filologia polska - Instytut Filologii Polskiej Uniwersytetu
Transkrypt
filologia polska - Instytut Filologii Polskiej Uniwersytetu
Katalog przedmiotów ECTS FILOLOGIA POLSKA część 3: STUDIA DRUGIEGO STOPNIA Blok przedmiotów specjalności i specjalizacji CZĘŚĆ 3.C Przedmioty specjalności dodatkowej: wiedza o kulturze MODUŁ XI Specjalność ta na studiach drugiego stopnia została wprowadzona w roku akademickim 2009/2010. Wciąż trwa kompletowanie obsady i przygotowywanie programów dla nowej specjalności. W związku z tym ta część Katalogu zawiera niekiedy tylko wykaz przedmiotów, dane dotyczące ilości godzin, sposobu zaliczania przedmiotu i punktacji ECTS. Programy i spisy lektur sukcesywnie są uzupełniane. 1 Spis przedmiotów: Numer 1: Problemy historii kultury........................................................................................3 Numer 2: Problemy kultury współczesnej...............................................................................3 Numer 3: Kultura regionu........................................................................................................6 Numer 4: Kultura polska w perspektywie europejskiej...........................................................8 Numer 5: Ochrona prawna dziedzictwa kultury......................................................................12 Numer 6: Animacja kultury – warsztaty do wyboru................................................................13 Numer 7: Teksty kultury..........................................................................................................14 a. Sztuki plastyczne..........................................................................................................14 b. Sztuki muzyczne...........................................................................................................16 Numer 8: Metodyka nauczania wiedzy o kulturze...................................................................18 2 Numer 1. 1. Nazwa przedmiotu: Problemy historii kultury 2. Kod przedmiotu: 3. Formuła przedmiotu: wykład 4. Typ przedmiotu: obowiązkowy, zakończony zaliczeniem 5. Rok: I, semestr drugi 6. Liczba punktów ECTS: 3 7. Poziom przedmiotu: zaawansowany 8. Liczba godzin w tygodniu: 1 9. Liczba godzin w semestrze: 15 [10] 10. Język nauczania: polski 11. Wykładowcy: pracownicy Zakładu Teorii i Antropologii Literatury 12. Wymagania wstępne: 13. Cel nauczania: 14. Program nauczania: 15. Metody i formy oceny pracy studenta: 16. Zalecane lektury i materiały pomocnicze: 17.Uwagi dodatkowe: – Program nauczania oraz warunki zaliczenia przedstawia Prowadzący zajęcia podczas pierwszego spotkania. Numer 2. 1. Nazwa przedmiotu: Problemy kultury współczesnej 2. Kod przedmiotu: 3. Formuła przedmiotu: wykład 4. Typ przedmiotu: obowiązkowy, zakończony egzaminem w semestrze pierwszym 5. Poziom przedmiotu: zaawansowany. 6. Rok studiów/semestr: I, semestr pierwszy 7. Liczba godzin: 15 [10] 8. Liczba punktów ECTS: 6 9. Metody nauczania: wykład, dyskusja. 10. Język nauczania: polski. 11. Wykładowcy: Pracownicy Zakładu Teorii i Antropologii Literatury 12. Wymagania wstępne: Opanowanie wiadomości z zakresu współczesnej kultury. 13. Cel nauczania: Zajęcia mają na celu zarysowanie mapy współczesnego krajobrazu kulturowego w Polsce oraz przygotowanie do praktyk odbywanych w instytucjach kultury. Podejmują kwestie związane zarówno z organizacją i zarządzaniem w kulturze, jak i badaniem najnowszych praktyk artystycznych. 3 14. Program nauczania: Zajęcia organizacyjne, zapoznanie z programem wykładu, tematyką, podanie bibliografii, ustalenie warunków uczestnictwa i zaliczenia wykładu. Kultura a władza. Polityka kulturalna i przemysł kulturowy. Narodowa strategia rozwoju kultury na lata 2004-2013. Instytucje kultury. Instytucje narodowe i regionalne. Między malarstwem a nowymi mediami. Sztuka krytyczna; sztuka feministyczna: performance, street art. Galerie krakowskie – Galerie rzeszowskie. Centrum a „marginesy” kultury. Teatralna mapa Polski. Teatr alternatywny por. 1989. Kryzys i nowe tendencje w muzeologii. „Muzea bez ścian” w dobie rewolucji cyfrowej; Nowe muzea w Polsce. Rynek wydawniczy. Książki „pokupne”, książki „sprzedajne”. Kontrowersje wokół nagród literackich, filmowych. Nowe zjawiska kulturowe i literackie. 15. Metody i formy oceny pracy studenta: Przedmiot kończy się egzaminem. Obowiązuje znajomość zagadnień omawianych na wykładach oraz orientacja w bieżącym życiu kulturalnym regionu i kraju. 16. Zalecane lektury i materiały pomocnicze a) Lektury obowiązkowe: P. L. Berger, Th. Luckmann, Społeczne tworzenie rzeczywistości, przeł. J. Niżnik, Warszawa 1983. W. J. Burszta, Czytanie kultury, Łódź 1996; ( zamiennie: tegoż, Sequel. Dalsze przygody Kultury w globalnym świecie, Warszawa 2005) W. A. Duszak, Tekst, dyskurs, komunikacja międzykulturowa, Warszawa 1998. G. Lakoff, M. Johnson, Metafory w naszym życiu, przeł. T. P. Krzeszewski, Warszawa 1988. K. Krzysztofek, Ekspansja kultury mediów a międzypokoleniowy przekaz kulturowy, (w:) J. Damrosz (red.), Kultura polska w nowej sytuacji historycznej, Instytut Kultury, Warszawa 1998. B. Fatyga, Młodzież. „Nosiciele zarazy” czy forpoczta nowej kultury, (w:) J. Mucha (red.), Kultura dominująca jako kultura obca, Oficyna Naukowa, Warszawa1999. 4 J. Grad, U. Kaczmarek, Organizacja i upowszechnianie kultury w Polsce. Zmiany modelu, rozdział V, punkt 3.: Porządkowanie sektora publicznego w kulturze, s. 171-180, Wydawnictwo Naukowe UAM, Poznań 1999. Resume Narodowej Strategii Rozwoju Kultury na lata 2004-2013 (plik PDF: www.mk.gov.pl/wcbsite/document A. Jawłowska, Kultura w okresie przełomu lat dziewięćdziesiątych, w: A. Siciński (red.), Do i od Socjalizmu, IFiS PAN, Warszawa 1998. A. Legatowicz, Ekonomia a kultura, (w:) J. Damrosz (red.), Kultura polska w nowej sytuacji historycznej, Instytut Kultury, Warszawa 1998. D. Żebrowska, Edukacyjne i animacyjne funkcje wybranych placówek muzealnych w województwie pomorskim (Przeszłość pięknem znaczona), (w:) J. Żebrowski (red.), Animacja kulturalna i spoleczno-wychowawcza w środowiskach lokalnych, Gdańskie Towarzystwo Naukowe, Gdańsk 2003. b) Lektury uzupełniające Animacja kultury. Doświadczenie i przyszłość, red. G. Godlewski, I. Kurz, A. Mencwel (tu teksty: A. Mencwela, Przyczyniać się pomału i Utopia Barby w gminie Holstebro (s. 13-26, 262-267); L. Kolankiewicza, Kultura czynna. Prahistoria animacji kultury (s. 27-55); G. Godlewskiego Animacja i Antropologia (s. 56-67), Warszawa 2002. J. Grad, U. Kaczmarek, Organizacja i upowszechnianie kultury w Polsce. Zmiany modelu, rozdział III, punkt 2: Animacja społeczno-kulturalna, s. 116-128, Poznań, 1999. A. Mencwel, Przyczyniać się pomału, (w:) G. Godlewski i in. (red.), Animacja kultury. Doświadczenie i przyszłość, s. 13-26, Warszawa 2002. (Cala książka dostępna w Internecie: http: www.animusproject.com/eng/downloads/anim-pol.pdf) Szkoła animatorów społecznych: Środowisko lokalne - przestrzeń życia i rozwoju (tekst dostępny w Internecie na stronie: http://www.sas.engo.pl/polska/index.php?akcja=(0,lokalna,0) A. Pajdosz, E. Płodzień, Wiedza potrzebna grupie, (w:) E. Grochowska, A. Graham (red.), Jak wziąć się do dzieła - Przewodnik dla obywateli, FRDL 1996. W. Świątkiewicz, Uczestnictwo w kulturze, (w:) Encyklopedia socjologii, suplement, Oficyna Naukowa, Warszawa 2005. P. Jordan, B. Skrzypczak, Centrum Aktywności lokalnej jako metoda rozwoju społeczności lokalnej, rozdział III: Program CAL -założenia, uczestnicy, doświadczenia, punkt 3: Monitoring i ewaluacja, CAL, Warszawa 2002. 5 M. Wieruszewska, Pomiędzy kulturą „zaściankową” a „ uczestniczącą”. Pozorne czy prawdziwe dylematy wsi, (w:) J. Damrosz (red.), Kultura polska w nowej sytuacji historycznej, Instytut Kultury, Warszawa 1998. B. Skrzypczak, Organizator kultury jako animator społeczny, punkt: Kim jest i jaką rzeczywiście role pełni lub może spełniać animator? (s. 345-348), (w:) Godlewski Grzegorz i in. (red.), Animacja kultury. Doświadczenie i przyszłość, Instytut Kultury Polskiej UW, Warszawa 2002. (Cała książka dostępna w Internecie: www.animusproject.com/eng/downloads/anim-pol.pdf) Pakiety szkoleniowe (seria „T-kit”), Rada Europy i Komisja Europejska 2000, (pakiety dostępne w Internecie www.mlodziez.org.pl/index.php/ida/7/ 17. Inne uwagi: Studentów obowiązuje ogólna orientacja w bieżącym życiu kulturalnym regionu i kraju. Kartę przedmiotu oprac. dr hab. Jolanta Pasterska, prof. UR. Numer 3. 1. Nazwa przedmiotu: Kultura regionu 2. Kod przedmiotu: 3. Formuła przedmiotu: wykład 4. Typ przedmiotu: obowiązkowy, zakończony zaliczeniem 5. Rok i semestr: rok I, semestr 2. 6. Liczba punktów ECTS: 3 7. Poziom przedmiotu: podstawowy 8. Liczba godzin w tygodniu: 1 9. Liczba godzin w semestrze: 15 [10] 10. Język nauczania: polski 11. Wykładowcy: dr Ewa Oronowicz-Kida, pracownicy Zakładu Języka Polskiego 12. Wymagania wstępne: podstawowa wiedza z zakresu historii i geografii Rzeszowszczyzny; ogólna orientacja dotycząca zagadnienia kultury narodowej. 13. Cel nauczania: pogłębienie wiedzy dotyczącej kultury Ziemi Rzeszowskiej oraz prowadzonych na jej terenie badań etnograficznych i językowych; prezentacja współczesnej kultury ludowej Rzeszowszczyzny (ze szczególnym uwzględnieniem folkloru słownego). 14. Program nauczania: Związki między językiem regionu i kulturą regionalną. Badania etnograficzne Rzeszowszczyzny źródłem informacji o języku mieszkańców jej wsi. Współczesny folklor słowny (świecki i religijny) Ziemi Rzeszowskiej i jego związki z rzeczywistością pozajęzykową. „Osobliwy” folklor słowny Lasowiaków Zróżnicowanie gwarowe Rzeszowszczyzny w przeszłości i współcześnie. 6 Antroponimia nieoficjalna mieszkańców wsi regionu rzeszowskiego. 15. Metody i formy oceny pracy studenta: Ocena na podstawie obecności na wykładzie 16. Zalecane lektury i materiały pomocnicze: Czopek S., 2000, Rzeszów-Rzeszowszczyzna. Przeszłość daleka i bliska, Rzeszów. Karaś M., 1969, O ludowych gwarach Rzeszowszczyzny, (w:) Z dziejów kultury i literatury Ziemi Przemyskiej, red. S. Kostrzewska-Kratochwilowa, Przemyśl, s. 41-56. Kłoskowska A., 1991, Kultura, (w:) Encyklopedia kultury polskiej XX wieku. Pojęcia prowadzącego problemy wiedzy prowadzącego kulturze, red. A. Kłoskowska, Wrocław, s.17-49. Kolberg O., 1964, Dzieła wszystkie, t. 35: Przemyskie, Wrocław-Poznań. Kolberg O., 1967, Dzieła wszystkie, t. 48: Tarnowskie-Rzeszowskie, Wrocław-Poznań. Kotula F., 1969, Folklor słowny osobliwy Lasowiaków, Rzeszowiaków i Pogórzan, Kraków. Kwaśnicka A., 2005, Polsko-ukraińskie związki leksykalne w zakresie obrzędowości weselnej w gwarach okolic Przemyśla, Kraków. Tołstoj N. I., 1992, Język a kultura (niektóre zagadnienia słowiańskiej etnolingwistyki), (w:) Etnolingwistyka 5, red. J. Bartmiński, Lublin, s.15-25. Oronowicz E., 1995, Przezwiska motywowane nazwiskiem lub przezwiskiem w gwarach dawnego powiatu jarosławskiego, (w:) Z polszczyzny historycznej i współczesnej, red. T. Ampel, Rzeszów, s. 111-117. Oronowicz E., 1999, Przezwiska w gwarach dawnego powiatu jarosławskiego (analiza semantyczna, wpływy wschodniosłowiańskie i południowokresowe), Rozprawy Slawistyczne 15, Lublin, s. 11-25 Oronowicz-Kida E., 2004, Emocjonalność ludowych antroponimów nieoficjalnych, (w:) Funkcja emocjonalna jednostek językowych i tekstowych, red. K. Wojtczuk, A. Wierzbicka, Siedlce, s. 177-182. Oronowicz-Kida E., 2005, Współczesne ludowe maryjne pieśni peregrynacyjne z powiatu jarosławskiego, (w:) Język religijny dawniej i dziś, red. S. Mikołajczak, ks. T. Węcławski, Pozna, s. 475-480. Oronowicz-Kida E., 2005, Nazywanie wspomożycieli dusz w ludowych pieśniach pogrzebowych z Cewkowa w powiecie lubaczowskim, Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Rzeszowskiego 31, Seria Filologiczna, Językoznawstwo 2, red. K. Ożóg, Rzeszów, s. 69-75. Oronowicz-Kida E., 2005, Cechy gwarowe w przyśpiewkach ludowych z Radawy w powiecie jarosławskim, Studia Philologica, red. J. Pasterska, R. Mnich, E. Pszenyczny, Drohobycz, s. 337-343. Oronowicz-Kida E., 2006, Nowa rzeczywistość społeczno-godpodarcza we współczesnych piosenkach zespołu folklorystycznego z Piwody w powiecie jarosławskim, (w:) Nowe zjawiska w języku, tekście i komunikacji, red. A. Naruszewicz-Duchlińska, M. Rutkowski, Olsztyn, s. 227-233. Oronowicz-Kida E., 2006, Emocjonalność ludowych pieśni religijnych z powiatu jarosławskiego, (w:) Wokół językowej funkcji emocjonalnej. Fakty dawne i współczesne, red. K. Wojtczuk, V. machnicka, Siedlce, s. 175-181. Oronowicz-Kida E., 2007, Język współczesnych piosenek zespołu folklorystycznego z Piwody (w województwie podkarpackim) świadectwem troski o tradycyjną kulturę ludową, (w:) Sytuacja sztuki, spojrzenie na przełomie XX i XXI wieku. Zbiór studiów pod red. R. Bobryka, Siedlce, s. 27-36 7 Oronowicz-Kida E., 2007, Rzeszowszczyzna w polskich badaniach etnograficznych i dialektologicznych, (w:) Literatura i język wczoraj i dziś, red. E. Błachowicz, J. Lizak, Rzeszów, s. 41-56. Oronowicz-Kida E., 2008, Wyrazy nacechowane ekspresywnie we współczesnych ludowych przyśpiewkach weselnych z powiatu jarosławskiego, (w:) Annales Academiae Paedagogicae Cracoviensis, Folia 62, Studia Linguistica IV, Kraków, s. 226-234. Przybylska R., 2000, O formule ludowych zamawiań chorób na Podkarpaciu, (w:) Kultura wsi podkarpackiej, red. H. Kurek, F. Tereszkiewicz, Kraków, s. 95-109. Ruszel K., 2004, Leksykon kultury ludowej w Rzeszowskiem, Rzeszów. Taras B., 2001, „A ty babo jadowito…” Kulturowy prowadzącego językowy obraz kobiety w folklorze rzeszowskim, „Zeszyty Naukowe WSP w Rzeszowie”, Seria Filologiczna, Językoznawstwo 6, z. 39, s. 71-86. Kartę przedmiotu oprac. pracownicy Zakładu Języka Polskiego. Numer 4. 1. Nazwa przedmiotu: Kultura polska w perspektywie europejskiej 2. Kod przedmiotu: 3. Formuła przedmiotu: wykład 4. Typ przedmiotu: obowiązkowy, zakończony zaliczeniem 5. Rok: I, semestr drugi 6. Liczba punktów ECTS: –3 7. Poziom przedmiotu: zaawansowany 8. Liczba godzin w tygodniu: 1 9. Liczba godzin w semestrze: 15 [10] 10. Język nauczania: polski 11. Wykładowcy: pracownicy Zakładu Literatury Staropolskiej i Polskiego Oświecenia 12. Wymagania wstępne: student powinien posiadać ogólną wiedzę na temat polskiej kultury, jej uniwersalizmu i rodzimości 13. Cel nauczania: Zapoznanie studentów z problematyką uniwersalizmu i rodzimości polskiej kultury, a także kontekstami i dziedzictwem kulturowym różnych epok. 14.Program nauczania: Przypomnienie pojęć: „tradycja”, „dziedzictwo kulturowe”, „europejskość”. Literatura i kultura polska w perspektywie europejskiej. Antyk w dziejach i kulturze Europy oraz Polski. O recepcji znanych mitów w kulturze europejskiej i polskiej (Prometeusz, Demeter i Persefona, Narcyz). Biblia w dziejach i kulturze Europy oraz Polski. Biblijna przypowieść o synu marnotrawnym i jej literackie transpozycje. Różewicz wśród znaków kultury. „Syn marnotrawny (z obrazu Hieronima Boscha)”. Kultura dworska doby renesansu. Utwór Łukasza Górnickiego jako najważniejsze w renesansie polskim świadectwo fascynacji kulturą włoską (Ł. Górnicki, Dworzanin polski, B. Castiglione, Il Cortegiano. Kultura erotyczna w wiekach dawnych. Społeczna rola kobiet. Kultura stołu w wiekach dawnych. Alkohol w kulturze i obyczaju. Kościół a obyczajowość. Fryderyk Chopin – poetycki obraz romantyka i kompozytora. 8 15.Metody i formy oceny pracy studenta: Aktywne uczestnictwo w wykładach poprzez udział w dyskusji oraz obowiązkowe uczestnictwo w wykładach. 16.Zalecane lektury i materiały pomocnicze: Alkohol w kulturze i obyczaju, pod red. J. Górskiego i K. Moczarskiego, Warszawa 1972. Antyk a Oświecenie, [w:] Słownik literatury polskiego Oświecenia, wyd. 3, pod red. T. Kostkiewiczowej, Wrocław 2002. Antyk w literaturze staropolskiej, [w:] Słownik literatury staropolskiej, wyd. 3, pod red. T. Michałowskiej, Wrocław 2002. Auerbach E., Mimesis. Rzeczywistość przedstawiona w literaturze Zachodu, tłum. Z. Żabicki, t. 1, Warszawa 1968. Baranowski B., Polska karczma, restauracja, kawiarnia, Warszawa 1979. Barok polski wobec Europy. Kierunki dialogu, pod red. A. Nowickiej-Jeżowej, Warszawa 2003. Bednarek B., Epos europejski. Od Iliady do Pana Tadeusza. Rekonesans, Wrocław 2001. Biblia dzisiaj, pod red. J. Kudasiewicza, Lublin 1969. Biblie staropolskie. Teksty wykładów wygłoszonych na sympozjum naukowym organizowanym przez Komisję Slawistyczną Oddziału Polskiej Akademii Nauk w Poznaniu 28 października 2002 roku, pod red. I. Kwileckiej, Poznań 2003. Bieńczyk M., Kroniki wina, Warszawa 2001. Bieńkowska D., Polski styl biblijny, Łódź 2002. Bieńskowski T., Antyk w literaturze i kulturze staropolskiej: 1450-1750: główne problemy i kierunki recepcji, Wrocław 1975. Brandstaetter R., Krąg biblijny, Warszawa 1986. Bukowski K., Biblia a literatura polska, Warszawa 1984. Bystroń J.S., Dzieje obyczajów w dawnej Polsce. Wiek XVI-XVIII, Warszawa 1976. Cytowska M., Kochanowski a antyk (tradycjonalizm czy nowatorstwo?), [w:] Jan Kochanowski i kultura Odrodzenia: materiały z sesji naukowej zorganizowanej przez Uniwersytet Warszawski w dniach 19-21.03.1981 r. w Warszawie, pod red. Z. Libery, M. Żurowskiego, Warszawa 1985. Cytowska M., Krasicki a antyk, „Pamiętnik Literacki” 1980, nr 2. Cognitioni gestorum. Studia z dziejów średniowiecza dedykowane Profesorowi Jerzemu Strzelczykowi, pod red. D.A. Sikorskiego, A.M. Wyrwy, Warszawa 2006. Chachulski T., Opóźnione pokolenie. Studia o recepcji głębokiej Jana Kochanowskiego w poezji polskiej XVIII wieku, Warszawa 2006. Chmielewska K., Rola wątków i motywów antycznych w Kronice polskiej Mistrza Wincentego zwanego Kadłubkiem, Częstochowa 2003. Chodkowski R.R., Ajschylos i jego tragedie, Lublin 1994. Czapińska W., Magiczne miejsca literackiej Europy, Warszawa 2002. Dąbrowska E., Teksty w ruchu. Powroty baroku w polskiej poezji współczesnej, Opole 2001. Duby G., Czas katedr. Sztuka i społeczeństwo 980-1420, przeł. K. Dolatowska, Warszawa 1986. Dziechcińska H., Kobieta w Dworzaninie: Baldassare'a Castiglione, Luisa Milana, Łukasza Górnickiego, „Pamiętnik Literacki” 2000, z. 3. Dziechcińska H., Przeszłość i teraźniejszość w kulturze czasów saskich, Warszawa 2007. Feicht H., Studia nad muzyką polskiego średniowiecza, Kraków 1975. Gallewicz A., Dworzanin polski i jego włoski pierwowzór. Studium adaptacji, Warszawa 2006. 9 Gilson E., Historia filozofii chrześcijańskiej w wiekach średnich, przeł. S. Zalewski, Warszawa 1987. Godlewski G., Bachus w kontuszu, Ciechanów 1989. Le Goff J., Kultura średniowiecznej Europy, tłum. H. Szumańska-Grossowa, Warszawa 1994. Guriewicz A., Problemy średniowiecznej kultury ludowej, tłum. Z. Dobrzyniecki, Warszawa 1987. Jan Kochanowski i jego twórczość, pod red. A. Gorzkowskiego, Kraków 2001. Harrington W. J., Klucz do Biblii, przeł. J. Marzęcki, Warszawa 1984 i wyd. nast. Świderkówna A., Rozmowy o Biblii, Warszawa 1995 i wyd. nast. Huizinga J., Jesień Średniowiecza, przeł. T. Brzostowski, Warszawa 1992. Jasiński T., O pochodzeniu Galla Anonima, Kraków 2008. Język religijny dawniej i dziś. III. Materiały z konferencji Poznań 24-26 kwietnia 2006, pod red. P. Bortkiewicza, S. Mikołajczaka i M. Rybki, Poznań 2007. Kitto H.D.F., Tragedia grecka. Studium literackie, przeł. J. Margański, Bydgoszcz 1997. Koncept w kulturze staropolskiej, pod red. L. Ślęk, A. Karpińskiego, W. Pawlaka, Lublin 2005. Koziara S., Frazeologia biblijna w języku polskim, Kraków 2001. Kramarek G., Tradycja biblijna w literaturze polskiej. Bibliografia opracowań. Wiek XX, Lublin 2004. Krzysztofik M., Od Biblii do literatury. Siedemnastowieczne dzieła literackie z ksiąg Starego Testamentu, Kraków 2003. Książka na przełomie średniowiecza i odrodzenia. Materiały z sesji 8 X 2006 r., pod red. M.A. Quinkenstein, Kórnik 2007. Kubiak Z., Wędrówki po stuleciach, Kraków 1969. Kubiak Z., Wstęp [do:] Muza grecka. Epigramaty z Antologii, wybór, oprac. i tłum. Z. Kubiak, Warszawa 1960. Kuchowicz Z., Obyczaje staropolskie XVII-XVIII wieku, Łódź 1975. Kwilecka I., Studia nad staropolskimi przekładami Biblii, Poznań 2003. Lasocińska E., „Cnota sama z mądrością jest naszym żywotem”. Stoickie pojęcie cnoty w poezji polskiej XVII wieku, Warszawa 2003. Lenart M., Spór Duszy z Ciałem i inne wierszowane spory w literaturze staropolskiej na tle tradycji średniowiecznej, Opole 2002. Lewański J., Dramat i teatr średniowiecza i renesansu w Polsce, Warszawa 1981. Lewis C. S., Odrzucony obraz. Wprowadzenie do literatury średniowiecznej i renesansowej, tłum. W. Ostrowski, Warszawa 1986. Lohfink G., Rozumieć Biblię, przeł. B. Widła, Warszawa 1987. Miejsca wspólne. Szkice o komunikacji literackiej i artystycznej, pod red. E. Balcerzana i S. Wysłouch, Warszawa 1985. Mit, człowiek, literatura, pod red. S. Stabryły, Warszawa 1992. Miszalska J., Kolloander wierny i Piękna Danea. Polskie przekłady włoskich romansów barokowych w XVII wieku i w epoce saskiej, Kraków 2004. Narodziny i rozwój nowoczesnej kultury polskiej, pod red. J. Wojtowicza i J. Serczyka, Wrocław 1976. Nowy Testament w dziejach i kulturze Europy, pod red. nauk. T. Jaworskiego, W. Pyżewicza, Zielona Góra 2001. Ossowska M., Ethos rycerski i jego odmiany, Warszawa 1986. O tragedii i tragiczności, wybór i oprac. W. Tatarkiewicz, Kraków 1976. Od Kochanowskiego do Mickiewicza. Szkice o polskim cyklu poetyckim, pod red. B. KuczeryChachulskiej, Warszawa 2004. 10 Od liryki do retoryki. W kręgu słowa, literatury i kultury. Prace ofiarowane Profesorom Jadwidze i Edmundowi Kotarskim, pod red. I. Kadulskiej i R. Grześkowiaka, Gdańsk 2004. Od starożytności do współczesności. Język - literatura - kultura. Księga poświęcona pamięci Profesora Jerzego Woronczaka, pod red. I. Kamińskiej-Szmaj, Wrocław 2004. Okoń J., Postać Parysa w dramatach polskiego renesansu, Kraków 2000. Pelc J., Barok – epoka przeciwieństw, Kraków 2004. Partnerka, matka, opiekunka, pod red. K. Jakubiaka, Bydgoszcz 2000. Pernoud R., Kobieta w czasach katedr, przeł. I. Badowska, Warszawa 1990. Pfeiffer B., Caelum et regnum. Studia nad symboliką państwa i władcy w polskiej literaturze i sztuce XVI i XVII stulecia, Zielona Góra 2002. Płachcińska K., Obraz kultury retorycznej społeczeństwa szlacheckiego na podstawie mów sejmowych z lat 1556-1564, Łódź 2004. Ratajczakowa D., Komedia oświeconych, Warszawa 1992. Retoryka a tekst literacki, pod red. M. Hanczakowskiego i J. Niedźwiedzia, t. 1-2, Kraków 2003. Romilly J. de, Tragedia grecka, przeł. I. Sławińska, Warszawa 1993. Rott D., Ryba R., Wilczek P., Literatura staropolska. Średniowiecze, renesans, barok. Przewodnik bibliograficzny dla studentów filologii polskiej, wyd. 2 zmien. i uzup., Katowice 2000. Sadzik J., O psalmach, [w:] Księga psalmów, tłum. C. Miłosz, Paryż 1982. Sinko T., Antyk w literaturze polskiej: prace komparatystyczne, Warszawa 1988. Skarbowski J., Literatura – muzyka. Zbliżenia i dialogi, Warszawa 1981. Skowron Z., Muzyka w Dworzaninie polskim Łukasza Górnickiego: porównanie z Il Libro del Cortegiano Baltazara Castiglioniego, „Przegląd Muzykologiczny” 2001, nr 1. Stabryła S., Wergiliusz. Świat poetycki, Wrocław 1987. Staropolskie teksty i konteksty. Studia, pod red. J. Malickiego, A. Budzyńskiej-Dacy, t. 6, Katowice 2006. Szczepaniak M., Karczma, wieś, dwór, Warszawa 1977. Szostek T., Exemplum w polskim średniowieczu, Warszawa 1997. Świderkówna A ., Rozmowy o Biblii, Warszawa 1994. Świderkówna A ., Rozmów o Biblii ciąg dalszy, Warszawa 1996. Swieżawski S., Rozum i tajemnica, Kraków 1960. Tatarkiewicz W., Historia estetyki, t. 1, Warszawa 1985. Tazbir J., Szlaki kultury polskiej, Warszawa 1986. Teksty staropolskie. Analizy i interpretacje, pod red. W. Decyk-Zięby i S. Dubisza, Warszawa 2003. Ulewicz T., Kochanowski: Świadomość słowiańska. Oddziaływanie europejskie, Kraków 2006. Ullmann W., Średniowieczne korzenie renesansowego humanizmu, przeł. J. Mach, Łódź 1985. Wildiers N.M., Obraz świata a teologia, przeł. J. Doktór, Warszawa 1985. Wilkoń A., Arcydzieła liryki staropolskiej, Kraków 2005. Winniczuk L., Ludzie, zwyczaje, obyczaje starożytnej Grecji i Rzymu, cz. 1-2, Warszawa 1985. Wipszycka E., O starożytności polemicznie, Warszawa 1994. Witkowska A., Nastalska J., Staropolskie piśmiennictwo hagiograficzne, t. 1-2, Lublin 2007. Woronczak J., Studia o literaturze średniowiecza i renesansu, Wrocław 1993. Wójcik A., Talent i sztuka. Rzecz o poezji Horacego, Wrocław 1986. Wyobraźnia epok dawnych: obrazy – tematy – idee. Materiały sesji dedykowanej Profesorom Jadwidze i Edmundowi Kotarskim, pod red. J. Golińskiego, Bydgoszcz 2001. 11 Zieliński T., Po co Homer? Świat antyczny a my, Kraków 1970. Ziółkowski Z., Najtrudniejsze stronice Biblii, Warszawa 1994. Ziółkowski Z., Biblia — księga Boga i człowieka, Warszawa 1995. Źródło. Teksty o kulturze średniowiecza ofiarowane Bronisławowi Geremkowi, pod red. W. Brojera, Warszawa 2003. Żurowski M., Między renesansem a awangardą. O literaturze europejskiej z perspektywy komparatysty, Warszawa 2007. Żygulski K., Wstęp do zagadnień kultury, Warszawa 1972. Uwagi dodatkowe: Kartę przedmiotu oprac. dr Magdalena Patro (program autorski). Programy przedstawione przez innych wykładowców mogą się różnić. Numer 5. 1. Nazwa przedmiotu: Ochrona prawna dziedzictwa kultury 2. Kod przedmiotu: 3. Formuła przedmiotu: ćwiczenia 4. Typ przedmiotu: obowiązkowy, zakończony zaliczeniem z oceną 5. Rok i semestr: rok I, semestr 2. 6. Liczba punktów ECTS: 3 7. Poziom przedmiotu: podstawowy 8. Liczba godzin w tygodniu: 1 9. Liczba godzin w semestrze: 15 [10] 10. Język nauczania: polski 11. Wykładowca: mgr Sławomir Uliasz 12. Wymagania wstępne: student winien posiadać wiadomości, jakie zdobył w trakcie nauki przedmiotu Wiedza o społeczeństwie na poziomie szkoły ponadgimnazjalnej Cel nauczania: uzyskanie przez studentów podstawowych wiadomości na temat obowiązujących norm prawnych w zakresie ochrony dziedzictwa kultury, zapoznanie się z metodami wykładni (interpretacji) tekstów prawnych oraz z podstawowymi pojęciami z zakresu prawa, uzyskanie informacji na temat organów władzy publicznej właściwych w sprawach ochrony dziedzictwa kulturalnego, zdobycie wiadomości o szczególnych obowiązkach państwa, samorządu oraz obywateli w odniesieniu do dóbr kultury. 13. Program nauczania: pojęcie dziedzictwa kulturalnego, dziedzictwa narodowego, dóbr kultury, zadania organów władzy publicznej w zakresie ochrony dziedzictwa kulturalnego, ochrona zabytków, ochrona zbiorów bibliotecznych, ochrona materiałów archiwalnych, szczególne obowiązki właścicieli dóbr kultury, zadania instytucji kultury, dostęp do dóbr kultury. 14. Metody i formy oceny pracy studenta: wykład 15. Zalecane lektury i materiały pomocnicze: 12 Drela M., Własność zabytków, Warszawa 2006. Pruszyński J.P., Dziedzictwo kultury Polski: jego straty i ochrona prawna, t.1 i 2, Kraków 2001. Ustawa z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami (Dz. U. Nr 162, poz. 1568 z późn. zm.). Ustawa z dnia 21 listopada 1996 r. o muzeach (Dz. U. z 1997 Nr 5, poz. 24 z późn. zm.). Ustawa z dnia 27 czerwca 1997 r. o bibliotekach (Dz.U. Nr 85, poz. 539 z późn. zm.). Ustawa z dnia 14 lipca 1983 r. o narodowym zasobie archiwalnym i archiwach (T.j. Dz. U. z 2006 Nr 97, poz. 673 z późn. zm.). Kartę przedmiotu oprac. mgr Sławomir Uliasz. Numer 6. 1. Nazwa przedmiotu: Animacja kultury – warsztaty do wyboru 2. Kod przedmiotu: 3. Formuła przedmiotu: ćwiczenia warsztatowe 4. Typ przedmiotu: obowiązkowy, zakończony zaliczeniem 5. Rok: I, semestr pierwszy 6. Liczba punktów ECTS: 6 7. Poziom przedmiotu: zaawansowany 8. Liczba godzin w tygodniu: 2 9. Liczba godzin w semestrze: 30 [20] 10. Język nauczania: polski 11. Wykładowcy: pracownicy Instytutu Filologii Polskiej 12. Wymagania wstępne: wiedza z zakresu kultury współczesnej 13. Cel nauczania: zapoznanie studentów z najważniejszymi zagadnieniami z zakresu animacji i antropologii kultury, żywy kontakt z kulturą współczesną (spotkania literackie, teatr, film, koncerty) 14.Program nauczania: Animacja i antropologia, film i audiowizualność, animacja przez nowe media, funkcjonowanie prywatnej galerii sztuki, życie kulturalne w Rzeszowie 15.Metody i formy oceny pracy studenta: zaliczenie na podstawie aktywności na zajęciach, krótkie kolokwium z omawianych lektur i zagadnień 16.Zalecane lektury i materiały pomocnicze: Animacja kultury. Doświadczenie i przyszłość. Redakcja: G. Godlewski, I. Kurz, A. Mencwel, M. Wójtowski, Warszawa 2002; Antropologia kultury. Cz. I: Wiedza o kulturze. Zagadnienia i wybór tekstów. Opracowali: G. Godlewski i inni. Wstęp i redakcja: A. Mencwel, Warszawa 1995. 17. Uwagi dodatkowe: – Kartę przedmiotu oprac. pracownicy Zakładu XX Wieku. 13 Numer 7. 1. Nazwa przedmiotu: Teksty kultury (sztuki plastyczne) 2. Kod przedmiotu: 3. Formuła przedmiotu: ćwiczenia audytoryjne 4. Typ przedmiotu: obowiązkowy, zakończony zaliczeniem 5. Rok: I, semestr drugi 6. Liczba punktów ECTS: 4 7. Poziom przedmiotu: zaawansowany 8. Liczba godzin w tygodniu: 1 9. Liczba godzin w semestrze: 15 [10] 10. Język nauczania: polski 11. Wykładowcy: dr Anna Steliga 12. Wymagania wstępne: minimum wiedzy z zakresu kultury i sztuki oraz aktywności twórczej 13. Cel nauczania: Aktywność twórcza to jeden z podstawowych elementów kształtujących osobowość twórczą człowieka. Istnieje wiele teorii dotyczących rozwoju oraz znaczenia aktywności twórczej (Lehman, Helsen, Nęcka). Kultura plastyczna zaś to ogół duchownego i materialnego dorobku ludzkości wytworzony na kolejnych etapach rozwoju historycznego, nieustannie utrwalany i wzbogacany. To kultura dziedziny sztuk obejmujących twórczość odbieraną wizualnie: malarstwo, rysunek, grafikę, fotografikę, rzeźbę, architekturę i rzemiosło artystyczne. Przedmiot ten ma na celu nauczenie, jak postępować, by spopularyzować, rozpowszechnić dzieła sztuki, w tym także dzieła własne studentów. Jak wykształcić u siebie i innych postawę estetyczną czyli rozwinąć wszystkie jej sfery: poznawczą, emocjonalną, działania. Ogólna wiedza o sztuce ma ułatwić studentom świadome korzystanie z dorobku kultury ogólnoludzkiej i narodowej oraz samokontrolę własnych poczynań mających charakter twórczości plastycznej. Opis założonych osiągnięć studentów na kursie metody upowszechniania kultury plastycznej: Orientacja (z rzeczywistym odczuciem) w wielorakich funkcjach sztuki- plastyki i muzyki jako źródła przeżyć estetycznych, religijnych, intelektualnych, jako czynników stabilizujących duchową równowagę i integrujących ludzkie zbiorowości we współdziałaniu (sale koncertowe, wystawy); Trwały nawyk kontaktu ze sztuką przez muzea, galerie, koncerty Umiejętność analizy dzieł plastycznych ze szczególnym uwzględnieniem dzieł malarskich Rozpoznawanie wielkich dzieł sztuki europejskiej i polskiej z umiejętnością określenia epoki, w której powstały. W przypadku sztuki współczesnej: podstawowe umiejętności subiektywnego wartościowania jej dzieł. Wykształcenie zdolności pełnej percepcji wizualnej – zdolności skupienia uwagi na strukturach świadomie zorganizowanych (dziełach człowieka) i niezorganizowanych (tworach natury) dla pełnego, wyposażonego w refleksję i zdolność oceny przeżywania świata. Patriotyzm lokalny: szacunek dla artystycznych tradycji i współczesności własnego środowiska- znajomość tu powstałych i powstających dzieł. 14.Program nauczania: Zajęcia wstępne. Zapoznanie z celami realizacji przedmiotu: Analiza dzieła plastycznego. Literatura przedmiotu. 14 Wrażenia i spostrzeżenia. Rodzaje percepcji. Oko i widzenie – procesy psychofizjologiczne i ich rozwój (co to jest światło, dlaczego widzimy, budowa oka, co to jest barwa). Podstawowe kategorie wartości dzieł sztuki; - Wartości literackie (tematyka dzieła) - Wartości formalne - Wartości estetyczne - Wartości artystyczne Dokładna analiza wartości formalnych języka plastyki: - układy kompozycyjne (rytmiczne, statyczne, dynamiczne, otwarte, o charakterze otwartym, zamkniętym, symetrycznym, asymetrycznym) - linia (kreska konturowa, jako sposób określania przestrzeni, sposób określania faktury, środek wyrazu artystycznego) - plama barwna (obwiedzione konturem, plamy ostre, plamy miękkie) - barwa (podstawowa, pochodna, trzeciorzędowa, spektralna, czysta, złamana, dopełniająca, graniczna, chromatyczna, achromatyczna, lokalna, gamy barw, gamy monochromatyczne, temperatura barw, relatywizm barw, walor, względność barw, dominanta) - faktura (powierzchniowa, wklęsła, wypukła, błyszcząca, matowa, półmatowa, płaska) - światłocień - bryła (pełna, ażurowa, półpełna, zwarta, rozczłonkowana, asamblaż) - przestrzeń (perspektywa) – topograficzna, kulisowa, aksonometryczna, pasowa, zbieżna (z jednym punktem zbiegu, z dwoma punktami zbiegu, z lotu ptaka, żabia), malarska, powietrzna, inwersyjna (odwrócona), rozbieżna - ruch (postępowy, obrotowy, prostolinijny, krzywolinijny, zmienny, jednostajny, mobile) - znak plastyczny (jednoelementowy, wieloelementowy) - kanon, proporcje i moduł Ekspresja plastyczna i jej rodzaje (spontaniczna, swobodna i kierowana). Etapy rozwoju ekspresji plastycznej (bazgrota, stadium przedschematyczne, stadium schematyczne). Analiza prac dzieci. Etapy rozwoju ekspresji plastycznej (początki realizmu i realizm). Prace dzieci i ich analiza. Etapy rozwoju ekspresji plastycznej (kryzys i regres w twórczości plastycznej). Psychologiczne i pedagogiczne uwarunkowania kryzysów w twórczości plastycznej dzieci i młodzieży oraz możliwości przezwyciężenia tych zjawisk w praktyce szkolnej. Zadania rodziców i nauczycieli w stymulowaniu rozwoju plastycznego dziecka. Rysunek jako rodzaj terapii (rysunek jako narzędzie kliniczne do diagnozowania, historia terapii sztuka, zastosowanie w procesie oceny osobowości, w psychoterapii indywidualnej, w systemowej terapii rodzinnej, w terapii grupowej) oraz konwencje prac plastycznych osób przewlekle chorych a poziom ich funkcjonowania psychospołecznego. Analiza dzieł współczesnych – tworzenie recenzji do artykułów o sztuce z „ARTeon” i „Art.&Business”, „sztuka”. „Sztuka.pl”, „Artluk”, „modern art.” 15 Analiza dzieł malarskiego wg poznanych kryteriów podziału dzieł malarskich (pomoc dydaktyczna „Wielcy Malarze”). Analiza dzieła abstrakcyjnego. Poznanie metody mind mapping. Praca w grupach nad podjęciem dialogu z dziełami Miro, Rothko, Klee, Mondrian, Malewicz… Podsumowanie i ocena pracy studentów. Zaliczenie semestru. 15.Metody i formy oceny pracy studenta: warunki zaliczenia przedmiotu; Obecność na zajęciach i aktywny w nich udział, przygotowanie dwóch prac pisemnych i jednej artystycznej, zaliczenie z oceną na podstawie prac zaleconych do wykonania. 16.Zalecane lektury i materiały pomocnicze: Konieczna E.J., 2003, Arteterapia w teorii i praktyce, OW Impuls, Kraków Oster G.D., Gould P., 2001, Rysunek w psychoterapii, GWP, Gdańsk Piszczek M., 2002, Terapia zabawą. Terapia przez sztukę, CMPPP, Warszawa Popek St., 1978, Analiza psychologiczna twórczości plastycznej dzieci i młodzieży, WSiP, Warszawa Popek St., 2001, Barwy i psychika. Percepcja, ekspresja, projekcja, Wyd. UMCS, Lublin Popek St., 2001, Człowiek jako jednostka twórcza, Wyd. UMCS, Lublin Steliga-Kowalska A., 2001, Norma a dewiacja w sztuce, częściowo publikowana praca magisterska pod kier. dr C. Woźniaka Szymroszczyk R., 1991, Koloroterapia, PTP, Szczecin Tyszkiewicz M., 1987, Psychopatologia ekspresji, PWN, Warszawa 17. Uwagi dodatkowe: – Kartę przedmiotu oprac. dr Anna Steliga. Numer 7. 1. Nazwa przedmiotu: Teksty kultury (sztuki muzyczne) 2. Kod przedmiotu : 3. Formuła przedmiotu: : ćwiczenia audytoryjne 4. Typ przedmiotu: obowiązkowy, zakończony zaliczeniem 5. Rok i semestr: rok I, semestr 2. 6. Liczba punktów ECTS: 4 7. Poziom przedmiotu: podstawowy 8. Liczba godzin w tygodniu: 1 9. Liczba godzin w semestrze: 15 [10] 10. Język nauczania: polski 11. Wykładowca: mgr Barbara Tajchman 12. Wymagania wstępne: podstawowa znajomość historii kultury europejskiej 13. Cel nauczania: kształcenie umiejętności słuchania i rozumienia muzyki zapoznanie studentów z różnymi formami i gatunkami muzycznymi przygotowanie do uczestnictwa w wydarzeniach kulturalnych związanych z muzyką profesjonalną zwrócenie uwagi na wybrane przejawy kultury muzycznej dawnej i współczesnej wskazanie związków muzyki z innymi dziedzinami sztuki 16 14. Program nauczania: Dzieło muzyczne i jego elementy; Zasady kształtowania utworów muzycznych, rodzaje faktury muzycznej; Pojęcie formy i gatunku muzycznego; Formy polifoniczne; Koncert na tle estetyki muzycznej różnych epok; Muzyka autonomiczna i programowa; Symfonia – wielka opowieść muzyczna; Poemat symfoniczny Muzyka wokalno-instrumentalna – różnorodność form i gatunków w kontekście kultury różnych epok; Muzyka teatralna i filmowa; Artysta - geniusz muzyczny; Gwiazdy muzyki dawnej i współczesnej 15. Metody i formy oceny pracy studenta: student oceniany jest na podstawie aktywnego uczestnictwa w zajęciach, a także na podstawie pisemnych testów sprawdzających stopień opanowania omawianych zagadnień i prezentowanej literatury muzycznej. 16. Zalecane lektury i materiały pomocnicze: Literatura muzyczna: J.S. Bach – Preludium i fuga C – dur z I t. Das Wohltemperierte Klavier, II Koncert brandenburski, Kantata Wachet auf, Pasja wg św. Mateusza fragmenty G.F.Handel – oratorium Mesjasz - fragmenty A. Vivaldi – Koncerty 4 pory roku A.Corelli – Koncert Na Boże Narodzenie W.A. Mozart – Sonata fortepianowa A-dur KV 331, Koncert na waltornię Esdur, Symfonia g-moll, Kwintet klarnetowy A-dur, Requiem, opera Czarodziejski flet - fragmenty L.van Beethoven - IV Koncert fortepianowy G-dur, VI i IX Symfonia F.Chopin – Koncert fortepianowy f-moll, Polonezy: A-dur op.40, As-dur op.53, Mazurki op.7 H. Berlioz - Symfonia Fantastycza B. Smetana – Poemat symfoniczny Wełtawa S.Moniuszko – opera Straszny dwór G. Bizet – opera Carmen P. Czajkowski – Koncert fortepianowy b-moll K. Szymanowski – I Koncert skrzypcowy S.Prokofiew – Symfonia Klasyczna M.Ravel - Bolero H.M. Górecki – Koncert na klawesyn (lub fortepian) W. Kilar – fragmenty muzyki do filmów Dracula, Pan Tadeusz; Angelus, Missa pro pace K. Penderecki – Pasja wg św. Łukasza – fragmenty, Polskie Requiem Lacrimosa 17 Literatura przedmiotu: Encyklopedia muzyki, pod red. A. Chodkowski Warszawa 1995 (lub wyd. nast.) Encyklopedia muzyczna PWM. Część biograficzna, pod red. E. Dziębowskiej t.1 – 9, Kraków od 1979 T. Chylińska, S. Haraschin, M. Jabłoński, Przewodnik po muzyce koncertowej, cz. I, II, PWM Kraków 2003 D. Gwizdalanka, Przewodnik po muzyce kameralnej, PWM Kraków 1996 J. Kański, Przewodnik operowy, PWM Kraków 1985 P. Kamiński, Tysiąc i jedna opera, t. I-II, PWM Kraków 2008 D. Wójcik, ABC form muzycznych, Musica Jagiellonica, Kraków1989 E. Fubini, Historia estetyki muzycznej, przekł. Z .Skowron, Musica Jagiellonica, Kraków 1997 17. Uwagi dodatkowe: Prowadząca przedmiot może dokonać zmian w zakresie proponowanych studentom dzieł muzycznych. Kartę przedmiotu oprac. mgr Barbara Tajchaman. Numer 8. 1. Nazwa przedmiotu: Metodyka nauczania wiedzy o kulturze 2. Kod przedmiotu: 3. Formuła przedmiotu: ćwiczenia audytoryjne 4. Typ przedmiotu: obowiązkowy, zakończony zaliczeniem 5. Rok: I, semestr pierwszy 6. Liczba punktów ECTS: 4 7. Poziom przedmiotu: zaawansowany 8. Liczba godzin w tygodniu: 2 9. Liczba godzin w semestrze: 30 [20] 10. Język nauczania: polski 11. Wykładowcy: dr Agata Kucharska-Babula oraz pracownicy Zakładu Metodyki Nauczania Literatury i Języka Polskiego 12. Wymagania wstępne: wybór specjalności nauczycielskiej 13. Cel nauczania: Przygotowanie studentów do wykonywania zawodu nauczyciela polonisty, • zaznajomienie z podstawową szkolną dokumentacją, • projektowanie poszczególnych ogniw lekcji, • zapoznanie z zasadami organizowania pracy nauczyciela w zakresie nauki WOK w liceum, • zaznajomienie z kryteriami oceny uczniów. 14.Program nauczania: LP TREŚCI MERYTORYCZNE PRZEDMIOTU ILOŚĆ GODZIN 1. Zapoznanie z Podstawą programową wiedzy o kulturze 2 2. Zaznajomienie z podręcznikami i programami nauczania WOK. 2 3. Klasyfikacja metod nauczania. Zasady doboru metod nauczania. 2 18 4. 2 Sposoby aktywizowania uczniów- omówienie i opracowanie wybranych metod i technik aktywizujących. 5. 10 Charakterystyka kultury i sztuki poszczególnych epok, sposoby ukazywania dzieł na lekcjach WOK w liceum. 6 6 Budowa lekcji, jej ogniwa, części składowe lekcji. Ćwiczenia w projektowaniu ogniw lekcji. Redagowanie konspektów lekcji. 7. Ewaluacja i kontrola osiągnięć uczniów. 2 15.Metody i formy oceny pracy studenta: Aktywne uczestnictwo w zajęciach, przygotowanie tygodniowego rozkładu materiału, kolokwium weryfikujące znajomość metod nauczania, opracowanie twórczego konspektu z zakresu programu WOK w liceum. 16.Zalecane lektury i materiały pomocnicze: Aktualne programy i podręczniki do nauczania WOK . Bogucka E., Triumfujące profanum. Telewizja po przełomie 1989, Warszawa 2002. Bortnowski S., Jak uczyć poezji?, Warszawa 1991. Bortnowski S., Scenariusze półwariackie czyli poezja współczesna w szkole, Warszawa 1997. Brudnik E., Moszyńska A., Owczarska B., Ja i mój uczeń pracujemy aktywnie, Kielce 2000. Chomiński J., Chomińska K., Historia muzyki, Kraków 1989-1990. Jędrychowska M., Lektura i kultura. Kształtowanie świadomości kulturalnej uczniów szkoły podsta-wowej, Warszawa 1994. Kański J., Przewodnik operowy, Kraków 2001. Kopeć U., Kozłowska E., Kurczab H., Wybrane zagadnienia edukacji polonistycznej, Rzeszów 2002. Kozak W., Mapa mentalna, czyli twórcza technika notowania, Kielce 1999. Kurczab H., Pogranicza sztuk i konteksty literatury pięknej, Rzeszów 2001. Kydryński Lucjan, Kino muzyczne. Przewodnik po filmach muzycznych 1927-1992, Warszawa 1993. Meyer P., Historia sztuki europejskiej, Warszawa 1973. Nowicka E., Dzieje teatru w Polsce, Poznań 2000. Ożóg K., Pasterska J., Polonistyka zintegrowana, Rzeszów 2000 (wybrane artykuły). Pełzowska E., Integrować! Integrować? Integrować,... Scenariusze lekcji integrujących język polski z historią, plastyką i muzyką do cyklu podręczników H. Dobrowolskiej dla klas 4-6 szkoły podstawowej „Jutro pójdę w świat" , WSiP, Warszawa 2001. 19 Pełzowska E., O integracji międzyprzedmiotowej (plastyka, muzyka, historia) w nauczaniu języka polskiego w szkole podstawowej, „Język Polski w Szkole dla klas IV – VI” 2000, nr 1. Płażewski J., Język filmu, Warszawa 1982. Węglińska M., Jak przygotowywać się do lekcji?, Kraków 1998. 17.Uwagi dodatkowe: – Kartę przedmiotu oprac. dr Agata Kucharska-Babula. 20