D - Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego we Wrocławiu

Sygn. akt II Ca 725/14
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 12 sierpnia 2014r. .
Sąd Okręgowy we Wrocławiu II Wydział Cywilny Odwoławczy w składzie następującym:
Przewodniczący- Sędzia SO Małgorzata Brulińska (spr.)
Sędzia SO Katarzyna Wręczycka
Sędzia SR del. Bartłomiej Koelner
Protokolant: Elżbieta Biała
po rozpoznaniu w dniu 12 sierpnia 2014r. we Wrocławiu
na rozprawie
sprawy z powództwa I. G. i R. G.
przeciwko (...) Bank S.A. w W.
o pozbawienie tytułu wykonawczego wykonalności
na skutek apelacji powodów
od wyroku Sądu Rejonowego dla Wrocławia - Fabrycznej we Wrocławiu
z dnia 13 marca 2014r.
sygn. akt XI C 496/10
oddala apelację.
Sygn. akt II Ca 725-14
UZASADNIENIE
Zaskarżonym wyrokiem z dnia 13 marca 2014r. Sąd Rejonowy dla Wrocławia- Fabrycznej pozbawił wykonalności
wobec powodów I. G. i R. G.w części ponad kwotę 12034,39 zł. tytuł wykonawczy w postaci bankowego tytułu
egzekucyjnego nr (...) wystawionego przez(...) SA w W., zaopatrzonego w klauzulę wykonalności postanowieniem
tegoż Sądu z dnia 12 października 2007r. wydanym w sprawie I Co 2102/07; w pozostałym zakresie powództwo
oddalił , zasądził od strony pozwanej na rzecz powodów 2417 zł. kosztów procesu i obciążył stronę pozwaną
brakującymi kosztami sądowymi.
U podstaw rozstrzygnięcia Sądu Rejonowego legły następujące ustalenia faktyczne:
W dniu 14 maja 1997r. strony zawarły umowę o kredy denominowany do marki niemieckiej w kwocie 10737,83 zł. na
zakup samochodu dostawczego z terminem całkowitej spłaty na 10 maja 2004r., który miał być spłacany w 84 ratach
miesięcznych po 455,15 DEM, do 10-tego każdego miesiąca, począwszy od 10 czerwca 1997r.
Ponieważ powodowie od stycznia 1998r. zaczęli spłacać kredyt nieterminowo i nieregularnie, Bank wypowiedział
umowę ze skutkiem na 18 lutego 1999r. Na dzień rozwiązania umowy zadłużenie powodów wynosiło: 36895,97 zł. z
tytułu kapitału, 1076,93 zł.- odsetek i 6442,01 zł. jako różnice kursowe.
Po rozwiązaniu umowy powodowie w okresie od lutego do kwietnia 1999r. dokonali trzech spłat w łącznej wysokości
2600 zł.
W dniu 27 maja 1999r. Bank dokonał kapitalizacji zadłużenia ustalając jego wysokość na 45566,75 zł, w tym 34295,97
zł. kapitału i 11270,78 zł. odsetek. Od 28 maja 1999r. rozpoczęto naliczanie odsetek od całości zadłużenia.
Pismem z 26 lipca 2005r. powód zobowiązał się do regularnych spłat zadłużenia po 500 zł. miesięcznie.
W okresie od 7 września 2009r. powód dokonywał spła w różnych wysokościach; w okresie od 1999r. do 2009r.
powódka nie dokonała żadnej wpłaty.
W 2009r. powodowie podjęli negocjacje z Bankiem w sprawie umorzenia naliczanych odsetek.
W dniu 13 lipca 2009r. powód zapłacił 45566,75 zł. Według Banku do zapłaty pozostało 46340,42 zł. odsetek
ustawowych za opóźnienie.
W dniu 21 września 2009r. córka powodów zapłaciła 20 zł. jako prowizję od podpisanej 18 września ugody.
W dniu 25 lipca 2007r.(...) SA wystawiła wobec powodów bankowy tytuł egzekucyjny nr (...) obejmujący należność
z umowy o kredyt z dnia 14 maja 1997r. W dniu 31 lipca 2007r. wystąpiono z wnioskiem o zaopatrzenie go w sądową
klauzulę wykonalności, która nadana została postanowieniem Sądu Rejonowego dla Wrocławia- Fabrycznej z dnia
12 października 2007r. w zakresie kwoty 18016,75 zł. tytułem należności głównej, 45332,68 zł. odsetek ustawowych i
dalszych odsetek ustawowych od kwoty 18016,75 zł. od 26 lipca 2007r.
W dniu 5 lutego 2010r. pozwany Bank wniósł o wszczęcie postępowania egzekucyjnego wobec powodów; w ramach
tegoż postępowania wyegzekwowano od powodów 12034,39 zł.
Z powołaniem się na opinie biegłych sądowych stwierdził Sąd I instancji, iż pisma i dokumenty zgromadzone w sprawie
nie dają możliwości weryfikacji poprawności rachunkowej rozliczenia zadłużenia powodów.
Przy tak ustalonym stanie faktycznym Sąd Rejonowy uznał częściową zasadność żądania powodów pozbawienia
wykonalności opisanego pozasądowego tytułu wykonawczego w oparciu o regulację art. 840§ 1 pkt. 1 k.p.c.
Wprawdzie w ocenie Sądu I instancji, przy bezsporności okoliczności dokonania przez powodów spłaty całej
należności głównej- kapitału, powodowie nie wykazali, by spłacili również egzekwowane odsetki, jednak strona
pozwana nie udowodniła prawidłowo wysokości egzekwowanego roszczenia. Zgodził się także Sąd Rejonowy ze
stanowiskiem powodów, że przepis art. 482§ 2 k.c. nie uzasadniał w okolicznościach sprawy naliczania odsetek
ustawowych od odsetek.
Za zasadny w stosunku do powódki uznał Sąd I instancji zarzut przedawnienia roszczenia o odsetki za opóźnienie
zgodnie z przepisem art. 118 k.c., odmiennie oceniając sytuację powoda w tej mierze z uwagi na dorozumiane przerwy
biegu terminu przedawnienia.
W zakresie oddalenia powództwa – co do kwoty, która wyegzekwowana została od powodów, tj. 12034,39 zł. wskazał Sąd Rejonowy na utratę przez powodów prawa do wytoczenia powództwa o pozbawienie wykonalności tytułu
wykonawczego, który został już skonsumowany.
O kosztach procesu Sąd Rejonowy orzekł na podstawie art. 100 k.p.c. uznając, iż powodowie przegrali sprawę w
znikomym zakresie, co uzasadniało nałożenie na stronę pozwaną obowiązku zwrotu powodom kosztów procesu.
Apelację od powyższego orzeczenia w części oddalającej powództwo wywiedli powodowie, domagając się zmiany
zaskarżonego wyroku poprzez pozbawienie wykonalności opisanego tytułu wykonawczego w całości wraz z
zasądzeniem na ich rzecz kosztów postępowania apelacyjnego.
Wyrokowi w zaskarżonym zakresie zarzucili naruszenie art. 840 k.p.c. poprzez przyjęcie, że powodowie solidarni
nie mogli domagać się pozbawienia wykonalności tytułu wykonawczego co do kwot wyegzekwowanych po wszczęciu
postępowania sądowego oraz naruszenie art. 123§ 1 pkt. 2 k.c. poprzez uznanie, że powód w sposób niewłaściwy uznał
roszczenie strony pozwanej w związku z dokonywanymi przez niego i córkę wpłatami pomimo, iż w swoich pismach
domagał się rozliczenia kwoty przyznanego kredytu, a tym samym nie posiadał obiektywnej wiedzy co do rzekomego
zadłużenia i kwestionował to zadłużenie.
Sąd Okręgowy zważył, co następuje:
Apelacja jako bezzasadna podlegała oddaleniu.
Sąd Rejonowy poczynił prawidłowe i niekwestionowane ustalenia stanu faktycznego, które Sąd Okręgowy przyjął za
własne, właściwie ocenił zebrany w sprawie materiał dowodowy i na tej podstawie wysnuł słuszne wnioski.
Odnosząc się do zarzutu naruszenia przez Sąd I instancji normy art. 840 k.p.c. poprzez przyjęcie, iż powództwo
przeciwegzekucyjne może być skutecznie skierowane tylko dopóki istnieje potencjalna możliwość wykonania
tytułu wykonawczego, a jego realizacja w drodze egzekucji uzasadnia oddalenie powództwa w odniesieniu do
wyegzekwowanego świadczenia, Sąd Okręgowy podziela utrwalone stanowisko judykatury ( tak Sąd Najwyższy w
wyroku z dnia 14 maja 2010r., II CSK 592/09, Lex nr 677750, Sąd Apelacyjny w Warszawie w wyroku z dnia 23
stycznia 2014r., VI ACa 688/13, Lex nr 1444947, Sąd Apelacyjny w Białymstoku w wyroku z dnia 5 marca 2014r., I ACa
796/13, Lex nr 1444714, Sąd Apelacyjny w Łodzi w wyroku z dnia 16 stycznia 2014r., I ACa 901/13, Lex nr 1428189),
zgodnie z którym skutkiem częściowego wyegzekwowania należności objętej tytułem wykonawczym jest wygaśnięcie
wierzytelności nim objętej, a zatem powództwo przeciwegzekucyjne staje się w tym zakresie bezprzedmiotowe. Tylko
zatem istnienie możliwości wykonania tytułu wykonawczego, czyli zdolność do egzekucji, pozwalal na wystąpienie
z powództwem zmierzającym do uniemożliwienia prowadzenia egzekucji z tego tytułu wykonawczego. Wytoczenie
powództwa opozycyjnego jest niedopuszczalne w sytuacji, gdy wygasła wykonalność tytułu wykonawczego na skutek
wyegzekwowania świadczenia w całości lub w części. W sytuacji więc, gdy jak w stanie faktycznym niniejszej
sprawy, doszło do wyegzekwowania części należności objętej kwestionowanym tytułem wykonawczym, niezależnie
od tego, czy wytoczenie powództwa opozycyjnego nastąpiło przed wszczęciem postępowania egzekucyjnego, czy
w jego toku, powodowie nie mogli skutecznie domagać się pozbawienia wykonalności tytułu wykonawczego w
zakresie wyegzekwowanej należności. Mogli natomiast przekształcić powództwo w żądanie zwrotu wyegzekwowanego
świadczenia, czego jednak nie uczynili.
Zasadność stanowiska Sądu Rejonowego w wyżej przedstawionym zakresie, uzasadniająca oddalenie apelacji na
podstawie art. 385 k.p.c., czyniła zbędnym odniesienie się Sądu Okręgowego do drugiego z podniesionych w apelacji
zarzutów.