenie umiejętności społecznych i życiowych, kształtowanie właściwych
relacji w kontaktach międzyludzkich, m.in:
 komunikacja i umiejętności interpersonalne: komunikacja werbalna
i niewerbalna, asertywność, wspieranie, budowanie empatii,
 podejmowanie decyzji i krytyczne myślenie: gromadzenie informacji,
ocena różnych rozwiązań problemu, z uwzględnieniem przewidywania
konsekwencji dla siebie i innych,
 kierowanie
sobą:
budowanie
poczucia
samoświadomość w zakresie własnych praw,
własnej
wartości,
p. pokonywanie
nieśmiałości poprzez, m.in.: tworzenie autoportretu,
odgrywanie scenek bazujących na sytuacjach, które mogą wywoływać stres,
q. rozwijanie kreatywnego myślenie w celu generowania efektywnych
pomysłów,
r. wdrażanie do uporządkowanego działania, dającego poczucie pewności,
s. wdrażanie do systematyczności i wytrwałości w pracy.
PROGRAM OPRACOWANO NA PODSTAWIE:
1. orzeczenia o potrzebie kształcenia specjalnego (nr
)
wydanego przez PP-P w Dęblinie,
2. wywiadu z rodzicami ucznia oraz pedagogiem szkolnym,
3. obserwacji własnej.
………………………………………………..
podpis terapeuty