SCENARIUSZ WARSZTATÓW DLA DZIECI I RODZICÓW PRO

SCENARIUSZ WARSZTATÓW DLA DZIECI I RODZICÓW PROWADZONY METODĄ WERONIKI SHERBORNE W GRUPIE I
"BIEDRONKI" W DNIU 23.10.2013 r.
CELE WARSZTATÓW:
DLA DZIECKA:
- rozwijanie poczucia pewności i satysfakcji ze swoich dokonań
- odreagowanie napięć i agresji
- zwiększenie umiejętności radzenia sobie z pokonywaniem trudności
- rozwijanie umiejętności korzystania z pomocy rówieśników
- nabycie umiejętności interpersonalnych potrzebnych w kontakcie z rówieśnikami
- tworzenie poczucia bezpieczeństwa fizycznego i emocjonalnego w kontakcie z dorosłym
- budowanie zaufania dziecka do dorosłego
- wzmocnienie więzi i poprawa relacji dziecko – rodzic
DLA DOROSŁEGO:
- tworzenie poczucia bezpieczeństwa fizycznego i emocjonalnego w kontakcie z dzieckiem
- zwiększenie umiejętności radzenia sobie z trudnymi zachowaniami dziecka
- rozwijanie umiejętności korzystania z pomocy i doświadczenia innych dorosłych
- odkrywanie nowych sposobów komunikowania się z dzieckiem
- budowanie zaufania dziecka do dorosłego
- wzmocnienie więzi i poprawa relacji rodzic – dziecko
- uczenie się nowych form spędzania czasu z dzieckiem
METODY I TECHNIKI PRACY
Zajęcia będą prowadzone Metodą Ruchu Rozwijającego Weroniki Sherborne.
Dodatkowo stosowana będzie:
- relaksacja
- muzykoterapia
- pedagogika zabawy
PRZEBIEG ZAJĘĆ:
 Powitanie: Zabawa integracyjna „Wszyscy są”.
Ćwiczenia kształtujące świadomość schematu ciała i przestrzeni.
 „Powitanie z podłogą” –wszyscy poruszają się w rytm muzyki, na przerwę w muzyce
witają się wskazanymi częściami ciała, np. kolanami, łokciami z podłogą.
 „Przeciąganie się – jak najszerzej” – dorośli i dzieci leżą na plecach „w rozsypce”,
przeciągają się, każdy próbuje zająć jak najwięcej miejsca na podłodze, a potem na
sygnał prowadzącego – kuli się jak najmocniej, aby zająć jak najmniejszą przestrzeń.
 „Bączek” – wszyscy siedzą na podłodze z nogami ugiętymi w kolanach i lekko uniesionymi. odpychając się rękoma, każdy próbuje samodzielnie obracać się w miejscu
wokół własnej osi.
 „Turlamy się” – wszyscy leżą na podłodze, swobodne turlanie się w kierunku wskazanym przez prowadzącego zajęcia.
 „Mosty/domki” – dorośli w klęku podpartym tworzą ze swoich ciał mosty/domki,
dzieci przechodzą pod lub nad dorosłymi.
 Ćwiczenia relaksacyjne: Zabawa przy piosence „Blyskawica”.
Ćwiczenia oparte na relacji „z”.
 „Fotelik” – dorosły siedzi w rozkroku na podłodze, obejmując rękoma siedzące przed
nim dziecko, kołysanie dziecka na boki, poruszanie się wraz z nim w przód i w tył.
 „Rolowanie po podłodze” – dorosły klęczy na podłodze przy leżącym obok dziecku,
stara się lekko i powoli obrócić (przetoczyć) dziecko na brzuch, na chwilę zatrzymuje
dziecko na boki, kołysze je w tej pozycji i przetacza dalej; ćwiczenie jest kontynuowane przy zamianie ról.
 „Wycieczka” – dziecko leży na plecach na podłodze, z ramionami wyciągniętymi w
tył, dorosły przytrzymując dziecko za nogi na wysokości kostek, a następnie za dłonie
i nadgarstki lekko przeciąga je w różnych kierunkach.
 „Mały tunel” – co najmniej 2-3 dorosłych wykonuje obok siebie klęk podparty, tworząc „tunel”, dzieci na czworakach ustawiają się z jednej strony „tunelu”, dzieci przechodzą pod dorosłymi na drugą stronę.
 Ćwiczenia relaksacyjne: Masażyk „Tu płynie rzeczka”.
Ćwiczenia oparte na relacji „przeciwko”
 „Spychacz” – dorosły siedzi na podłodze zwrócony twarzą do boku dziecka i opiera
stopy o jego ciało, dziecko leży na plecach, dorosły przesuwa (przepycha) opierające
się temu dziecko
- „Odklejanie”- dorosły klęczy obok leżącego na podłodze dziecka, które całym ciałem przywiera do podłoża, dorosły próbuje podnieść, „odkleić” od podłogi kolejne
części ciała dziecka, potem następuje zmiana ról.
 „Paczka”- 2 dorosłych klęczy za parą dzieci, dwoje dzieci siedzi przodem do siebie,
mocno trzyma się za ręce i nogi, przypominając w ten sposób zawiązaną paczkę, dorośli delikatnie próbują „rozpakować paczkę”, rozplatając ręce i nogi dzieci.
 „Kłoda” – dorosły leży na brzuchu na podłodze, dziecko leży brzuchem na plecach
dorosłego, przygniatając go do podłogi, dorosły próbuje wydostać się (zrzucić z siebie
„kłodę”) spod leżącego na nim dziecka, następnie następuje zmiana ról – dorosły przytrzymuje dziecko.
 Ćwiczenia relaksacyjne: "Wierszyki masażyki":
Idą damy na szpileczkach





Ida dzieci w sandałeczkach
Ida słonie po betonie
A po drogach biegną konie
Ćwiczenia oparte na relacji „razem”.
„Piłowanie drewna” – dorosły i dziecko siedzą w rozkroku zwróceni do siebie przodem, trzymając się za dłonie, na przemian kładą się na plecach na podłodze, cały czas
trzymając się za ręce.
„Lustro” – dorosły i dziecko siedzą na podłodze w lekkim rozkroku zwróceni do siebie przodem, dorosły „rysuje” ręką (rękoma) w powietrzu różne figury lub naśladuje
różne czynności, dziecko stara się jak najdokładniej naśladować ruchy dorosłego (lustrzane odbicie), potem następuje zmiana ról.
„Razem w kole” – wszyscy siedzą w kole odwróceni do siebie plecami, trzymając się
za
ręce, grupa porusza się w jednym kierunku cały czas trzymając się za ręce
- „Masaż grupowy”- kilkoro dorosłych i dzieci klęczy wokół leżącego dziecka lub dorosłego, który leży na brzuchu na podłodze, z rękoma wyciągniętymi wzdłuż tułowia,
grupa jednocześnie wykonuje polecenia prowadzącego:
• „rozgrzewamy dłonie” – wszyscy zacierają dłonie,
• „pada drobny deszczyk” – wszyscy lekko opukują palcami plecy, pośladki i nogi leżącego,
• „deszcz lekko zacina” – lekko uderzają kantami dłoni,
• „pada grad” – lekko uderzają leżącego pięściami,
• „pada śnieg” – całymi dłońmi z rozsuniętymi palcami opukują leżącego,
• „wycieramy leżącego ręcznikiem” – kilkakrotnie wszyscy przesuwają dłonie po osobie leżącej od głowy do stóp i „otrzepują” ręce w powietrzu,
• „przykrywamy leżącego kocykiem” – wszyscy kładą dłonie na osobie leżącej,
„przykrywając” nimi jak największą powierzchnię jej ciała.
Ćwiczenia relaksacyjne: Zabawa z piórkami przy muzyce relaksacyjny
Pożegnanie: Wszyscy siedzą w kręgu blisko siebie. Żegnanie się opuszkami palców
dłoni i stopami.
LITERATURA:
1. M. Bogdanowicz, D. Okrzesik: Opis i planowanie zajęć według Metody Ruchu Rozwijającego Weroniki
Sherborne. Gdańsk 2006
2. M. Bogdanowicz, B. Kisiel, M. Przasnyska: Metoda Weroniki Sherborne w terapii i wspomaganiu dziecka. Warszawa 1992
3. M. Bogdanowicz: Ruch i piosenka dla najmłodszych. Gdańsk 2001
4. M. Bogdanowicz: Przytulani, czyli wierszyki na dziecięce masażyki. Gdańsk 2007
opracowała: mgr Marzena Sajdak